Profile
Blog
Photos
Videos
18-12-2010
In tegenstelling tot wat we gisteren schreven om nog een dagje te blijven zijn we toch verder gereisd naar Kep. (Ook wel Kep sur Mer genoemd). Voor de afwisseling was er nl. weer eens een bruiloft in de straat, en de happening begon nu wel heel vroeg, rond 05.00 uur. De eigenaar van het hotel had het ook helemaal gehad met de harde muziek en de toespraken, en was 15 km gaan lopen om maar even rust te hebben. Om 12.00 uur kwam er een busje om ons op te halen. We dachten dat dit de tranferbus was naar een grotere bus elders. Dit bleek echter niet het geval te zijn, de bagage werd vastgebonden achterop het busje en met de klep open en 2 mensen meer dan het aantal reguliere stoelen dat beschikbaar was, gingen we op weg. Na een tussenstop in Kampot, een plaats waar we later nog heen willen gaan, kwamen we in Kep sur Mer. De eerste "kamer" hadden we stilzwijgend afgewezen, evenals de belgen die ook bij ons in de bus zaten. Verderop zat op het oog wel een aardig hotel, maar de eerste kamer die we te zien kregen was vochtig en rook naar schimmel (nee geen paard). Dan maar een kamer een etage hoger, wel iets duurder maar dan wel met uitzicht op zee (Mer) en een lekker balkon erbij. We dachten dat er vlakbij wel een eetgelegenheid zou zijn, maar dat bleek tegen te vallen en liepen toen maar over de boulevard naar een restaurantje dat we op een kaartje hadden gezien. Dit bleek echter veeeeeeeeeeeel verder weg te liggen dan we hadden gedacht en pas na 20 minuten waren we eindelijk ter plaatse. De wraps smaakten echter heel lekker dus was alle moeite niet voor niets geweest. We hadden wel even een dippie over hoe de plaats eruit zag en vroegen ons dan ook af wat we hier eigenlijk deden...
19-12-2010
Aangezien de badkamer bij nader inspectie helaas toch ook zwart zag van de schimmel op sommige plekken en we eerder in een boekje foto's hadden gezien van Kimly Lodge, besloten we te vertrekken uit dit hotel. We hadden al betaald, dus we konden gelijk weg. Een tuktuk bracht ons de enige lange weg in Kep weer terug tot ongeveer halverwege waar de lodge ligt. Het zijn 5 bungalows en volgens mensen die hun spullen net inpakken, rustig. Precies wat we zoeken. In de afgelopen nacht hadden we een aziaat die tot 4 keer toe gigantisch theatraal over z'n huig ging, dus daar slaap je ook niet echt lekker bij. De kamer was om 10.00 uur klaar, dus we gingen op onderzoek uit. Tussen het strand en onze nieuwe hut ligt een pad dat naar de Crab Market gaat. Hier wordt, zoals de naam al doet vermoeden, gehandeld in krab. R-nie trekt een rolletje op met foto's van manden met krab, vrouwen die ze sorteren op model, bootjes en nog een aantal geruïneerde franse huizen. Het zijn echt karkassen die er nog steeds staan en sommige worden op de begane grond bewoond door lokale bevolking. Als we terugkomen krijgen we toch een andere bungalow toegewezen waar het lekker koel is. We lezen wat in de boekjes die we hebben van deze omgeving om weer spirit te krijgen. We kunnen een wandeling doen in het Nationaal park, we kunnen in de omgeving fietsen en na wat onderzoek op het plattegrondje, blijken er meer dingen te zijn dan dat we eerst dachten. Ook hier geldt, je moet even verder kijken dan je neus lang is. 's Avonds eten we in het restaurant van het guesthouse. We krijgen een uitgebreide menukaart en vragen ons af waar dit allemaal vandaan komt. Het blijkt met een soort "koerier" (de dame die op dat moment werkt) opgehaald te worden met de brommer bij hun eigen restaurant dat ze hebben op de crab market. Er wordt uit de tuin heel creatief nog een bananenblad gesneden om de rijst op te serveren. Kortom service service service.
20-12-2010
Vandaag dus op pad naar het NP waarvan de "ingang" in de buurt van onze hut is. Bij de rotonde links. Gelukkig hebben we een kaartje dus zien dat we eerst een aantal guesthouses passeren, daarna wordt het even wazig, maar het linker pad leidt naar een loket, waarvoor Bert genadeloos op haar plaat gaat. Goed begin is het halve werk! We kopen kaartjes voor 4000 Riel p.p. en gaan onder de slagboom door op pad. Een goed pad, een makkelijke wandeling voor iedereen toegankelijk. We zien verschillende soorten bomen, mooie uitzichten op Kep en Kampot, vlinders en een eekhoorn (the last eekhoorn) en nog een vrucht waarvoor Bert nogmaals bijna op de knieën gaat. Helaas eindigt de wandeling in een asfaltweg, of misschien zijn we verkeerd gelopen. We besluiten bij een splitsing de weg naar beneden te nemen die uitkomt op de boulevard. Deze lopen we af tot bij de crab market uitkomen voor een lunch met krab en vis. Volgens de beschrijving is de wandeling 2 uur, maar blijkbaar hebben we te langzaam gelopen want het is inmiddels al 13.30 uur als we gaan lunchen. We gaan terug naar de hut om te internetten onder het genot van een cola en een Angkor (mijn moeder heeft een Anker, ik heb een Anker en straks heeft mijn dochter ook een Anker) biertje.
21-12-2010
Vandaag hebben we voor de afwisseling weer eens gefietst. Bij de hut heeft een van de meiden van de receptie gebeld met haar broer en even later kwam hij met een vriend aangereden op mountainbikes. We hadden liever de bekende omafietsen met een mandje gehad maar helaas ............ Nadat we langs de boulevard hadden gereden kwamen we in de oude franse wijk uit. Bij een van de villa's stond een bordje nursery (helaas waren er geen nurses) anders hadden we graag even binnen gekeken. In de hal boven een geparkeerde brommer zagen we nog de kogelgaten zitten, hieruit blijkt wel dat dit huis een heftige geschiedenis heeft gehad. Helaas was het kaartje dat we hadden niet op schaal en was het dorp dat we op het oog hadden om naartoe te fietsen en met de harde tegenwind niet haalbaar. Dus zijn we maar teruggekeerd na een 101 hallo en what is your name en ossenkarren. Vervolgens hebben we nog het oude paleis opgezocht, maar aangezien er een grommende hond bij de ingang lag, zijn we maar verder gefietst. Het pand zag er sowieso ook niet zo spannend uit. Volgens de Lonely Planet kon je het tegen een klein bedrag van binnen bekijken, dat dan maar niet.
22-12-2010
Aangezien de mountainbikes niet zo comfortabel waren en niet goed voor de rug en de polsen, besloten we te gaan wandelen. Op de weg richting Kampot stonden op de kaart nog wel een aantal dingen die we wilden bekijken. Ook aan deze weg weer een aantal franse kapotte villa's die overwoekerd waren door planten. Bij een huis stond nog alleen de trap naar de 1e verdieping. Het verderop gelegen kleine mangrovebos was inderdaad heel klein en moeilijk bereikbaar. Het irrigatieproject stond op een cambodiaanse kilometer en waarschijnlijk ook droog (meer een irritatieproject gezien de brandende zon en de stoffige weg). Ook de moskee kon onze goedkeuring niet echt wegdragen en we besloten dan ook maar naar een verderop gelegen resort te lopen en daar wat te eten en te drinken, en dan een tuktuk terug te nemen naar onze hut. Het resort was ook weer kilometers verderop en we vielen een lokaal restaurantje annex supermarkt binnen. Heel leuk om te zien dat de locals hier in en uit lopen voor een zakje rijst, een glas melk, een zakje snoep voor de kleine. Door iedereen die binnenliep werden we ook met een grote glimlach begroet. Bij dit verkooppunt was geen tuktuk te krijgen en daarom liepen we maar weer de lange weg terug. Totdat er een brommerrijder voorbij kwam uit tegengestelde richting en die ons keurig netjes naar de Crab market wilde brengen. Het had nog een hele lange en warme wandeling geworden anders, dus hebben we gretig gebruik gemaakt van de lift.
- comments