Profile
Blog
Photos
Videos
Dinsdag is een nationale feestdag, omdat de Hindoes Nyepi vieren, de 'Dag van Stilte'. Het is desondanks niet bepaald stil, iedereen gebruikt de vrije dag om naar de stad te rijden. Bovendien wonen er bijna geen Hindoes op Java, die zitten een eiland verder.
We rijden naar de stad Bogor, voorheen Buitenzorg, waar we in de prachtige botanische tuin een rondleiding krijgen van Fitri, die goed Nederlands spreekt met een leuk Indisch accent, met de bekende harde 'r'. Ze toont ons inheemse en uitheemse tropische flora, soms tweehonderd jaar oud. Zo leren we dat de Amandelboom ook Kanarieboom wordt genoemd, omdat de vrucht lijkt op het buikje van een kanarie. De Banyan blijkt een Ficus te zijn, maar dan wel een heel grote. Rotan is familie van de palmboom en daarom niet hol van binnen, in tegenstelling tot Bamboe, dat een grassoort is. We zien ook specerijen als Nootmuskaat en Gember, nog altijd een belangrijke inkomstenbron, maar nu voor de bevolking van Indonesië. Het is heel druk in de botanische tuin, vanwege het Nyepi feest. Er zijn veel kinderen die Engels moeten oefenen van school, ze lopen rond met een vragenlijst. Ze zijn vaak erg verlegen en giechelen zenuwachtig, de meesten durven ons niet aan te spreken. Uiteindelijk worden het twee interviews en gaan we een paar keer op de foto met een hele groep kinderen. Er zijn opvallend weinig andere toeristen die ze kunnen interviewen.
Na de rondleiding lunchen we tussen de lokale bevolking en eten 'nasi tembal', een specialiteit van Bogor. Witte rijst gestoomd in een bananenblad met 'ayam goreng' of rundvlees. Daarbij wat tofu, tempeh en natuurlijk sambal. We bezoeken ook het ouderlijk huis van Deni, onze gids, waar we zijn ouders en zus ontmoeten. Deni's vader spreekt, net als hijzelf, erg goed Nederlands. Hij is al sinds zijn 55ste gepensioneerd en heeft nu een kleine Warung. Daar serveert hij ons 'pisang goreng' met strooikaas en Coca Cola. Smaakt heel 'enak', dat betekent 'lekker'. Na een leuk gesprek zeggen we 'terima kasih', we moeten weer verder.
Het is zo druk op de weg naar Bandung dat de politie één weghelft van de provinciale weg heeft afgesloten, de weg naar Bogor is plotseling éénrichtingsverkeer. We moeten uitwijken naar de snelweg. Het is een prachtige route, met groene sawa en grote vulkanen in de verte. Indonesië is opvallend groen, schoon en welvarend vergeleken met Myanmar en Cambodja. Het regent zelfs een beetje onderweg.
In Bandung eten we bij Atmosphere, een prachtig restaurant op tien minuten lopen. We zitten in een grote tuin met rieten hutjes en vijvers met Koi karpers. De ober biedt aan om een fles rode wijn te openen, maar gelukkig heeft Yvonne de tegenwoordigheid van geest om te vragen naar de prijs, die even hoog is als de uiteindelijke rekening voor ons drieën, namelijk 700.000 Rupya (ongeveer 60 euro), inclusief fles huiswijn. Rakkers! Verder is het een goed restaurant. En met een goede atmosfeer, dus de naam is goed gekozen.
- comments