Profile
Blog
Photos
Videos
De vorige keer dat ik iets op mijn blog had gezet stond ik op het punt naar Kaifeng en Luoyang te gaan, dat is inmiddels weer twee weken geleden.
We hadden de week van 30 september vrij vanwege China's nationale feestdag (guoqingjie 国庆节). Deze week is het altijd erg druk op het Chinese spoorwegennet dus ik had al vroeg treinkaartje gekocht op internet, ik hoefde dus niet eindeloos in de rij te staan.
De treinreis naar Kaifeng duurde 10 uur maar ik had een 'hard sleeper' en heb de hele reis lekker kunnen slapen. De trein is nog steeds de beste, snelste en leukste manier om te reizen, je komt altijd wel mensen tegen die een praatje met je aangaan. Dat overkwam me in Kaifeng en Louyang trouwens ook vaak, elke dag kwam er wel een Chinese student op me af die me vroeg of ik in m'n eentje aan het reizen was. Ze hadden 'toevallig' telkens niets te doen dus vervolgens stelden ze voor om met me mee te gaan. Op deze manier heb ik in deze vakantieweek meer Chinees kunnen spreken dan in alle lessen bij elkaar.
Henan, de provincie waarin Luoyang en Kaifeng liggen, wordt gezien als de bakermat van de Chinese cultuur, aan historische bezienswaardigheden dus geen gebrek. Kaifeng is een erg mooie stad, inclusief (herbouwde) stadsmuren en een enorm meer midden in de stad. Kaifeng was de hoofdstad van onder andere de Tang dynastie (618-907) en de Noordelijke Song dynastie (960-1126), twee dynastieën die als bloeiperioden van de Chinese geschiedenis worden beschouwd. Vanwege talloze oorlogen en opstanden staat er uit deze twee dynastieën staat echter niets meer overeind. Het is wel zo dat verschillende tempels een geschiedenis van meer dan 1000 jaar hebben, maar deze zijn vaak tijdens de Ming (1368-1644) en/of tijdens de Qing (1644-1911) gerestaureerd of zelfs helemaal opnieuw opgebouwd.
Voor Luoyang geld eigenlijk hetzelfde, omdat de stad al zo lang erg belangrijk is is het ook vaak belegerd geweest en dus zijn veel historische gebouwen zo vaak gerenoveerd dat je niet veel meer van de oorspronkelijke architectuur ziet. Voor de tempel ter ere van Guanyu (generaal van de Oostelijke Han tijdens de periode van de drie koninkrijken, 220 - 280) maakte dat voor mij niet veel uit. Ik heb vorig jaar een paar maanden aan een werkstuk over Guanyu gewerkt ik vond het erg leuk om daar rond te lopen. In een tombe achter de tempel ligt het hoofd van Guanyu begraven. Na zijn dood zijn er rond hem verschillende cultussen ontstaan die vanaf de Song (960) door het keizerlijk hof beschermt werden. Uiteindelijk kreeg hij de titel 'Keizer Guan', de hoogste goddelijke titel. Om in religieuze sferen te blijven; ik ben ook naar de Longmen grotten geweest. Dit is een complex van uit rotsen gehouwen boeddha beelden, de grootste was zo'n 17 meter. De eerste grotten zijn in de 4e eeuw gemaakt en het hele complex is door latere dynastieën uitgebreid. Het geheel was behoorlijk imposant, het was alleen jammer dat veel (kleinere) boeddha's onthoofd zijn tijdens de Culturele Revolutie (1966-1976). Boedhisme was tenslotte een ouderwets gebruik en daar moest tegen opgetreden worden. Ook had Luoyang nog een oud centrum met talloze kleine eettentjes en ambachtelijke winkeltjes waar veel Chinezen hun dagelijkse boodschappen deden.
Het hostel, waar ik ineens drie medestudenten uit Leiden tegenkwam, is ook wel vermelden waard. Het was eigenlijk geen hostel, een man had zijn flat verbouwd tot hostel en ik sliep in wat de huiskamer had moeten zijn. Het lag ver buiten het centrum (uurtje met de bus) maar het was wel een leuke ervaring. De eigenaar deed alles voor ons en we mochten van zijn keuken gebruik maken. Maar het was nog altijd een gewone flat die niet als hostel door het leven mocht gaan. Toen ik op een dag uit de bus stapte kwam ik erachter dat mijn telefoon uit mijn zak was verdwenen, het was erg druk in de bus dus waarschijnlijk is hij gestolen. Een vrouw die naast mij stond hielp mij en belde de politie, de politie kwam met zwaailichten aanrijden en maakte een aangifte op. Ze wilde mij naar het hostel brengen maar ik wist het adres niet, ik wist alleen hoe ik moest lopen. Dus ik belde de eigenaar en geef de telefoon aan de politie. De politie vertelde vervolgens dat mijn 'vriend' mij kwam ophalen, vervolgens zei ik dat dat waarschijnlijk een werknemer van de eigenaar was. Van dat laatste snapte de politie niks, dat kwam omdat de eigenaar van het hostel aan de politie had verteld dat hij een vriend van me was en dat ik bij hem thuis sliep. De eigenaar had dat gedaan omdat zijn hostel illegaal was en hij de agenten waar ik bij in de auto zat niet had omgekocht. Hij ging namelijk elke maand baijiu 白酒 (Chinese sterke drank) drinken en een sigaretje roken' met de lokale agent. Het woord 'omkopen' werd natuurlijk niet genoemd. Corruptie is nogal actueel in China dus het was grappig om te zien dat het op deze kleine schaal blijkbaar ook veel voorkomt.
Een van de hoogtepunten was een oude verdedigingsmuur uit de Oostelijke Han-dynastie (25-220). Ik had ergens op het internet gevonden dat er nog restanten van deze muur te zien zouden zijn vlakbij een tempel waar ik toch al van plan was naartoe te gaan. Na de tempel bezocht te hebben heb ik mijn telefoon gepakt met Baidu Maps (Chinese versie van Google) en ben drie kilometer richting het platteland gelopen (ik was al zo'n 30 kilometer buiten de stad). Op een gegeven moment heb ik toch maar aan een paar lokale boeren gevraagd waar de muur was, het bleek dat ik op dat moment er al pal naast stond. De muur was niet van steen maar van gestampte aarde gemaakt, zoals bijna alle verdedigingsmuren van toen, daarom vond ik het erg gaaf dat het er überhaupt nog was. De muur was nog zo'n 1 tot 1,5 meter hoog en zo'n 15 meter breed, en maakte inmiddels deel uit van de landbouwgrond van de boeren. Behalve op de helling werd er bovenop de muur dan ook gewoon gewassen verbouwd. Het was erg indrukwekkend om te zien dat de muur er na bijna 2000 jaar nog steeds (deels) staat. Ik had me nooit duidelijk een voorstelling kunnen maken van deze muren van gestampte aarde, het klonk als een slappe constructie. Ook voor geschiedenis geldt dat je het pas echt begrijpt als je het ziet, wat er dan nog ook van over is.
En dan het verhaal van mijn terugreis. Ik had gepland de 28e (september) te vertrekken richting Henan en ik had mijn treinkaartjes zo gekocht dat ik de 3e vanuit Luoyang via Kaifeng zou terug zou zijn in Beijing. Ik was op de 3e dus al vroeg in Kaifeng zodat ik nog even daar kon rondkijken en tijd genoeg had om de trein van 21:00 naar Beijing te nemen. Toen ik om 20:00 echter op mijn kaartje keek, zag ik dat die voor de 2e was. De datum '3 oktober' zat zo vastgeroest in mijn hoofd dat ik was vergeten dat ik inderdaad de 3e in Beijing zou zijn, maar mijn nachttrein de 2e zou vertrekken! Dus ik meteen terug naar het hostel waar ik eerder die week had geslapen, zij hadden geen kamers meer maar wilde me wel aan een ander hotel helpen. Ik besloot echter eerst kaartjes voor dezelfde avond terug naar Beijing te krijgen, dus ik moest weer terug naar het station. Kaartjes voor dezelfde avond hadden ze niet meer maar wel kaartjes voor de volgende dag, het waren sta-plaatsen voor een 14 uur durende treinrit. Ik had niet echt een andere keuze dus ik heb ze maar gekocht. Ik heb snel een hotel gekocht en heb de volgende dag gelukkig niet de volle 14 uur hoeven staan. Tussen verschillende stations waren namelijk niet alle stoelen bezet dus op die momenten heb ik mooi kunnen zitten. Na 14 uur in een muffe, naar sigarettenrook ruikende wagon te hebben gezeten was ik de 4e dan weer terug in mij kamer. Maar, dames en heren, het was me het reisje weer wel!
- comments