Profile
Blog
Photos
Videos
De laatste week.
Zaterdag.
Lovina hebben we achter ons gelaten en nu zijn we aangekomen in Sanur, bij Resort Peneeda View.
Het is weer een vakantiepark met mooie bungalows/huisjes. Het lijkt een familiepark te zijn, want we zien veel families met kinderen. Nadat we ingecheckt hebben worden we naar onze huisjes gebracht en kunnen we de spullen uitpak-ken.
Na een kwartiertje wordt er bij ons aangeklopt en staat er een medewerker van het resort voor de deur met een mooi bloemstuk.
Geert en ik zijn zeer verrast. Op het kaartje lezen we dat Nienke, Wieteke en Sanneke hier verantwoordelijk voor zijn.Ze hebben aan onze trouwdag gedacht! Wij zijn er heel blij mee en lopen natuurlijk gelijk naar hen toe om ze te bedanken. Dan blijkt dat we er ook nog een heerlijke massage bij krijgen! Een afspraak voor de massage de volgende dag is gauw gemaakt en dan gaan we Sanur in om de plaats een beetje te verkennen en om wat boodschappen te doen.
Dan is het alweer tijd voor het diner en we besluiten bij de Wicked Parrot te gaan eten, een restaurantje van Ierse oorsprong. Ook is er live-muziek vanavond.
Het blijkt een gezellige tent te zijn met goed eten en een goede zangeres. Ook de obers doen een duit in het zakje met een gemaskerde " dans". Ze krijgen Wieteke zover dat ze ook een masker opzet en meedoet. Na een dessert en nog een rondje thee en koffie gaan we weer terug naar het hotel en ieder naar zijn eigen kamer.
Geert en ik genieten iedere keer weer als we het mooie bloemstuk zien en morgen hebben we de massages nog.
Zondag.
Om 9.00 uur hebben we onze 1e ontbijt. Het restaurant ligt pal aan zee en er staat een behoorlijke wind. We besluiten toch om niet achter de zeildoeken te gaan zitten want dan hebben we geen zicht op zee. Na een matig ontbijt gaan we naar het zwembad. Het water is koud, de lucht bewolkt maar de tempratuur heerlijk. (En als je hard zwemt is het water lekker).
Om 13.00 u hebben we de massage, maar om 12.00 u komt de masseuse al naar ons toe of we niet nu al willen. En dat is natuurlijk geen probleem. Geert gaat eerst en wij blijven nog bij het zwembad. Na een uurtje komt Geert geheel ontspannen terug en mag ik. Het is weer een heerlijke massage die met aandacht gegeven wordt (dat voelt toch wel anders aan dan in Lovina) en ik geniet ervan. Na een uurtje zijn mijn spieren ook weer uit de knoop en gaan we ons klaar maken om te gaan lunchen.
Tijdens de lunch maken we plannen voor de rest van de week, morgen willen we nog naar heilige bronnen bij Ubud in de buurt en naar Tanahlot, een tempel in zee. We regelen dit met een van de vele taxies op straat voor een redelijke prijs en hopen erop dat het goed komt.
Nienke wil nog graag een keer duiken en neemt contact op met de duikschool. Sanneke wil nog naar een dokter om haar oren na te laten kijken ivm het afmaken van haar duikcursus in Thailand. Bovendien vertrekt ze woensdag naar Thailand.
Dan nog weer op souveniersjacht en om 18.00 u hebben we er genoeg van en gaan we terug met een Bemo.
Om 20.00 u gaan we dineren in een restaurantje niet te ver weg van het hotel.
Na het eten gaan we nog even aan het strand kijken. Ook nu waait het behoorlijk, maar het hotel ligt aan een soort baai waardoor de golfslag wel meevalt.
En zo komt er ook weer een eind aan deze dag. We gaan nu toch ook al wel een beetje aftellen.
Maandag.
Vandaag hebben we onze excursie. Om 12.00 uur staat de gids/chauffeur voor de deur en kunnen we vertrekken. Het is bewolkt en af en toe regent het, dus we hopen dat het weer nog wel wat opknapt, want de zonsondergang bij Tanahlot schijnen legendarisch te zijn. Maar eerst op weg naar de heilige bronnen. De wegen zijn redelijk tot slecht en sommige delen staan flink onder water door de hevige regenval van de afgelopen nacht.
We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat de chauffeur met een omweg rijdt, want het duurt wel even voor we bij de heilige bronnen zijn. Onderweg hebben we ook nog maar even gelunched.
Rond 15.30 u komen we aan bij de tempel met de heilige bronnen en krijgen daar een rondleiding van de gids, die ons het een en ander vertelt over de tempel.
Na een tijdje gaan we weer verder, want we willen wel op tijd bij Tanahlot zijn. Maar eerst maken we nog een stop bij rijstvelden, waarvan de gids vindt dat we die moeten zien. Het is een mooi gezicht die rijstvelden. Op een kleine ruimte zijn toch veel velden aangelegd, maar we hadden al een paar keer aangegeven dat we niet zo nodig hoefden te stoppen bij die rijstvelden en liever doorgingen naar Tanahlot. Maar ja dan begrijpen ze het opeens niet meer. Nu we hier toch zijn besluiten Geert en Nienke een jonge cocosnoot te kopen, de melk is goed voor je , vooral als je wat last van je buik hebt. Geert, Nienke en Sanneke genieten van de cocosmelk, maar krijgen niet alles op, dus nemen we de cocosnoot mee.
Na deze stop kunnen we eindelijk doorrijden. Het is inmiddels 17.00 u en we hopen dat we nog op tijd zijn voor de zonsondergang. Het weer lijkt wat op te knappen, maar het is nog wel bewolkt. Als we in de buurt komen van Tanahlot wordt het aanmerkelijk drukker. Veel bussen met pariwisata erop (touringcar). Het is net of je bij de Efteling komt, zoveel bussen, auto's en mensen.
Het begint al wat donker te worde, dus we zijn net op tijd. We moeten toch nog wel even een stukje lopen maar dan zijn we er toch en kunnen de foto's gemaakt worden. Als we een foto van de meiden willen nemen, springen de Japanners van alle kanten toe om met hen op de foto te gaan. Nog één en nog één, heel apart. Ik denk dat er wel zo'n 10 foto's genomen zijn! Gelukkig kunnen we ook een foto nemen waar ze alleen op staan.
Dan maant onze gids ons om door te lopen om naar de eigenlijke tempel te gaan. Deze ligt op een rots en bij vloed kun je er niet zo makkelijk komen. Nu is het eb, maar het wordt al flink donker, dus of we nog veel zullen zien? Omdat het nu toch echt te donker is om nog wat te zien, besluiten we de gids weer op te zoeken en terug te gaan naar Sanur. Aangezien Geert niet lekker is willen we gelijk terug naar het hotel en dit zeggen we ook tegen de gids.
Na een uurtje of anderhalf zijn we weer terug en geven we de gids naar ons idee een ruime fooi en wat extra's om te eten, omdat we dat overgeslagen hebben. Blijkbaar was het niet genoeg want hij komt achter Nienke en Wieteke aan en zegt dat we hem ipv 6x100.000 rp er 4 van 100.000 en 2 van 10.000rp gegeven te hebben. Vgl ons dus niet, maar we hebben geen zin in discussies dus ruilen we de 10.000 rp maar om. We voelen ons wel bedrogen. We zullen dan ook geen gebruik meer maken van zijn diensten. Dit is toch wel weer een domper op de dag, maar we hebben ook wel genoten en besluiten het zijn probleem te laten zijn.
Geert gaat naar bed en de rest gaat nog even wat eten.
Dinsdag.
Na het ontbijt gaan Wieteke, Sanneke en ik voor een voetreflexologie behandeling. Geert (die weer wat opgeknapt is) en Nienke gaan de stad in. De voetmassage is erg lekker en Wieteke en Sanneke maken voor 's middags een afspraak voornagelextensions. Dan bellen we Nienke en Geert, zodat we afspraken kunnen maken voor de rest van de dag.
Ik ga met Sanneke naar het ziekenhuis om haar oren na te laten kijken en de rest blijft in Sanur. Sanneke houdt een taxi aan en dan gaan we onderweg. Na zo'n 3 kwartier komen we aan bij het juiste ziekenhuis. Sanneke vult wat papieren in en dan worden we door verwezen naar de polikliniek van het ziekenhuis, 2 deuren verder. Hier worden we gelijk geholpen en Sanneke's oren zijn inderdaad nog niet duikproef, dus krijgt ze medicijnen mee om dat op te lossen. Deze medicijnen had ze in Thailand ook al gehad en die hadden goed gewerkt. Kosten van dit geheel? 135.000 rp (zo'n 25 euro), tijd: 0.30 minuten.
Met een taxi gaan we naar een grote supermarkt om daar 2 flessen arak te kopen en dan weer met een taxi terug naar Sanur. Als afsluiting van onze vakantie met z'n 5en gaan we weer eten bij de Wicked Parrot.
Woensdag.
Vandaag gaat Nienke nog een keer duiken en ze wordt om 8.00 u opgehaald. Wij brengen Sanneke naar het vliegveld, want die vertrekt vandaag naar Thailand.
Als zij door de douane is besluiten wij een taxi te nemen naar een grote pasar in Denpasar. De chauffeur zet ons idd af bij een grote markt. We lopen erheen en dan komt de geur ons al tegemoet:
urinelucht gemengd met afval, dierenlucht en mensenzweet en alles door elkaar. Erger dan bij een afvalberg! Ademen door de neus is niet mogelijk en Wieteke begint te kokhalzen.Bovendien krioelt het van de mensen. We besluiten dus al snel dat we het gezien hebben en we lopen gauw weer terug naar een grote weg om een taxi aan te houden om ons terug te brengen naar Sanur. De rest van de dag brengen we door in Sanur.
Rond 18.00 u komt Nienke weer terug. Die heeft weer een geweldige dag gehad en is blij dat ze nog een keer heeft kunnen duiken. Inmiddels hebben we ook bericht van Sanneke gehad dat ze goed is aangekomen in Thailand.
Dan gaan we voor onze laatste diner na een restaurantje waar we lekker kunnen eten en waar we het internet kunnen gebruiken voor het inchecken bij Singapore airlines.
Enzo zit ook deze laatste avond erop.
Donderdag.
Ons laatste ontbijt in Paneeda View. Dan de laatste dingen inpakken, we mogen tot 12.00 u op de kamers blijven, maar besluiten toch nog even wat geld te pinnen voor de laatste kosten.
Als we terug komen ( rond 11.00 u) zijn ze al bezig met de kamers! Dit vinden we wel wat vervelend want al onze spullen staan er nog. We besluiten die dan maar bij de receptie te zetten, want we vertrekken pas om 17.00 u. Helaas kunnen we het bloemstuk niet meenemen, maar we hebben er wel van genoten.
We gaan nog een uurtje aan het strand liggen lezen, Wieteke heeft nog een leuk gesprek met een Balinese man en om 15.00 u gaan we lunchen. Daarna weer terug naar het hotel en om 16.45 u komt de taxi en vertrekken we naar het vliegveld.
We komen ruimschoots op tijd aan en gaan als we door de douane zijn de laatste rupia'sverbrassen. Om 19.30 u kunnen we boarden en om 20.00u vertrekken we richting Singapore. De terugreis is begonnen. Om 22.30 u komen we aan in Singapore. We hebben 1,5 uur voor het overstappen en we besluiten weer te gaan lopen naar de juiste terminal. Weer zo'n 40 min lopen. Om 23.30 u komen we erachter dat we toch wel even flink door moeten lopen willen we het vliegtuig nog halen! We hebben ons toch wel een beetje verkeken, het is verder dan we dachten.
Gelukkig zijn we nog net op tijd, maar iedereen zit al in het vliegtuig en we zijn echt de laatsten.
Dan stijgt het vliegtuig op en zit onze vakantie er bijna op.
Vrijdag
Om 6.30 u landen we op Schiphol na een lange reis. We hebben wel allemaal wat geslapen, maar zijn toch moe. Auke staat op ons te wachten en dan gaan we als afscheid nog een kopje koffie drinken. We zijn het er over eens dat we een geweldige vakantie hebben gehad en dat we hier nog heel lang op kunnen teren.
Dan gaat iedereen zijn eigen weg en is het echt voorbij.
Groetjes
Ria
- comments