No har me komt oss litt utanfor storbyen, for aa slappa av nokre dagar, fçr me igjen skal inn i ein by, nemlig Sao Paulo ;) No har sole komme fram, og med da ekstrem varme! Har klart aa faatt nokon grade forbrenning diverse plassa paa kroppen, men aloe vera e ein genial ting. Og ska ikkje klaga! Igaar daa me kom oss til hostellet, paa mystisk vis, fann me ut at me skulle til supermarkeded. Me visste i grunn ikkje kor da var, men med vaare fantastiske portugiskiske taleevna, klarte me aa spçrra etter vegen og fann lett fram. Men daa me skulle tilbake var det verre. "Me tek ein snarveg daa". Lite lurt. Detta va ein labyrint, og me hadde ikkje fçlgd med paa kor langt me va fraa strande, eller fjellet, eller noko so helst. Og dei portugisiske taleevnene vaare svikta, og ingen skjçnte kor me ville. Uten kart, rusla me gatelangs i 30 varmegrader, og fann til slutt, neste 2 timar seinare- hostellet vaart!

Idag har me praktisert den gamle vaskemetoden med vask og vaskebrett! Trur i grunn dan funka ganske greitt! Va i alle fall veldig morro, og trur me kjem til aa fortsetta med da naar me kjem tilbake til Norge. (Haaper ikkje mçdrene vaare les detta). Denna byen e litt tilbake i tid fçle me, men veldig koselig!

Me har faatt erfart at brasilisanske folk stort sett e utrulig koselige og hjelpsomme folk :) Sjçlv om dei ikkje snakke eit ord engelsk, snakke og peke og bruke dei kroppsspraak om ein ann. Me nikke og smile, og gaar feil. Me e i grunn ganske skeptiske t folk, men da har vist seg at me kun har mçtt snille folk. Me vart fortalt at jo lenger sçr eit land er, jo varmare og snillare e folkene. Ka seie da om Norge?

Astrid har faatt seg ein beundrar paa hostellet. Igjen e da rare hostell opplevingar katogorien me skriv om. Me satt innpaa rommet vaart, daa me plutselig hçyrer ganske hçgt "ASTRIID" (men i ein vennlig tone) utanfor glaset vaart.. "eh. ja....". bankbank... Astrid prçvde aa gçyma seg bak kommoden, men han fann ho etter aa ha ignorert Ingvild som satt paa gulvet framfor. Han lurte paa om han kunne faa snakka me ho litt, og det hçyrdes ikkje ut som om detta var noko samtale Ingvild kunne hçyra. Da va ikkje noko viktig han ville snakka om, men no venta me paa at han ska stilla opp med gitar utanfor glaset. hmm... kanskje ikkje lika morosomt for andre som for oss, men saann gaar no dagane!

Jaja... Hçyrer rykter om stygt ver heima paa Voss? Me savnar i grunn vinteren og gledar oss til aa komma til Canada :) Neste gong me skal paa internett, ska me prçva aa hugsa kamera so me faar lagt inn litt bilder!

tsjao!