28-12-2010

Gisteren werden we om exact 12.30 uur opgehaald met een tuktuk om naar het busstation te gaan van (ja hoor daar is tie weer) Soryia buscompany, onze zo "geliefde" busmaatschappij. Bij het loket moesten we de bonnetjes inleveren voor echte buskaartjes, de spullen werden ingeladen en we reden weg, zowaar op tijd voor de eerste keer. Dat belooft wat. Helaas ging de bus op een bepaalde plek niet naar links richting het noorden, maar rechtdoor. We gaan toch niet eerst naar Kep? Helaas na 3 kwartier zagen we de rotonde met het witte paard (aan denken als je de hik hebt) dus ja dit was de weg naar Kep. Dachten we slim te zijn door eerst Kep en later Kampot aan te doen, vanwege de rechtstreekse verbinding met Phnom Penh. Logica bestaat hier niet. Er werd nog veel in- en uitgestapt, toeristen bleven achter en werden later toch in de bus geplant nadat ze met een tuktuk voor de bus hadden geparkeerd. Een of andere duistere verwarring. Maar goed, we reden weer met karaoke, Hitler-serie en Rowwen Heze en kerstmuziek richting Phnom Penh waar we slechts na 6 uur eindelijk eens aankwamen. Volgens Soryia duurt het 3 uur, maar dan ga je niet via Timboektoe zoals op die dag. In het donker op pad naar Alibi Guesthouse, wat helaas full house was. Gelukkig waren we bekend in de omgeving dus zijn op zoek gegaan en zitten nu in Sweet Home in de dependance, in dezelfde straat waar we ook bij de Lazy Gecko hebben overnacht. Het diner hebben we wederom bij de Happy Herb Pizza genuttigd, een goede tent!

29-12-2010

Vandaag weer een rustig dagje, we hebben een gedeelte van de architectuurwandeling gedaan. Nu vallen de verschillende bouwstijlen op van appartementen, kantoren en (voormalige) hotels. Er is meer te zien in deze stad dan verwacht nu we het met een beschrijving uit een boekje bekijken. We zijn ook bij de russische markt geweest. Alleen de naam geeft nog aan dat het russisch geweest moet zijn in het verleden, wij zien er niets van terug. Onderweg naar de markt zagen we nog een verschrikkelijk armoedig flatgebouw, ongelofelijk dat daar nog mensen in moeten wonen. Naast dit complex zijn ze bezig met de ontwikkeling van een villawijk, een groot contrast! Onderweg zien we ook weer een partytent, maar deze keer ziet het er anders uit, Normaal staat er 2 foto's buiten van het bruidspaar. Maar deze keer stond er een foto binnen bij een altaar van een man. Dit is iets anders, de linten die aan de tent hingen waren niet roze en geel maar zwart-wit. Het kan niet anders dan dat dit om een begrafenis ging. Mensen die binnen kwamen knielde bij het altaar, vermoedelijk om afscheid te nemen. Dit is wel even iets anders dan die schelle muziek met pompeuze foto's en kleding.