Profile
Blog
Photos
Videos
Op dinsdag 12 april zijn we aangekomen in Ushuaia, zogenaamd de meest
zuidelijke stad ter wereld. We hebben hier een geweldige tijd gehad en
zijn er gebleven tot vrijdagnacht. Waarom tot vrijdagnacht? Dat zal ik
later vertellen. We hebben weer een hoop leuke nieuwe mensen ontmoet
in hostel ´Freestlye´, een relaxed hostel met een ietwat opdringerige
staff.
Zoals ik al verteld heb hebben we op woensdag niet zo veel gedaan,
omdat we wel wat tijd konden gebruiken om bij te komen van het trekken
in torres del paine. In de middag hebben we echter toch een gezellige
tocht gemaakt met een slovenisch koppel naar een gaaf uitkijkpunt over
de stad. De stad ligt zo dicht bij de zuidpool dat je maar een paar
honderd meter omhoog hoeft te lopen voordat je in de (eeuwige?) sneeuw
bent. We liepen dus grotendeels in de sneeuw. De wandeling naar
benenden was erg leuk en onderweg hebben we van een toepasselijke
warme chocomel genoten. 'S avonds hebben we gegeten in de lokale Ierse
pub.
Donderdag zouden we (volgens plan) in de middag een boottocht gaan
maken over het beagle kanaal. Na een ochtendje relaxen en wat
rondlopen door de stad zelf kwamen we er achter dat de boottocht was
afgelast vanwege te veel wind! Terwijl ik het eigenlijk best mooi weer
vond. Balen, want dit was onze enige kans, aangezien we de rest van
onze dagen al redelijk volgepland hadden. Hierna zijn Elvira en ik
weer eens onze eigen weg gegaan en besloot ik om samen met Ursina, een
zwitsers meisje dat nieuw in onze kamer was, naar een museum te gaan
over Antartica, Terria del Fuego en Ushuaia dat gehuisvest is in de
oude gevangenis van Ushuaia. Gelukkig was ik niet alleen maar genoot
ik van zeer charmant gezelschap, dus de dag was toch nog gered. ´S
avonds werd er in het hostel een traditionele Argentijnse assado
georganiseerd. Dit is een grote barbeque waarbij eerst het vuur
zorgvuldig wordt gemaakt waarna de stukken vlees in zn geheel worden
geroosterd. Je kan je misschien voorstellen dat dit allemaal eeuwen
duurt maar het is reuze gezellig om met z´n allen rond het vuur de
staan kletsen. Uiteindelijk aten we rond half 12.. maar heb ik wel een
erg leuke avond gehad.
De volgende dag was het weer eens vroeg opstaan omdat we een roadtrip
naar het nationaal park tierra del fuego gepland hadden. Samen met het
sloveense koppel (Igor en Irene) het zwitserse meisje (Ursina) en een
gast uit Londen (Allen) hadden we een auto gehuurd en vertrokken we
rond 7 uur richting het park. Dit deden we expres zo vroeg want als je
voor 8´en het park binnenrijdt hoefde er geen entree betaald te
worden, omdat de ranger simpelweg nog niet aanwezig was. Dit was een
mooie manier om 15 euro pp te besparen dus rond 7.45 reden we vrolijk
het park binnen :). De rest van de dag hebben we met z,n 6en erg veel
lol beleeft en de hele dag rondgelopen/gereden in de mooie natuur. ´S
avonds heb ik de slovenen afgezet op het vliegveld, omdat ze weer
doorgingen naar hun volgende bestemming (toevallig ook nieuw Zeeland).
Het was erg raar om vrienden af te zetten op het vliegveld terwijl je
zelf ook op 'vakantie' bent. Een appart gevoel.
Daarna hebben we met z'n 4´en (el, Ursina, Judith en ik) in een
restaurant met lokale specialiteiten gegeten en hebben we de avond
voortgezet in de pub. Aangezien onze bus de volgende ochtend om 05.30
vertrok, besloten we de avond maar door te halen en te slapen in de
bus. Nadat de pub sloot zijn we terug gegaan naar het hostel om daar
het feest voort te zetten met een pingpong toernooi en daarna nog een
goede film. Rond 05.00 uur moesten we helaas het hostel verlaten en
richting de bus gaan. Omdat je door de grens met Chilli moet om tierra
del fuego te verlaten en met een ferry over het magelan kanaal (dit
alles moet op normale tijden), vertrekt de bus zo belachelijk vroeg in
Ushuaia. Het is namelijk nog een goede 4 uur rijden tot de eerste
grensovergangen. Dit was echter voor ons niet echt een probleem omdat
we moe genoeg waren om de hele rit te slapen.
In de bus raakte ik aan de praat met een Nederlandse jongen (Martijn),
hij was ook op weg naar punta arenas (ook onze bestemming) vanuit
ushuaia. Omdat hij ook geen hostel had besloten we na aankomst samen
iets te zoeken in de stad. We kwamen aan op zaterdag middag, dit bleek
geen goed moment om door de stad te lopen omdat alles verlaten was. Na
wat navragen in de enige zaak die open was bleek alles gesloten te
zijn tot op z'n minst maandag middag, vanwege het weekend. Na wat
zoeken konden we gelukkig wel een hostel vinden dat open was, maar
echt veel reuring was er niet. Gelukkig was Martijn er om ons
gezelschap te houden en we hebben gezellig samen gekookt, gekaart en
gegeten.
Onze binnenlandse vlucht van punta arenas naar puerto montt stond
gepland op woensdag, dit betekende dat we nog drie volle dagen in deze
dode stad moesten doorbrengen. Dit idee stond ons niet aan, dus zondag
zijn we met goede hoop naar het vliegveld gegaan om onze vlucht om te
boeken. Dit bleek echter van het begin af aan een redelijk kansloze
missie want er was echt niets te beleven op het vliegveld. De vlucht
die we wilden hebben was ook nog eens vertraagd en er was helemaal
niemand bij de incheckbalies. Van kantoren was al helemaal geen
sprake. Na zeer lang wachten bleek
dat niet alleen deze vlucht vol zat, maar ook die van de rest van de
week. Wel konden we een nieuw ticket kopen van een paar honderd euro.
Van eerder vliegen was dus geen sprake..
Op maandag ochtend vertrok ook Martijn uit punta arenas en daarmee ons
laatste beetje vermaak en aanspraak. Voor de komende twee dagen waren
we op ons zelf aangewezen in de saaiste stad ter wereld.
Op maandag middag gingen de winkels weer open en vanaf dat moment
bleek het toch wel mee te vallen met de saaiheid. Ik heb nog wat
geshopt in de stad, een paar uitzicht punten bekeken, wat bijgelezen
over het nieuws in Nederland, de lokale begraafplaats bezocht (dat
zijn ware attracties in zuid Amerika), een wandeling langs de pier en
het beagle chanel gemaakt en uitgebreid ontbeten en gelunched. Zo ben
ik de twee/drie overgebleven dagen prima doorgekomen en was het
woensdag tijd voor onze vlucht!
- comments