Profile
Blog
Photos
Videos
Zooo, we zijn weer een paar dagen en belevenissen verder, dus tijd om het thuisfront bij te praten!
Zondag heb ik 6,5 uur in een public bus gezeten, tussen de locals, op weg naar Phnom Penh in Cambodja! Ik hoefde niet op het dak te zitten, het was eigenlijk een doorsnee touringcar zoals wij die gewend zijn, maar dan iets minder luxe ;-) eenmaal in Phnom Penh aangekomen ben ik direct in zo'n bakfiets gaan zitten... Dat mannetje fietsen voor zijn leven, letterlijk! Auto's, scooters, alles raast langs je heen... Dagelijks komen er minstens 6 mensen om in Phnom Penh door verkeersongelukken. Lekker dan, zit je in zo'n fragiel fietsstoeltje.. Al met al een korte tour door de stad gehad, waar ik ben uitgestapt bij de Royal palace. De koning van Cambodja is 15 oktober overleden, waardoor nu een rouwperiode van 100 dagen is aangebroken. Het was mega druk bij het paleis, dus ik ben kort mijn respect gaan betuigen om vervolgens snel weg te gaan uit de drukte.
Volgende dag was een stuk heftiger; The killing fields... Pol Pot was een leraar die in 1975 bedacht dat alle westerse mensen het land naar de klote hielpen. Hij kreeg velen op zijn hand en werd een van de grootste massamoordenaars in de historie van de mensheid. Zijn oorlog heeft 3 jaar, 8 maanden en 20 dagen geduurd, waarbij hij 3,3 miljoen mensen doodde.. Leek je iets op een buitenlander? Sprak je een andere taal naast Cambodjaans? Droeg je een bril, horloge of ander sieraad? Dan werd je naar een van de vele gevangenissen gedeporteerd. Jouw baby werd aan zijn beentjes tegen een boom doodgeslagen, terwijl jij moest kijken en geen kik mocht geven. De meest zware martelwerktuigen werden ingezet. Complete dorpen werden in brand gestoken.. Alles om het rijke westen uit het land te houden. Ik ben in een van de gevangenissen geweest om met eigen ogen te zien hoe onmenselijk de omstandigheden waren; oude bloedvlekken waren nog steeds te zien op de grond en het plafond. Mensen werden in kleine hokjes van 1 bij 2 meter vastgeketend, met niets anders dan een blik waar ze hun behoefte in konden doen... Deze moesten ze dan ook weer eten en drinken, want eens per week kregen ze wat voedsel!
Daarna door naar de plek waar ze een massagraf hebben gevonden. Alleen op deze plek hebben ze al 40.000 lijken gevonden. Je liep letterlijk tussen de botten van mensen en op scheldels in de grond, er lagen zelfs nog kleren van kleine kindjes op de grond... Gruwelijk!
En dan te bedenken dat dit ongeveer 30 jaar geleden zich heeft afgespeeld... Je zou toch denken dat de wereld wat zou hebben geleerd van de 2e Wereldoorlog? Het ergste van alles is dat de soldaten die de mensen terroriseerden en vermoorden, lopen hier gewoon vrij rond op straat...
Het deed me meer dan ik van te voren had gedacht! Helemaal toen ik 2 oude mannen zag die hun boek aan het verkopen waren; zij waren overlevenden van het kamp en zaten iedere dag tegenover hun vroegere cel om zo hun geld te verdienen.. Hoe doen ze dat?
Goed tijd voor wat lichtere onderwerpen ;-)
Vandaag weer 7 uur in de bus gezeten naar Siem reap! Bij aankomst zag ik: jawellll een zwembad :) mooi excuus om mijn bikini aan te trekken en even lekker te relaxen! Vanavond lekker gegeten, over de night market gestruind en een te leuk jurkje gekocht ^_^
Voor ik uit eten ben gegaan nog even mijn karma potje bijgevuld! Ik ben gemasseerd door een leuk Cambodjaans meisje. Ze vertelde dat ze 24 is, al 6 jaar getrouwd is met een man die ze wel ok vindt en dat ze sinds 4 maanden een dochtertje heeft. Zij en haar man verdienen 40 dollar per maand en ze huurt een kamer van ongeveer 20m2 voor 30 dollar per maand! Kan je het je voorstellen? 10 dollar om een maand van te leven met een kleine erbij? En soms kwamen ze helemaal niet rond omdat ze te weinig verdienden. Ze was zo vrolijk en positief! Ze had wat last van haar keel, dus had ik haar al een hand anta flu gegeven. Toen gaf ik haar 10 dollar voor de full body massage van een !uur! , want dat was de prijs hiervoor...
Toen zei ik heel serieus dat ze wat ik haar nu ging geven niet aan haar baas mocht geven, sterker nog; tegen niemand zeggen! Dit was iets voor haar, haar man en haar kind.. Ik geef haar 30 dollar en zeg dat ik haar huur deze maand wil betalen, dat ze thuis een fijne maaltijd moet maken en dat ze van het geld dat ze overhoudt een buffer moet maken!!! Oh, ik heb nog nooit iemand zo gelukkig gezien ^_^ ze begon te huilen en mij te knuffelen. 'you are so kind, best of luck to you, you don't know what this means to us, i'll go tell my husband i met you!' Hihi haar naam is Samyang en betekend geluk! Haar geluk dat ze mij was tegengekomen ;-)
- comments
mariska Jee heftig!!! Yvette ... en eat een heerlijk gevoel dat je iemand zo blij kan maken he ...
Bianca Langelaar Wat een goed verhaal Yvette!