Då va eg komt meg til Brasil og fått sjekka inn på ein kosleg liten pousada som e eit slags gjestehus elle noko i den dur. Einaste eg har å utsetta på denna plassen e all mauren… Dei store kjem fram om kvelden når da e mørk. Og dei e SVÆRE. Men so har eg og, dei pitte pitte små so du nesten ikkje ser. Dei kjeme selfølgelit ette smula og snop. Fant til og med ein so kraup inni tastaturet mitt, der da sikkert gjømte seg noken smula. På Taiba Beach...

Min siste dag i bolivia var både kjekk og trist. Den begynte me ein tur på politistasjonen for å anmelda kameraet mitt stjåle. Vett rett å slett ikkje kor da blei av, trur da forsvant på bussen frå saltørkenen. Kan jo vera da va min egen feil for e kje so flik å passa på tingo mine… Så for me å såg eit fengsel, og da va jo ikkje akkurat som i Noreg. Eller eg har vel ikkje vore i eit fengsel i Noreg, men såg med ein gong at detta va noko anna...

Mine to siste veker har eg buss hoss Siw på barneheimen hennas. Der bur det 13 jenter frå 3 til 15 år. Ein veldig fin plass eit godt stykke frå sentrum. Så eg følte meg litt meir heima der uti skogen med natur lydar og fuglakvitr. Men da va meir sommar en jul, so kan kje heilt sei eg har fått julastemning endo. Sjølv om me bakte pepparkaker ein dag, og feirte Lucia den siste dagen med lussekattar og heila pakko. Men siden flyet mitt gjekk, so måtte eg sp...

Endelig fekk eg anledning til å reisa til saltørkenen. Som er noko av det ein MÅ sjå når ein er i Bolivia. Eg, Per Eivind og Carina for av gårde med buss til Ouroro som tok 4 timar og kosta 15 kr. Derfra bar da av stad med ein buss som skulle ta 8 timar til Uyuni. Dette var nattbuss so eg hadde holdt meg våken på førre busstur for å kunna sova på denne, men der tok eg kraftig feil. Det var berre eit par timar med asfalt før me kom til vegen som førte...

Eg valte å hjelpe ein av mange som treng hjelp her i Bolivia, han heiter Danny og er ein liten sjarmør på 3 år. Da går ikkje an å hjelpa alle som treng da, men ein kan gjer ein liten forskjell fordaom. Da e som boliviafamilien seie; "ingen kan hjelpe alle, men alle kan hjelpe noen". Eg har vertfall fått sett med egne auge kor mykje da betyr, ikkje berre for fadderbarnet mitt, men for familien også. Ein kan kje tenka at da ikkje e vits og at ei...