Profile
Blog
Photos
Videos
Goedemorgen lieve bloglezertjes (of eigenlijk goedemiddag voor jullie),
Het leek me wel tijd voor een updatetje en tevens het eerste blogje vanuit Atlanta.
Dus op dinsdag 21 augustus vertrok ik vanaf schiphol naar de States. Met een fantastisch uitzwaai-comité nog even wat gedronken, en toen maar vlug door de douane gescheurd. Uiteraard had mijn vlucht vertraging, en ik had natuurlijk maar een overstap van een uurtje. Tien minuten vertraging werden er twintig, en twintig werden er veertig. U kunt zich voorstellen dat tegen de tijd dat ik het vliegtuig in mocht er geen nagels meer op de vingers zaten en al mijn moed al in mijn schoenen was gezakt; die vlucht ging ik missen. Niet getreurd, volgens mij voelde de piloot mijn energie en heeft ie er flink wat gas op gezet want ik kwam slechts vijf minuutjes later dan gepland aan op Frankfurt (thank God).
Toen ik bij Gate Z 15 stond (die volgens de miep op schiphol helemaal niet bestond, wel dus.) vlogen de basketballers me al om de oren en renden de verwende Amerikaanse kinderen rond, vechtend om de Ipad. De vlucht was priem, om het uur werd ik door Gunther aan mijn haren omhoog getrokken of ik iets wilde drinken, en rende Heidi paniekerig langs om mensen te voorzien van extra kussens en glaasjes water.
Pas toen we geland waren sloeg de paniek weer toe; de douane. "Omg daar gaan we, ik word binnenstebuiten gekeerd, ze laten me niet binnen AAAAA". Niets aan de hand, de vrouwelijke versie van Jackie Chan deed haar uiterste best om vriendelijk te zijn (dat ene zure lachje dat over de lipjes werd geperst was toch echt wel een hele prestatie). Er werd me niets gevraagd, een stuk of 3943 stempels gezet hier en daar en hopa, nog geen half uur na landing stond ik in de aankomsthal, op zoek naar Oksana.
Oksana is een school official die had aangeboden dat ik wel even bij haar kon crashen, nice! Dus eenmaal bij haar huis aangekomen ontmoette ik meteen Gang (een knaapje uit Singapore) en Huanzhen (mag jij raden waar ze vandaan komt). Dit internationale gezelschap (Oksana zelf komt uit Oekraïne) vertrok de volgende dag naar de dorms.
Mijn god wat is dat hemels, eigen badkamer met douche en bad (wel in 1), wasmachine, droger, vaatwasser, magnetron, oven, bank, grooooot bed, twee inloopkasten in de slaapkamer.. Ik dacht dat ik doodging (van blijdschap, ik had namelijk een kamertje a la Harry Potters trapkast verwacht).
Nadat we allemaal gesetteld waren moesten er een paar zaken geregeld worden, dus hop daar gingen we, met de campus shuttle naar de main campus (duurt een kwartier, maar volgens Amerikanen is het vrij dichtbij). Oke stop 1, Bank of America.
Een bankaccount openen was doodsimpel, naam adres handtekening hoppa there you go. De dames die het werk moesten uitvoeren waren alleen tergend langzaam. Ze hadden minstens een half uur per account nodig om dit te doen (ondertussen was ons gezelschap uitgebreid met een vierde, Hitochi, een knul uit Japan die Engels nog niet helemaal goed beheerst). Toen wij eindelijk aan de beurt waren mochten we aanschuiven bij een zwarte miss Piggy (ze had namelijk een varkensroze pak aan). Ze schoof snel een koekje in der mond (want ze had nog geen lunch gehad, het was half vijf) en moest zichzelf wel drie keer de stoel in hijsen voordat ze klem zat. Godnondejus wat een ellende, die workethics kennen ze niet want dat duurde en dat duurde maar. Uiteindelijk liepen we wel mooi weg met een bank account.
Volgende dag begon de introductie voor International students. Wat blijkt, er zijn maar 19 exchange students, en alle andere International students zijn Aziatisch, op 1 meisje na. Ja dames en heren dat is heftig, zeker als het aankomt op eetgewoonten. Dus wij krijgen een lekker maaltje van de uni (kip, rijst, sperziboontjes op je bord) iedereen blij. Anneleen iets minder blij op het moment dat ze aan het eind van het buffet aankomt, waar je je bestek pakt. Er zijn alleen vorken. "Ma'm, are there any knifes?" "No". Ai, oke, uhm, dan maar met twee vorken. De knul aan de tafel naast mij heeft echter een andere methode om zijn kippenbout te verobberen (probeer dit even visueel te krijgen!)
De knaap hengelt de kippenpoot (ZONDER HANDEN) in zijn totaliteit naar binnen (best knap als je het mij vraagt). Er wordt wat geslobberd en gezogen aan het botje, en een minuut later laat ie rustig een afgesabbeld, schoon botje uit z'n maffes glijden (WEER ZONDER HANDEN). Je snapt dat mijn kippenpoot er niet zo lekker meer uit zag..
De dagen erna hebben we nog meer introductie gehad (die eigenlijk niet voor ons was maar ach) lekker een beetje geshopt, proberen we de blaftyfus onder controle te houden (het is buiten dik 30 graden, maar die Amerikanen houden van hun airco en holy moly, het is binnen koud), de buurt verkend en is de campus niet meer zo leeg als eerst (iedereen is een beetje aan het verhuizen, en geeejz ze hebben allemaal een auto ALLEMAAL). Je bent echt gehandicapt zonder auto hier trouwens, want de bus komt als je geluk hebt 1 keer in het half uur, als je geluk hebt!!
Anyho, woensdag beginnen classes dus dat wordt wel even spannend. Verder is het hier helemaal top. Als iemand zin heeft om langs te komen, je bent van harte welkom!!
xoxoxo
- comments