Profile
Blog
Photos
Videos
21,22, 23, 24,25,26,27,28,29-12:
Zondag... We werden wakker met een zonnetje. We hadden goede hoop dat het kajakken nu wel door zou gaan. We moesten er om 9 uur zijn maar natuurlijk kwamen we een half uur te laat. Onderweg zagen we dat het aardig hard waaide. En dat bleek geen goed teken te zijn toen we bij Golden Bay Kajaks aankwamen. We moesten weer een dag wachten voordat we het water op konden. Tony, de eigenaar van het bedrijf, is de afgelopen dagen onze 'Tony Planet' geweest want hij heeft ons Cape Farewell, Wharariki Beach en de grot aangeraden. Vandaag raadde hij ons een wandeling aan naar Separation Point. Onderweg zouden we een leuk cafeetje tegen komen. Off we go! We hebben koffie gedronken bij het cafeetje, wat boven op de berg gelegen was. Omdat het zulk mooi weer was konden we heel ver kijken. We zagen de bergen en Tata Beach met de licht blauwe zee. Daarna zijn we doorgereden naar het begin van de wandeling. De wandeling was in het noorden van het Abel Tasman National Park. The best track of the park volgens Tony Planet. Onderweg hebben we nog even geregeld dat we dinsdag samen konden gaan skydiven in Motueka. De wandeling was prachtig! We moesten een aantal bergen op en af en na elke berg kwamen we uit op prachtige gouden stranden met de heldere zee. We hebben nog op rotsen geklommen, ik ben bijna aangevallen door een zeehond (wat op film staat..) en we hebben geweldige uitzichten gezien. De heenweg ging super gesmeerd en we hadden het mega naar ons zin. Op de weg terug kwamen er achter hoeveel we eigenlijk hadden gelopen. We waren dan ook heel wat stiller op de terugweg haha. Terug bij de camper kwamen we erachter dat de wandeling meer dan 12 km was en het was niet bepaald vlak. We vonden dat we onszelf mochten trakteren op een pizza, wat we hebben gegeten bij hetzelfde cafeetje als de heenweg. We hebben geslapen langs een heel mooi riviertje. Deze dag was superduper zoals David zou zeggen.
Hèhè eindelijk was de perfecte kajak dag aangebroken! Er was geen wolkje aan de hemel en het was windstil. Na een korte briefing zijn we in onze boot gestapt. Tony had ons verteld dat we de kust moesten volgen en vooral niet de grote baai over moesten steken. Het ging zoals altijd gesmeerd en voor we het wisten waren David en Roos natuurlijk de grote baai overgestoken. Na een uur waren we al bijna bij het eindpunt terwijl we eigenlijk de hele dag erover konden doen. Onderweg zwom er nog een zeehond onder onze kajak door, wat echt cool was. We zijn op een strandje gaan lunchen en ik ben nog even gaan zwemmen. David vond het te koud ;). We hebben de terugweg rustig aangedaan. In de grote baai, die we op de heenweg hebben overgeslagen, konden Sting Rays zitten. Ik ben daar fan van dus ik was druk op zoek naar ze. We hebben er een gezien naast onze kajak. Joepie! Alles wat we de vorige dag vanuit het land hadden gezien, zagen we nu vanuit het water dus dat was heel leuk om alles te herkennen. Na het inleveren van de kajak zijn we terug naar Motueka gereden want morgen was de grote dag...
Dinsdag 23 december. We zijn een maand weg... Abel Tasman National Park hadden we al ervaren ter land, ter zee en vanuit staat in het teken van de lucht. We gaan namelijk skydiven. Ja, je leest het goed, WE gaan skydiven. Ik dus ook. 's Nachts had ik alle scenario's al bedacht. Ik kon van de zenuwen 7 kleuren schijten, een acute trauma krijgen of m'n instructeur onder kotsen. Gelukkig vielen de zenuwen op de dag mee. David was super rustig en had er eigenlijk alleen maar heel veel zin in. We begonnen met het kijken van een introductiefilmpje. Daarna kregen we een pak en een harnas aan. We hadden besloten om een cameraman mee te nemen zodat we bewijs hadden dat we het hadden gedaan. We werden aan hem en onze jump master voorgesteld. Gelukkig hadden ze allemaal al tienduizenden sprongen gedaan. Ons vliegtuig stond klaar voor vertrek en we werden nog even snel gebrieft over wat er allemaal ging gebeuren. We vlogen in 15 minuten naar 13000 ft. De zenuwen vielen mee omdat het uitzicht geweldig was. Er was geen wolkje te bekennen dus perfect weer om uit een vliegtuig te springen. Toen werd de deur opengemaakt.. Het moment van de waarheid. De cameraman hing uit het vliegtuig om mijn val te filmen omdat ik als eerst ging. Daarna zou hij met David mee springen. Ik was een soort blanco van de zenuwen. David en ik zeiden nog even snel dat we van elkaar hielden (wat ik bijna niet door heb gehad door de zenuwen haha) en toen sprong ik van 4 km uit een vliegtuig. Ik was meteen weer helemaal bij. Ik heb de longen uit m'n lijf geschreeuwd en David ook. Het was zoooo gaaf. We hadden een vrije val van 47 seconden en daarna ging de parachute open. We hebben alles kunnen zien waar we hebben gewandeld en gekajakt, we hebben Mt Taranaki op het Noordereiland kunnen zien en verschillende steden. Jeetje, wat was het mooi. Het leukste moment was dat David en ik nog naar elkaar hebben geschreeuwd toen de parachute uit was. We waren echt heel dicht bij elkaar. Daarna ging David spinnend en met een vaart naar beneden. Ik kon nog iets langer genieten van het uitzicht en daarna ging ik ook met een aantal spins naar beneden. De landing is van ons beide gefilmd. Wat een top gevoel hadden we toen we weer met beide benen op de grond stonden. We hebben uitgebreid nagepraat en toen kregen we de filmpjes en foto's mee. Deze volgen nog! Het heeft wat gekost maar het was het dubbel en dwars waard. Het was nog maar 12 uur 's middags dus zijn we boodschappen gaan doen en weer in de auto gestapt. Het was namelijk tijd om Abel Tasman National Park te verlaten en door te rijden naar de westkust. Het was een geweldige week!
P.s David heeft er een nieuwe hobby bij!
Er is weer een nieuw hoofdstuk begonnen namelijk, de westkust van het Zuidereiland. We hebben lang in het Abel Tasman National Park gezeten dus we wisten dat we nog veel auto dagen zouden krijgen. Dinsdag waren we doorgereden naar Westport. Hier hebben we langs het strand geslapen en genoten van een prachtige zonsondergang. In westport was er weinig te beleven dus zijn we doorgereden richting Greymouth. De tocht langs de kust was prachtig! De zee is erg ruig bij dit deel van het Zuidereiland dus dat geeft mooie plaatjes. Halverwege zijn we gestopt bij de Pancake Rocks. Dit zijn rotsen die net op elkaar gestapelde pannenkoeken lijken. Ze worden zo gevormd door de zee en de wind. Dat was erg mooi om te zien. In Greymouth zijn we gestopt en hebben we even gerelaxed want het auto rijden is best vermoeiend. In Greymouth vonden geen geschikte campingplek dus zijn we nog een stuk doorgereden. We zijn uiteindelijk gestopt bij een DOC camping bij Lake Mahinapua. We hadden een prachtig uitzicht over het meer en de bergen met witte toppen op de achtergrond. We hebben lekker gechillt en geyahtzeed. We genoten van de rust totdat er een familie naast ons kwam staan. De vrouw kwam naar ons toe en vroeg: 'do you hate children? Otherwise, we'll find another spot'. Ik keek David aan en hij mij. 'Yes' stond op ons voorhoofd geschreven maar David zei uiteindelijk 'no, it is no problem'. We kwamen erachter dat de familie kerst kwam vieren op de camping. De kinderen waren nogal luidruchtig omdat ze er super veel zin in hadden en alle cadeaus kregen. Wij waren ons er totaal niet van bewust dat het al kerstavond was. Als klapper op de vuurpijl kwam er nog een familie, de vrienden van de andere familie, met kids ongeveer 3 meter van ons vandaan kamperen. Joepie... We probeerden ons niet te ergeren maar het was erg moeilijk.
Na de avond en de ochtend (want ze waren al om 6 uur 's ochtends aan het zingen, voetballen, schreeuwen en rennen) was onze kinderliefde nog verder gedaald. We zijn werkelijk in de auto gevlucht om door te rijden richting Haast. Het was natuurlijk eerste kerstdag dus alle winkels en benzinepompen waren dicht. Toen ons benzinelampje ging branden hebben we met geknepen billen verder gereden naar een uitgestorven plaatsje waar er toch een mini benzinepomp open was. Het vrouwtje van de pomp vroeg het driedubbele maar dat maakte ons even niet meer uit. Our lucky moment of the day! Nadat we weer een volle tank hadden, kwamen we de prachtig Frans Josef Glacier en FOX Glacier tegen. De gletsjers zijn beroemd omdat ze zo dicht bij zee liggen. We hebben hier koffie gedronken, iedereen thuis merry christmas gewenst, gewandeld en foto's gemaakt. Het was een mooi gezicht zo'n besneeuwde berg tussen al het groen. We hebben ook nog gewandeld bij Lake Matheson, ook wel de Mirror Lake genoemd. Hier is ooit eens een wereldbekende foto gemaakt van de weerspiegeling van de witte bergen in het meer. Toen we om het meer wandelden snapten we waarom het beroemd was maar bij ons waaide het te hard om de 'money shot' te maken. Na het wandelen besloten we toch om maar weer de auto in te stappen en door te rijden richting Haast wat in het zuiden van de westkust ligt. Halverwege wilden we bij een DOC camping stoppen om te overnachten maar daar werden we knettergek van de Sand Flies dus zijn we het hele stuk doorgereden naar Haast Beach. Hier hebben we op een prima camping geslapen aan het strand. Ook hebben we 's avonds de tickets voor Azië geboekt want dat staat ook al bijna voor de deur! Een lange maar leuke dag!
Tweede kerstdag! We zijn helemaal doorgereden naar Queenstown. Wat een fantastische tocht was het. We hebben watervallen gezien, hoge bergen met besneeuwde toppen, bos en meren met licht blauw water. We hebben nog even gezond bij Lake Wanaka en zijn toen doorgereden naar Queenstown via een toeristische route. We hebben hier hele mooie uitzichten gezien. We hebben op een DOC camping gekampeerd en onze route voor Azië een beetje uitgestippeld. En yahtzee mag natuurlijk niet vergeten worden..
Gelukkig, kerst is voorbij dus de drukte en chaos hopelijk ook. Het was tijd om Fiordland in het zuiden te gaan ontdekken. We wilden graag naar Milford Sound omdat we daar zulke goede verhalen over hoorden. Waarom hebben we niks gedaan in Queenstown? Nou, het is superduper toeristisch en om eerlijk te zijn, zijn we best moe van het reizen. Enfin, van Queenstown naar Milford Sound te komen ben je ongeveer 4,5-5 uur onderweg. We zijn inmiddels gewend om lang in de auto te zitten maar we wilden dit graag in twee etappes doen. Het was een perfecte autodag met veel bewolking en een paar spetters regen. We hebben halverwege nog ergens koffie gedronken en zijn vervolgens 2,5 uur later gestopt bij een DOC camping aan een rivier in de bergen. We hebben hier de hele middag spelletjes gedaan en gerelaxed terwijl de konijntjes om ons heen aan het hoppen waren.
Het was tijd om de auto in te stappen richting Milford Sound. Milford Sound is een plek midden in prachtige fjorden. Je kunt hier een helikoptervlucht of een boottocht boeken. We lazen in de lonely planet dat de weg van Te Anau (waar we iets voorbij zaten) naar Milford Sound absoluut de moeite waard was. Ik ben gaan rijden zodat David zijn ogen uit kon kijken. Nou en dat heeft hij gedaan. Het was een prachtige dag waardoor we het ruige landschap goed konden zien. Op de weg er naartoe zijn we door het dichte bos gereden, langs rivieren, honderden watervallen gezien en door een spooky tunnel gereden. Elke bocht die we voorbij gingen hoorde ik naast me 'oohh moet je kijken!' of 'wouw dit is zo vet!' en we hebben een hele hoop bochten gehad. Natuurlijk kon niet alles perfect verlopen want toen David de eerst foto wilde schieten, was de camera leeg. Gelukkig hadden we nog de Go Pro en onze telefoons. Onderweg kwamen we niet alleen mooi landschap tegen, we hebben ook veel tourbussen vol met Aziaten gezien. Het was werkelijk alsof we in Azië waren. Toen we bij Milford Sound aankwamen, hadden we een klein dorpje verwacht. Wat er werkelijk was, was een onbemande benzinepomp, een ticketcentre en een café. Ook waren de dichtstbijzijnde campings volgeboekt en kon we absoluut geen parkeerplek vinden. We hadden echt niet verwacht dat het zo toeristisch zou zijn... We besloten om maar meteen voor dezelfde middag een boottocht te doen en dan weer terug te rijden richting Te Anau. De boottocht was vol met 'camela! Take pictule please!'. Gelukkig konden we er ons niet echt aan storen en werden we er eerder een beetje melig van. De boottocht was overigens prachtig. De fjorden zijn immens groot en we hebben weer talloze watervallen gezien. We zijn er zelfs door eentje gevaren! Ook kwamen de lieve zeehondjes weer gedag zeggen en hebben we vooral genoten van het zonnetje. Na de boottocht is David de mooie weg teruggereden naar een camping zodat ik lekker kon genieten van het uitzicht. Een bewogen maar goede dag!
We stonden vandaag vermoeid op. We besloten om rustig terug te rijden naar Queenstown en daar lekker op dezelfde DOC camping te zonnen en te chillen. De reden dat we weer terug reden naar Queenstown was dat we hier graag oud-en-nieuw wilden vieren. De campings in Queenstown zelf waren al 6 maanden geleden volgeboekt dus deden wij het met de DOC camping. We hebben lekker uitgerust 's middags en zijn nog heel even het mega koude meer water ingegaan. Ook hebben we weer spelletjes gespeeld en zitten filosoferen over het leven onder genot van een biertje. Superduper!
- comments
Gijs Lieve kinderen. Wat n zalig verhaal. Maar weet je, bij je eigen kinderen is t echt anders. Jullie smeden ankers als stevige basis voor n lang leven samen. Gelukkig nieuw jaar liefies!!
Esther Ha lieverds, wat een prachtig verhaal vol mooie avonturen. Stoer Roos, dat je ondanks je angst toch de sprong waagde. Respect! En nu is Azië in zicht. Grappig dat jullie zoveel heftige dingen doen en toch vooral ook yahtzee spelen! Dikke kus!
Caroline Hoi Roos en David, Happy Nieuw Year! Wat een Geweldige verhalen! En hoe dat jullie op 4 kilometer uit een vliegtuig durven springen.... Wij genieten veilig op de grond met jullie mee
Caroline Hoe stoer wou ik schrijven
Elly Hanse Dag lieve Roos en David, Wat een geweldig om jullie belevenissen te lezen en foto 's te kijken. jullie stralen op elke foto! Ik geniet op afstand met jullie mee en wens jullie een onvergetelijke en fantastische reis toe. Ik kijk uit naar jullie volgende verslag. Dikke kus van tante Elly
Esther Lieve Gijs, we worden voorlopig echt geen oma!
Kees en Caroline Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloria. In de gloria, in de gloria. Hieperdehiephiep,,, HOERAAAAAAAH GEFELICITEERD ROOS. Maak er een fantastische dag van. Greeetz from us