Profile
Blog
Photos
Videos
Hey guys!
Het heeft even geduurd, voordat ik deze nieuwe blog postte, maar dat is enkel een goed teken! Heb mij de afgelopen weken uitstekend vermaakt en ben weinig onderweg geweest, waarbij ik dus geen (priori)tijd had om een blog te schrijven. Maar gelukkig zit ik nu in het vliegtuig vanuit Bangkok naar Nairobi (inmiddels in Tanzania), waarbij ik tien uur lang de tijd heb om mijn blog te schrijven. Het zal dit keer ook een langere blog worden, aangezien ik een aantal weken in een blog moet verwerken, maar zal enkel de relevante gebeurtenissen benoemen!
Voordat ik een paar weken terug de tijd in ga, wil ik wederom het een en ander verhelderen / toelichten / openbaren / delen met jullie:
A. Ik ben geen backpacker.
B. Ik ben geen fervent vlieger.
C. Ik ben een gewild projectiel voor muggen.
Nou, gelukkig ben ik niet negen maanden aan het backpacken, ga ik de wereld rond met het vliegtuig en verblijf ik in warme (lees agressieve muggen) landen haha! Ik ben mijn backpack meer dan zat, als ik iets nodig heb dan moet ik ongeveer in die tas duiken en dan vind ik het nog niet.. wat een hel! Heb normaal gesproken al ruzie met mijn handtas, laat staat met een tas die tien keer zo groot is! Mijn kleren zijn gekreukt, mijn shampoo / conditioner / tandpasta zijn nu al meerdere keren in mijn tas ontploft en ik heb slechts vijftien kilo totaal aan gewicht in de backpack, maar hij zit wel propvol. Oftewel, ik heb gewoon vijf kilo waar ik niets mee kan door die verrekte tas. Maargoed, we gaan voor het doel 'loslaten', dus ik blijf gewoon lachen als ik zie dat mijn zonnefactor in mijn haarborstel zit of mijn gehele toilettas wit uitgeslagen is van de tandpasta. Hoewel het backpacken in het algemeen, aanpassen op situaties, me prima afgaat hoor.. Desalniettemin vind ik het prettig om langer op een plek te verblijven, zodat ik niet alleen een paar kiekjes heb van een tempel, maar juist het dagelijkse leven meemaak. Ach, om eerlijk te zijn is de term 'backpacken' überhaupt uit zijn verband gehaald. Je kunt tegenwoordig alles online regelen en is echt te simpel voor woorden - nowadays, we live in a global village. Backpacken is voor mij iemand die drie maanden de outback ingaat met een compas / zakmes en terugkomt met een baard (man) of okselhaar (vrouw), een dode krokodil en vijftien kilo lichter, vanwege Malaria en een voedselvergiftiging. Iemand (Mary) noemde mij een flashpacker - iemand die een jurkje en een paar hakken uit haar backpack kan toveren. Well, I'm still in and I'm proud of it!! Geweldige jurk gekocht in Bangkok (vanaf heden BKK genoemd) met een paar hakken (to-die-for) die hun werk goed hebben gedaan tijdens Kerst, Oud&Nieuw en een paar Skybars! Jammer genoeg heb ik wel mijn muggenbulten op mijn benen moeten camoufleren, aangezien ik voor hen blijkbaar een interessant projectiel ben. Heb in een bamboehut geslapen, waarbij een muggenklamboe geen overbodige luxe was, aangezien ze met zwermen op mijn benen afkwamen. Spuit me volledig in met die overheerlijke Deet, behalve op mijn billen, ik buk een keer.. ik denk dat ik tien seconden gebukt zat en er een bijdehante K-mug zijn kans schoon zag en mijn linkerbil als target zag.. Top! Ach, dit was in BKK en voelde me toen slachtoffer. Niet wetende dat in Tanzania ik op mijn linkeronderbeen welgeteld op het hoogste niveau (tot dusver) maar liefst achtentwintig muggenbulten zou hebben, waarvan de grootte verschilde van minuscuul tot huge (denk aan een twee euromunt)!
Waarom ik geen fervent vlieger ben..
Anyhow.. Teruggaand waar ik met mijn vorige blog gebleven was. Vliegveld Saigon - Vietnam. Mijn vlucht van Saigon naar Bangkok was met Qatar Airways, nummer één vliegtuigmaatschappij van de wereld. Daar kwam ik pas achter nadat ik de vlucht had geboekt. Nou, heb nog nooit zo'n fantastische vlucht gehad.. Had een hele rij voor mijzelf, zat bij het raam, had een flatscreen die ik uit mijn armleuning kon toveren, afstandsbediening erbij, ik kon de nieuwste films kiezen om te kijken en kreeg ook nog een hapje met drankje erbij. Ik hoefde maar anderhalf uur te vliegen, helaas, vermaakte me daar prima in het vliegtuig! Hoewel ik altijd toch even twee keer moet slikken als we gaan opstijgen en landen. Heb zo'n fijne ex-schoonvader gehad die er de hobby van maakte om op Discovery Channel van zulke Airplane Crash Investigations te kijken, die ik ongewild mee keek. Bij start en landing van een vliegtuig gebeuren de meeste ongelukken (aldus Discovery Channel) en heb inmiddels al een paar keer de neiging gehad om na een landing naar de cockpit te lopen, om vervolgens de piloot erop te attenderen dat een paar extra lessen niet overbodige luxe zou zijn (zo moeilijk kan het vast niet zijn om via automatische piloot die kist aan de grond te zetten, zonder dat ik met mijn voortanden in de stoel van mijn voorganger zit?). Ach ja, aan de andere kant wil ik hem ook een staande ovatie geven als we weer veilig zijn geland, I don't care, zolang ik maar heelhuids op plaats van bestemming kom!
Lang leve Bangkok!
In Bangkok aangekomen had ik gelukkig al een hostel geboekt, genaamt Udee. Deze was niet op de bekende hostelstraat Khoa San Road, even geen zin in die enthousiaste doch lamme backpackers, maar ergens ver weg van de drukke stad en ik vond het heerlijk! Een mooie tuin, alles super schoon en zulke aardige mensen! Ben daar uiteindelijk een week gebleven en heb daar een beetje mijn rust gepakt. Ook fijn aan het hostel is dat ik zo'n grote Amerikaanse koelkast had. Ik mis geen Nederlands eten, zoals kaas of hagelslag, maar wel yoghurt! Dus ik haalde 's avonds bij een 7-eleven (een Amerikaanse shop die overal in Azië, op iedere hoek van de straat zit) een aantal yoghurtjes en zette deze in de koelkast van de hostel. Volgende ochtend kon ik dan lekker ontbijten met yoghurt en banaan! Waar je toch blij van kunt worden haha..
Bangkok, een enorm drukke stad, veel uitlaatgassen, maar weer totaal anders dan Saigon, Hanoi of de grote steden in China.. Vind Bangkok de meeste vergelijking maken met bijvoorbeeld een stad als Shanghai - beide fantastische steden! Je kunt op straat super lekker Thais eten kopen wat ze vers klaarmaken, maar daarnaast hebben ze ook ENORME shopping malls - denk aan de Bijenkorf, maar dan tien keer zo groot - waar je echt alles kunt kopen. Zo'n vijf etages met alles wat je maar kunt bedenken, want wil je soms een nieuwe Porsche aanschaffen? Level four please! Oftewel, je kunt op de eerste etage naar de Zara, tweede etage naar de exclusieve brands zoals Chanel / Versace / Tod's etc. en op de vierde etage een Porsche, Maserati of een Lamborghini aanschaffen.. Beetje vreemd, maar erg lekker! Je kunt er dus alles kopen en in de kelder, had je een etage met enkel voedselwaren. Ik was op dat moment met een chick uit Noorwegen, die inmiddels vier jaar in Londen woont. We zijn naar de kelder gegaan en hebben deze etage uitvoerig bestudeerd. Je kunt namelijk overal het eten proeven en Katherine en ik hadden hier geen problemen mee.. Maargoed, Bangkok is weer zo'n typische wereldstad net als Shanghai en Hong Kong waarbij je alles kunt krijgen wat je wilt en je met Engels het daar prima red. Maar wat voor Bangkok erg herkenbaar is, zijn de ontzettend vriendelijke mensen (!), de Westerse mannen met jonge Thaise vrouwen en natuurlijk de ladyboys. Ook ik heb er moeite mee gehad om ze te herkennen, want ze zijn vaak bloedmooi! Zal verderop in mijn blog het wat uitgebreider hebben over de ladyboys, interesting subject!
In contact met de Amerikaanse CIA
In Bangkok ben ik eerst een week gebleven. Interessante, leuke mensen ontmoet en daarmee veel gesproken. Vind het heerlijk om mensen te ontmoeten en een goed gesprek met ze te hebben, maakt me niet uit wat of waarover. Wat hun beweegreden is om de dingen te doen, die ze doen en hun achtergrond aan te horen. Zo sprak ik een vrouw uit The States, jaartje of vijftig, die mij vertelde dat ze jarenlang bij de CIA heeft gezeten en er nu probeerde uit te komen. Ze had ontslag genomen, maar vanwege haar diepgaande kennis binnen de CIA werd ze continu achtervolgd en was ze nergens veilig. Volgens haar was de CIA ook op dat moment in BKK op zoek naar haar en ik was uitermate nieuwsgierig of ze de waarheid sprak of dat ze gewoon uitermate gestoord was. Dus na enkele uren met haar in gesprek te zijn geweest over van alles en nog wat, vroeg ik haar hoe ze wist dat de CIA haar aanwezigheid in BKK te weten was gekomen. Ze keek mij bloedserieus aan: "I just know.. can hear it from the wind, it tells me!". Juist en ik ben Oprah Winfrey! Gelukkig ook een paar super leuke, normale chicks ontmoet, waar ik nog steeds contact mee heb en direct een super goede connectie mee had (zonder de mogelijkheid dat ik elk moment geraakt kon worden door een kogel van de CIA haha..).
In deze week heb ik ook uitgerust van het vele reizen achter elkaar en de stad rustig bekeken. Zou met Oud&Nieuw hier toch nog komen, alle tijd en na een week rust heb ik de trein genomen naar Chiang Mai, naar het noorden van Thailand. Half bevroren (wat een drama airconditioning.. volgende keer graag aangeven dat ik mijn ski-pak moet aantrekken) kwam ik aan in Chiang Mai: super lekker weer en wat minder druk dan de stad Bangkok. Kort samengevat heb ik hier een floating market bezocht, een olifantenverblijf, een tiger temple en een vriend bezocht. Vooral dat laatste, vriend bezoeken, heeft een toelichting nodig (voor de overige topics, zie de foto's - mits ik deze kan uploaden). Deze vriend heet Richard, samen op de middelbare school gezeten, heeft na de middelbare school voor zo'n kleine drie jaar in Australië gewoond en is daarna naar Chiang Mai verhuisd om Engels les te geven aan kinderen / studenten. Hij woont hier inmiddels ook ruim een jaar en leek mij een mooi moment om hem op te zoeken, helemaal omdat hij heel relaxt is en ik hem super graag weer wilde zien!
Richard I
Uiteindelijk een week bij hem gebivakkeerd en was bijzonder leuk! Een aantal gebeurtenissen met hem zal ik in deze blog vermelden (as promised). Hoewel je natuurlijk bij het moment zelf aanwezig moet zijn, waren deze gebeurtenissen wel echt tranentrekkend grappig! De eerste avond sprong ik bij Ries achterop zijn scooter zonder helm (voor onze middelbare vrienden, graag even ons handsignaal met de term "Nerd!" erbij bedenken). Toen we vervolgens middenin in de stad voor de stoplichten stil stonden, kwamen we politie tegen en vroeg ik Ries of je voor zonder helm rijden een boete kon krijgen. "Ja, dat kan, maar gebeurt bijna niet. Kijk maar naar de scooter die langskomt.. Die drie chicks op een scooter hebben alle drie geen helm op..", antwoordde Ries. En vervolgens zat ik stoïcijns naar die ene scooter te kijken, waar drie chicks zonder helm, dicht tegen elkaar aangeplakt, voorbij kwamen rijden. Haha, ja, dat werkte weldegelijk op de lachspieren! Zie Aniet, Karrie en ik al op een scooter zonder helm door Amsterdam knallen.. Allemaal prima, but I'll drive, thank you!
Richard II
Eerste Kerstdag hebben we gevierd in Small House. Een kroeg in Chiang Mai waar onder andere de vrienden van Richard bijeen zouden komen, we met 27+ graden en Kerstmutsen op, een kalkoen van de barbeque zouden gaan eten en iedereen was ook gevraagd om zelf een dish mee te nemen. Rond een uurtje of vijf in de middag stond ik (op mijn high-heels) nuchter op om een alcoholisch drankje te gaan halen. Vervolgens miste ik een afstapje, wat gelukkig (dacht ik) goed ging. Nadat iedereen een beetje klaar was bij Small House, kwam Ries met het geniale idee om een afterparty bij hem te houden. Inmiddels ging het lopen bij mij wat moeizamer, maar de alcohol was inmiddels dusdanig ingeslagen, dat ik dacht dat ik door een mug op mijn enkel was gestoken. Met zeven man in de taxi naar Ries zijn place, waarbij vervolgens het e.e.a. tevoorschijn kwam wat God vast niet verboden heeft. Ik hield me aan een of ander sterke drankmix met aardbeien, waarbij vervolgens de bevroren aardbeien op mijn enkel terecht kwamen, aangezien ik niet meer kon lopen en mijn enkel een dubbele omvang (in de kleuren blauw en geel) had aangenomen. Nadat ik naar het toilet was gegaan en terug strompelde kwam ik enkel nog Christel en Bridget tegen, die bij buurman Daniel bleven slapen. Inmiddels lag er al een chick bij mij in bed en bleef (er waarschijnlijk) ook een dame bij Ries slapen, maar dat was mij nog niet geheel duidelijk. Ik zei gedag tegen Christel en Bridget en overzag de bende.. strompelde naar een smeulende sigaret, kaars die nog brandde en wilde net het licht uitdoen, toen ik ineens herkenbare geluiden uit Ries zijn slaapkamer hoorde komen. Juist, hij was nog wakker haha..
Volgende ochtend waren de logees van Ries en mij al weg, aangezien een van hen haar tas was kwijtgeraakt die nacht (vreemd?!). Toen ik Ries begroette met een 'Goedemorgen' zag ik dat hij al fijn aan de koffie zat.. met een flinke teug drank. Goedemorgen! Vervolgens stelde ik voor om het ontbijt te maken voor hem, buurman Daniel, Christel, Bridget en mijzelf. Ries was nog niet geheel op deze aardkloot en ik was dan ook benieuwd of hij wel bewust was van zijn nachtelijke escapade. "Ries, heb je eigenlijk met die chick geslapen?!", vroeg ik aan een lichtelijk aangeschoten Richard. "Nou, niet dat ik weet!", aldus een verbaasde Richard. "Nou, ik wel hahahaha!", antwoordde ik met de slappe lach, waarop Ries in lachen uitbarstte en me vervolgens een high-five gaf. Tsja, soms moet je het geheugen van mensen even opfrissen, voordat er pijnlijke situaties ontstaan..
Richard III
Ben die week bij Ries gebleven en hebben samen nog een tempel bezocht. Kort maar krachtig, aangezien Ries niet zo van het sightseeing is. Oftewel, de rit op de scooter van de berg op en af, duurde uiteindelijk langer dan de vijf minuten dat we in die tempel waren haha! Maar vond het wel prima.. mijn enkel was nog steeds niet 100% en wilde hem zoveel mogelijk ontzien. Wilde namelijk graag op mijn hoge hakken NYE vieren in BKK en ieder moment van rust heb ik dan ook gepakt. Heb bij Ries ook amper wat gedaan, behalve tot half zeven in de ochtend een goed gesprek houden met fijne muziek aan of de kroeg in om daar mijn nieuwe drankje (vodka - orange juice) te nuttigen met een goed gesprek.
De laatste avond dat ik in Chiang Mai was, gingen we dan ook voor de laatste keer naar Small House waar we de nodige alcoholische versnapperingen hebben gehad. De volgende ochtend vloog ik om elf uur van Chiang Mai Airport naar BKK International Airport en moest ik om negen uur 's ochtends van huis vertrekken. Je voelt hem al aankomen.. we kwamen die avond nogal beschonken thuis en ook mijn wekker heeft een zogenaamde 'snooze' knop, die ik op automatische piloot kan vinden. Exact om negen uur werd ik wakker en goddank had ik grotendeels mijn lieftallige backpack al volgepropt, zodat ik hier geen uren mee bezig was. Toast erin gegooid, kop koffie gemaakt en Ries wakker gemaakt met de boodschap dat het al negen uur was. Hij dacht dat ik het vliegtuig had gemist, dus hij bleef rustig liggen.. Toen ik vervolgens liet merken dat we toch echt moesten gaan, stond hij op van bed, deed zijn bril op en wilde direct wegrijden. Mij leek het toch 'iets' verstandiger om eerst een kop koffie te drinken en dat deed ik dus met mijn favoriete nummer op zijn laptop (Zero 7 - In the waiting line), terwijl Ries mij aankeek, een 180 gradendraai maakte en zich weer op bed liet vallen. "Roep me maar als je wilt gaan!", aldus een fris&fruitige Richard. Vijf minuten later zat ik bij hem achterop zijn scooter, backpack op mijn rug en hij hield mijn 'kleine' rugzak op zijn borst. Van de negen kattenlevens had ik er al een paar verspild, maar met deze dodemansrit ging er ook weer zeker eentje vanaf. Na een knuffel en een vaarwelkus (op de wang voor geïnteresseerden) liep ik als een zombie naar het vliegveld. Vertraging. Top.
Back to BKK: "What goes around, comes around.."
Eenmaal in BKK aangekomen liep ik er als een echte backpacker bij. Te grote tas achter, te grote tas voor, geen make-up, bril op, Adidas trainingspak wéér aan (jahaaa zus, ik heb ook andere kleding bij me, maar dit is gewoon prettiger dan 10-cm hoge hakken) en op het treinstation haalde ik lunch en ging dat buiten op mijn gemak even verorberen. Een meisje rond negen jaar en haar broer rond 12 jaar keken me met grote ogen aan. Het meisje probeerde met me te communiceren, maar helaas, ik spreek geen Thais. Ze moest lachen en ik zag aan haar benen, schoenen, haar kapsel, tassen.. ineens dat ze een zwerfkind was. Op de een of andere manier had ik de neiging om een van mijn armbanden die ik in China had gekocht (en toch verdomd mooi was) aan haar te geven. Lekker belangrijk, een armband is vervangbaar. Ik deed mijn tassen weer om en liep naar ze toe, pakte de pols van het meisje en haalde de armband van mijn arm, om hem bij haar om te doen. Twee donkerbruine bambi-ogen keken me onbegrijpelijk aan, ze vouwde haar handen en bedankte me in het Thais (ga ik vanuit - lijkt me stug dat ze me verrot aan het schelden was, dat ik haar een armband gaf in plaats van geld haha!). Weet zeker dat dit meer indruk op haar maakte, een lief gebaar, dan makkelijk geld toestoppen. Voelde me daarna goed en weet meteen weer wat me intens gelukkig maakt: iemand anders blij maken. Ondanks dat ik die armband al helemaal in gedachte had bij een leuke zomeroutfit, was de smile van dat meisje onbetaalbaar. Kan daarom niet wachten op mijn volunteering in Tanzania!
Van lelijk eendje / backpacker..
Van backpacker in een tuktuk naar een fantastisch hotel, waarbij het zwembad op het dak was, een hotelkamer waarbij alles per afstandsbediening ging en ik me in de badjas van het hotel hees om diagonaal op het meesterlijke twee (vier)-persoonsbed te laten neerploffen. Inderdaad, ik kan ook goed voor mezelf zorgen. Zoals mijn moeder zegt: "Wie niet goed voor zichzelf zorgt, kan dat ook niet voor een ander!". Aangezien ik de komende drie maanden voor anderen ging zorgen, had ik voor vier nachten dit briljante hotel middenin BKK geboekt en voelde ik me als een klein prinsesje. Op facebook had ik een advertentie gezien dat op de rooftop van een mega-hotel een fan-tas-tische NYE party zou worden gegeven en heb me daarvoor aangemeld, op de pagina gevraagd of er nog meer Nederlanders zouden komen en zodoende in aanraking gekomen met Pieter. Een Nederlander die via wat omzwerfingen op deze aardkloot, terecht was gekomen in BKK.
Ik ben de avond vóór NYE met Pieter een gezellig drankje gaan doen, samen met een collega van hem en vervolgens naar Club Insomnia Bangkok geweest. Heel relaxt om daar de Nederlandse DJ's zoals Armin te horen, aangezien mijn party-vibes al erg onrustig werden (ik mis de Nederlandse party's en de manier dat we ook helemaal los kunnen gaan), maar het is niet normaal hoe de samenstelling was in die club! Ik was van de twee- a drieduizend bezoekers slechts een van de weinige Westerse vrouwen (welgeteld drie gezien!) en verder waren enkel Thaise chicks of ladyboys aanwezig. En van de mannen waren er vrijwel enkel Westerse mannen aanwezig (behalve de Thaise mannelijke barmedewerkers) die helemaal los gingen op de Thaise vrouwen. Een waar toneelspel om te aanschouwen, maar ik focuste me meer op mijn drankje waar ik niets in wilde krijgen. Ik wist ook eigenlijk niet of het de alcohol was of dat er daadwerkelijk iets in mijn drankje zat, maar ik was aardig van de kaart.. en dat was 30 december 2011, NYE moest nog volgen - hoi hoi!!
NYE
Na mijn fijne stapavond in Insomnia werd ik op Oudjaarsdag exact om 10:02 uur wakker.. top.. eerste ontbijt gemist.. In slowmotion onder douche gestapt, snel wat aangetrokken en de tuktuk voor hotel genomen. De driver geïnstrueerd om me ergens in de buurt van de grote tempel te droppen, aangezien daar vast wel lunchrooms waren. Ik werd afgezet recht voor de tempel, zonder enige lunchroom te vinden binnen een straal van twee kilometer lopen en ben toen de eerste de beste 7-eleven ingedoken om uit te vinden waar ik in godsnaam was. Mijn hangover werkte inmiddels aardig door, aangezien ik nog steeds niet had ontbeten en ik een enorme behoefte had aan coffee. Het kon me inmiddels niets meer schelen hoe ik aan een ontbijt kwam (klaar = klaar) en ben toen maar weer in een tuktuk gestapt naar Siam Paragadon Shopping Mall haha! Lekker Westers, regelrecht naar de Starbucks om daar eerst eens een goede caffeïneshot te nemen. By the way, bij Starbucks Bangkok kun je nu ook stroopwafels krijgen - made in the Netherlands. Why didn't I think of that?! Kreeg toen een whatsapp binnen of ik 's avonds (NYE) wilde deelnemen aan een diner in het hotel waar ook de party was. Was toen net op de kaasafdeling terecht gekomen van Siam Shopping mall en had meer zin om allemaal lekkere dingetjes in huis (hotel) te halen, rustig klaar te maken voor de avond en dan los te gaan at midnight. Zo gezegd, zo gedaan.
In het hotel aangekomen heb ik een picknick gemaakt op mijn bed, een douche genomen, in mijn ondergoed in kleermakerszit met een handdoek op mijn hoofd een kaassandwich gemaakt en de televisie aangezet. Besefte me dat ik sinds twee maanden een afstandsbediening in mijn hand had en ging dus even lekker ongegeneerd zappen. En ja hoor.. FashionTV! Terwijl ik daar zat te genieten van mijn picknick kwam ineens op FashionTV de 'Best Male Models of 2011' met een beat van Ibiza langs. Heb de volume omhoog gegooid, me eerst vergaapd aan de mannelijke modellen en toen tijdens deze fijne beat, mezelf klaargemaakt voor die avond. Mijn Marilyn Monroe jurk aangetrokken en met blijdschap mijn hakken ingeglipt, aangezien mijn enkel dusdanig was hersteld dat een avondje partyen op 10-cm high-heels weer mogelijk was! Taxi ingestapt en zag via mijn blackberry op facebook dat een aantal vrienden all-over-the-world waren.. Een aantal waren in NY, een aantal in Sydney, eentje in Buenos Aires, een stel in Laos, Köln, Noorwegen, Londen, Berlijn, Vietnam, California.. en Amsterdam natuurlijk! En terwijl ik in die taxi zat, berekende ik de tijdzone in Amsterdam en besefte dat het daar rond vier uur 's middags was. Aangezien ik nog maar twee uur de tijd had, voordat ik mijn nieuwe jaar zou inluiden, begonnen de zenuwen langzaam door mijn lijf te gieren. Geen moment getwijfeld en een van mijn beste vriendinnen opgebeld. Super fijn om haar stem te horen, lachen/gieren/brullen over van alles en nog wat en vervolgens blijkt er nog een best vriendinnetje naast haar te zitten: twee vliegen in één klap! Vervolgens bleek dat deze twee doerakken een date hadden met de jongeman die ik in Shanghai net gemist had als date! Oftewel, Shanghai was in een Amsterdamse bar met twee van mijn beste vriendinnen en ik sprak met hen vanuit een taxi in Bangkok.. en de wereld wordt steeds kleiner..
In Bangkok they do know how to party - Goodmorning 2012!
Aangekomen bij The Imperial Queen's Park Hotelin Bangkok stapte ik uit mijn taxi en bekeek ik eens rustig het immense hotel waar ik mijn Oud&Nieuw zou gaan vieren. Eenmaal in het hotel stapte ik met zo'n tien andere Westerse party-gangers de lift in om ons op de 34ste etage te laten verrassen door een paar fijne Westerse beats. Mijn eerste reactie was geschokt.. er was helemaal geen rooftopbar en alles was binnen! Nou goed, het toilet ingedoken om de eerste check te doen en kwam in gesprek met Michelle: chick uit Australië die daar samen met haar vriend was en nog een stelletje. We stonden zo'n twintig minuten in dat toilet te kletsen en besloten om ons gesprek buiten voort te zetten. Goddank, want zij liet me dus toen zien, waar ik voor was gekomen.. Na twee trappen omhoog te zijn gegaan, kwamen er een aantal laserlichten me tegemoet, een fijne beat en frisse lucht.. Het hotel had van bovenaf gezien een U-vorm en aan een van deze zijdes was het desbetreffende diner aan de gang wat ik vriendelijk had afgeslagen, in het midden klonk een Rihanna-remix en aan de andere zijde kwamen er een paar bekende techno-house geluiden mijn oren binnen. Mies vroeg of ik het goed vond als we naar het techno-gedeelte gingen.. ik was he-le-maal in mijn element en moest mezelf echt even laten beseffen: "Lex, je staat middenin Bangkok, op een rooftop van een mega hotel met techno-muziek, drank, Westerse feestende mensen, onbeschrijfelijk uitzicht, in een jurkje met 27 graden, het jaar 2012 in te luiden.." En verder kan ik je helaas niets meer vertellen, zwart gat, gelukkig hebben we de foto's en video nog!
Haha, nee grapje.. Was echt een fan-tas-tische avond en staat gedeeltelijk bovenaan van mijn NYE-parties, samen met de NYE-party van Etiënne vorig jaar! Nog een leuke chick ontmoet van de UK, die inmiddels al een lange tijd in Marbella woont.. top, stapmaatje gevonden! Ze gaat dit jaar in augustus / september ook naar Ibiza, dus we vonden elkaar meteen aardig! En na deze gezellige ontmoetingen, zag ik opeens een prettige verschijning staan: blousje, lange haartjes, blauwe ogen.. Nederlander!!! Hem direct 'Gelukkig Nieuwjaar!' gewenst en vervolgens stonden er nog zeven Nederlanders om me heen. Meneer prettige verschijning noem ik gemakshalve 'Mister X'. Hij was dertig, topbaan bij PWC, dubbele graad op Erasmus behaald, woont in A'dam, maar ging waarschijnlijk PWC oppakken in Hong Kong. Goed gesprek. Nog een vodka orange juice verder en wist ik van alle andere zeven Nederlanders wat ze deden en allen hadden ze óf een eigen zaak óf een interessante baan. Vermaakte me samen met Bianca Jade (chick uit Marbella) goed met deze Nederlanders en vice versa. Totdat er gesproken werd over een after-party.. Ineens produceerde een van deze heren daadwerkelijk de volgende zin: "Nou, ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ga ergens heen waar ze het bier komen brengen en ik geen etage hoef te lopen om te gaan pissen..!". Give me a bucket.. Mister X ontweek ik inmiddels, aangezien ik geen zin had in mogelijke serieuze 'meeneem-naar-huis' pogingen en sloeg een arm om een van de wel-attente Nederlanders, die me gelukkig hoffelijk een etage naar beneden leidde zonder ik door mijn enkels ging. Ben een lift ingedoken, een taxi, om vervolgens mijn high-heels uit te doen en voldaan naar het nachtleven in Bangkok anno 2012 te kijken..
Sirocco Skybar - Hangover Part II
Vooruit, op 1 januari 2012 heb ik nog een avond gehad wat eigenlijk nergens over ging, maar ik perse wilde beleven: de Skybar bezoeken waar opnames zijn geweest van de Hangover Part II. Nieuwjaarsdag was inderdaad interessant, aangezien ik daadwerkelijk een hangover had en ik normaliter nooit heb.. Ik werd om half acht 's ochtends wakker (drie uur slaap gehad?) en besloot om direct naar het ontbijt te gaan, voor een stevig ontbijt, om niet nogmaals de plank mis te slaan. Vervolgens mijn vier-persoonsbed weer ingedoken en de knop 'do not disturb' ingedrukt. Uurtje of vier 's middags werd ik wakker en ben ik naar mijn eigen rooftopbar gegaan met uitzicht op een zwembad en BKK. Nog nooit zovaak, zulke fantastische uitzichten gehad en zoveel van genoten! Samen met een Nederlands meisje een hapje gegeten en toen weer onder de douche gesprongen om me klaar te maken voor de Sirocco Skybar. Tijdens het douchen mijn eigen techno-house muziek in de badkamer aangezet (thanks zus en zwager - Anthony Pappa) en ik kon er weer vol tegenaan! Mijn jurk was nog in perfecte staat en kon haar ding weer doen voor de tweede avond.. In de taxi gestapt naar Lebua State Tower, de lift ingedoken op naar de 69ste verdieping voor een laatste avond in BKK. Holy s*** wat een uitzicht en wat een geweldige bar, adembenemend! Om te beginnen een vodka orange juice erin gegooid, met een paar Duitsers aan de praat geraakt en toen de cocktailkaart bekeken. De eerste cocktail was de Hangoverisme of zoiets, afgeleid van de opnames van de Hangover. Nou, die kiezen we dus mooi niet! En ik zag toen de 'Velvet' staan.. frambozen, vodka, nog wat alcohol, wat lemon en een laagje van vanilleschuim bovenop de cocktail. Mijn Duitse buren hielden zich netjes aan hun Moijito's, maar ik ging ervoor.. de Velvet it was! Het duurde even, maar dan heb je ook wat.. een cocktail die ervoor zorgt dat je binnen twee minuten helemaal van de kaart bent en je enthousiast aan de nootjes begint te knagen (heb je in ieder geval iets), aangezien je niet van je barkruk wilt vallen. Nog nooit zo'n verrassende cocktail gehad en besloot om verstandig de buitenlucht, zonder de Duitsers, op te zoeken. Ik genoot van het uitzicht, van mijn aanwezigheid daar en van mijn sigaret. Het zou een van mijn laatste zijn, aangezien ik in Tanzania definitief ging stoppen. Crossed fingers. Ik vond het inmiddels leuk geweest en heb via een omweg mijn Duitse buren ontweken, want ook zij hadden het over een after-party in the Waldorf, maar ik was er klaar mee. Genoeg poppenspel, let's go home and let's go to Africa!
No more bulls***, let's do something useful
De volgende dag mijn backpack weer effectief en efficiënt volgepropt en alles in kamer gecheckt of ik niets zou vergeten. Ik vertrok om 21:00 uur en zou een lange reis voor de boeg hebben. Zou ongeveer vierentwintig uur reizen met een tussenstop in Nairobi. Gemakkelijk het vliegveld van BKK behaald, weer een leuke bye-bye stempel in mijn paspoort gekregen en achter de douane heb ik nog geprobeerd om mijn laatste Thaise munten kwijt te raken. Toen het tijd was om te boarden, moest ik even een omzwaai maken in cultuur. Had ik de afgelopen twee maanden tussen Aziaten geleefd, klein en tenger, stond ik nu tussen grote donkere mannen, vrouwen met (fan-tas-tische) rondingen en een temperamentvol karakter. De Aziaten lachen lief en buigen twintig keer als ze je niet begrijpen en hier keken ze me een keer aan and that's it! Na een helse vlucht (bespaar jullie de details) aangekomen in Nairobi moest ik twaalf uur wachten op mijn volgende vlucht naar Kilimanjaro Airport. Gelukkig zou ik daar afgehaald worden op het vliegveld, wat uiteindelijk gebeurde. Ik kwam aan in mijn verblijf Honey Badger, rond acht uur 's avonds, waarbij het in Tanzania dan al pikkedonker is. Jenny ving me hartelijk op en ik was blij dat ze me zo goed opving. Ik was aardig gebroken en de omzwaai in temperatuur, cultuur, you name it, zorgden ervoor dat ik moest bijslapen. De volgende ochtend werd ik wakker en zag ik pas hoe verschrikkelijk mooi het hier is. Omschrijven kun je het niet, vastleggen op de foto ook niet, you should come here to feel the vibe..
Tanzania heeft me nu al geraakt en begin hier langzaamaan te wennen. De eerste keer toen ik in Moshi werd rondgeleid had ik het even zwaar. Je ziet mij niet snel huilen, maar kreeg wel een brok in mijn keel, toen ik op de markt rondliep. Je ziet de armoede daar nog niet zozeer, maar je voelt het wel. De mensen zijn trots, zien er fantastisch kleurrijk uit in hun kleding en natuurlijke vormen, maar soms is dat ook het weinige van wat ze hebben. Kids die me met zulke mooie donkere ogen nieuwsgierig aankijken en volwassenen die me geen blik waardig geven en me duidelijk negeren. Ik zal jullie nog meer woorden besparen en dit in een volgende blog vertellen.
Als ik niet direct reageer op je bericht, sorry. Later (relatief begrip) kom ik hier altijd op terug, kan soms jaren duren, maar ik zal altijd reageren haha! En thanks voor jullie spontane reacties via welk medium dan ook, mis zo nu en dan een fijne knuffel / lieve woorden van mijn familie en vrienden en die fijne berichtjes maken het dan helemaal goed voor me.
Take care en maak er een top jaar van: Live life to the max!!
Liefs X Lex
- comments
amber Lieve Lex! want kan jij toch leuk schrijven! zo leuk om te lezen wat je daar allemaal meemaakt! heel veel plezer in Tanzania! En ik hou je in de gaten;) dikke kus Ams
Mam Knijterleuk verhaal. Ik visualiseer het en lig dan dubbel van het lachen. Blij weer wat van je te lezen en nog blijer dat je wat van me wijze levenslessen opgepakt hebt. Ben nieuwsgierig naar Tanzaniaverhaal. Kus van Mam
Juul Lieverd! Woehoeee wat een fantastisch verhaal. Damn wat maak je vedette dingen mee! Zo trots! Ik ben heeel benieuwd hoe je het daar hebt. De kids en mensen met wie je gaat werken zullen blij zijn met zo'n fantastisch iemand zoals jij!!! Ik zit nu in Koh Chang, als ik weer ik Nederland ben hoor je me weer. Geniet lieve Lex! Veel liefs dikke knuf Juul
aniet Aaaltje!!! Wat een story weer!!GElukkig heb ik de eerste ontmoeting tussen jou en Ries online bijgewoond, dus kan ik het beeld van jullie op die scooter HELEMAAAL inbeelden...hahahah zoo mooi!! Bizar wat je allemaal meemaakt!, wie je allemaal ontmoet en wat je allemaal ziet!! Zooooo gaaf! Ik ben jaloerssss!!! Ennn je was me de eerste die me Happy NewYear wenste :) YESSS!!!!!!Live life to the max is wat je nu ook echt aan het doen bent! GEWELDIG! Ik doe met je mee vanaf het koude kikkerlandje!:) Ben heel benieuwd hoe je je vrijwilligerswerk gaat ervaren, zal een hele omschakeling zijn na al het feesten, maar ze zullen je eeuwig dankbaar zijn!!! Have fun babe!! Skypeeee!!! Kuzzieee
jongding25 Hahahahaha nehttt!! Super grappig! Ik zie bij je story echt de clip van groove armada my friend voor me!! Woehoe! Genoeg gefeest om weer even op te teren de komende maanden!! He dat leuke nieuwe tshirt staat ook top met hakken hoor! Haha. Je nieuwe plannen klinken top!! Geniet van elk moment, time flies!! Enjoy!! Liefde! Xx
Roland Mooie verhalen Alexandra! Klinkt precies zoals ik BKK ook heb ervaren toen ;) Tis gewoon een dikke party- en shop stad! Enne flashpacker haha... zeiden ze tegen mij ook altijd :-P Mooi dat je iets 'nuttigs' gaat doen in Afrika... Succes en keep it up! groetjes Roland
Mies Zo... heb even een uurtje uitgetrokken om dat HEERLIJKE verhaal van jou te lezen! :) Hahahaha wat een belevenissen lexy! Zie het allemaal helemaal voor me!!! Prachtig! GENIET! Dikke X mies
Linda Sibie Wauw Lex wat een cool verhaal erg vermakelijk om te lezen :-) geniet ervan!!!! X Linda