Profile
Blog
Photos
Videos
Lieve iedereen,
Wat is het leven van een backpacker toch mooi, relax en stiekem ook een beetje luxe. Wie had ooit gedacht dat dat uit mijn mond zou komen?!?! ;)
1 December was de dag dat ik officieel afscheid van mijn thuis in Sippy Downs moest nemen. Het was erg dubbel aangezien ik de laatste was die wegging dus was blij dat ik ook ging ook al liet ik een vertrouwde thuis achter. Gelukkig begon mijn reis mij Melissa thuis, een goede vriendin die ik tijdens mijn eerste week in Australie al had ontmoet. Eenmaal bij haar thuis realiseerde ik me dat mijn studeertijd echt voorbij was en dat het enige wat tussen mij en Nederland stond was 6 weken reizen. Het was een heerlijk begin bij Mel aangezien ik nog nergens over hoefde na te denken en ik nog even van een thuis kon genieten. Een huis helemaal vol met kerstspullen, er was geen plekje meer aan de muur of in de kamer vrij zonder kerstversiering. Na twee dagen lekker niks te hebben gedaan en de omgeving gezien waar Mel was opgegroeid was het tijd om naar Brisbane te gaan. Weer een afscheid die niet leuk was en daar zat ik dan richting Brisbane. Het was raar om alleen in Brisbane te zijn aangezien ik er altijd met vrienden was geweest. Aan de andere kant ook fijn omdat ik lekker kon doen wat ik wilde, namelijk de Botanic Gardens. Na een middagje in Brisbane te hebben rondgelopen sprak ik 's avonds af met een aantal vrienden die toevallig ook in Brisbane waren. Een laatste stapavond in Brisbane en de volgende dag alweer naar Surfers Paradise.
Aankomen in Surfers Paradise was leuk aangezien een vriendin daar op me stond te wachten. Samen liepen we naar onze hostel. Geen slecht begin van mijn reis toch? Samen hebben we meteen een Skydive geboekt voor de volgende ochtend van 14.000 ft (4.3 km)!! Heel spontaan maar we wisten van elkaar dat we het wilden doen dus waarom niet gewoon samen en de volgende ochtend, haha. Helaas was het die maandagochtend slecht weer en werden we om half 7 's ochtends gebeld dat de Skydive niet doorging. Omgeboekt naar de volgende ochtend maar we baalden wel! Daar zaten we dan om half 7 's ochtends, al ontbeten en klaar wakker en het weer was niet echt super... wat konden we doen?! We besloten om naar Sea World te gaan. Daar hebben we veel dieren gezien en ook leuke shows: een spectaculaire dolfijnen show en ook extreme jetstunts. De dag was gevuld met dolfijnen, pinguins, haaien, vissen, otters, roggen, een ijsbeer en meer. Ondanks het feit dat we liever waren gaan skydiven was de dag toch geslaagd.
Dinsdagochtend 6 december was het weer hetzelfde liedje, om half 7 werd ik gebeld dat het skydiven 'on hold' gezet was vanwege het weer. De keuze was aan ons om toch naar Byron Bay te komen en daar wachten aangezien er wel een kans was dat het doorging. Elke kans grepen we dus zijn samen opgehaald van Surfers Paradise en zijn naar Byron Bay gegaan. Door een extra weerinspectie zijn we naar de stad gegaan, die Birgit al had gezien en mijn volgende stop zou zijn, en hebben daar lekker ontbeten. Om 1 uur werden we weer vanuit de stad opgehaald, naar de Skydive plek gebracht om weer te horen te krijgen dat het niet doorging! :( Tweede poging ook mislukt dus, en hetzelfde gebeurde woensdagochtend. Birgit was ondertussen al in Brisbane en werd daar opgehaald en naar Byron Bay gebracht, en mij kwamen ze weer vanuit Surfers Paradise ophalen. Het weer was nog steeds slecht en weer ging het Skydiven niet door, 3 keer is dus geen scheepsrecht. Ik bleef alleen in Byron Bay achter nadat ik nu echt afscheid van Birgit had genomen. Ingecheckt in mijn volgende hostel, Aquarius (is echt aan te raden!!) en 's middags weer afgesproken met een vriend van de universiteit. Alleen reizen zat er voor mij gelukkig nog niet in en ik kon nog even met een vertrouwd iemand leuke dingen doen. Samen met hem en een andere vriend zijn we gaan eten en 's avonds uitgegaan in Byron Bay (in hoeverre dat kon). Tijdens het uitgaan ontmoette ik mensen waarmee ik de volgende dag ging surfen.
Donderdag 8 december was de eerste keer die week dat ik niet om 6 uur ophoefde aangezien ik de skydive naar vrijdag had verplaatst. Ik had even een uitslaap dagje nodig. Het was tijd om weer afscheid te nemen en vanaf toen was ik echt alleen. De rest van mijn vrienden waren ondertussen of al thuis in Europa/Amerika/Australie of niet in mijn route om af te spreken. Veel tijd om erover na te denken had ik niet want om 2 uur ging ik surfen met Lara (die ik de vorige avond had ontmoet). Het surfen was een super leuke ervaring, maar moeilijker dan het lijkt! We waren in totaal met 5, 4 'leerlingen' en 1 instructeur. Na veel vallen en opstaan en terug het water inlopen ben ik ook een aantal keer succesvol geweest. Het opstaan op de surfboard bleef lastig en daarna je balans maar het lukte een aantal keer wat een kick gaf! :) Na 2 uur te hebben gesurfd was ik best kapot. Lara, Mich (de instructeur) en ik bleven in het water wat kletsen en pakte af en toe een golf mee om toch te blijven surfen. Ik was de aardigste Nederlander die Mich ooit had ontmoet, ik klaagde in ieder geval niet zoals alle Nederlanders tot nu toe bij hem hadden gedaan!! haha wat een compliment! Om half 6 was het tijd om terug te gaan en het was een super ervaring. Iets wat ik al langer wilde doen maar het kwam er maar niet van, iets was ik per se in Australie moest doen van mezelf.
De volgende ochtend werd ik weer gebeld door Skydive Australia dat de skydive weer 'on hold' gezet was. Ik benutte de vroege ochtend goed en had de rest van mijn reis vastgeboekt, de laatste hostels en busreizen werden voor me geboekt. Ik hoefde alleen aan te geven wat ik ongeveer wilde en de travelagent van mijn hostel deed de rest voor me! Heeeeel fijn! Hij ging het internet op om dingen uit te zoeken, regelde alles met de bus (natuurlijk in overleg) zodat ik wist welke dag ik waar zou zijn en de volgende stap waren de hostels. Hij wist goede hostels in de plekken waar ik heenging, belde ze en ze waren zo geboekt! Heerlijk om zo alles even uit handen te geven en aan te geven wat je wil en diegene doet het voor je! Lekker luxe. Tijdens het regelen werd ik gebeld en het busje van Skydive Australia zou een half uur later voor mijn hostel staan. Skydiven ging dus echt gebeuren!! Eenmaal weer op het Skydive terrein werd het allemaal werkelijkheid... de harnassen lagen op de grond klaar en alle instructeurs liepen rond. Toen realiseerde ik me dat poging 4 niet een poging zou zijn maar echt!
Ik moest een lange broek en mijn vestje aandoen voordat ik in een harnas gehezen werd. Vele dubbel checks dat alles goed zat en de instructies volgden: hoofd naar achter, borst naar voor/beneden en als soort van banaan naar beneden. Toen gingen we naar buiten en daar lieten ze zien hoe we uit het vliegtuig zouden gaan. Het was allemaal heel makkelijk en het ging ook erg snel maar mijn zenuwen kwamen maar niet. Voordat we het vliegtuigje ingingen kwam mijn instructeur zichzelf voorstellen en voordat ik het wist zat ik daar dan in het vliegtuigje. Na wat gesmoes met mijn buurman en mijn instructeur had ik opeens een andere instructeur achter me zitten. Mijn nieuwe instructeur, met wie ik naar beneden zou gaan, was meer een prater dan de eerste. Hij stelde zichzelf voor (Brad) en maakte allerlei praatjes en bleef vragen of ik al nerveus was. We vlogen over Byron Bay en de oceaan, jeetje wat een mooi uitzicht zeg! De lucht was niet helemaal blauw maar met de wolken gaf het meer diepte effect en wist ik hoe hoog we zaten. Brad liet vaak zien op mijn metertje hoe hoog we zaten. Ineens werd ik naar achtergeschoven en Brad begon me aan hem vast te koppelen. Er was geen weg meer terug.... Veel haken en touwen en weer veel controles of mijn harnas wel goed zat en dat we echt goed aan elkaar vast zaten. Ondertussen waren we op de juiste hoogte en ik kreeg nog een laatste keer uitgelegd hoe ik uit het vliegtuig moest en de laatste instructies, voordat ik het wist vloog nummer een het vliegtuig al uit!
Eindelijk was het zover, ik was nummer 4 en moest nog even een laatste keer lachen voor de camera. Nog steeds was ik niet zenuwachtig en het ging allemaal zo super snel, voordat ik het wist zat ik met mijn benen uit het vliegtuig. Een, twee, drie en daar gingen we dan! Mijn handen moest ik aan mijn harnas vasthouden en na een paar seconden werd ik op mijn schouder getikt wat mijn teken was om mijn armen los te laten en te gaan vliegen!!!!! WOOOOW, super super super super! Het was erg onwerkelijk die freefall. Met een fantastisch uitzicht, de freefall en alles was gewoon perfect! We draaiden rondjes, ik wist niet dat het zo makkelijk was, en het bleef allemaal onwerkelijk maar geweldig! De 60 seconden freefall vlogen letterlijk voorbij en het was echt fantastisch! Na de freefall schoot de parachute uit en daar hing ik dan. Een highfive van Brad dat we het hadden overleefd en we kletste wat over hoe fantastisch het was. Zelfs met de parachute kun je rondjes draaien, best grappig. Eenmaal horizontaal zag ik de parachute op dezelfde hoogte. Na veel trucjes en wat lol met de parachute kwam de gele kruis dichterbij en was het tijd om te gaan landen. We hebben wat gezigzagd, nog meer rondjes gedraaid en toen stonden we weer op de grond.
Wat een ervaring zeg, echt fantastisch!! En zou het zo weer doen, alleen is het iets te duur om het snel weer te doen. Maar wel echt een aanrader! Eenmaal op de grond, Brad te hebben bedankt keek ik hoe de andere ook allemaal naar beneden kwamen en liep toen terug naar het gebouw. Mijn harnas deed ik uit samen met de broek die ze aan me hadden gegeven en ik realiseerde ik me dat ik gewoon had geskydived!!!!! Na even wachten kreeg ik mijn certificaat dat ik 14,000 ft Skydive had gedaan en het had overleefd. Ook kreeg ik een cd met de foto's die ik had besteld en toen besloot ik om ook de dvd te kopen. Deze ervaring ligt vast door de dvd die ik mocht bekijken voordat ik um kocht en ziet er goed uit!
Eenmaal weer terug in mijn hostel, en met de travel agent over de skydive te hebben gepraat (hij wilde natuurlijk alles weten) en hem te hebben overgehaald om het ook te gaan doen, ben ik wat gaan eten om alles te laten bezinken. Ik stond echt weer met beide beentjes op de grond en liep via een lange wandeltocht naar de Byron Bay Lighthoue. Na vele mooie uitzichtpunten, steile klimstukken stond ik ruim een uur later boven bij de vuurtoren. Boven ben ik gaan zitten om mijn broodje op te eten (het was ten slotte al half 8) om alles even te laten bezinken. Wat een dag... De rest van mijn reis geboekt, het Oostelijke punt van Australia, Byron Bay Lighthouse en natuurlijk de Skydive: een topdag!
De volgende ochtend, zaterdag 10 december, ging ik weg uit Byron Bay. De bus zat bijna helemaal vol en met de regen vanuit Byron Bay richting Coffs Harbour. Door het 'slechte' weer, ongeveer 20 graden en af en toe regen, heb ik veel tijd in mijn hostel doorgebracht. Mijn boekje gelezen en weer had ik mazzel met mijn hostel. Aangezien er niet veel in Coffs Harbour te doen was, wat ik niet erg vond, heb ik heerlijk relax op de bank gezeten en gelezen met af en toe naar buiten om wat dingen te zien. De Big Banana was in Coffs Harbour die ik wilde zien. In heel Australie zijn er de 'Big things' en de Big Banana was de eerste en dus degene die de keten begon. Het is niets speciaals, namelijk gewoon een grote banaan in echt the middle of nowhere! Ik liep er heen en had er meer van verwacht. Naast de snelweg, waar ik langs moest lopen om erbij te komen, stond de Big Banana. Na een aantal foto's te hebben gemaakt vond ik het alweer genoeg en ging terug. Door het mooie weer die dag (zondag 11 december) ben ik naar het strand gegaan. Even van de zon genieten ook al duurde het niet lang. Het begon te druppen en ik wilde sowieso gaan dus perfecte timing. 's Avonds ben ik naar het centrum gelopen aangezien ik die nog niet had gezien, het was droog toen ik erheen liep. Halverwege, het was zo'n 15 min lopen om er te komen, begon het te druppen. Gelukkig had ik mijn paraplu bij me en toen ik eenmaal in het centrum was begon het te stortregenen.... niet echt fijn. Het centrum was grotendeels overdekt en toen ik alles had gezien ben ik ergens gaan wachten. Na een half uur bleef het stortregenen en onweren en het zag er niet naar uit dat het voorbij zou gaan. Dus ik ben toch gaan lopen... Wat was dat een uitdaging! De putten konden het water niet aan dus alles stond blank, stromingen langs de weg en alles. Op een gegeven moment liep ik op bloten voeten (met slippers aan was het alleen maar irritant) en het water stond tot aan mijn enkels. Ik liep vrolijk door, nat zou ik toch wel worden en ik ging terug naar mijn hostel dus wat maakte het uit, maar op een gegeven moment liep ik gewoon op de stoep met het water tot boven mijn kuiten en bijna tot aan mijn knieen. Niet normaal zo hard ging het tekeer! Ik besloot om gewoon midden op straat te gaan lopen waar de auto's mooi om mij heen gingen. Uiteindelijk, zelfs met paraplu, kwam ik doorweekt aan in mijn hostel. Het was ondertussen al laat dus kon zo mijn pyjama in en kon gaan slapen (nadat ik toch even een korte douche had genomen).
Maandag 12 december was alweer mijn laatste dag in Coffs Harbour en ben naar de Botanic Gardens gegaan om de ochtend te vullen. Het was erg mooi en de geur was super lekker door de vele bloemen. Na veel frisse lucht in de Botanic Gardens was het weer tijd om de bus in te stappen richting Port Macquarie (natuurlijk werd ik weer naar de bushalte gebracht!). Ook in Port Macquarie stonden de busjes klaar en kon ik zo mijn backpack het busje in gooien en gaan zitten en voor de deur van mijn volgende hostel: Ozzie Pozzie (weer een relax hostel met gratis ontbijt!!) uitstappen. Port Macquarie was niet spectaculair maar ik heb me wel vermaakt. De zon kwam er eindelijk doorheen en mijn boek was erg spannend dus ben lekker aan het water gaan zitten lezen. Typisch Simone of niet, haha?! Ik had het nooit van te voren gedacht. Om 3 uur werden de koalas in de Koala Hospital gevoerd en dat wilde ik wel zien. Rustig die kant op met alle toeristische stops ertussen in. Verder was het geen straf of lopen aangezien het weer heerlijk was, niet te warm en de zon lekker op mijn gezicht en op de terug weg ben ik weer op een bankje bij het water terecht gekomen om mijn boek uit te lezen. Eenmaal terug in mijn hostel mocht ik mijn kamer weer met 5 mannen delen... niet heel chill maar ja heb het overleefd!
Port Macquarie was ook een korte stop want die woensdag was het tijd voor mijn nieuwe plek, namelijk Newcastle. Een stad die me niet echt boeide, ik liep er en vond het niet echt leuk. Na het boodschappen doen heb ik besloten om Newcastle over te slaan met toeristische dingen, nou ja ik heb wel wat gezien, en lekker mijn nieuwe boek te beginnen. Tussen de hoofdstukken door ben ik naar het strand gelopen waar een mooi uitzichtpunt was en ook heb ik alle andere uitzichtpunten die aangeraden waren gezien. 's Avonds ontdekte ik in mijn hostel dat ik een virus op mijn SD kaart en USB stick had. De duitser waarvan ik de laptop even mocht lenen zag het en ik baalde enorm! Een andere Duitser (het was echt een Duitse hostel waar er in de keuken alleen maar Duits gesproken werd) vertelde me dat zij hetzelfde virus/probleem had gehad en dat het bij haar gemaakt was zonder dat ze alle fotos en dergelijke kwijt was. Ik geloofde haar wel maar toch baalde ik want ik moest iemand gaan zoeken die het kon fixen voor me.
Na een slechte nachtrust door mijn angst dat ik toch misschien al mijn fotos kwijt zou zijn ging ik richting Greyhound (de bus). Na 2 uur te hebben gewacht ging ik toch maar bellen en de bus had 5 uur vertraging!! De dag begon goed... We besloten met z'n allen de trein te pakken, die toch naast de bushalte was, richting Sydney. Eenmaal in Sydney kon ik niet van de stad genieten aangezien mijn missie was om mijn SD kaart en USB te laten maken. In de eerste winkel waar ik het vroeg zou het me $140 kosten. Hmm, op naar de volgende winkel waar ik gelukkig de goede man aansprak die gebruik maakte van de demo computers in de winkel en zo alles kon maken. Wow wat een opluchting!! Hij deed het gratis. Ook al duurde het even, voor mij maakte het niet uit zolang ik al mijn fotos nog maar had, en na ongeveer drie kwartier stond ik weer buiten. Het enige wat ik moest doen was een nieuwe SD kaart kopen want die kon hij niet meer virusvrij maken. De foto's had hij eraf gehaald maar ik kon de SD kaart niet meer gebruiken. Een nieuwe was $10 en dat had ik er natuurlijk wel voor over. Pff wat een opluchting was dat en eindelijk kon ik van Sydney genieten. De rest van de dag, waar niet veel meer van over was, ben ik naar Paddy's Markets gegaan. Een grote markt (binnen) met allerlei dingen: van kleding tot souvenirs en natuurlijk ook eten. Lekker goedkoop en heb daar mijn verse groente gehaald.
De volgende ochtend was het eerste dat ik deed een computer opzoeken aangezien de punten van de universiteit online stonden. Ik heb gewoon alle vakken ruim voldoende gehaald!!!!!!! Zo blij toen ik het zag, zeker omdat ik bij 1 vak echt mijn twijfels had. Nu kon ik echt van Sydney gaan genieten en de rest van mijn reis meer aan niks denken, heerlijk. Mijn punten zijn ook allemaal ruim voldoende dus had me helemaal niet druk hoeven maken, maar ja mij kennende doe ik dat toch wel. Nadat ik mijn punten had gezien en met een big smile op mijn gezicht liep ik richting de tour die ik ging doen. Een tour die mij in 3 uur de hele stad liet zien. De drie uur vlogen voorbij en er kwam veel geschiedenis en allerlei andere weetjes voorbij. Ik had in die tijd veel gezien: Town Hall, Queen Victoria Building, ANZAC Memorial, Hyde Park, Martin Place, GPO, Australia Square, The Rocks (wijk in Sydney), Circular Quay, Harbour Bridge, Opera House en nog veel meer. Het was een goed begin van mijn week in Sydney, en dat helemaal gratis! Mijn eerste indruk na de tour was positief en liep de rest van de dag lekker rond in de stad ook al was ik wel kapot. De opluchting dat ik al mijn vakken had gehaald en 3 uur door de stad lopen is best vermoeiend. Na mijn boodschappen, in Woolworhts (supermarkt) van 3 etages ben ik naar mijn weer goede hostel (World Square Hostel) gelopen en ben vroeg naar bed gegaan. Waar ik de volgende ochtend (17 december) niet helemaal lekker wakker werd. Moe en waarschijnlijk alle stress die er eindelijk uitkomt was ik erg moe. Een relax dagje dus, ook niet erg. Lekker een keer uitslapen en door de stad gelopen zonder een programma. Het Police and Justice Museum ingegaan die erg interessant was en daarna naar de Botanic Gardens om lekker te liggen, van de zon te genieten en mijn boekje te lezen. Het was een Central Park in NYC gevoel, liggend in het gras met de natuur om je heen maar als je vooruit kijkt zie je de hoge gebouwen. Heerlijk en zeker met de namiddagse zon in mijn gezicht en een goed boek! Op de terugweg naar mijn hostel kwam ik langs de Sydney Tower waar ongeveer 4 brandweerwagens stonden en iedereen keek omhoog. Eerst zag ik niet wat het was maar de airco-pijpen stonden in brand helemaal bovenin de Sydney Tower. Niet iets groots of boeiends dus ben lekker doorgelopen.
Vanmorgen weer uitgeslapen en uitgecheckt waar ik een aantal uur later weer kon inchecken. Ik had namelijk niet in 1 keer geboekt en kon daarom niet in dezelfde kamer blijven. Na weer te zijn ingecheckt ben ik weer de stad ingelopen zonder een plan. Lekker rondlopen, alles zien en kijken waar ik uitkom. Het was zondag dus de meeste musea die ik wilde zien waren dicht en het weer was lekker maar niet zo goed om een boottocht te doen dus een perfecte dag voor een Opera House tour. Ik hoefde maar een half uurtje te wachten voordat de nieuwe tour begon. Een indrukwekkend gebouw met een boeiende geschiedenis. Alles werd uitgelegd en we konden overal in, in alle theaters en zalen. Erg mooi en ben blij dat ik het heb gedaan en na een uurtje stond ik weer buiten om weer meer van de stad te gaan zien. Ondertussen heb ik al veel gezien en gedaan en heb nog tot vrijdag. Ik kom net terug van Darling Harbour waar ik wat folders heb bekeken wat ik de komende dagen allemaal kan gaan doen.
Oftewel, het reizen bevalt me tot nu toe wel! Enorme mazzel met alle hostels geniet ik van echt alles wat ik tegenkom/zie, ook al had het weer iets beter kunnen zijn. Het is overdag erg bewolkt en 's middags komt de zon er doorheen en het blijft in ieder geval droog, prima voor mij. Helaas kan ik geen foto's uploaden aangezien de computers de usb poorten hebben geblokkeerd en ook omdat ik mijn SD kaart en USB stick niet meer in vreemde computers wil doen om virussen te voorkomen. Eenmaal in Darwin (als ik bij Emma ben) zal ik proberen om foto's te uploaden en weer een update te geven.
Weer een lekkere lange update.... Tot zover dus mijn reis als echte backpacker, een erg luxe backpacker als je het mij vraagt! :) Heerlijk ook al mis ik af en toe een reisbuddy. Na kerst ga ik lekker naar Darwin en naar Emma en in Melbourne ben ik ook samen met iemand dus ik geniet nu nog lekker van mijn vrijheid blijheid in mijn uppie :)
Heel veel liefs en alvast de beste kerstwensen vanuit Down Under,
Simone
- comments
mammie Je beschrijving van je sky-dive is wel heel erg goed gedaan! Ik zat wél te bibberen op mijn stoel... Jij durft! Maar het backpacken gaat je goed af, zo te lezen. Geniet nog maar tot 11 januari. Wij zijn weer helemaal op de Hollandse aarde geland, dat ging heel snel...
Dad Mooi verhaal, dat we voor een deel van dichtbij hebben mogen volgen. Zo herkenbaar Sydney. Geniet ervan, ook straks van Canberra, darwin en bovenal Melbourne.
Monique Nou, dat was weer een lekker lang reisverslag Simone. Ik maak er uit op dat je geniet van het land enne.....niet klagen over het weer daar he , ik zou graag met je willen ruilen. Hier is het namelijk echt hollands weer: nat en koud, bah. Zie al uit naar je foto's. Dikke kus van tante Mo X
Bis sis Lie Hee lil sis, of moet ik inderdaad luxe backpacker zeggen haha! Opgehaald worden voor de deur en een personal assistant die alles voor je regelt ;) Ik kan alleen maar zeggen; ik ben jaloers! Nouja, niet op het skydiven want daar ben ik echt te watje voor maar wel op de rest! Al veel noodles op of wordt er in die hostels daar wat anders gegeten haha! Geniet geniet geniet nog even, hier was t vanmorgen voor t eerst wit buiten. Liefs, Lie