Profile
Blog
Photos
Videos
Dag allemaal,
Zoals beloofd mijn (een na) laatste verhaal, ditmaal vanuit het exotische Assen.
Ben dus inmiddels weer in Nederland, druk aan het solliciteren, ben benieuwd.
De thuiskomst is wel beetje apart, iedereen praat gewoon Nederlands kan alles lezen heel apart na een jaar. Moet zeggen dat mijn Engels inmiddels dergelijk goed is dat ik mij ook in Engels georiënteerde landen kan thuis voelen dus London was al beetje thuiskomst maar natuurlijk niet zoals Nederland, gezellig!! Mijn hele familie van mijn moeders kant kwam me welkom heten en tante Diny natuurlijk, kreeg allemaal bloemetjes. Ben voor nu erg gelukkig dat Miranda en Dennis mij op hun huis laten passen terwijl ze op vakantie zijn. Thanks a miljon nogmaals!
Naja misschien zitten jullie helemaal niet op mijn kneuterige thuiskomst verhaal te wachten maar wil je graag over de spannende bordercrossing lezen die ik moest nemen om van Laos naar Vietnam te komen.
Toen ik in Luang Prabang, Laos was wou ik graag een vlucht naar Hanoi boeken en alle mede backpackers riepen oh kun je gewoon op het vliegveld regelen, ok gaan we doen. Had nog wel een plan b voor het geval het niet mocht lukken en ik ging er eigenlijk gewoon vanuit dat het mogelijk was want ik had in een aantal reisbureautjes gevraagd naar tickets en die noemde een prijs (zonder eventuele beschikbaarheid te checken dus ik dacht echt…dat komt helemaal goed). Dus van moeder van het hostel afscheid genomen (zo'n schatje) en mijn nieuw verworven vrienden op de tuktuk naar vliegveld. Nou kwam net zo snel terug want ze hadden de komende dagen geen tickets beschikbaar, volgens mij begreep ik nog iets van chinese reisgroepen, ja verklaart een hoop dan zitten die kleine vliegtuigjes snel vol!!
Plan b was wel een beetje avontuurlijk want ik hou niet zo van backtracking en gezien Laos qua vervoer best afzien is (duurt lang druk/ heet). Het plan was naar een klein plaatsje met deels minivan en deels boot en vanaf daar omhoog met de boot zodat ik de bordercrossing naar Dien Bien PHh, Vietnam kon nemen.
De eerste dag ging zeer voorspoedig, ik had direct 3 mensen in de minibus gecharterd die wel met mee wouden omhoog via de rivier, dat was maar goed ook anders was ik er nooit gekomen. De eerste avond hadden we mooie hutjes aan de rand van de rivier, was helemaal blij met mezelf. Had eerder een Iers stel gesproken die ik ken uit Nieuw Zeeland, ja ook de wereld is klein soort van, die vertelden mij dat ze na deze bewuste bordercrossing wel naar huis hadden willen gaan…dus snapte het niet helemaal vond het helemaal mooi.
Volgende dag na wat zware onderhandeling met de bootmeneer nog uurtje of 6 in de boot, met houten bankjes dus op gegeven moment weet je niet meer hoe je moet zitten maar fantastische natuur. Mensen die aan het zwemmen zijn met hun waterbuffels echt geniaal. Toen we eindelijk maar toch aankwamen in het volgende plaatsje (weet heel duidelijk de naam niet meer) moesten we op zoek naar slaapplaats want de bus vertrok 's ochtend om 4 uur (ai) naar Vietnam. Was inmiddels kamer gaan delen met een Duits meisje, heb niet eens facebook met haar uitgewisseld dus we waren geen grote vriendinnen meer handig. Toen we midden in de nacht bij de rivier zaten te wachten om ons erover te laten brengen naar het busstation dacht ik wel na een half uur, WE KOMEN HIER NOOIT MEER WEG HELP!Maar toen ineens verscheen een mannetje vanuit het donker die dan weer een ander mannetje wakker maakt voor de boot. De bus kwam ook nog, naja bus klein brak geval. Er was geen weg, alleen een modderpad, dit houd in dat je over 200 k 12 uur heen en weer geschud doet in de bus. Grensovergang was ook dicht voor de lunch….net alsof die mensen het zo druk hebben dat ze lunchpauze moeten, nee dus.
Maar eindelijk in Vietnam, toen had ik nog zoiets naja viel best mee. Busje geboekt naar Sappa, wat leuke mensen uit Canada ontmoet die ook al redelijk klaar waren met mijn Duitse vriendin, ongetwijfeld hele leuke meid maar ze was DE expert op Vietnam en dat zouze iedereen even laten weten ook. Het Canadese meisje had een jaar in China gewoond en die ging ze vertellen dat je bij noodle soep ook stokjes om te eten nodig hebt haha. (vond ik heel grappig vooral haar gezicht).
Dus nog een hele spannende avond doorgebracht in Dien Bien Phu, niet echt geen aanrader en de volgende dag weer vol goede moed in de minivan. Had helaas een ander bus genomen dan de Canadezen dus zat als enige buitenlander opgepropt tussen de Vietnamesen, dit is ook opgepropt Vietnam style dan is opgepropt Nederlandse stijl nog comfi. Dus als we dan af en toe even naar buiten mochten dan vroeg ik waar toilet was wezen ze een kant op, werd niet echt tegen me gepraat en ik had al verhalen gehoord over mensen uit vietnam, dat ze niet allemaal zo vriendelijk zijn dus toen dacht ik echt uhmm kan ik nog terug. Op gegeven moment riep de man die mij wees waar ik dingen kon doen toilet tegelijk een richting op wijzend, dus ik loop die kant op, zie wel wat mannen staan plassen aan de zijkant maar nog geen alarmbel tot de modder opkrulde in mijn slippers en ik ook vrouwen gehurkt zag zitten…..dit was een pis en schijt veld aaaaaaaaaaahhhh ieieieieieieiwwwww dan voel je je niet zo fris meer kan ik je zeggen. Gelukkig hadden ze nog een kraantje vlakbij de uitgang maar als ik er nu nog aan denk krijg ik weer rillingen. Die laatste dag was echt wel de killer en ik snapte heel goed waarom de Ierse mensen naar huis hadden gewild. Toen kon ik in Sappa ook nog geen hotel vinden heel sipjes. Had ik er eindelijk een gevonden, maar voor een nacht, kwamen mijn redders in nood het Canadese stel voorbij die wisten nog wel een hotel. Dus ik daar naarstoe en ik heb echt een geniale kamer gehad daar met uitzicht op de bergen een mega balkon en voor een goede prijs. In Sappa heb ik voornamelijk gerelaxed, lekker uit eten gegaan en chillen op balkon, moest echt bijkomen. Sappa is echt heel mooi, wel redelijk touristisch maar zeker de moeite. Je kan daar trekkingen doen en homestays ed, daar had ik natuurlijk allemaal geen zin in dus ik heb in het dorpje gewandeld, beetje op marktje gelopen en gelezen op mijn balkon.
Mijn Canadeze vrienden vroegen mij hoe ik naar Hanoi ging en ik had van onze Vietnam "expert" te horen gekregen dat de treinreis van vlakbij Sappa naar Hanoi een van de mooiste was in het land, dus dan maar overdag 10 uur op een houten bank om het te zien. Ze besloten mee te gaan, gelukkig. Onderweg naar het treinstation zit je behoorlijk op slingerwegen en we zaten in een bus vol met Chinezen, kan je een ding zeggen: Chinezen, in ieder geval die bij ons in de bus zaten, hebben niet zo'n sterke maag dus overal kwamen de kotszakjes tevoorschijn toen op een gegeven moment iemand blijkbaar geen zakje had en de halve bus ondersproeide werd het ons even teveel, vooral de Canadezen die op een plastic krukje in het gangpadje zaten (ja alle plekken moeten benut)hadden het moeilijk. We hebben het gered, kan er nu om lachen maar toen was het echt afzien. Wij tickets geboekt voor de trein, houten bankjes was het 10 uur lang. Vanaf uur 5 gingen we elk volbracht uur high fiven want dit was ook weer afzien en geen aanrader, je kan beter de bus nemen, gaat stukken sneller en qua landschap is mooi maar wat ik heb gezien tijdens de bordercrossing was meer een aanrader qua natuur. Toen moesten we nog weg zien te komen van het treinstation met alle fijne agressieve taxischaffeurs en volgens mij hadden we en maffiabaas die het op ons centjes voorzien had in de buurt want geen enkele andere taxichauffeur wou met ons praten. We zijn toen de stortbui over was maar even stukje verder op gaan staan, werkte een stuk beter.
Ik heb weer moeten settelen voor een hostel, hotels waren te duur, jammer dacht dat ik ervan af was. Was prima hoor, Hanoi is een leuke stad. Tempels, shoppen, oud centrum. Ik heb me daar georiënteerd, wat wil ik doen in Vietnam, wel niet naar Halong Bay? Ik had zoveel tijd verloren met de bordercrossing dat ik eigenlijk alleen georganiseerd kon gaan en daar had ik nou net zo'n zin in. Zuipfeestje op brakke boten hmmm besteed mn geld liever aan een pak in Hoi An. Dus ben niet gegaan, hoorde later dat het ook onmogelijk is zelfstandig te gaan omdat locals je niet op de veerboot laten gaan?! Echt belachelijk je moet dus georganiseerd, zonde. Ook heb ik een busticket van Hanoi all the way naar Ho Chi Min City gescoord, grotendeels nachttrajecten heel handig.
Heb wel alle voordelen over Vietnameze mensen moeten terugnemen want ik zat gewoon ergens wat te staren, kwam er een meisje naast me zitten kletsen echt heel gezellig en spontaan. Toen zij opstond ging een jongen het gesprek met me aan, dus de verhalen over niet aardige Vietnameze mensen kan ik wel plaatsen, sommige zijn ronduit lomp maar er zijn ook heel veel oprecht geïnteresseerde mensen die niet op je geld uit zijn.
Na Hanoi ben ik naar Hue gegaan, met de nachtbus. Vergeleken met de overige bussen die ik heb genomen in Vietnam was deze een beetje primitief, moest mijn bedje delen met een ouder vrouwtje die maar bleef babbelen in het Vietnamees, heel gezellig. Mensen die ik heb gesproken waren er niet zo heel positief over Hué maar ik vond het geweldig, die citadel en tombs zijn echt de moeite waard. Daarnaast heb ik voor 10 dollar een leuk hotel met zwembad gescoord, heel relaxed want het is heet, altijd is mijn ervaring in Zuid oost Azië. Kan me nu niet meer voorstellen zit hier af en toe te rillen op de bank…
Hoi An was volgende bestemming, met zijn kleine straatjes en authentieke sfeer wel een van mijn favorietjes in Vietnam. Had van Annemarie al gehoord dat het Tailors paradise is en ik wou graag een op maat gemaakt pak laten maken. Ben bij een aantal binnengelopen en heb de aardigste (minst opdringerige) gekozen en deze was me ook nog aangeraden door een stel die ik in Hanoi ontmoet had, Faifoo, hele aardige meneer. Dan begint de selectie, stoffen, model je kan alles kiezen ongelofelijk. Hij is wel mooi geworden maar moet er nog even op wachten, zit nog ergens op de boot… Verder ben ik in Hoi An uit eten geweest met mijn Canadese vrienden, voetbal gekeken (brazilie wedstrijd woohoo) naar het strand gefietst en ik heb de coolste rode laarzen laten maken, geniaal maar ja in de doos nog he…
Nha trang, na weer een nachtbus sessie. De verdere bussen die heb genomen waren best comfi. Zijn soort van stoelen die helemaal plat kunnen en de hele bus is daar dus mee uitgerust. Je moet niet gek opkijken als je midden in de nacht wakker wordt en de hele vloer zit vol. Er worden doorlopend mensen met een minder budget opgepikt die dan goedkoop meekunnen op de grond.
Nha trang is een strand stadje, dus heb prinsheerlijk een zonnebedje gehuurd en lekker gelezen. Ook nog een dagje gesnorkeld, was wel echt gaaf daar. Enige nadeel is dat er veel kwallen rondzwommen, beetje scarry gezien Tim, onderdeel van team Canada de dag ervoor nog zo'n gevaarte had aangeraakt en dat deed best pijn hoorde ik. Maar ik heb het er kwallenvrij afgebracht gelukkig.
Laatste keer nachtbus, dit keer naar Ho Chi Min City, niet zo'n hele fijne reis, op zich niks mis mee tot we om 4 uur 's ochtends ergens op een busstation gedropt werden. Ik heb me maar aangesloten bij een clubje samen reizende Ieren. Een meisje kwam er nog achter dat er flink wat geld uit haar tasje gejat was die nacht, gewoon mesje erin spullen weg, heel naar. We hebben taxi genomen naar centrum nadat ik ontdekt had waar we waren. Hotel gezocht in de vroege ochtend en toen eerst ff slapen. De eerste dag voelde ik me helemaal niet fijn in Saigon door die jatpartij, toen kwam er ook nog een vrouw naar me toe beetje paniekerig dat ik mijn tas goed bij me moest houden want die van haar was net gejat door een motorrijder, heel sneu dus mijn stemming zakte nog meer de diepvriezer in. Moet zeggen dat dit denk ik mijn enige dag was dat ik dacht dat ik er wel klaar me was. De volgende dag heb ik nog wel kunnen genieten van Saigon, beetje rondgelopen winkeltjes en sightseeing gedaan. De volgende dag ging ik op dagexcursie naar de Mekong Delta, daar kwam ik al vrij in het begin een Nederlands meisje dus dat was wel heel gezellig, vooral ook omdat de finale die avond was konden we mooi samen kijken. Was wel blij dat ik Martine tegenkwam was ik wel even aan toe na mijn dipje dus goede timing.
Nou over de uitslag hoef ik natuurlijk niet te schrijven, voor mij was het midden in de nacht, begon om half 2. We hebben er nog wel een biertje van een Spanjaard aan overgehouden die vond het toch wat sip voor de dames van Oranje. Maar lag pas om 5 uur in mijn bedje en moest wel om 9 uur volgende ochtend weer in de bus naar Cambodja zitten, dit ging niet van harte!!
Maar ik heb het allemaal gered, de bus toen ik er eenmaal inzit weet ik alleen nog dat er iemand op mijn arm tikte ik wakker werd en de hele bus leeg was….stonden we al bij de douane haha. Toen ik aankwam in Phnom Penh wist ik niet zo goed wat ik moest doen. Martine (die ook zelfde dag naar Phnom Penh ging) had me aangeboden dat ik wel in haar vette luxe kamer mocht komen logeren, dus toen ik zei dat die te duur voor me was, daar hoef je ook niet voor te betalen, heel lief. Maar heb altijd wat moeite met giften accepteren toen heb ik maar besloten dat ik gewoon zou gaan en wel zien hoe het zou lopen. Wat een luxe hotel, jeetje lang niet gezien!! Vet zwembad daar ben ik maar ff ingedoken, toen kwam Martine, die een iets betere tijd had gekozen om te reizen en die vond het nog steeds allemaal prima, helemaal tof. Was ook blij dat we samen waren gaan reizen in Phnom Penh hadden we nog een wat nare ervaring met kinderen die spulletjes op straat verkopen dan is het wel goed dat je niet alleen bent. We zijn de volgende dag direct naar Killing fields gegaan, kan je zeggen daar kwam ik misselijk en met buikpijn vandaag, verschrikkelijk wat daar gebeurd is!! We zijn ook nog naar de Tuol Sleng gevangenis geweest waar de mensen voordat ze naar killing fields gebracht werden vastzaten, omdat ze bijvoorbeeld een bril droegen (alle vermoedelijk intellectuele mensen gingen daar naartoe). Er hangen allemaal foto's van mensen die daar vastgezeten hebben, heel verschrikkelijk. We hebben ook nog het koninklijk paleis bezocht een iets vrolijker uitstapje maar mocht er ook zijn zeker gaan, vind dat mensen moet weten wat daar gebeurd is! We hebben nog wat gerelaxed bij het zwembad om ons voor te bereiden voor Ankor Wat!!
Toen we in Siem Riep waren hadden we op de dag van aankomst een tuk tuk driver geregeld die ons naar Siem Riep zou rijden via het hotel van Martine, was in ieder geval betrouwbaar. Dus met sunrise waren we er al en de hele dag volgehouden, was echt super indrukwekkend, zeker aanrader. Kan het met geen woorden beschrijven dus zodra ik foto's heb geupload maar eens een blik werpen.
We hebben ook nog een dagje Siem Riep gedaan, dit kwam neer op een bierje drinken op het terras en mensen kijken, heel noodzakelijk af en toe. Die avond hebben we nog een fish spa gedaan, ik was inmiddels ervaren maar moest nog wel het hardst giechelen!!
Na Siem Riep gingen we weer naar Thailand, dit keer Bangkok. Had Bangkok een beetje gemeden in eerste instantie gezien de situatie. Had helemaal zin om naar Bangkok te gaan, zoveel verhalen over gehoord. Vond het geweldig. Heb in de Kho San buurt gelogeerd, altijd iets te doen makkelijk mensen leren kennen. Martine zat in een andere buurt dus die heb ik nog een dagje gezien en afscheid genomen maar die zie ik vast nog eens in Amsterdam. Had al vrij in het begin dame uit Frankrijk ontmoet bij mijn favoriete eettentje, lekker en goedkoop. Dus zijn we nog even rondje gaan lopen, begint het te hozen en raken we aan de klets met een autralier dus we zijn nog een avondje in de kroeg beland (dit heb ik weinig gedaan in Azië dus is wel iets wat ik nog even mag noemen) gezellig.
In Bangkok wat met de boot gevaren, de mega luxe malls bekeken (eentje was er niet meer zoals jullie waarschijnlijk allemaal weten) wel apart dat je daar gewoon loopt terwijl in de weken ervoor daar hele nare dingen zijn gebeurd.
Wat souvenirtjes geshopt en gewoon genoten.
Nou heb nu alweer 5 pagina's volgeschreven en moet nu echt even verder met solliciteren dus mijn Japan verhaal wordt dan echt het laatste!!
X
- comments
Karin Ongelovelijk! Je bent gewoon 'alweer' terug! Wat onwerkelijk, maar heerlijk tegelijkertijd!
Channa Wauw wauuuw wauuuaaaw wendy! welkom "thuis" al voelt dat vast nog niet zo... ik ben sprakeloos van al je avonturen... dikke kus schat, sterkte de komende periode, maar onthoud: dit neemt niemand je meer af!!!