Profile
Blog
Photos
Videos
Hotel GAT Rooms Checkpoint Charlie ligt op steenworp afstand van de voormalige grensovergang tussen Oost- en West-Berlijn, in een oud pand van het Ministerium für Staatssicherheit, kortweg de Stasi. Vanuit onze kleine cel op de tweede 'stock' zien we de plek waar Yvonne in 1991 aan het asfalt vastplakte, vanwege de tropische temperatuur.
Nu is het koud in Berlijn. Berekoud! Van zonsopkomst tot zonsondergang, dus van acht tot vier, blijft het meer dan tien graden onder nul. Het is helder en er staat een snijdende wind, die dwars door onze dunne jassen blaast. Hardlopen komt er niet van, we dragen overdag onze sportbroek onder een spijkerbroek.
Op zaterdag blijven we binnen in een paar grote winkelcentra: de Mall of Berlin om de hoek van het hotel, de Boulevard Berlin in Steglitz - ziet er tegenwoordig meer vervallen uit dan de voormalige DDR - en de Alexa Mall am Alex. Het is er druk. Drie kwartier wachten op een broodje falafel. We lopen ook wat rond in de buurt van de Hackesche Markt. 's Avonds dineren we bij Pasternak, een Russisch restaurant vernoemd naar de dissidente schrijver.
Zondagochtend ontbijten we in de Friedrichsstraße en lopen we door de gure en veel te lange Leipzigerstraße naar het Spy Museum, waar we ons een paar uur vermaken. Een stropdas met een camera, een postzegel met tekst op de achterkant, een lippenstift met een vuurwapen, een pakje sigaretten dat cyanide kan sproeien - ze hebben het allemaal. Verder veel tekst, érg veel tekst, over geheime diensten en hun al dan niet vrijwillige medewerkers, van Mata Hari tot Alexander Litvinenko. Na dit spannende museum gaan we even lunchen in de Mall of Berlin. Binnen bekijken we optredens van Russische zangers en leerlingen van de balletschool in Charlottenburg. Vooral de kleintjes in matrozenpakjes zijn grappig om te zien.
We lopen terug naar Checkpoint Charlie om Die Mauer van Yadegar Asisi te bekijken, een panorama van tien bij dertig meter met een realistische voorstelling van de jaren tachtig in wijk SO 36, het deel van Kreuzberg dat destijds aan alle kanten was omsloten door de muur. Het panorama geeft je echt het gevoel dat je vanaf het westen over de muur kijkt. Op de voorgrond zie je in de Dresdner strasse een Imbiß, kraakpand en Shell tankstation. Dan de beschilderde, gehate muur met daarachter de "Todesstreifen" en de vervallen gebouwen van de socialistische heilstaat. Het gevoel van beklemming wordt verstrekt door prachtige muziek van Eric Babak en geluidsfragmenten, zoals de krakende falset van Walter Ulbricht in juni 1961: "Niemand hat die Absicht, eine Mauer zu errichten." Twee maanden later begon het Volksleger de uitvoering van Operatie Roos, die haar naam dankte aan de duizenden meters stekeldraad waarmee de grens in één zomerse nacht werd afgesloten.
- comments