Dinsdag 6 maart.

Na een lange maar goede reis zijn we weer op Nederlandse bodem. We vertrokken vanaf Melbourne airport s'middags om half 4. Brenda heeft ons daarheen gebracht. Onze koffers werden wat gewicht betreft "goedgekeurd"en gingen zonder problemen mee, maar eenmaal in het vliegtuig kwam ik er achter dat ik ons fototoestel kwijt was. Door alle hectiek bij het "scannen" langs de douane( X-ray), je moet daar alles nl. in bakjes doen, heb ik het toestel niet opgepakt en laten liggen. Natuurlijk hebben we dit gemeld bij de vliegmaatschappij in de hoop dat ze hem vinden, maar tot nu toe nog niet met resultaat. Gelukkig had ik die avond ervoor alle foto's op de computer gezet.Het toestel is te vervangen, maar de foto's niet! Na 9 uren vliegen waren we in Hong-Kong. Daar moesten we 3 uren wachten Even naar huis ge-smst. Toen weer in het vliegtuig, nu voor 12 uren vliegen naar Amsterdam.Wat een lange zit, maar gelukkig konden we slapen al was het niet lang.Na de landing meteen het telefoontoestel aangezet en wat was het 1ste bericht dat we doorkregen? Een sms van zoon Jan. Welkom thuis, toen jullie ergens boven de Sovjetunie vlogen is jullie 3de kleinzoon geboren. Hij heet Jorn Jan en is 3100gr. Alles is goed! Wat een verrassing,een mooiere thuiskomst konden we ons niet wensen.Op Schiphol stond een "grote"delegatie ons op te wachten, waaronder onze dochters Nynke en Corien. We gingen nog even aan bij HAJE in Almere om nog even bij te praten met z;n allen. Na 2 bakjes cappuchino gingen we richting Burum. maar o wee, wat is het hier koud vergeleken bij Australie. De winterjas moet weer aan, en waar we erg aan moeten wennen; de bomen zijn kaal. Dat hadden we heel lang niet gezien. Thuisgekomen eerst maar even douchen en dan naar Buitenpost om onze kleinzoon te bewonderen. Het is een heel mooi klein kereltje, prachtig. Vanavond vroeg naar bed. Om 4 uur zitten we allebei klaarwakker op bed de oude kranten te lezen. Om 6 uur vallen we weer in slaap tot 8 uur. Hopenlijk zijn we nu weer in het goede ritme, we zullen zien. Dit was mijn laatste verhaal. ik hoop dat jullie het leuk vonden. Ik heb het met plezier gedaan. Koos heeft zijn eigen verslag. Hij schreef elke dag iets in een schrift. Heel mooi om te bewaren en nog eens terug te lezen.Dit was en reis om nooit weer te vergeten.