Profile
Blog
Photos
Videos
We zijn officieel de outback uit! Nu is de 'echte' outback natuurlijk pas als je van de highway met 4WD de woestijn in rijdt, maar de Stuart Highway van Noord naar Zuid was beter geschikt voor onze van. We zijn gisteren in Port Augusta aangekomen, een rustig plaatsje met 12000 inwoners, maar het verkeer (een stoplicht!) en de winkels en mensen bracht al een kleine cultuur shock teweeg. Onze laatste stop was een plaatsje bestaande uit 1 roadhouse, 15 inwoners en 35000 schapen...
De afgelopen week was erg indrukwekkend met als hoogtepunt natuurlijk de bekende Uluru-Ayers Rock. Vanuit het gebied met de gorges en vele natural springs werd het landschap steeds droger en werden rotsen de grote natuurfenomenen. Na een paar korte stops onderweg, met bushtucker (eten uit de bush rond een kampvuur, met bushpoetry..) het UFO-centre en het voeren van Wallabies, kwamen we als eerste bij de Devils Marbles. Uit het niets lagen ineens overal rare stenen in het landschap, zover je kon kijken. De volgende dag stonden we in de Kings Canyon waar we een wandeling van een aantal uur over de canyon rand en door de garden of Eden hebben gemaakt. En een dag later kwamen we eind van de middag aan bij Uluru. Door behoefte aan een beetje luxe en de lovende verhalen over de zonsondergang hadden we een Dinner-Tour geboekt. Tegen de avond werden we naar een zandduin gebracht om daar met een glas Champagne en canapes van croc & roo naar de zonsondergang te kijken van zowel Uluru als de Kata Tjuta (Olga's). Supermooi. Vervolgens hebben we heerlijk gegeten onder de sterren die we ook nog met telescoop konden bekijken. En de wijn/bier/port kon je bestellen zoveel je wilde... :)
De volgende dag waren we van plan een wandeling te maken met gratis tourguide, helaas kwamen we te laat aan op de plaats van vertrek. Op dat moment bleek de beruchte klim op de rots open te zijn, wat op zichzelf al heel speciaal was omdat het hek meestal gesloten blijft door wind, hitte of regen... Dus vatten we het geweldige plan op de rots dan maar te beklimmen. Dit bleek een stuk steiler en zwaarder dan we hadden ingeschat, en halverwege had ik de moed een beetje laten zakken. Ik had geen zin meer om verder omhoog te klimmen, maar het alternatief (terug de steile helling af) was ook niet aantrekkelijk en met ijdele hoop dat er mogelijk een makkelijker pad naar beneden ging aan de andere kant klommen we verder. Uiteindelijk stonden we bovenop Uluru, met prachtig uitzicht en tijd om uit te rusten. Helaas was er echt geen kabelbaantje voor de weg terug... :) Later die middag zijn we met spierpijn in de kuiten en armen de Valley of the Wind doorgelopen, bij de Olga's (andere rotsen vlakbij Uluru). Hier hoor je de wind door de vallei ruisen, alsof je langs de zee loopt.
Heel prachtig allemaal, maar uiteindelijk besloten we even genoeg rotsen gezien te hebben om te verwerken en weer verder te gaan naar Cooper Pedy, een mijnstadje slechts 600 km verderop. Na een tour in de mijnen en de ondergrondse huizen zijn we via een kleine Salt Lake (voorproefje op Uyuni) hier aangekomen. De gevaren van de outback hebben we dus overleefd :D (hier zijn enkel auto's, en haaien.. om voor uit te kijken) (ow ja en veel meer paaltjes).
- comments
wanda Mooie foto's hoor!!! En natuurlijk goed om te weten dat jullie nu aan de andere kant van australie zijn :-)
Yvette Daniels Ha Cindy, Krijg heimwee als ik de verslagen en foto's uit Australië lees en zie. Geniet van jullie reis. Groeten Yvette