Profile
Blog
Photos
Videos
Deze keer wat minder spannende verhalen, maar zeker niet minder lol. Na ons avontuur met het hert zijn we richting het zuiden gereden. We gingen op bezoek bij het neefje en nichtje van Ignace. Deze wonen, samen met anderen, in een studentenhuis in Wellington. Het was een rit van zeven uur, die we eigenlijk in tweeën wilden delen, maar het rijden ging goed, waardoor we besloten om in één ruk door te rijden.
We kwamen daar 's avonds aan en het viel ons al meteen op dat wellington niet gemaakt was voor auto's. Overal eenrichtingsverkeer en parkeren kost je een godsvermogen. Omdat we na zessen aankwamen was het parkeren tot de volgende ochtend acht uur gratis. Dus voorlopig nog geen zorgen. Peter stond ons op te wachten en had voor ons een mooi plekje voor zijn studentenhuis. Wat is die jongen toch veranderd J. De laatste keer dat Ignace hem zag was het nog een menneke met een kort koppie, maar nu haren tot ver over zijn schouders en een aardige snor. Kleine jongens worden groot, maar dat zal hij ook wel over Ignace hebben gedacht, die sinds vertrek uit Nederland nog steeds niet heeft geschoren.
Nadat we kennis hadden gemaakt met de huisgenootjes was het tijd om wat biertjes in te slaan en even bij te komen van de lange rit. Peter had eigenlijk een etentje met zijn werk, maar besloot toch om bij zijn grote neef en Aart te blijven. Prima keuze! Lekker wat gedronken en bijgekletst. Het was echt een prototype studentenhuis. Één verdieping, zes kamers, badkamer, wc, keuken met eetgedeelte, grote lounge en niet te vergeten één grote rotzooi overal. Heerlijk, even terug in de studententijd ;-). De rest van de huisgenoten kwamen ons vergezellen, maar Lisa (nichtje) was niet thuis, omdat ze moest werken.
Na een tijdje besloten we om Lisa om te zoeken bij haar werk, want ze werkt in een bowlingcentrum en we hadden wel zin om een balletje te gooien. Daar Lisa ontmoet, die trouwens nog meer was veranderd dan Peter, en een potje gebowld. Het was een erg gezellige avond en er werd genoeg gedronken. Het was weer even omschakelen voor ons.
De volgende dag kwam Sarah (andere nichtje van Ziggy, die we in LAX hadden ontmoet) aan in Wellington. Ignace heeft haar samen met Peter en Lisa van het vliegveld opgehaald. De bende was compleet en het feesten kon weer voortgezet worden. Eerst heeft Ignace de auto nog in een buitenwijk neergezet, waar het geen geld kost om te parkeren, maar wel een half uur lopen is naar het huis van Peter en Lisa. Maargoed, een beetje beweging kan ook geen kwaad.
Verder vandaag lekker gechilled samen. We zijn lekker de stad in gegaan om wat terrasjes te pikken. Het was lekker weer. Helaas moet Lisa veel werken, waardoor ze er niet vaak bij kon zijn. Op het terras nog een vriend van Peter tegengekomen, die uiteindelijk met ons mee naar huis is gegaan om daar verder te chillen. Zo was deze dag ook weer geëindigd. Lekker chillen samen en niet te gek veel uitvoeren.
De volgende dag was de eerste dag deze trip dat we echt goed aangeschoten waren. We zijn 's avonds met Peter wezen poolen in de stad. En daar gingen de biertjes er in een hard tempo doorheen. Aart was aardig in vorm, maar Ziggy kon het maar amper bijbenen. Zijn we niet gewend van hem ;-). Na het poolen nog Sarah opgezocht, die bij een vriendin was. Daar nog wat gechilled voordat we naar huis zijn gegaan. Morgen fit zijn, want dan is er een party ergens in de kroeg waar we met zn allen kaartjes voor hadden gekocht.
Het feest was gezellig. Niet echt onze muziek, maar we hebben ons vermaakt. Zelfs nadat Ziggy meer dan een half uur in de rij moest staan voor een paar pilsjes. Dat was zeg maar niet heel goed geregeld. Om 00:00 was Arie jarig en hier hebben we er nog een paar op gedronken. Wat eigenlijk nog veel leuker was, was de afterparty in het studentenhuis. Peter en Lisa hebben een huisgenoot die goed gitaar kan spelen en hij begon wat liedjes te spelen. Uiteindelijk begon iedereen een beetje mee te doen. Aart lekker trommelend en Ziggy lekker klappend. Het was erg gezellig! We zongen, dansten en dronken nog een tijdje door. Heerlijk! Aart vond het een geslaagd verjaardagsfeestje. De van Boekhoutjes hebben zelfs lang zal hij leven gezongen samen. Wat wil je nog meer.
We werden de volgende ochtend met lichtelijke hoofdpijn wakker, maar dat weerhield ons er niet van om lekker de zon op te zoeken. Vandaag hadden we ook afgesproken om met een paar man Peter op zijn werk te bezoeken. Het was aan de andere kant van Wellington, dus moesten we de bus pakken. Lekker wat gedronken daar en op het strand fish en chips gegeten. Lekker hoor! De dag werd weer al chillend geëindigd. Pff..zwaar leven hier.
Zondag hadden we eigenlijk helemaal niets uitgevoerd. We zijn het huis één keer uitgeweest om bier en chips te halen. De rest van de dag racespelletje gedaan en lekker op de bank gehangen. 's Avonds met zn allen een filmpje opgezet en de dag was weer om.
De volgende dag zouden we eigenlijk vertrekken net als Peter, Lisa en Sarah, maar we besloten om toch nog een nachtje te blijven. Het was al laat. We hadden 's middags eerst Lisa en Sarah afgezet en Peter 's avonds pas na zn werk. Ze vlogen allemaal terug naar Nelson om kerst bij hun ouders te vieren. Het was geen probleem als wij nog een nachtje in de lounge sliepen. We waren vroeg opgestaan om weer wat kilometers richting het noorden te maken.
Ergens in de buurt van Ashurst hadden we de bush weer opgezocht om daar 2 nachten door te brengen. Vrijdag zouden we weer terug in Auckland zijn om kerst te vieren met de oom, tante en nichten van Ziggy. We hadden ook contact opgenomen met de jager en afgesproken om donderdag daar de nacht door te brengen. Hij zou weer een groot diner voor ons klaarmaken. Goed man!
Het regende en het begon laat te worden. We moesten dus snel een onderkomen maken, waar we droog konden eten en slapen. In alle haast had Aart zichzelf aardig gesneden met zijn mes. Het was een diepe wond, die Ziggy snel had verbonden. Hechten was noodzakelijk maar helaas zaten we ver verwijderd van het ziekenhuis. Dat verband goed stevig aangetrokken, zodat het vlees bij elkaar werd gehouden. Vanaf dat moment kon Aart dus maar één hand gebruiken. Handig was anders, maar goed. Uiteindelijk wisten we een goed onderkomen op te bouwen, die wind en waterdicht was. Het heeft hier twee dagen geregend, waardoor we niet veel hadden gedaan. Toen de zon even doorkwam had Ziggy toch even snel een duik genomen in de ijskoude rivier. Was wel lekker verfrissend.
Donderdag weer op pad richting Hamilton, want daar woont de jager in de buurt. Het was een rit van zes uur, waardoor we precies op tijd waren voor het avondeten. Ze hadden een leuk optrekje midden in de natuur. Er liep zelfs een rivier door de tuin. De ouders van Daniel (de jager) waren er ook. Aardige mensen. Later kwamen er ook nog twee vrienden van Daniel langs. Na het eten zijn we met Daniel en die vrienden gaan chillen in de garage, waar een bar stond opgesteld met krukken, koelkast en alles. Hier heel de avond lekker gedronken en nog wat gepraat over het hert.
De volgende ochtend kregen we een heerlijk stevig ontbijt voorgeschoteld en was het weer tijd om afscheid te nemen. Volgende stop: Auckland. Gelukkig waren we al in de buurt. Het was nog maar 1,5 uur rijden. Aangekomen bij Michiel en Margreet was het weer gezellig. Deze keer was het wat drukker, omdat de nicht van Ignace er ook was met haar man en kinderen. De volgende dag zou de andere nicht ook nog komen met de man en kinderen. Het werd dus gezellig druk met kerst.
We zijn nog snel wat cadeautjes wezen kopen voor iedereen en deze hebben we zo mooi mogelijk proberen in te pakken. Dat was nog een hele klus, maar uiteindelijk waren we tevreden en konden de cadeaus onder de boom. 's Avonds lekker gegeten met zn allen ,nog wat gedronken en zoals gewoonlijk hier weer op tijd naar bed, zodat we weer vroeg op konden staan.
Heel vroeg werden we gewekt door Michiel. Kerstontbijt stond klaar. Het was heerlijk om de eerste kerstdag lekker in de tuin te kunnen ontbijten. Na het ontbijt zijn Melissa en Struan met de kids naar de familie van Struan gegaan. En het was weer rustig in huis. Jullie zullen het niet geloven, maar vandaag hebben we allebei in een boek gelezen. Heel de dag door. Tussendoor zijn Michiel, Margreet en Ziggy nog wezen zwemmen. Aart durfde het nog niet aan met zn hand. 's Avonds kwam de andere nicht van Ignace, Ilka aan bij Michiel. Ze haar man, Bradley en de kids ook bij zicht. Nu zaten we dus met 13 personen in het huis. Hoop lawaai, maar wel veel gezelligheid. Nu we compleet waren konden de volgende ochtend de cadeaus gaan uitpakken.
Voordat we de cadeaus gingen uitpakken werd er eerst nog geskyped met Nederland. Thuis bij de opa en oma van Ziggy zat de rest van Ziggy's familie aan het kerstdiner. Leuk om iedereen weer te zien en te spreken. Na het skypen eerst nog ontbijten en toen was het dan eindelijk zo ver. Tijd voor de cadeaus! Michiel speelde goed voor Opa en nam de leiding in handen. Alle kindjes mochten om de beurt en cadeau uitzoeken en uitdelen aan diegene voor wie het cadeau was bedoeld. Het was een soort supriseavond met gedichtjes en alles.
Verder zijn we vandaag nog met zn allen naar het strand gegaan om lekker te zwemmen. Het was prima weer en het water voelde ook lekker aan. Wel oppassen voor de zon, want ze hebben hier amper een ozonlaag. Je verbrand waar je bij staat. Na lekker in het water geravot te hebben zijn we naar huis gegaan om een lekkere zelfgemaakte pizza naar binnen te werken. Heerlijk!
Na het eten nog naar de baai gelopen om op zoek te gaan naar St Jacobsschelpen. Deze schijnen een ware delicatesse te zijn, maar helaas konden we er geen vinden. Het was laat in het seizoen en waarschijnlijk zijn ze allemaal al meegenomen door de mensen.
Vandaag de stad ingegaan om de blog bij te werken en te skypen met de vrouwtjes. De plannen verder zijn om morgenochtend richting het noorden te rijden en dan via de oostkust weer richting het zuiden. Tussendoor nog een bezoekje brengen aan de jager, waar we een weekendje mee gaan jagen op zwijnen. We gaan er een aan het spit rijgen en een heerlijke avond van maken. Hierover meer de volgende keer!
- comments
Gerda en Jack Hoi mannen we hebben genoten van jullie verhalen tot nu toe, en de foto's natuurlijk. We kregen de blogsite van Leidy. Groet'n ut Zwolle. Gera en Jack Kappers.