Profile
Blog
Photos
Videos
Een dag die begint met een training in het buitenzwembad in Hawaii is eigenlijk per definitie al een perfecte dag. Wanneer er in een training dan veel gezwommen moet worden, is het zelfs geen enkel probleem. Beter zwemmen we veel, dat kan je in ieder geval je sportbikini aanhouden. Voor sommigen is een sportbikini ietwat onhandig, want tja extra weerstand... Maar ook dat neem je op Hawaii - trainend in een buitenbad - voor lief.
Na flink wat meters te hebben afgelegd, passoefeningen en voor een lange tijd schietoefeningen te hebben afgewerkt, kon eindelijk het badpak - die lelijk in je rug gaat staan- , het zwembadpak of die sportbikini uit. Ja, niet iedereen heeft een sportbikini in haar bezit en niet iedereen kan de extra weerstand ervan verdragen.
Na de training volgt er een lunch op de kamer van de coach - waar we elke dag ontbijten, lunchen en gezellig bij elkaar kunnen zitten. Dit keer een lekkere uitgebreide lunch verzorgd door Corine. Corine onze teammanager, die overigens van de week ook haar trainstersskills heeft kunnen showen.
Van de zwembikini naar een bikini die geschikt is om te surfen, uhm een poging te wagen tot...
De eerste groep was toch wel de beste, mede omdat ze het al vaker hadden gedaan. Zij waren degene die de show op het water stalen. Zij waren dan ook degene waar de andere surfers het over hadden.
Dan had je de tweede groep. Tja, om die over een kam te scheren zou niet eerlijk zijn, dus om te zeggen dat zij het niet konden is niet fair. Er is alleen wel een ding dat zeker is, er zijn naar mijn mening een aantal dingen die je moet bezitten wil je het surfen tot een succes brengen. Een, je moet kunnen opdrukken. Twee, je moet borstcrawl kunnen zwemmen en ten derde moet je ervoor gebouwd zijn. Laat ik dat laatste nou net niet bezitten.
Op de plank blijven zitten is voor dat soort mensen al een hele opgave. En het kunnen alleen de andere zijn die bedenken dat je dan al zittend op een surfplank op de foto moet.
We wachten trouwens nog op het moment dat locals met ons op de foto willen. Wij worden hier namelijk al regelmatig herkend als HET waterpoloteam uit Nederland.
Zelfs de bazin van het restaurant waar we 's avonds gingen eten kwam nog even speciaal naar onze tafel. Voor Astrid is het haar laatste avond op Hawaii en dat moesten we natuurlijk gezamenlijk afsluiten. Dan proost je natuurlijk het liefst met een Fanta. De grote vraag - die nog steeds niet beantwoord is - hoe zeggen we Fanta in het Engels? Fenta was het in ieder geval niet.
Het restaurant lag in,'Ala Moana', de naam van de shoppingmall. Hier konden wij na het eten onze slag slaan. Het varieerde van een winterjas met dikke sjaal of UGGs tot een pyjamabroek of een lingeriesetje. En dan was daar ook nog de bloemetjesjurk van Astrid.
Overigens was deze dag nummer 7 zonder onze reisleidster (zelfbenoemd). Die verkoos een tochtje met een boot boven ons of was het toch die 'goede vriend' die ze boven ons koos.
Een dag eindigt met het zoeken naar je bed, omdat de lamp in je slaapkamer het al vanaf dag één niet meer doet. Misschien toch handig om het te gaan melden bij de receptie.
- comments