Joehoeee lekkere moppies aan de andere kant van de wereld met het allerbeste weer ever! Hier weer even een update vanuit het inmiddels zonovergoten Zuid Afrika. Het is een tijdje geleden, ik weet het, maar ik kan jullie van 1 ding verzekeren: ik leef nog, EN HOE! Het lijkt wel of het met de dag meer genieten wordt hier. Dit is gegarandeerd het beste leventje ever. Dus ik kan jullie maar 1 ding adviseren: ticket boeken en wegwezen uit dat kikkerlandje (overigens tot maart slechts 590 euro via paperflies.com).

Tja.. en hoe ga ik jullie nou op een beknopte manier meenemen in mijn belevenissen afgelopen maand? Nja als dat mijn enige uitdaging hier is, dan moet dat wel lukken...

Om maar te beginnen waar ik vorige keer geeindigd was: het festival Rocking the Daisies. WAUW. 3 dagen lang keihard partyen, midden tussen de bergen, met alleen maar leuke mensen, goede muziek, met windkracht 8 in een tentje op de grond slapen en een week nodig hebben om te herstellen. Wat wil je nog meer?

Nu met dit festival het festivalseizoen officieel geopend was, konden wij het natuurlijk niet laten om op z'n minst iedere 2 weken een festivalletje mee te pakken. Wat denk je van een festival, midden tussen de wijnvelden, waar je met de party train heen wordt gebracht, de zon achter de bergen ziet zakken en losgaat op de beste beats? Of een intieme Kinky Disco, ergens op een struisvogel boerderij tussen de bergen, waar je met slechts 500 man keihard staat de partyen en af en toe wat struisvogels langs ziet huppen? En oohja niet te vergeten, op de blote voetjes, want met een temperatuur van 25 graden heb je natuurlijk geen schoenen nodig.

Na al dat gefeest moet er natuurlijk ook gerelaxed worden. Gelukkig biedt Kaapstad daar ook de beste mogelijkheden voor, wanttttt langs de hele kustlijn liggen de mooiste stranden. Een beetje uitbrakken op het populaire celebrity stand in Camps Bay is dan ook niet heel verkeerd.

Maar jongens, verder zal ik Michelle niet heten als ik niet ook nog een klein beetje sportief zou doen. Op maandag heb ik m'n hardloopclubje met Kaylee & Frankie. Frankie had ik al bij de ambassade in Den Haag ontmoet, GEINIG! Beetje jammer alleen dat Kaylee vantevoren niet had meegedeeld dat ze thuis aan topsport hardlopen deed en ik dus vrolijk achter haar aan de berg (Devil's Peak) oprende. Ik dacht dat ik letterlijk doodging. Maar wel echt een heel gaaf uitzicht over Kaapstad en gelukkig kun je vliegend naar beneden. Nog even 3x doen en dan huppel zelfs ik die berg gewoon op. Verder ga ik meedoen aan de Zuid-Afrikaanse voetbalcompetitie hier met een hele delegatie Nederlandse vrouwen. Belooft wat te worden! Wel echt zin in. Je merkt toch dat je zulke dingen gaat missen.

We zijn ook nog een dagje gaan wakeboarden. Dit was op een groot meer, waar je door middel van een soort kabelbaan vooruit wordt getrokken. Echt hilarisch! Het eerste half uur zag je iedereen volle snoekduiken het water in maken. Je kunt het vergelijken met een skiliftje waar je in het begin een keiharde ruk krijgt. Maar als je eenmaal gaat, dan ga je ook! Echt super vet om te doen. Het is me zelfs gelukt om 3kwart ronde te blijven staan, wetende dat het grootste gedeelte tussen de 1e en 2e bocht al sneuvelde, was dat dus best een prestatie. M'n nek vond het de drie dagen na het wakeboarden in ieder geval ook erg fijn...

Op doordeweekse avonden vermaken wij onszelf met een concert van Rihanna in het Cape Town Stadium, gaan we naar een Afrikaans soort van toneel/dansstuk of beklimmen we Lion's Head met Full Moon. Echt gaaf hoor wat voor een uitzicht je dan over de stad hebt.

Verder ben ik vorige week nog 3 dagen in Johannesburg geweest voor m'n werk. Best prima. Ik werk voor een brancheorganisatie die staat voor marketing in de retail sector: POPAI. Eigenlijk draait het voornamelijk om de complete reis die een persoon aflegt voordat hij/zij een product koopt. POPAI kun je zien als een soort tussenpersoon tussen retailers (supermarkten etc.), merken/brands (alle producten die in een winkel te koop zijn) en service providers (de personen die een merk vormgeven en ervoor zorgen dat het merk opvalt in de schappen). Een keer per jaar looft POPAI awards uit aan de meest innovatieve concepten in de marketing at retail sector in Zuid Afrika. Vorige week vond de Awards ceremonie plaats in een 5sterren hotel in Johannesburg. Onder het genot van een driegangen diner en heerlijke wijntjes, werden de Award winnaars bekend gemaakt door een populaire Zuid-Afrikaanse cabaretier. Na de uitreiking werd de dansvloer geopend en werd het geheel feestelijk afgesloten. Mijn taak op de avond zelf was voornamelijk, mooi wezen, glimlachen en iedereen de dansvloer op krijgen. Dat laatste was natuurlijk voor mij weggelegd. Al met al kunnen we terugkijken op een zeer geslaagde avond met alleen maar tevreden gasten. Maar ik moet zeggen, dat ik de voorbereidingen aardig onprofessioneel vond en dat er nog veel meer uit te halen valt. Hopelijk kan ik ze daar wat van meegeven hier...

Vrijdag rond 1 uur landde ik weer in Kaapstad, waarna ik direct met Marieke (huisgenootje) naar de autoverhuurservice ben gelopen, want er stond een weekendje Plettenbergh Bay op het programma. Een van onze huisgenoten heeft daar samen met een vriend (Amos) een backpackers (hostel) middenin de townships (sloppenwijken). Die moesten wij natuurlijk wel even bekijken. Plettenberg (Plet) ligt op de Garden Route, een van de meest bekende, adembenemende routes in Zuid Afrika, 550 km vanaf Kaapstad. Volkswagen Polo gehuurd en begonnen aan onze eerste rijervaring met het stuur aan de rechterkant. Ook niet even oefenen, nee hoor, gelijk de snelweg op! Gelukkig was het 1 rechte weg (nja met een paar bergen ertussen) naar Plet, dus ging helemaal goed. Nadat we Amos onderweg hadden opgepikt, kwamen we rond half 12 's avonds in de township aan en hadden we zin in bier. Wij dachten naar een klein barretje om de hoek te gaan, maar belandden aan de andere kant van de township in een kleine discotheek met alleen maar negers. We waren gewoon een attractie daar, aan alle kanten werd aan ons getrokken, moesten we met mensen op de foto, dansen en er wilden paar lesbiennes met ons zoenen, echt 1 groot gekkenhuis, maar de avond van ons leven gehad. De volgende ochtend ontwaakten we al vroeg, omdat de manager van de Backpackers zijn kater aan het wegwerken was met keiharde muziek. De Backpackers, Unjani Arthouse genaamd, is een mega primitief huis, waar je naar buiten moet voor de wc's, zonder warme douche. Iedere dag na school komen de buurtkinderen daarnaar toe om te jambee-en, te schilderen, te mozaieken, gitaar te spelen etc. Het is eigenlijk een soort community project waar ook nog mensen kunnen overnachten als ze willen. Molo! Unjani? betekent trouwens in het Xhosa (Afrikaanse taal) Hoi, hoe gaat het?

Zaterdag zijn we lekker naar het strand geweest en hebben we Plet zelf bekeken. 's Avonds nog naar een supergave backpackers geweest middenin een soort bos, waar we zeker terug gaan komen. Zondag zijn we op de route terug gestopt in Oudtshoorn (zustergemeente van Alphen aan den Rijn, leuk feitje) waar Amos is opgegroeid. Zijn familie leeft nog steeds in de townships daar, dus die hebben we een bezoekje gebracht. Was een heel bijzondere ervaring, aangezien je echt op plekken komt waar je anders nooit komt als toerist. De mensen zijn allemaal zo warm en hartelijk. Z'n moeder was in de kerk op het moment dat we aankwamen. We hebben een kort deel van de dienst bijgewoond en werden naderhand door alle vrouwen omhelsd en verwelkomd. Verder hebben we nog een bezoek gebracht aan de caves (grotten) van Oudtshoorn. Amos heeft hier een aantal jaar gewerkt, dus die kon ons een rondleiding geven. Hij had alleen even niet verteld dat we door gaten moesten kruipen die kleiner zijn dan ons lichaam. Je moest je er letterlijk doorheen duwen. Dus daar kwam de claustrofobische ik weer even naar boven, m'n hart ging echt tekeer, maar toch wel vet gevoel als je eenmaal aan de andere kant staat. Vanaf de grotten zijn we doorgereden naar huis via de route 62. Ook weer een belachelijk mooie route. Je rijdt door zoveel verschillende landschappen en we hebben echt de mooiste zonsondergang ooit gezien.

Na 5 dagen niet thuis te zijn geweest, voelde het toch wel weer echt goed om terug te komen in Kaapstad. Heel bizar. Ik heb echt een soort familie om me heen opgebouwd hier.

Nou, dit was het dan wel weer. Ik ga nog even wat foto's voor jullie uploaden en dan eindelijk een keer hopelijk een klein beetje op tijd m'n bed in.

Dag lieve mensen! xxxxxx