Onder het motto soms zit het mee soms zit het tegen zal ik onze lake crossing van gisteren bespreken. Want tja er zat daadwerkelijk iets gigantisch mee. Het weer. Eindelijk een boottocht met mooi weer en dus goede uitzichten. Ik heb erom gesmeekt, de hogere machten aangeroepen, maar het heeft effect gehad. Op onze laatste boot trip geen regen maar zon.

Ja er zat ook iets tegen, niet onoverkomelijk… maar ik ben een Nederlander en moet dus wel wat te klagen houden. En tja aangezien het weer zich daar deze keer niet voor leende… De tour op zich wel. Je hoort me niet klagen over de geweldige uitzichten in de prachtige natuur. Want echt dat was weer meer dan de moeite (en in dit geval het geld, want het was helaas geen goedkope trip) waard.

Maar de tour… om te beginnen was de gemiddelde leeftijd van deze tour zo rond de 60 denk ik. Naast nog een jongen van onze leeftijd een newly wed stelletje en een gezin met kinderen waren er alleen 60+. Dat is op zich nog niet zo heel erg, ware het niet dat de tour ook wel een beetje op dit niveau werd aangeboden.

De gids heeft blijkbaar de opdracht gekregen tijdens de gehele dag geen stiltes te laten vallen. En hier hield hij zich keurig aan. Soms had hij best iets interessants te vertellen over het land en de omgeving, maar soms wil je ook gewoon genieten van het uitzicht. Of hij ging ons uitgebreid de meest zinloze dingen uitleggen, bijvoorbeeld dat je je ticket in je hand moet houden als je de boot op gaat of hoe je door de douane moet. Tja zoals de meeste van jullie waarschijnlijk wel weten ben ik er een beetje allergisch voor om als een klein kind te worden behandeld. Dit werkte dus behoorlijk op mijn irritatiegrens.

Maar ok, het was het waard. De natuur hier is weer helemaal geweldig. Soms heb ik het idee dat ik er een beetje aan ga wennen en dat het volgende uitzicht misschien wel niet meer bijzonder is. Maar tot nu ben ik telkens weer verbaasd en positief verrast door ik wat ik zie.

Gisteren betekende dat vulkanen met besneeuwde toppen en meren in allerlei mooie groene, blauwe en melkachtige kleuren. Dit merengebied ligt zowel in Chili als Argentinie. Dit betekent dat we niet alleen de meren doorkruist hebben maar ook de grens. Ik zit nu dus weer in Argentinie.

Bariloche is in Argentinie de stad in het merengebied. Hier heb je een beetje het idee dat je in de Alpen bent (tja toch nog een beetje wintersport gevoel…alleen dan zonder sneeuw en met zon), maar inclusief de bouwstijl van veel hout en natuursteen.

Het restaurant waar we gisteren gegeten hebben was echt superschattig. Dit was een mix van alpenlook, de efteling en lord of the rings. Echt een beetje een sprookjeshuisje, helemaal opgetrokken uit hout, de patagonische cypres om precies te zijn. Ja deze heeft veel weg van de cypres die wij kennen uit Italie, alleen is hij ietsje groter. En wat het geluk het eten was echt super goed.

Vandaag hebben we een beetje rondgelopen door Bariloche en het vervolg van onze trip geregeld. Morgen gaan we via het merengebied naar Pucón wat dan weer in Chili is. Maar nu ik het over Chili heb besef ik mij dat ik ons verblijf in Pto Varas nog niet zo heel uitgebreid heb besproken.

Hier zijn we uiteindelijk 1 nachtje gebleven. Het is een leuk stadje en het ligt prachtig aan het meer met uitzicht op twee vulkanen, waaronder de Osorno. Hier krijg je al een beetje het Alpen gevoel, maar dan meer doordat het stadje erg Duits georiënteerd is. Dit is te zien in de bouwstijl (de kerk is naar voorbeeld van een duitse kerk gebouwd), de biermerken en je hoort het aan de taal die veel om je heen wordt gesproken. Zelf de eigenaren van ons hostel waren Duits.

Maar in Puerto Varas heb ik wel een tweetal traditionele Chileense gerechten gegeten. Ik heb een heel lijstje gekregen met allerlei traditionele gerechten die ik in Chili moet proberen, kan er nu weer twee afstrepen. Empanadas, en dan wel de Chileense en niet de Argentijnse. Het principe is hetzelfde een deegdingetje gevuld met in dit geval een vlees ragout-achtig iets en Humitas, tja en wat dat precies is… Een gemalen mais iets ofzo. Beide in ieder geval wel lekker.

I will explain our lake crossing tour with the good and the bad things. Something was really great. The weather. Finally a boattrip with good weather and nice views. I begged for it and asked the higher powers, but it was effective. At our last boattrip no rain but sun.But there also was a bad thing, not real bad, But I am a Dutch girl and Dutch people need something to complain about. Normal it is the weather, but yesterday the weather was great…so it is about the tour. You will not hear me complaining about the amazing scenery. That was worth it again.But the tour… Well at first, the average age of this tour was about the 60 years old. Beside a guy of our age, a newly wed couple and a family with little childeren there were only 60+. That at is self is not such a big problem. But the tour was also at this level.It seems they told the tourguide to speak the whole day without a minute rest. And the tourguide listened very well. Sometimes the things he had to say were interesting…about the country or the nature, but sometimes it is better to just enjoy the view. Othertimes he told us the most unimportant and uninteresting stuff ever. For example, you have to hold your ticket in your hand when you go on board or how to cross the duane. And the most of you will know, I hate it when somebody treat my like a little kid. But Ok, it was worth it. The nature is amazing again. Sometimes I am afraid I get used to all those beautifull scenery. And I will not appriciate the next view. But till now every new view suprise and amaze me in a positive way.Yesterday it meant vulcanos with snowed peaks and lakes in all the beautifull colours: green, blue and milky. The lakedistrict is as well in Chile as in Argentina. This means we not only crossed the lakes but also the border. I am back in Argentina at this moment.Bariloche is the city in the Argentina part of the lake district. It feels a little bit like the 'Alpen' (yes the feeling of skiing holiday…without snow but with sun), inclusive the architecture of wood and nature stones.Yesterday we ate in a real charming restaurant. It was a mix betweenalpenlook, efteling (a Dutch theme parc) and lord of the rings. A fairytalehome. Totally made of wood, the Patagonian Cypres to be precise. Yes it looks a lot like the Cypres we know from Italy only it is a little bigger. And the greatest thing was, our dinner was real good.Today we walked around in Bariloche and we arranged the next part of our trip. Tomorrow we travel trough the lake district to Pucón wich is in Chile again. Talking over Chile, I remember I didn't tell much about our stay in Puerto Varas. We only stayed one night in this town. It is a nice place and it has a beautifull location at the lake with the view at two vulcanos, The Osorno and another one wich name I don't remember at this moment. The 'Alpen' feeling start here already. But that is because the city is very german oriented.You can see this at the architecture (the church is build after an German Church), the brands of beer and you hear it at the languages which is spoken around you. Even the owners of the hostel we slept were German.But In Puerto Varas I tried to tradition Chilean meals. I got a list with all the meals I have to try in Chile. Two of them I did by now. Empanadas, not the Argentine ones. The idea is a bit in common. They are both filled doughthingies, in this case with a kind of meat ragout. And Humitas, I am not sure what it is exactly, but I think there is a lot of mais in it. Both I liked.