Dag 30, 31 - Melbourne en Wilsons Promontory National Park

Vandaag gaat de blog over een super leuke stad, lekkere BBQ en 2 dieren die we nog niet gezien hadden.

Gisteren hebben we een echt stadsbezoek gedaan zoals het hoort: op tijd vertrokken, veel gestapt en regelmatig een terrasje gedaan. Het was dan ook top-weer: hele dag zon en rond de 27 graden. Perfect om rond te stappen. We hebben dan ook bijna heel de stad afgedweild, wij figuurlijk, Olivia letterlijk. Overal heeft ze neergezeten, rondgeschoven, wat verder gestapt om dan opnieuw op een trapje te gaan zitten. Ook voor haar was het dus een topdag. Voor haar broekje iets minder. Dat is van blauw naar zwart gegaan. Misschien moeten we geld vragen aan de kuisploeg van de stad...

Melbourne is een super leuke stad. We zijn begonnen in een meer noordelijke wijk (Fitzroy) waar Hanne absoluut wou stoppen nadat we er eergisteren doorgereden waren. Reden: één heel leuke straat met allemaal winkeltjes en restaurantjes. Daar hebben we een stevig ontbijt genomen en dan rondgekuierd. Vervolgens zijn we begonnen aan de eerste van 3 wandelingen. Die wandeling (door het CBD of "central business district") toonde een mini-New York: veel hoge skyscrapers en veel volk op de been maar op een relatief kleine oppervlakte. Er zijn niet echt bezienswaardigheden maar de stad is gewoon heel aangenaam met veel steegjes en terrasjes. Vooral Degraves Street is super gezellig.

De volgende wandeling was eigenlijk een overlap met de eerste wandeling en het vervolg van wat we de dag ervoor gedaan hadden. Door Chinatown gelopen, wat niet heel groot is maar toch echt aanwezig. En opvallend, zelfs de straat is er "Aziatisch" gemaakt met een soort van tempel-ingang en leeuwen op de hoeken. Beetje erover en dus voelde het heel Aziatisch aan :-) Hanne heeft zich ook laten verleiden tot het kopen van een ring, wat ze al van in het begin van plan was en dus iedereen blij. Hanne is blij met de mooie ring, Olivia is blij want hij blinkt en ze vind hem dus "moooi" en ik ben blij omdat we nu geen juwelen-winkels meer moeten bezoeken (ik kan maar proberen :-)).

De laatste wandeling van de dag heeft ons overtuigd dat dit een super aangename stad is: een wandeling langs het water (Yarra rivier). De rivier zelf is degoutant: echt bruin, doordat er veel industrie stroomopwaarts zit. Maar wat ze errond hebben aangelegd is heel leuk gedaan. Mooie wandel- en fietspaden, zeer veel terrasjes en veel bruggen en bruggetjes. Mooi aangelegd dus en dat bracht ons ook tot het inzicht dat alles in Australie "mooi aangelegd" is. In de natuurparken, op het water, in de steden... Ik heb al verschillende keren gezegd dat het "mooi aangelegd" is en dat is ook zo. Je ziet precies dat dit nog een relatief jonge "beschaving" is.

S avonds zijn we gaan BBQen bij Heidi en Wim. Zeer gezellig, lekker en leuk om eens met andere mensen te eten. Olivia was (al heel de dag trouwens) super in vorm (tot in haar bed, na middernacht) en heeft heel de avond rondgelopen, TV gekeken, onderleggerkes verlegd en teruggelegd en opnieuw verlegd, met één van de roommates van Heidi & Wim vriendinnetjes geworden (slechts 30 jaar leeftijdsverschil) en af en toe mee gegeten.

Wim en Heidi hebben ons ook uitstekende tips gegeven voor ons bezoek aan Wilsons Promontory. Dit is een natuurpark op 3u rijden van Melbourne met zo een 80km aan wandelpaden. Aangezien we een goeie dag gepland hebben (deze namiddag en morgenvroeg), is 80km iets te veel en dus hebben ze ons hun 2 favoriete wandelingen meegegeven. De eerste hebben we vandaag gedaan en die was top!!

Een dikke 2 uur wandelen in het groen met een weelde aan wildlife rondom ons. Na elk hoekje of bochtje in het "semi-bos-semi-steppe-semi-grasland" zat er wel een dier. Het deed ons terugdenken aan de wandelsafari in Arusha National Park. Alleen waren het nu andere dieren. Kangoeroes overal. Letterlijk overal. Ook verschillende emoes gezien. Eén emoe moet een schrik gepakt hebben toen hij ons zag en is volle gas beginnen lopen om na 20 meter plots terug te draaien en met dezelfde snelheid terug te lopen. Blijkbaar moest hij daarbij door een kuil want plots zagen we hem struikelen en bijna vallen, op 10 meter voor ons. Spannend. Olivia is er zelfs met een schok wakker van geworden (die lag alweer rustig te slapen in de rugzak).

Eerder hadden we onderweg al onze eerste (eentje op de weg niet meegerekend) mierenegel gezien (echidna). Een super-cool beest. Stekels zoals een egel, maar met geblondeerde tippen, zoals je verwacht van een dier in Australie. Groter dan een egel en met een lange, fijne snuit die eigenlijk meer op een stokje lijkt. En tijdens de wandeling hebben we ook onze eerste wombats gezien! Die zijn groter dan we dachten, maar zien er wel even donzig uit als in Olivia haar dierenboek. Echt een top-wandeling dus. We zijn dan ook benieuwd naar de andere (kortere) wandeling die we morgen plannen te doen als het weer opnieuw meevalt. En dan begint de lange tocht naar Sydney en de kusten in het oosten.

Ciao mates!