Profile
Blog
Photos
Videos
17-07-'16
Vandaag was het zover. Wij gingen naar het plaatsje Bogor, waar wij altijd al heen wilden gaan. Hier hadden wij nooit tijd voor.
Bogor is een plaats in West-Java en was de hoofdstad van Nederlands-Indië. Bogor ligt op 54 kilometer van Jakarta en wordt omgeven door vulkanen. Bogor heeft aparte weersomstandigheden en heeft dan ook de meeste onweersbuien dan welke andere plaats in de wereld. De stad staat ook bekend als Kota Hujan (regenstad).
Om het dichtsbijzijnde treinstation te vinden moesten wij twee kilometer lopen. Op het station Gondangdia kochten we bij het loket een ticket en checkten in. Eenmaal in de trein waren er geen zitplekken over en rook het naar kots. Gelukkig gingen er nergens mensen uit, maar kwamen er alleen maar meer mensen bij, stopte de trein op achttien stations en duurde de reis bijna twee uur.
Eenmaal aangekomen in Bogor regende het pijpestelen. We liepen door de trein, zodat we onder het afdak van het station eruit konden. Op het station moesten wij het spoor oversteken om bij de uitgang te komen. Een bewaker hield ons tegen, omdat er een trein aan kwam. Gelukkig stopte de trein precies voor het overgangspad. We moesten door de trein klimmen om te kunnen oversteken. Een aardig gezin hielp ons hierbij en vertelden de weg. Omdat het zo hard regende bleef iedereen op z'n gemak schuilen. Een aardige man sprak complete verhalen in het Bahasa-Índonesia tegen ons en wij probeerden met onze kennis uit te vogelen waar hij het over had. Tijdens het gesprek zagen wij een jongetje op het perron staan met z'n broek naar beneden te plassen op het spoor. Waren wij de enige die dit zagen of kijkt hier niemand meer van op? Het is heerlijk om te zien hoe mensen ongegeneerd wild plassen, in hun neus graaien, roggelen en spugen. Toen de regen wat minder werd deden wij een poging om te lopen naar de botanische tuin Kebun Raya. Tijdens het zoeken van de uitgang (wat zeer moeilijk was) begon het weer te regenen. Wij kochten een poncho en liepen door de uitgang naar buiten. Het regende zo hard dat de straten blank stonden. Tijdens het lopen zag een man ons en vroeg ons waar we heen wilden. We zeiden dat we naar de Kebun Raya wilden en hij zei tegen ons spring in de Ankutan kota (op z'n indonesisch getunede minibus). Voor ons gevoel reden we al om de botanische tuin heen. Toen het busje eenmaal stopte, na een rit tussen stinkende uitlaatgassen en files door, vroeg mannelijke Jess aan de bestuurder: "Waar moeten wij eruit voor Kebun Raya?". Hij en andere dames in de bus zeiden dat we er hier uit moesten. Net op tijd. Anders waren we verder verdwaald in de stad.
De Kebun Raya Bogor is de oudste en de mooiste botanische tuin van Indonesië en is 87 hectare groot. Het ligt midden in het centrum van Bogor. De tuin is een belangrijke trekpleister voor de stad, maar ook voor Java.
We kochten een entreekaartje en liepen bepakt met onze poncho en camera de tuin in. Na het zien van verschilende planten, bomen en vijvers staken wij een rivier over en kwamen bij een groot veld uit met een heuvel. Boven op deze heuvel staat een restaurant. Hier hebben we even wat geluncht. Hierna hebben we de tocht door de tuin weer voortgezet. We bleven wandelen door de regen en onweer totdat we zeiden: "Sluit de tuin niet om 17:00 uur?". We moesten dus snel een uitgang vinden en gelukkig zagen we geen mens en wisten we niet waar we waren. Uiteindelijk zagen we twee bule's (buitenlanders) met een gids. Deze mensen zijn we gevolgd en uiteindelijk bij de uitgang weer terecht gekomen. Hierna volgde de reis weer terug naar Jakarta. De trein reis duurde dik twee uur en konden wij weer niet zitten.
We liepen van het station weer naar huis. Ook hier had het geregend. De straten van Jakarta roken fris en het was eindelijk een keer aangenaam qua temperatuur.
Eenmaal thuis waren Davi & Yulia net wakker. Net wakker? Het was 19:30 uur...Davi en Yulia werken normaal tot laat en leven voornamelijk in de nacht. In de grote stad is er 24/7 wat te beleven en is het koeler. Ze vroegen ons of wij trek hadden. Wij avondeten en zij ontbijten!
Een paar uur later had iedereen weer trek. We gingen nog even voor een late night snack. Je hebt het al door: RIJST! Vrouwelijke Jess had al een poosje zin in Jengkol. Jengkol is een sterk ruikende vrucht die duidelijke te ruiken is in het zweet en urine, nadat je het gegeten hebt! We gingen naar buiten om eten te halen. Vrouwelijk Jess was deze week nog niet zo laat buiten geweest en schrok van het ongedierte. Ratten zo groot als de straatkatten schoten aan alle kanten weg! Zelfs in het gebouw waar wij logeren liepen ze rond...BAH!
Het eten was heerlijk. Met een volle buik, vermoeide benen en een mooi avontuur heerlijk gaan slapen.
- comments
nanda Mooie fotos weer. Leuk je weer gezien te hebben dat moet je vaker doen hihi. Deze week lekker naar Palau Seribu .veel olezier xx
tante son Hoe is daar verder en mooi foto
Ansje Wauw wat een belevenis zeg! Echt mooi om te lezen.. ga door!