Profile
Blog
Photos
Videos
O'ahu, Aloha & Mahalo!
Ladies and Gentlemen, als u ooit de kans krijgt om naar Hawaii (dit spreken wij iets anders uit dan onze geliefde Amerikaanse vriendjes denken, men zegt hier Hawaii, maar het is eigenlijk Hawa..i, met de -en veel- klemtoon op de laatste i) te gaan, dan zeggen wij DOEN! Het is hier niet alleen adembenemend, de huid maakt ook kans op een knapperig kleurtje -mocht het zo zijn dat de zon door de wolken heenkomt. Maar is ie er dan, dan is het niet straaltje Zuid-Frankrijk, dan is het straaltje bijna evenaar!-. Het water is helder, helder, helder blauw, en tot op grote diepten kunt u de teentjes aanschouwen. De tropische vogels vliegen ons om de eurtjes en het intense groen van de palmbladeren steekt prachtig af tegen de perfecte blauwe lucht -een mix tussen azuur, turquoise en babyblauw-.
Wij zullen de afgelopen week even in detail voor u beschrijven. Te beginnen bij de vlucht. Wat een grappig avontuurtje was dat. 's Morgensvroeg, rond een uurtje of zeven, rinkelde het wekkertje en kropen wij ons bedje uit. Vervolgens doken wij de metro van Seattle in, die ons in minder dan een half uurtje naar het vliegveld bracht. Hier aangekomen kwamen wij erachter dat wij even vijftig dollar extra neer mochten leggen voor de koffers, anders mochten ze niet mee. Altijd leuk, die achterafgrapjes. Gelukkig hadden we niet alleen vervelende verrassingen deze vlucht, Toen wij voet zetten aan boord van de jet, bleek dat wij een gratis upgrade hadden gekregen, en niet met economy class vlogen, maar met economy plus class -kom maar op met die extra beenruimte, vooral handig voor die lange stelten van kaboutertje Deurnebal-. So far so good. Echter, wij hadden het genoegen over te stappen in San Francisco, waar wij wel dertig hele minuten de tijd voor hadden. Ervaren vliegeniers die we zijn, wisten we niet of we onze koffers moesten claimen te ja of te nee. Na een kort overleg, besloten we te nee en sjeesden we naar de andere kant van het vliegveld -we mochten van gate 50 naar gate 86-, want ze waren al een kleine twintig minuten bezig met boarden. Eenmaal bij de gate aangekomen werden we begroet door een grote donkere man in Hawaii shirt met: "You guys are coming from Seattle!", een goed teken dus! Billetjes gepland in de stoeltjes, en vliegen maar. De vlucht verliep prima -alleen maar jolige toeristen aan boord, de hoedjes, zonnebrand en Hawaii shirtjes vlogen links en rechts door de kabine-, alleen stond de airco wat hoog, waardoor we allebei nu aan de schurft lijden. Wat wij even niet hadden ingecalculeerd was dat we geen eten aan boord kregen -we moesten zes uur vliegen, maar gingen drie uur terug in de tijd-, dus aangekomen op Honolulu airport knorden de maagjes flink. Geen eten te vinden jammer genoeg. We lanceerden ons in de shuttle naar Waikiki, om na het inchecken direct naar de McDonald's te racen. De prijzen waren wel ietsje hoger, maar dan kreeg je ook meer. Bij het ongezonde menutje, krijg je ook een bakje ananas, volksvrucht numero uno. Met volle buikjes doken we onze bedjes in, lekker slapen.
De rest van de dagen hebben wij gezeten op het strand -al dan niet met regen, tja het blijven de tropen hè, daar plenst het zo nu en dan nog wel eens-, gelegen in de zon, vissen geteld in het water en eten gegeten bij de Subway en Panda Express. God wat hebben we het zwaar. Zo nu en dan besloten we wel nog even wat actiefs of cultureels te doen. Zo hebben we hier een berg beklommen -hoger, veel hoger dan de Mount Everest of course- genaamd Diamond Head -wat een zeer warme bedoeling werd, want we hadden er niet bij nagedacht dat het heetst van de dag tussen twaalf en drie ligt, en wanneer gingen wij...., en bij Basje kwamen er wat kinderlijke gevoelens naar boven en sprong het jong zo de boom in- en hebben we even cultureel gedaan in Honolulu -of tenminste, we hebben het geprobeerd, het kunstfestival was echter een beetje in het water gevallen, letterlijk-.
En natuurlijk hebben wij Pearl Harbor niet overgeslagen. Gelukkig waren wij er ruim op tijd -de bussen doen hier niet zo moeilijk over tijden, het duurt rustig anderhalf uur om Honolulu uit te komen-, en was the Arizona Memorial al volgeboekt. Wel heb je ooit! Moeten we misschien even bij vertellen, dat onderdeel is gratis, dus alle toeristen vliegen erop af. Dan maar geen boottochtje naar het monument, wij bekijken het wel vanaf de kust. Anneleen besloot ook nog maar even te oefenen met wat wapens die links en rechts stonden opgesteld. Kan altijd nog van pas komen. Bas had echter andere behoeften, en heeft -respectful- torpedo gereden -paardrijden is zo 2009!-. Uiteraard waren wij vroeg genoeg thuis om nog even een duik te nemen. Want een dag zonder duik is een dag niet geleefd!
Dit spannende eiland heeft nog een prachtige feature. Er is een bus die een rondje eiland doet. Wij kinders besloten dit maar te doen, om ook nog wat natuur te kunnen snuiven. Wat maakt het uit dat wij even vergeten waren dat de buschauffeurs hier niet zo goed weten waar het gas zit, en dat het dus twee-en-een-half uur duurde om naar the North Shore te komen -en dat zijn niet zoveel kilometertjes!-. De North Shore staat hier bekend als surfers paradise, dus wij hoopten enkele van deze heren/dudes in actie te zien. Ook dat viel een klein beetje tegen, er waren er slechts een handjevol bezig hun skills te verbeteren. Maar niet getreurd, we mochten weer 2,5 uur terug de bus in, waarvan Anneleen erg genoot -het blaasje zat namelijk flink vol-. Maarrrr we hebben wel mooie natuur gezien -en ook direct het hele eiland!-.
De rest van de uurtjes vullen wij met over de boulevard paraderen, hula-showtjes bezoeken, klagen over het figuur, veel te veel koffie en thee te drinken en vooral niet te stressen. We vrezen dat we nu al verslaafd zijn aan het Hawaiiaanse ritme! Vreselijk!
Oh trouwens, we zullen even de titel verklaren. O'ahu is het eiland waar wij nu op zitten, Aloha spreekt voor zich en Mahalo -denk "maa(r) hallooo"- betekent dankjewel. Jaa wij zijn al helemaal thuus in de Hawaiiaanse taal!
With love from Hawaii -net zoals op alle postcards!-,
Hanneke Hulahoep & Boris Bloemenkrans!
- comments
Martin Heel leuk geschreven verhaal! Heb t met plezier zitten lezen :)
mama B Niets teveel verteld.....prachtige foto's! Geniet van het mooie eiland en het mooie weer!
Emma Oh my god you guys, echt super! heerlijke foto's! ik ben jaloers! liefde!