Goedemiddag mensen,

Het is eindelijk gelukt m'n verhaal op het blog te plaatsen. Wauw, het land van de technologische vooruitgang blijft me verbazen.

Het is weer lekker warm, benauwd en zweterig in het verre oosten. God, wat heb ik dit toch gemist. Nou ja, dit niet expliciet, maar wel het heerlijke ver weg zijn en genieten van anderen culturen.

Wij nog steeds in Beijing. Een onmogelijk maar interessante en leuke stad. Of ik hier het woord mooi aan toe moet voegen weet ik nog niet. Misschien komt dat morgen, maar misschien ook niet. We zijn nu 4 dagen in Beijing. Zondag kwamen we na een uitstekende vlucht met Air Berlin gesloopt en wel aan. Helaas was het net als alle voorgaande vluchten, ik heb geen oog dichtgedaan. Vanaf het vliegveld hebben we de shuttlebus naar de stad genomen. Deze dropte ons redelijk dicht bij het reeds geboekte hostel, maar we moesten best nog een stuk lopen. Meteen onze spullen daar achtergelaten en de stad ingegaan. Met de metro naar het noorden om bij het TTB (Tibet Tourism Bureau) te informeren wat de mogelijkheden waren en wat dat zou gaan kosten. De juiste persoon was er niet, dus zijn we maar gaan rondbanjeren. Bij de achterste meren, een plek waar veel chinezen hun zondag spenderen hebben we wat zitten drinken en eten. Vanuit daar zijn we langs de meren helemaal door de stad naar het hostel gelopen. Minimaal 10 kilometer. En als je al 36 uur op bent en een zere keel hebt van de airco in het vliegtuig en uitlaatgassen uit de stad, dan is dat best vervelend. Maar ja, klagen doen we niet. Lekker vroeg slapen en maandag weer betijds op.

Als eerste weer naar de TTB. De man was er nu wel, maar ons idee van reizen naar Tibet was helaas nog niet zo makkelijk. We moesten naast een travelpermit ook onze hele reisschema al plannen en boeken. Dit betekende een trein, minimaal 3 sterren hotel, gids en prive bus voor alle dagen dat we in Tibet willen blijven. Alleen reizen (backpacken) is op dit moment dus niet mogelijk. Na wat heen en weer gebel kwam hij met bedrag van 1400 euro op de proppen voor 4 personen voor nog geen week. Dat is op zich niet zo erg, maar het feit dat je niet kan gaan en staan waar je wilt vonden wij echt niet tof. Eerst maar eens over nadenken en morgen terugkomen. Terug naar het hostel en om 4 uur werden we opgehaald door JiaJia. Een oude chineze huisgenoot van Stijn, die heel toevallig deze week in Beijing en vandaag jarig is. En daarom waren wij uitgenodigd voor het uit eten verjaardags feestje. Eerst naar haar ouders in een redelijk nieuw appartemetnecomplex (haar pa is diplomaat) en daarna met de fam (pa, ma, zus en jiajia) naar een restaurant gegaan. De hele tafel stond vol met de lekkerste chinese gerechten en er werd zelfs een heuze geroosterde peking eend voor onze neus aan stukkies gesneden. Errug lekker. Na het eten terug naar het hostel.

Dinsdag toch maar weer naar de TTB. We hebben besloten toch maar te gaan. Ik ben erg sceptich, maar de andere 3 willen erg graag. Het verhaal wordt steeds mooier. Opeens heeft het mannetje weer met Tibet gebeld en nu moeten we ook onze reis van Lhasa naar Katmandu nog regelen en dat kost ons wel weer even 6000 yuan meer. Buiten het feit dat we de vent compleet niet vertrouwen is 't ook een hoop geld en hebben we het niet bij ons. We doen 't niet. Jammer, maar helaas.

We nemen een taxi naar de Verboden Stad en banjeren daar de rest van de middag rond. Het regent, maar dat maakt hier niet zo veel uit. Een fantastische ervaring, maar op de 1 of andere manier voelt het niet echt speciaal. Het stikt er van de chinezen, ze hebben er blijkbaar heel veel van, en er zijn niet zo veel witneuzen. De verhalen en de tempels zijn fantastisch mooi, maar het voelt toch te erg gerestaureerd en erg kaal. Naderhand lopen we door een park achter 'de stad' en spelen nog ene potje badminton voordat de hemel open breekt. We nemen lukraak een bus en worden er bij zijn eindpunt uitgezet. Daar zit een bbq restaurant waar we naar binnen stappen en echt heerlijk eten. Een fantastisch buffet en ze komen elke keer langs met spiezen ander vlees. Een dikke buik rond voor nog geen 6 euro pp.

Vanmorgen ging om even voor 6 de wekker. Op de hoek van het plein van de hemelse vrede nemen we een toerbus naar de muur. Wij zijn de enige witneuuzen. Bij de muur is het nog redelijk rustig. Met een soort kleine achtbaan gaan we omhoog. Ai, toch het verkeerde kaartje. Maar ja, we zijn er nu toch eenmaal. We zijn bij Badaling, het drukste, maar waarschijnlijk toch wel het mooiste punt van de muur. Het 1e stuk is druk. Stijn en ik moeten verschillende keren op de foto. Ze vinden ons een betere attractie dan de muur zelf. Rare chinezen. Het 2e deel is rustiger en steiler. We eten lekker een broodje en lopen het hele stuk verder af. Leuk, super mooi, maar werderom voelt het weer niet super speciaal. Ze doen hier toch iets fout mee.

We worden na een rare stop bij een mega souveniershop/restaurant bij de Ming tombes afgezet. De graven van de heleboel keizer uit de verschillende dynastieen (schrijf je dat zo). Na ruim anderhalf hier rondgekeken te hebben gaat de bus weer terug naar Beijing. Vies en moe komen we aan bij 't hostel. Even douchen, relaxen en nu een mooi verhaal tikken. Maar ik ben bang dat ik deze dus niet kan posten. Emailen kan misschein wel.

Lieve mensen, tot snel. Wat onze reisplannen verder zijn weten we zelf ook nog niet. Dat lezen jullie de volgende keer wel.

Gr. Barbara en Walewijn