Profile
Blog
Photos
Videos
Akwaaba!
Na een tijdje van radiostilte dacht ik dat het maar weer eens tijd werd voor een blog. Niet dat ik zo bijzonder veel heb meegemaakt, maar nu kan ik wat meer over het 'normale' leven in Ghana vertellen...
De regentijd is inmiddels in volle gang. Soms regent het een paar dagen achter elkaar niet, maar er zijn ook dagen dat er geen einde aan de regen lijkt te komen. Dikke donkerblauwe wolken zorgen voor mooie plaatjes, en ook het onweer hier is vrij spectaculair (al heb ik van dat laatste nog geen foto's kunnen maken helaas). Nadeel van al die regen zijn wel de stroomstoringen, soms de hele avond geen stroom en dan wordt een boekje lezen ofzo best lastig ;).
Voor de rest heb ik mijn draai wel een beetje gevonden in het Ghanese leven. Ik begin gewend te raken aan het eten (bestaat vaak uit een deegbal van óf casave, óf mais, óf yam (soort aardappel) óf een combi daarvan. Deze wordt dan geserveerd met een soep van palmolie, of een soort pindasoep. Daarin ligt dan een stuk kip, vis, marmot, soort hert, geit of ander ondefinieerbaar stuk vlees, al moet ik bekennen dat ik het tot nu toe bij één van die eerste twee gelaten heb. Toen we een keer 's ochtends naar het werk wilden, zat er een soort rat/marmot verstopt op de binnenplaats bij het huis. En dat is slecht, want die jatten het eten uit het huis. En dus werd de buurjongen die in een hutje woont erbij gehaald. Gewapend met steen en stok had hij het beestje binnen twee minuten gevangen en gedood, en zo zijn avondmaal verdiend... De fufu (deegbal van casave dat dagenlang gestampt wordt met een houten paal) is vrij neutraal van smaak, en dus mijn "favoriet", al ben ik er nou ook weer niet zó weg van dat ik het in Nederland zal gaan missen... Banku is gefermenteerde mais/casave, en erg zuur, dus na één keer proberen heb ik het voortaan maar beleefd afgeslagen...
Het christelijk geloof van hier is wel iets waarvan ik nog niet helemaal weet wat ik daarmee aan moet. Je ziet het overal: in de teksten achterop de taxi's, op de radio in de discussies over homo's, tijdens vergaderingen (er wordt altijd gebeden voor en na een bijeenkomst) en in de kerk natuurlijk. Zoveel fanatisme ben ik in Nederland niet gewend, zelfs in Wageningen niet. M'n gastgezin begrijpt de Nederlandse situatie ook niet helemaal geloof ik. In hun ogen ben je of fulltime christen, of je bent een heiden. Er is geen plaats voor gematigdheid. En omdat ze mij dus onder die eerste categorie scharen, heb ik al vaak een bijbel in m'n handen gedrukt gekregen ("waarom ken je die nog niet uit je hoofd?!") en krijg ik minstens één keer per dag de vraag te horen waarom ik nog niet getrouwd ben en nog geen 5 kinderen heb gebaard, want dat is onze "opdracht". Had niet verwacht dat de cultuurshock uit deze hoek zou komen, omdat ik dacht dat ik daar wel bekend mee was. Ik moet zeggen dat ik meer begreep van het boedhisme in ZO Azië dan van het katholisisme hier...
Met m'n onderzoek gaat het nog steeds minder dan gepland, maar er begint al wel een beetje schot in de zaak te komen. Ik heb eindelijk mijn presentatie kunnen geven (incl gebeden dus ;)) waarbij het personeel van Tropenbos en de wetenschappers van het nabijgelegen bosinstituut me tips hebben gegeven voor m'n onderzoek.
De week daarop zijn we dan echt naar het veld gegaan in het zuidwesten van Ghana. Op de kaart lijkt het maar een klein stukje, maar in werkelijkheid was het meer dan 7 uur rijden naar het eerste project dorpje. Ik heb nog maar één keer mijn vragenlijst kunnen uitvoeren, want voor de rest was het vooral een kennismakingsbezoek. Hopelijk kan ik de volgende keer dan echt al m'n interviews doen en groepsdiscussies houden.
De reden dat we de twee dorpjes bezochten was dat INBAR energiebesparende stoven en de eerste bamboe houtskool moest uitdelen. Ik had verwacht dat er al hele plantages met bamboe zouden zijn (zo stond het immers in de officiele subsidierapporten die naar de EU worden gestuurd), maar de praktijk blijkt toch wel anders te zijn. Er zijn al wel wat kwekerijen, maar voor de rest beperkt het project zich vooral tot trainingen in hoe je bestaande bamboe (dat vind je hier overal in het bos) kan gebruiken voor stookhout. Ik hoorde van mijn begeleider in Nederland dat dat wel vaker het probleem is met internationale organisaties: in de rapporten lijkt het heel wat, maar in de praktijk is echte progressie ver te zoeken.
Op de derde dag van het veldbezoek hebben we een nieuw gebied bezocht, waar het bos ook gedegradeerd of op sommige plekken zelfs volledig gekapt is. Daar wordt misschien een nieuw bamboeproject gestart. We waren er met iemand van de Forest Commission, die ook verantwoordelijk is voor de controle in het gebied. Het is namelijk officieel een Forest Reserve (beschermd gebied), maar het is zo moeilijk de wet te handhaven hier. Toen wij er waren hoorden we zelfs de kettingzagen in de verte. Maar mensen daarvoor beboeten ofzo is vrijwel onmogelijk. Ze gaan er vandoor voordat je ze te pakken hebt, of ze zijn gewapend en dan is het maar beter om ze uberhaubt niet te pakken...
Inmiddels ben ik weer terug in Kumasi. Er zijn wat problemen met het budget voor mijn onderzoek (beter gezegd: dat is er niet), dus om benzine (en dus kosten) te besparen, ga ik daar waarschijnlijk binnenkort voor langere tijd heen zonder in de tussentijd terug te komen naar Kumasi. Maar daarvoor moet nog wel een hoop geregeld worden zoals plaatselijk vervoer, een hostel en vertalers. Maar wie weet komt mijn volgende blog dus wel vanuit een hutje in de middle of nowhere (als mijn draadloze internet daar in ieder geval ontvangst heeft;))!
Tot de volgende keer! Berichtjes uit Nederland zijn nog steeds meer dan welkom! :)
De foto's bij deze blog vind je hier
Ik probeer ook twee filmpjes te uploaden vandaag: één van het uitproberen van de energiebesparende stoof en één van het bos met het geluid van kettingzagen op de achtergrond. Het kan even duren voor deze erop staan.
- comments
Linda Hey you! Jeeej, alles begint op gang te komen!! En nog meer jeej dat je je draai gevonden hebt :) En nog een jeej dat je ons geen deegballen met roadkill gaat voorzetten als je weer terugbent ;) Nu nog een afweermechanisme bedenken om al die überchristelijkheid en de bijbehorende cultuurshock af te wenden... Daar ga ik aan werken - dan heb ik ook weer wat te doen. Ben nu voornamelijk druk met nagels lakken, shoppen en theedrinken want ik zit ook redelijk vast. Ach, morgen geef ik het nog een poging en dan ga ik hulptroepen oproepen :D Ok, het begint bijna een mail te worden, dus ik mail binnenkort wel weer es. Nu alleen even niet, er is iemand jarig en er moet dus taart gehaald worden :D Dikke dikke knuffel en veel succes de komende tijd. Hopelijk zit je bij je volgende bericht in een hutje met internet!! xxx