Profile
Blog
Photos
Videos
Goed, op vrijdag 6 mei konden we dus onze campervan ophalen en vanaf dit moment is de achtbaan gestart die eigenlijk pas weer eindigde in Christchruch. In totaal hebben we 4400 km gereden in 23 dagen, bijna 200 km per dag dus. In de tijd dat we de van hadden hebben we 2 of 3 keer twee nachten op dezelfde lokatie doorgebracht en de laatste twee weken bijna non-stop gefreecamped.
Die eerste dag zijn we vanaf Auckland richting het noorden gereden, naar de Bay of islands. Eenmaal aangekomen hebben we een kampeerplek op een kamping gezocht, boodschappen gedaan en gekookt op de camping. Het viel al wel meteen op dat het (helaas) niet druk was op de camping. Op een paar oudere mensen na (met grote campervans) was er vrijwel niemand. Dit is eigenlijk gedurende de hele reis zo gebleven, al waren op het zuidereiland wel duidelijk meer jongeren aanwezig. In ieder geval hebben we de afgelopen drie weken redelijk in isolement geleefd en was ik erg blij dat ik niet alleen was.
De volgende dag was het echt geweldig weer en hadden we het plan om een boottocht of cruise te nemen door de Bay of islands, om al het moois te aanschouwen. Toen we aankwamen bij een tourist information point bleek een en ander toch wel erg duur te zijn en na wat geklets kwam het gesprek ineens op skydiven. We zeiden dat we dat sowieso ergens wilden doen (Taupo scheen het goedkoopst te zijn), maar we hadden niet echt nagedacht over de weersomstandigheden enzo. Toen vanuit het niets werd ons ineens aangeboden te gaan skydiven boven de bay of islands (het was echt een prachtige dag) voor dezelfde prijs als die in Taupo. Hier konden we natuurlijk geen nee tegen zeggen, want de beste manier om de eilanden te bekijken is natuurlijk ook van boven!
Met gepaste spanning reden we richting de airstrip, waar het skidiven plaats zou vinden. Hier aangekomen mochten we onze pakken aantrekken en werden we gekoppeld aan een instructeur. Hierna kregen we een korte instructie en mochten we het vliegtuig in! Dit was echt het kleinste vliegtuig ooit, dat echt alleen gemaakt is om eruit te springen, een erg rare gedachte. De vlucht was erg gaaf en we vlogen tot een hoogte van 12.000 ft. "I'm gonna open the door now", zei mijn instructeur en toen was het tijd om eruit te springen. Nog even snel afscheid nemen van Elvira en daar ging ik!
De eerste paar seconden is het echt een heel raar gevoel als je naar beneden valt een paar salto's maakt, maar daarna wen je er aan is het echt onwijs vet! Na ongeveer 5 seconden mag je je armen wijdt doen en kan je echt genieten van het uitzicht en de val. De 45 seconden vrije val voelde aan als 10 seconden en voor ik het wist ging de parachute al open. Ik mocht nog wat sturen met de parachute en toen was al weer tijd om te landen! Ongeveer 30 seconden na mij kwam Elvira gelukkig ook weer veilig op de grond terecht Nu konden we ons feestje vieren, we hadden het echt gedaan!! Een beetje prijzig, maar een geweldige ervaring. Zeker een aanrader.
We besloten meteen door te rijden, dus hierna reden we via een beroemd en super oud Kauri-bos naar een campsite ongeveer halverwege tussen Auckland en de Bay of islands. In dit bos hebben we nog even snel een pitstop gemaakt om naar de grootste boom van Nieuw Zeeland te kijken, deze was echt enorm! Het voelde eerder alsof je een audientie hebt bij deze gigant, dan dat je er gewoon even 'naar kijkt'.
- comments