Profile
Blog
Photos
Videos
JAAAAA eindelijk een nieuwe update!!! Er is in deze 4 weken al best veel gebeurd, dat ik niet zoveel tijd had om een update te schrijven. Korte samenvatting; rondrijden op scooters, om de omgeving te verkennen en vandaag ben ik al aan m'n 5e verhuizing toe. Het lijkt wel alsof de tijd hier nog sneller gaat dan in Thailand!
Vrijdag 8 april was het dan zo ver; afscheid nemen van Sita Villa. Nog de laatste foto's gemaakt, inclusief van de ijscoman! De ijscoman van Ola (Wall's in Thailand) kwam dagelijks langs en iedereen kon het deuntje van zijn karretje meeneurieën.
Ons vliegtuig vertrok vanaf Phuket, in het zuiden. Eerst daar nog maar eens zien te komen. Om half 1 stond dan het busje klaar om ons naar de busterminal te brengen, in de hoop dat er een bus zou gaan en dat we uberhaupt nog kaarten konden kopen. Vanwege het weer en de onderzekerheid of de bussen wel zouden gaan rijden konden we van te voren geen kaartjes kopen. Onzekerheid dus! Gelukkig waren we ruimschoots op tijd en konden we nog met de bus mee. Het was een bus waar de locals vooral mee reizen, we waren dan ook de enige farang in de bus. Farang (uitspraak falang) is het woord wat de Thai gebruikt voor mensen die anders zijn; lang, blond, mooi. Maar het kan ook negatief gebruikt worden, zoals wij het woord buitenlander gebruiken. Maar goed, die bus, niet bepaald luxe. De airco was kapot en we vertrokken om half 3 's middags, we hebben dus zo'n 4 uur lang in de volle zon gereden zonder airco! En dat is warm, bloedheet zelfs! Gelukkig koelde het wat af toen het donker werd. Om half 5 's nachts kwamen we aan in Phuket City, een busreis van 14 uur met maar 1 stop, ja dat was een lange zit. We hadden geen hotel geboekt en daar stonden we dan in Phuket City met onze koffers. Wout en Nicole gingen even in de buurt rondkijken en vonden een hotel, het was redelijk duur, maar we mochten wel tot 14.00u blijven i.p.v. 12.00u uit te checken. Iedereen was moe en wilde gewoon even slapen, de aankomende nacht zouden we ook al niet kunnen slapen. Het was een heerlijk hotel, met heerlijke bedden, we hebben dus nog even goed kunnen slapen. 's Middags zijn we naar het strand geweest, Patong Beach. Erg toeristisch, maar we moesten toch iets. 's Avonds bij een heerlijke pizzeria gegeten en een toetje bij de Swensens. Dat is een ijswinkel waar ze de lekkerste sorbets e.d. verkopen! Ik zat dan ook helemaal vol en zelfs een beetje misselijk. Daarna nog een drankje gedaan op het strand en er was een biker festival op Phuket. Alleen maar motors, hele mooie dikke vette motors! We hebben even over dat terrein gelopen en als klap op de vuurpijl, op onze allerlaatste avond Thailand vonden we een Nederlands restaurant waar ze bitterballen en frikandellen verkochten! Ook al was ik nog een beetje misselijk, ik moest en zou bitterballen eten. Een aantal anderen hadden een frikandel-speciaal besteld en ook die zag er erg lekker uit! De bitterballen waren trouwens ook erg lekker.
Daarna moesten we terug naar het hotel, daar stonden onze koffers nog en we hadden vanuit het hotel vervoer naar het vliegveld geregeld. Onderweg was er nog een ongeluk gebeurd met twee motors, het verbaasde ons niks, maar het zag er behoorlijk naar uit.
Om 2uur 's nachts vertrokken we naar het vliegveld, ons vliegtuig vertrok om 6.45 naar Bali. Op het vliegveld hebben we dan ook nog even geprobeerd te slapen, een kamp opgebouwd met alle koffers in het midden en wij er omheen slapen. Maar de grond was steenkoud, dus we hebben niet veel kunnen slapen. Na lang wachten mochten we dan eindelijk inchecken en boarden. Precies op tijd vertrok het vliegtuig naar Bali, een reis van maar 4 uurtjes. Het waren wel lange uren, want we hadden totaal geen beenruimte en lekker zitten was dus lastig. Maar om 11.45 (lokale tijd) kwamen we aan op Bali. Koffers ophalen, door de duane en opzoek naar de mensen van school/hotel. Om 15.00 waren we in het hotel. Ik deel weer samen een kamer met Riska. We hadden een erg kleine kamer en het stonk er ontzettend muf! We gingen ook gelijk op zoek naar een simkaart, wel zo handig zodat ik weer bereikbaar zou zijn. Zo ondervonden we ook de 'fijne' lokatie van ons hotel, nog geen 50 meter verderop zitten er een McDonalds en een KFC. Al kwamen die wel goed te pas die middag, want ik had behoorlijk trek, dus snel even een burgertje bij de Mac gehaald. Toen we die simkaart hadden gekocht zijn we terug gegaan naar het hotel. Ondertussen was het ook al gaan regenen en kwam het met bakken uit de lucht vallen. We waren dan ook zeiknat toen we terugkwamen bij het hotel. Ik wilde even bijslapen, ik was nog behoorlijk moe van de afgelopen dagen. Toen ik de gordijnen wilde dichttrekken, zag ik dat we een huisdier hadden, een hele dikke vette kakkerlak zat in de gordijnen! 3x raden wiens bed er onder het raam stond.... Helaas kon ik 'm niet meer vinden daarna en ben ik maar gewoon gaan slapen. 's Avonds zat ie er weer en zelfs Riska vond 'm te groot om weg te halen, dus hadden we maar een van de jongens erbij gehaald en gelukkig heeft die 'm wel weggehaald.
Maandag moesten we naar school, van 9.00u tot 15.00u. Lange dag dus, we kwamen er ook al gelijk achter dat het hier wat strenger en serieuzer is dan in Thailand. Aan de ene kant wel prettig, we hebben nu wel het gevoel dat we iets leren, aan de andere kant, de klassen zijn door elkaar gegooid en we hebben niet meer dezelfde dagen vrij, dat maakt het reizen en verkennen van het eiland wat lastiger, we zijn hier ten slotte wel voor de ervaring. Toen we terug kwamen van school hadden we geen water meer in onze kamer. Ik ging naar de receptie en die verzekerde mij dat we in een andere kamer mochten. Daar hoorde ik niks meer van. Dinsdag hadden we nog steeds geen water. Ik moest om 10.00u op school zijn en ben pas 's middags weer even naar de receptie geweest. Toen zeiden ze opeens dat het wel gerepareerd zou worden en dat we in diezelfde kamer moesten blijven. Aangezien onze nieuwe kamer groter zou zijn en ook minder stinken, ging ik daar natuurlijk niet mee akkoord. Uiteindelijk mochten we dan toch een andere kamer! Gelukkig maar. 's Middags hebben we een beetje gezwommen in het zwembad bij ons hotel en 's avonds gingen we film kijken en pizza bestellen. Ook hadden we die middag onze scooters gekregen, we hebben scooters gehuurd voor sowieso een maand. Ons hotel ligt wat afgelegen, dus zelf scooters huren is wel zo handig.
Woensdag (13april) hebben we dan ook heerlijk gebruik gemaakt van die scooters. We hebben lekker een dagje rondgereden. Het verkeer is hier bijna nog extremer dan in Thailand en we moeten dan ook wel voorzichtig zijn. Gelukkig is er nog niks gebeurd en dat willen we graag zo houden! Om 12uur gingen we weg richting Nusa Dua Beach, dat ligt helemaal in het zuiden Bali. Dat was een bizar mooi wit strand met een helderblauwe zee. Het was alsof ik middenin een ansichtkaart stond. Gelukkig hebben we de foto's nog! Daarna zijn we doorgereden naar Pura Luhur Ulu Watu, een tempel aan de andere kant van het zuidelijkste deel van Bali. Bij deze tempel liepen een aantal behoorlijk brutale aapjes rond, die zelfs, als je niet op past, teenslippers van je voeten jatten. De tempel zelf lag boven op een klif en dat gaf best spectaculaire uitzichten. Bij de tempel hebben we nog een erg lekkere lunch gehad en daarna zijn we terug gereden naar Kuta, de meest toeristische stad van Bali, met veel uitgaansgelegenheid en winkels, maar het is er nog redelijk duur. Omdat we voor het donker terug wilden zijn (aangezien we de weg nog helemaal niet zo goed weten) gingen we ook op tijd weer terug naar het hotel.
Donderdag moest ik naar school en we hadden afgesproken dat Nicole en ik na school naar Kuta zouden komen om daar te eten, een aantal waren al de hele dag in Kuta geweest om te surfen. Nicole en ik hadden Kuta al vrij snel gevonden en we hadden afgesproken bij de MacDonalds, een bekend punt in Kuta. Probleem was alleen dat er 2 MacDonalds zitten in Kuta en we stonden allebei bij een andere. Opzich niet zo'n probleem, maar Nicoles telefoon werkte niet meer en toen ik Riska aan de telefoon had, viel de verbinding weg omdat mijn beltegoed op was. En op de een of andere manier konden zij ons ook niet bereiken. Nicole en ik hadden nog een tijdje bij de andere MacDonalds gewacht en besloten toen maar dat het hopeloos was omdat we elkaar niet konden bereiken en hebben een restaurantje opgezocht waar we gingen eten. Leuk restaurantje met Live-muziek en erg lekker eten. Net op het moment dat we besteld hadden belde Riska en die hebben het uiteindelijk ook nog gevonden. In dat restaurantje m'n eerste echte Indonesische sate gegeten! Heerlijk ;)!
De volgende dag was ik vrij, maar de rest niet. Toen ben ik met een aantal meiden uit mijn klas naar het strand van Nusa Dua geweest en lekker de hele middag in de zee gelegen! Heerlijk water, het is gewoon warm! Een uurtje of 2/3 zijn we weer terug gegaan. Onderweg raakte ik nog iedereen kwijt en heb ik zelf de weg terug moeten vinden, gelukkig is het niet zo moeilijk en kwam ik niet veel later aan in het hotel. Omdat ik lekker duf was van de zon en we de volgende dag optijd weer weg zouden gaan, ben ik lekker vroeg gaan slapen.
Zaterdag gingen we naar Ubud om daar het weekend door te brengen, het was ons verteld dat er een filmfestival zou zijn dat weekend en daar wilden dan ook naar op zoek. Naar Ubud hebben we ongeveer anderhalf uur gereden en veel in de omgeving kunnen zien. Toen we in Ubud aankwamen eerst maar even bij een toeristeninformatiepunt gevraagd naar dat zogenaamde filmfestival. Veel meer dan alleen een poster kregen we niet te zien en het bleek dat er 's avonds een aantal films gedraaid zouden worden in een museum. Nadat we dat gevonden hadden gingen we lunchen, erg lekker gelunchd. Tijdens de lunch besproken wat we de rest van de dag wilden doen. Eerst zouden we naar het Monkeyforest gaan, daarna naar een Botanic Garden en vervolgens doorrijden naar een dorpje waar je 's avonds bij zonsondergang naar vogels kon kijken en dat zou dan heel bijzonder moeten zijn. Na de lunch gingen we dus eerst naar het Monkeyforest. Ik had mijn scooter nog niet geparkeerd of er zat al een aap boven op om in mijn tas te graaien, ik trok mijn tas weg en vervolgens ging ie aan mijn kleren trekken. Toen begon ik te gillen denk ik en daarvan schrok ie, dus gelukkig was die stomme aap ook snel weer weg. Volgens mij nog wel geluk gehad, want die aap had mn hele tas kunnen leegroven. De aapjes in het monkeyforest zijn de zelfde als bij Ulu Watu en dus ook redelijk brutaal. Gelukkig waren er ook een hoop die er wel lief uitzagen en niks deden. Na een half uurtje/drie kwartier hadden we het wel weer gezien en gingen we naar de Botanic Garden. Dat was nogal moeilijk te vinden. We hadden ergens links gemoeten, maar alleen Nicole had die zijweg gezien en de rest was doorgereden. Uiteindelijk Nicole maar gebeld waar ze nou was en na 10 minuten elkaar gevonden en ook de Botanic Garden. Terwijl we Nicole kwijt waren geweest is ze met haar scooter in een greppel belandt omdat ze moest uitwijken voor een auto. Niks ernstig hoor, vooral grappig omdat ze zelf onder de modder zat. Haar scooter miste alleen de zijspiegel. We gingen door naar de Botanic Garden en dat was ongelovelijk saai. Daarna gingen we opzoek naar een garage-achtig iets om Nicole haar zijspiegel te laten repareren. Toen we er bijna waren kreeg Pieter nog een klapband. Gelukkig kon ook die gerepareerd worden. Toen alles gerepareerd was, gingen we naar een dorpje voor die vogels bij zonsondergang. Ook dit was een beetje een domper, maar het verhaal achter die vogels was wel leuk. Hierna gingen we in Ubud opzoek naar een hostel en we hadden al vrij snel iets gevonden. Snel onze tassen gedumpt en om half 8 gingen we naar een tempel waar een traditionele dansvoorstelling word gegeven. Dit duurde zo'n anderhalf uur en tegen de tijd dat het afgelopen was hadden we toch wel erge honger en besloten we iets eerder weg te gaan zodat we een leuk restaurantje konden vinden. Daar hebben we erg lekker gegeten (ik had sate met tonijn, nog nooit gehad of van gehoord, maar was ontzettend lekker!), maar we waren wel te laat om nog naar dat filmfestival te gaan. Pech gehad! De anderen ging nog het uitgaansleven in Ubud verkennen en ik ben gaan slapen, vanwege een behoorlijk zware verkoudheid was ik niet helemaal fit.
Zondags hebben we een beetje uitgeslapen en mogen genieten van een heerlijk ontbijtje bij onze kamers geserveerd. Daarna gingen we naar een tempel in Ubud. Het was wel een mooie tempel. Hierna was het alweer tijd om te lunchen en we gingen eten in een warung waar ze zo'n beetje alle delen van een varken serveren. Voor mij was het niet zo'n succes en heb niet zo heel veel gegeten. Na de lunch gingen we naar Pura Goa Gajah, de zogenaamde olifanten-grot. (Even tussendoor, terwijl ik dit aan het typen ben, zit ik chocolade melk van de 'Frisian Flag' te drinken, dat verkopen ze hier ook gewoon, echt zo raar om de friese vlag hier in de winkels tegen te komen! Maar het is niet hele lekkere chocolademelk, dat is dan wel weer jammer!) Maar goed, de olifanten-grot. Redelijk groot terrein met verschillende gebouwen met elk een verschillende mening. Er staan ook 3 heilige bomen omdat ze al heel erg oud zijn. Er liggen ook delen van een tempel die naar beneden zijn gedonderd na een aardbeving. Die hebben ze laten liggen en nooit opnieuw opgebouwd. Na de grot zijn we terug gereden naar Denpasar en om een uur of 5 waren we weer thuis.
Maandag 18 april was ik lekker vrij, maar heb wel veel school moeten doen. 's Avonds lekker gegeten bij een warung.
Dinsdag had ik van 9.15 tot 15.00 school, lekker lange dag dus. 's Avond stiekem bij de McDonalds gegeten, het is echt niet goed dat dat ding bij ons om de hoek zit! En het erge is nog, dat we er met de scooter naar toe gaan, niet altijd hoor, maar soms is het wel makkelijk. Zeker als je dan met de scooter door de mcdrive gaat. Net zoals in Thailnd trouwens, zijn de McDonalds hier 24 uur per dag open en kan je ook 24 uur per dag bestellen, wordt het thuis bezorgd! Maar goed dat ze dat in NL niet hebben! 's Avonds zijn we nog gaan stappen in Kuta en het wordt toch altijd weer later dan verwacht. Woensdags was ik vrij en heb ik even goed kunnen uitbrakken. 's Avonds gingen we bbqen bij het hotel om de verjaardag van een van de jongens te vieren. De bbq is overgelopen in een pool-party waarbij zo ongeveer iedereen uit het hotel in het zwembad werd gegooid. Daarna gingen we nog naar een bar in Kuta aan strand. Deze bar heeft ook een zwembad, met uitzicht over zee! De poolparty werd dus gewoon voortgezet in die bar en we hebben ook nog in de zee gezwommen. Het zeewater is gewoon warm 's nachts, echt zo lekker!
De volgende dag hadden we een spa-visit met school en 's middags foot massage workshop. Gelukkig kreeg ik deze keer de footmassage en hoefde ik nog niet aan iemands voeten te zitten, kon ik dat nog even een weekje uitstellen. 's Middags terug in het hotel kwam Riska erachter dat alle spullen die in de kledingkast hadden gestaan onder de schimmel zaten en niet zo'n klein beetje ook! Mijn leren schoenen waren helemaal groen uitgeslagen en totaal ondraagbaar geworden. Gelukkig had ik geen kleren in de kast hangen, want Riska had ook schimmel in haar kleren zitten. Dit was zo erg, dat Riska en ik geen nacht langer in die kamer wilden slapen, zo veel schimmel is gewoon ongezond, die schoenen hadden nog geen week in die kast gestaan. Gelukkig kregen we wel een andere kamer, maar dit was nog maar het begin van een hoop drama.
Vrijdag heb ik redelijk goed kunnen uitslapen in onze nieuwe kamer. Deze kamer was nog weer iets groter dan onze 2e kamer, maar ik vond alsnog dat het hele hotel ongezond is, zeker de eerste verdieping. Het hotel staat namelijk lager dan de weg, soort uitgraven zeg maar, maar hierdoor is de fundering al zo vochtig dat schimmel niet meer te voorkomen is. En zeker in deze hoeveelheden, kan niet gezond zijn. Ik was dan ook van plan om met onze spullen naar school te gaan om ze duidelijk te maken dat er een probleem. Dus ik vol goede moed naar school, was ik vergeten dat het Goede Vrijdag was en school dus dicht was. Dus ging ik maar weer terug naar het hotel om wat boodschappen en was te doen. 's Middags gingen we met een 'privebusje' richting Lovina. De reis duurde ongeveer 3uur en toen we aankwamen was het alweer tijd om te eten. We zagen een restaurantje op het strand en daar hebben we lekker gegeten. Na het eten gingen we naar een locaal barretje, de Blue Lagoon Bar. Omdat we de volgende dag om half 6 weer moesten opstaan, hebben we het niet te laat gemaakt. Zondagochtend gingen we dolfijnen spotten, om 6 uur met een bootje de zee op in afwachting of we überhaupt wel dolfijnen zouden zien. Gelukkig zagen we al vrij snel de eerste dolfijnen en het schijnt dat we geluk hebben gehad, omdat we er veel hebben gezien. Helaas waren het niet hele stabiele bootjes en ben ik er een beetje zeeziek van geworden, dus toen we weer aan land waren ben ik terug m'n bed in gedoken en heb ik tot 14.00u geslapen. Daarna voelde ik me weer een stuk beter en hebben we een tempel bezocht en een holy hotspring. Toen we terug waren bij het hotel gingen we eigenlijk direct weer naar dat restaurantje van vrijdag. De locals daar gingen voor ons een barbecue organiseren met twee heerlijke dikke tonijnen! Vervolgens werden er allemaal lage tafels op het strand gezet, bedekt met bananenbladeren. Daarop werd voor iedereen een hoopje rijst, sambal en een stuk tonijn gelegd en vervolgens hebben we lekker met onze handen van de tonijn mogen smikkelen. Het was een enorm gezellige avond en ook de arak was weer aanwezig. Daarna gingen we weer naar de Blue Lagoon Bar en om 12uur was Wout jarig en dat werd door iedereen, inclusief de locals gevierd.
Zondag hebben we lekker uitgeslapen en in principe zouden we naar een plaatsje verderop gaan, maar niemand had daar echt zin in, dus hebben we wat gechilled op het strand en om 16.00u werden weer opgepikt door het busje en gingen we terug naar Denpasar.
Maandag 25 april moest ik om 10.00 al op school zijn. 's Middags ben ik nog een keer terug gegaan om samen met Riska onze beschimmelde spullen af te geven op school. Daar schrokken ze er ook wel van en hebben ze de spullen ingenomen om aan de eigenaar van het hotel te laten zien om duidelijk te maken dat het zo niet langer kan. Later die week zouden we er meer van horen. 's Avonds zijn weer naar Kuta geweest om een drankje te doen.
Dinsdag moesten we om 9.15u al op school zijn, toen we daar waren bleek dat onze lecture niet doorging. Onze klas moest nog langer blijven omdat ze nu iedereen persoonlijk wilde vragen over klachten en opmerkingen over het hotel. 's Middags heb ik een beetje in het hotel rondgehangen.
De lecture die we dinsdag aanvankelijk hadden was verplaatst naar woensdag, gelukkig was iedereen daar erg blij mee, want het was onze vrije dag. En ze hadden het ook nog eens midden op de dag gepland. Dus daar was niet veel meer van over.
Donderdag hadden weer footmassage les en helaas moest ik er deze keer toch aan geloven, ik moest voeten masseren. Het blijft verschrikkelijk, maar ik heb het toch maar gedaan. 's Avonds gingen we wederom weer naar Kuta, want er moesten 2 verjaardagen gevierd worden. Ik kon het niet al te laat maken, want vrijdag ochtend moest ik gemasseerd worden en dat is geen pretje als je een hangover hebt natuurlijk. Na de massage vrijdag hadden de meeste van ons toch wel een beetje een hangover nog en hebben we bij de Mac gelunched. 's Middags even bijgeslapen.
Zaterdag ben ik dan voor het eerst gaan surfen! Wat is dat moeilijk zeg! Het is me dan ook nog niet gelukt om te staan, maar heb al wel op m'n knieën gezeten. Dat vond ik ook al heel wat. Na 2 uur surfen, en dan ben je best kapot, gingen we bij het zwembad even uitrusten. In de namiddag ben ik met een van de duitse meiden terug gegaan naar Kuta om even te shoppen, maar het was wel duur, dus niks gekocht. Daarna gingen we opzoek naar een tentje om te eten en kwamen we uit bij een restaurantje waar het erg druk was en het personeel was ook heel onvriendelijk. Maar we hadden nogal honger, dus besloten we toch maar om daar te eten. We werden aan een tafel gezet met een oudere man, omdat we maar met z'n 2en waren moesten we een tafel delen met hem. Nou goed, het moest maar. Het was nog best gezellig en hebben we wat gekletst. Uiteindelijk heeft deze meneer zelfs onze rekening betaalt! Volgens mij was het gewoon zo'n eenzame oude man die blij was dat ie eindelijk wat aanspraak had. 's Avonds gingen we natuurlijk koninginnedag vieren in Kuta. Toen we uit de taxi stapten en zo'n 100 meter gelopen hadden, konden we niet verder omdat de straat afgezet was omdat er een verdachte koffer stond. Dat was wel even interessant om te zien, maar we zijn snel terug gegaan, om met een omweggetje bij de clubs te komen. Zondag heb ik heerlijk uitgeslapen en was de kater wel weer aanwezig. Maandag zouden we vrij zijn, dus vonden Mandy en ik dat we zondag wel weer naar Kuta konden gaan voor een drankje. Ook dit was weer een erg gezellige avond. Maandag dus niet zoveel gedaan, een beetje met school bezig geweest. Ondertussen was een van mijn mede-studenten bezig geweest met een filmpje over het hotel om duidelijk te maken wat de ernst van de situatie is. Dinsdagochtend hebben we deze voor de les op school laten zien en ze waren er niet echt blij, want ze waren er al 3 weken mee bezig. Maar wij hadden hier nog vrij weinig van gemerkt. 's Middags zijn de medewerkers van school wel bij het hotel langs geweest om zelf te kijken hoe het er aan toe was. Een aantal waren nogal boos geworden en er was zelfs 1 duits meisje bij die met ee rechtzaak begon te dreigen. Dat was natuurlijk een beetje overdreven, maar het heeft wel effect gehad. Woensdag waren we vrij en 's middags kregen we in eens een brief van school dat iedereen de keuze had om naar een ander hotel te verhuizen. Deze keuze hadden we in Thailand ook al gekregen, dat andere hotel zou op een betere locatie zitten en zou meer voordelen hebben, maar daar moest je dan wel €125 voor bij betalen. Er waren toen maar 12 meiden die dat hadden gedaan en de rest is dus naar het andere hotel gegaan. Toen ik die brief las was ik opgelucht dat ze zo snel met een acceptabele oplossing waren gekomen. Ik had dan ook wel verwacht dat de meeste naar dat andere hotel zouden verhuizen, zeker aangezien school de extra kosten zou betalen. In eerste instantie waren er maar 4 mensen die zouden gaan verhuizen en een stuk of 10 mensen twijfelden, waaronder ik ook, en de rest zou sowieso blijven. Ik stond er echt versteld van, iedereen had zoveel ophef over het hotel gemaakt en toen er dan eindelijk een oplossing was, wilde niemand meer. Blijkbaar hadden de meesten zich laten mee slepen met de sensatie en eerlijk toegeven, er waren ook wel een aantal mensen die niet geklaagd hadden. Ik had het nogal moeilijk met de keuze omdat ik vond dat ik wel moest gaan, ik had altijd als hardste geroepen dat ik het hotel zo ongezond vond met al die schimmel en dat vond ik nog steeds. Het lastige was wel, dat 'mijn groepje' al hadden besloten dat ze in het hotel zouden blijven. Vandaar dat ik twijfelde. Voor donderdag 12uur moest het besloten zijn.
Donderdag dan toch de knoop doorgehakt om wel naar dat andere hotel te gaan. Hoewel ik het erg jammer vond dat de rest bleef, vond ik dat ik wel voor mijn gezondheid moest kiezen. En er gingen ook wel een aantal meiden heen waar ik het ook goed mee kan vinden, dus dat scheelde dan ook nog wel. De hele dag heb ik nog getwijfeld of het wel de goede keuze was en op school was ik dan ook wel een beetje afwezig. 's Middags gingen we verhuizen en eenmaal aangekomen in dat andere hotel voelde het al wel goed, maar miste de anderen wel. Ook had ik tijdelijk een kamer voor mezelf, het meisje wat mijn roomie zou worden was een weekendje weg. Om me er nog even over te zetten, zijn we 's avonds naar Kuta gegaan om een drankje te doen.
Vrijdag heb ik heerlijk uitgeslapen in m'n kamer, waar we zelfs een flatscreen tv aan de muur hebben hangen waar we onze USB in kunnen doen, dus heerlijk films kijken en mijn eigen muziek luisteren! 's Middags gelunched bij een locaal snackbarretje om de hoek en 's avonds hadden de bulgaren uit het andere (oude) hotel een barbecue georganiseerd. Daar gingen we naar toe en we zouden met z'n allen weer uitgaan, maar de meesten haakten alsnog af waardoor we maar met z'n 5en overbleven. Natuurlijk erg gezellig, maar ik was behoorlijk moe en ben om half 1 alweer naar huis gegaan.
Zaterdag moest ik mijn scooter ophalen bij het andere hotel, die had ik daar laten staan omdat het 's avonds weer enorm regende en dan word het rijden op de scooter nog gevaarlijker. Toen ik terug reed naar mijn hotel, stond ik op gegeven moment zonder benzine aan de kant van de weg, heb ik dat ook weer eens meegemaakt. 's Avonds lekker gegeten en ja, toch weer naar Kuta om even te stappen. Meestal gaan we ook naar de Reggaebar, waar we nu al vaste klanten zijn en zo'n beetje iedereen ons kent, dat maakt het wel nog extra gezellig! En vandaag mag ik dan weer verhuizen naar de kamer van Mireille, dat wordt mijn nieuwe roomie. Dit wordt dan al mijn 5e kamer hier op Bali en ik mag dan hopen dat het ook de laatste is.
Inmiddels besef ik me ook dat pap, mam, Nienke en Wieteke hier over 4 weken al komen en ook al vind ik dat super leuk, dat betekend wel het begin van het einde. En ik heb het hier zo naar m'n zin, dat ik nog niet wil nadenken over weer naar huis moeten gaan.
Oh mijn Balinese nummer is trouwens: +6282144915979
Tot de volgende update! En ohja, het internet is hier stuk minder goed dan in m'oude hotel, dus ik weet niet of het gaat lukken met foto's, maar ik zal m'n best doen!
Liefs, uit Bali!
- comments