We proberen vroeg te vertrekken om op tijd in Manilla te zijn, waar we voor twaalf uur onze auto moeten inleveren. En vandaag vertrekt de paus uit Manilla, dus het zal er wel heel chaotisch zijn. Eerst willen we nog afscheid nemen van Tony Meloto. Hij is onderweg horen we, dus besluiten we nog even te wachten. Dat duurt iets langer dan we willen, daarom vertrekken we. Terwijl we naar de auto lopen, zien we zijn persoonlijke secretaris en Tony komt teruglopen om a...

Ik sta meestal als eerste op, en terwijl Hetty zich nog aankleedt, ga ik alvast naar de restaurantzaal, een paar honderd meter van ons huisje vandaan in Angat. Het regent, en dat weer houden we de gehele dag. Ik ben te vroeg voor het ontbijt, er is verder nog niemand. Even later maak ik kennis met Carol Tulud, de leider van een GK delegatie uit Texas, die vanwege hun gele T-shirts gisteren niemand heeft kunnen missen. Na het diner had ik gisteravond al met enkel...

Vandaag wordt de vijfenzestigste verjaardag gevierd van Tony Meloto. We hebben geen idee wat er allemaal op het programma staat, maar zien in de grote half overdekte zaal van de farm honderden stoelen klaar staan. Gisteren werd er hier al druk geoefend met zingen. We beginnen echter om zeven uur met ontbijt in het restaurant. We herkennen enkele stafleden en vrijwilligers. Na het eten vraagt iemand die we nog niet kenden, of hij bij ons aan tafel mag komen zitte...

Vanochtend gelijk buiten gekeken of het nu een geit was wat ik hoorde of zoals Theo dacht een jengelend kind. En ja hoor twee kleine geitjes stonden achter het huis aan een touwtje. Het is elke keer een verassing wat je aantreft voor douche. Maar nu werd ik een beetje verrast doordat het ineens van boven begon te regenen. Niet uit het kraantje bij mijn voeten, ook niet uit de douchekop die aan de muur hing, nee. En geen warm water dit keer, gelukkig was het niet ...

Wanneer we volgende ochtend naar buiten kijken, zien we allemaal golfplaten. We zien één boom met een haan erin en een kat op het dak van het huis ernaast. Een jongetje ziet Theo en zwaait. Die haan hadden we al gehoord, want die kraait al sinds 3.15 vanochtend. Het restaurant is gesloten, maar volgens de iPad is er in San Pablo bij het kratermeer wel een café. Dus vol goede moed gaan we op weg. Het kratermeer heeft een soort boulevard. We zien in het meer vis...