Profile
Blog
Photos
Videos
Curitiba is de hoofdstad van de Braziliaanse state Parana en heeft ongeveer 1 miljoen inwoners. Dat lijkt erg veel, maar eigenlijk is het maar gewoon een stad. De meeste mensen noemen het ook maar 'just a city'. Het is echter wel de meest Europese stad in Brazilie, heb ik me laten vertellen. De bebouwing is er vrij laag en de straten zijn erg breed opgezet, met veel groen. De stad staat dan ook bekend om zijn parken en deed mij een beetje Amerikaans aan. In de binnenstad zijn vrij veel autoloze wegen, wat voor ons heel normaal is, maar voor Braziliaanse standaarden redelijk uitzonderlijk. Er staan ook veel (rijke) villa's, die weer wat weghebben van vakantiehuizen in Zuid-Frankrijk. In de stad zelf is verder vrij weinig te doen en het was dan ook meer ons doel deze stad te gebruiken uit tussenstop op de rit richting de Iguazu Falls. Het plan was om zaterdag de stad een beetje te voet te verkennen, een hotel vlak bij het busstation te boeken en bus tickets te kopen voor zondag avond. Ook wilden we kaartjes kopen voor de serraverde express, een trein die door de bergen richting de kust rijdt (richting Morete) en waarbij je zou kunnen genieten van geweldige panorama's. Dit leek bij uitstek een goede besteding voor de zondag, waarop er doorgaans weinig te beleven valt in de stad.
Nadat we ingechecked hadden bij het toch wat twijfelachtige Hotel Maia, tegenover het bus- en treinstation en volgens de loney planet 'clean and safe', kochten we bustickets en liepen we naar het treinstation. Hier kregen we te horen dat trein niet zou rijden, omdat er overstromingen waren in het dorpje Morete vanwege de regen. Bij ons was het echter gewoon droog, dus dit was erg verbasend! Behoorlijk teleurgesteld dropen we weer af, aangezien dit de enige kans de trein te nemen. Ook ons plan voor zondag was in het water gevallen en we hadden net ingechecked in het paupere Hotel Maia, juist omdat we dan vroeg bij de trein konden zijn. Wisten we dat de treinreis niet door zou gaan, dan waren we natuurlijk het 10 keer mooiere (en veiligere) eco-hostel gebleven. Uiteindelijk was het wel prima te doen, maar lekker slapen is anders.
Zonder ons verder heel druk te maken besloten we het maar gewoon te accepteren en op zondag lekker de toerist uit te hangen. Er reed een speciale toeristenbus door de stad (vergelijkbaar met die in bijvoorbeeld Barcelona) waarin we heerlijk de hele dag gechilled hebben. Uiteindelijk was dit een prima besteding van de dag. 's Avonds hebben we lekker lang op een terrasje gehangen samen met alle locals, die echt uitbundig bier drinken (wat ook erg goedkoop is), zodat we rond 22.00 uur onze bus naar Foz konden nemen.
Redelijk gesloopt van de slechte nacht in Hotel Maia en de nacht in de bus kwamen we om 8 uur in de ochtend aan in Foz. Van het idee dat we vandaag echt de watervallen gingen zien kreeg ik weer nieuwe energie en met goede moed gingen we naar ons volgende Ho(s)tel. Dit hadden we via Booking gezien en we hoopten er het beste van. Dit hotel was echter ook een beetje vaag, er was nauwelijks iemand en de eigenaar liep echt vreselijk moeilijk en was daarnaast ook nog eens onverstaanbaar. Gelukkig had hij een erg aardige vrouw die het beste met ons voorhad en we mochten 'genieten' van het ontbijt. Jammer dat het niet zoveel voorstelde..
Genoeg over slechte hotels, we hebben vanaf nu besloten weer wat beter op letten en wat meer in de echte hostels te slapen. Dit is ook een stuk gezelliger! Na het ontbijt zijn we meteen naar de watervallen gegaan, en het was geweldig! Het gevoel dat je krijgt als je er zelf bij staat is onbeschrijvelijk en ik denk dat je er echt uren naar kan blijven kijken. Je kan een pad volgen waarbij je steeds weer nieuwere en grotere watervallen ziet. Elke keer als je denkt dat je het nu wel gezien hebt verschijnt er weer een grotere en is het geluid van het neervallende water nog indrukwekkender. Dit gaat door tot het punt waarbij je lekkerlijk voor de watervallen staat en kletsnat wordt van al het opspattende water. Wat een geweldige ervaring!
Vandaag (dinsdag) hebben we de Itaipu dam bezocht, waar energie wordt opgewekt doormiddel van turbines. Niet een beetje energie, maar genoeg voor 50 miljoen huishoudens! Hij ligt op de grens tussen Brazillie en Paraguay en levert stroom voor 100% van de huishoudens in Paraguay en iets van 20%van Brazillie. Dit is echt ongelovelijk!
Daarna hebben we onze tassen opgehaald en zijn we de grens met Argentinie overgestoken. We slapen nu een schattig hostel in Puerto Iguazu, Argentinie en gaan morgen de watervallen bezoeken vanaf de Argentijnse kant. Het plan is om overmorgen de bus te nemen richting Buenos Aires (19 uur).Als we daar zijn hebben we echt al een groot stuk afgelegd en zijn we goed opweg in ons 2e land!
- comments
opahans Wat een prachtige belevenissen. Zowel vervelende als heel mooie. Ik geniet van de beschrijvingen. Net of we erbij zijn. En dan nu Argentinië!
Vera Prins Wouw, wat 'n verhalen! Gaaf zeg.. Hopelijk is Argentinië minstens net zo leuk :)
lizet ik zou wel af en toe om een hoekje willen kijken ... vooral bij die watervallen! geweldig! xx
OpaJan We genieten van jullie verhalen en denken veel aan jullie. Gaan er geen treinen naar B.A.?. Gaat waarschijnlijk sneller dan de bus.
Steven Erg leuk om te zien dat mijn verhalen door zo veel mensen gelezen worden. Ik hoop dat jullie er zo ook een beetje van kunnen genieten. Er rijden hier bijna geen treinen, de bus is hier het standaard vervoersmiddel. We zaten dit keer wel heel lekker ruim en kregen zelfs eten net als in het vliegtuig! Dus het is nog wel redelijk comfortabel.