Profile
Blog
Photos
Videos
We moesten vrienden opzoeken in een hotel zo'n 2-3 km verderop. Aangezien de auto een perfecte parkeerplaats had en je uberhaupt weinig hebt aan een auto in Berlijn, hebben we het ondergrondse ontdekt. Opdracht was om 10.30 uur in het hotel te zijn. Sieger had bedacht dat we inclusief lopen naar de metro om 9.45 uur moesten vertrekken. Dat werd dus 9.55 uur, 10 minuten om in te halen en dat met twee overstappen: een opgave. Tien minuten later op de gok 4 kaartjes gekocht. Net op tijd afgestempeld voor de eerste metro. Volgende halte overstappen. Half station door naar een volgend spoor. Vijf haltes verder weer overstappen, kwart station ditmaal voor overstappen. Drie haltes verder en we waren er. Nog 12 minuten om het hotel te vinden. Buiten het station bleek het hotel er direct naast te liggen. We waren 10 minuten te vroeg!
Even een hotelkamer mogen aanschouwen: wat een geluk dat Sieger zo'n goed apartement had weten te vinden, want het hotel was 3x0.
Espresso-shot gehaald op de Hacklischermarkt: leuk om te zien, maar ober werd gek van ons commentaar (waar was de espresso waar de bestelde croissant, het bleek dat hij maar twee handen had...). Vervolgens gingen we naar een revolutionaire speeltuin (pedagogisch verantwoord) met 4 volwassenen en 3 kinderen. Op weg er naar toe een joodse begraafplaats en gedenkteken gepasseerd (indrukwekkend).
In de revolutionaire speeltuin kon je de kinderen afleveren, leeftijd 6-16, en mag je als volwassene niet naar binnen, telefoonnummer moest je achterlaten. Kinderen onder de 6 jaar konden terecht bij water en zandspeelplaats waar ouders wel welkom waren. Binnen 10 minuten stonden Karel en Roos weer buiten, Karel mocht niet hoger klimmen dan een rode streep, die z.i. helemaal niet hoog was. Na enige overreding de kinderen toch weer naar binnen geloosd, terwijl wij bij de waterspeelplaats plaats namen met de jongste die 4 was. Kwartiertje later voegden de twee anderen zich wederom bij ons en speelden uitgebreid met de jongste met water en zand. We hebben het tenslotte nog een derde keer geprobeerd om ze naar de pedagogisch verantwoorde speelplaats te krijgen, maar dit keer kwamen ze terug omdat ze niet de juiste schoenen aanhadden (sandalen ipv dichte schoenen) (bang voor splinters?). Toen hebben we maar geconcludeerd dat de pedagogie die wij aanhouden anders is dan die van de Berlijners.
Toch de hele middag in de speeltuin gezeten en bijgepraat met de amerikaanse vrienden.
Uiteindelijk samen boodschappen gedaan, na wederom een U-bahn tocht, in ons huisje beland, in onze buurt die doet denken aan Montreal, waar we voor 7 mensen vegetarisch gekookt hebben.
Een violiste gehoord, die op haar eerste bezoek in Berlijn bereid was een klein concert te geven, aangekondigd door niemand minder dan Karel Siegerszn.
Dag afgesloten met ijs en tv.
- comments