Profile
Blog
Photos
Videos
Incredible India & Namasté Nepal!
Namasté!! De begroeting, samen met de handbeweging (handen rechtop tegen elkaar onder de kin), in India en Nepal. Ons avontuur door Noord India en Nepal begon dinsdag 25 februari, na aankomst in het hotel in Delhi, de avond laat ervoor. Die middag ontmoetten we onze groep: in totaal 15 personen en de gids Kuldeep. Naast Rutger en de gids was er nog één jongen: de rest van de groep bestond uit meiden, uit Noorwegen, Denemarken en Australië. Dit vond Rutger uiteraard helemáál niet erg.. :-)
Dan: onze eerste indruk van New Delhi -we zaten in de wijk "Karol Bagh"- en de eerste ontmoeting met India. New Delhi is niet mooi: het is een enorme stad met lelijke (kapotte) gebouwen, het stinkt er en werkelijk óveral ligt afval. (Alles wordt gewoon op straat gegooid.) En dan het verkeer! Een -in onze ogen- complete chaos, niemand die zich aan enige verkeersregels houdt, alles loopt en rijdt er door elkaar, er is geen enkele auto te zien die nog helemaal intact is en je hoort non-stop (echt non-stop) getoeter. Om gek van te worden! Ons eerste tuktuk-ritje hier dwars doorheen was dan ook een enerverende ervaring. :-)
Bovenstaande omschrijving en eerste indruk van Delhi geldt eigenlijk voor heel Noord India: het is één grote, stinkende en stoffige afvalberg, zonder 'rust'. Maar natuurlijk is India meer dan dit en heeft het land ook zeker mooie dingen te bieden, zijn we achtergekomen. Hieronder onze rondreis en onze ervaringen van de afgelopen drie weken.
Onze reis startte in New Delhi en ging verder door Pushkar, Jaipur, Agra, Varanasi en vervolgens de grens over naar Nepal: Lumbini, Chitwan, Pokhara en tot slot Kathmandu.
Zoals gezegd is New Delhi geen mooie stad. Daarnaast is er, door de ongelooflijke drukte en al het stof, veel smog. In Delhi bleven we dan ook niet lang: we hebben Connaught Place en de India Gate een bliksembezoek gebracht en de volgende ochtend vroeg vertrokken we alweer, per trein, naar Pushkar.
Pushkar is een (relatief) rustig en mooi, gezellig stadje. Het is één van de meest heilige bedevaartplekken voor de Hindi, en ook zijn hier meer toeristen te vinden: wat na Delhi toch best wel fijn is. In Pushkar hebben we een kamelentocht gemaakt tijdens de ondergaande zon, compleet in traditionele Indiase kleding. Ondanks dat we de eerste 30 minuten in regen en onweer reden, was het ontzettend leuk en erg mooi. Uiteindelijk kwamen we in de woestijn uit, waar we onder de sterrenhemel een diner mèt entertainment kregen: magie, zang/dans en een vuurspuwer. Een top avond!
Na Pushkar stond Jaipur op het programma: de 'roze stad'. Weer volop drukte, veel mensen en veel stof. In Jaipur hebben we de "Palace of Winds" en het "Amber Fort" bezocht: deze laatste in de stromende regen! Wie had dat verwacht, in India?! Maar goed, een paar uur later scheen de zon gelukkig weer. Tot slot hebben we een hilarische avond gehad in het Art Deco Filmhouse "Raj Mandir": hier hebben we een heuse Bollywood-film gekeken, "Gunday". Macho's met geoliede torso's, wapperende haren, zang/dans èn gejoel en geschreeuw vanuit de zaal naar het doek. Een mooie ervaring!
Agra was de volgende stop, met natuurlijk de Taj Mahal. Prachtig en bijzonder om daar te zijn. Ook de zogenaamde "Baby Taj" en het Agra-fort hebben we hier bezocht.
Na Agra stond Varanasi op het programma: de stad met de bekende Ganges-rivier.
Noot tussendoor: onze rondreis was met de organisatie "G-adventures" en was een 'basic-tour': om India niet alleen te zien, maar ook te ervaren. Dus geen luxe touringcar met airco die ons van de een naar de andere plek reed, maar gewoon het openbaar vervoer. En dan bedoel ik àl het openbaar vervoer: riksja's, tuktuks, auto/jeeps, de stampvolle metro, de (kleine!) 'public bus' en de (slaap)trein. En een treinrit in India is een belevenis op zich! Druk, vol en tijdens de rit heb je zicht op de vele koeien, geiten en zwijnen naast het spoor, op mensen die her en der aan het poepen zijn, en meer -echt bergen!- afval. In de treinen zijn ook geen afvalbakken: op de vraag van Rutger waar hij zijn afval kwijt kon, kreeg hij als antwoord dat hij gewoon de deur van de -rijdende- trein open moest doen en hoppa, de rotzooi naar buiten moest gooien.
Ook vertragingen van meer dan 5 uur zijn volkomen normaal, en hier kregen we tijdens onze laatste rit met de trein (de slaaptrein van Agra naar Varanasi) dan ook mee te maken. Wachten, wachten en nog eens wachten. En het mooie is dat niemand weet waaròm de trein vertraging heeft.. Vlak voor ons eindstation Varanasi, er nog slechts 5 minuten vandaan, stopte de -al ruim 6 uur vertraagde- trein opnieuw. Geen idee waarom, we konden het station bijna zien liggen, maar we stonden stil. En dit duurde 1,5 uur..! We mochten niet uitstappen, dus er zat niets anders op dan gewoon weer wachten en meer geduld te hebben: dit is India! Uiteindelijk kwamen we die dag met 7,5 uur vertraging in Varanasi aan, na 17 uur 'reizen'. :-)
De Ganges in Varanasi: de heilige rivier waar wordt gebeden, gewassen en waar lijken worden verbrand. Met een bootje voeren we over de rivier, met zicht op deze verschillende activiteiten. Zo bizar om dit allemaal naast elkaar te zien! In de avond hebben we de drukke "Evening Prayers" bijgewoond: ontzettend bijzonder, helemaal als je weet dat dit elke (!) avond plaatsvindt. Varanasi is verder de meest stoffige stad van (Noord) India: de helft van onze groep, waaronder wij, was hierdoor constant verkouden en had keelpijn. Duidelijk niet gewend!
Nepal
Van India -over land- naar Nepal! Wat een verandering, met name in de hartelijkheid van de mensen! In Nepal wordt je weer begroet, wordt er naar je gelachen en zie je weer 'plezier' op straat, iets wat (Noord) India op veel plekken toch echt mist. Een verademing, en dat al na slechts 9 dagen in India. Overeenkomsten zijn de slechte, stoffige wegen, het gerochel en gespuug van de mensen en het afval. (Al is dit in Nepal wel iets minder erg dan in India.) Nieuw was de elektriciteit: in Nepal hebben ze slechts 8 uur (?) per dag elektriciteit. Dus dit betekende minder/geen elektriciteit overdag en kaarsen in de kamer! :-)
Onze eerste stop in Nepal was Lumbini: de geboorteplaats van Buddha. Een vrij 'simpele' tempel, een heilige boom, veel van de (voor Nepal kenmerkende) gekleurde vlaggen en monniken.
Na Lumbini volgde Chitwan, Nationaal Park. Na 1,5 week van chaos, drukte en zóveel indrukken, kwamen we terecht in het Rainbow Safari Resort. Heerlijk, wat een oase van rust!! En: natuur! Frisse lucht! Een heerlijke plek dus om even bij te komen.
In Chitwan hebben we een boottocht op de rivier gemaakt en een jeepsafari in het National Park gedaan. Krokodillen, een zwarte beer, een reebok met het grootste gewei en jawel: de neushoorn gezien! De neushoorns waren niet heel dichtbij en we hebben ze dus niet 'up-close' kunnen aanschouwen, maar we hebben ze toch gezien! :-) Verder in het National Park een Elephant Breeding Centre bezocht, met baby-olifantjes. Lief!
Na twee dagen natuur en ontspanning gingen we weer verder, naar het stadje Pokhara met Lake Fewa. Een ontzettend fijn en relaxed stadje, toeristisch, en met prachtige uitzichten op de bergen: de Annapurna en de Himalaya. Op deze mooie plek hebben we de zonsopgang bekeken: mooi om te zien hoe dit de bergtoppen van de Himalaya deed (ver)kleuren. Ook was Pokhara met haar mooie uitzichten en bergen de perfecte plaats voor paragliding! Geweldig om te doen!! :-D
De tweede avond in Pokhara was ook de laatste avond samen met de hele groep (4 meiden kwamen niet mee naar Kathmandu): dit betekende diner en een feestje/dansen bij de "Busy Bee". Gegeten, gelachen en gedanst, een super leuke laatste avond!
Met een vrij luxe bus reden we de volgende dag van Pokhara naar Kathmandu. Ondanks de luxe bus was het echter geen ontspannen ritje: de wegen in Nepal zijn vrijwel allemaal onaf, onverhard en vol gaten. Gehobbel dus!
Kathmandu was het 'officiële' einde van onze groepsreis. Na een bezoekje aan de zogenaamde Monkey-Temple (net Apenheul, maar dan om/bij een prachtige tempel), een laatste diner en de volgende dag een gezamenlijke lunch, kwam het afscheid nemen van onze gids Kuldeep. Een ontzettend leuke en sympathieke Indiër, die daadwerkelijk àlles voor elkaar kreeg en gek was op feestjes, rum èn Yo Yo Honey Singh ( Indiase zanger).
De dag erna volgde het afscheid nemen van de rest van de groep. Het was een leuke, gezellige groep en we hebben een ontzettend mooie reis gehad met elkaar! Niet alleen door alle prachtige dingen die we gezien hebben, maar zeker ook door: het terechtkomen en spontaan meedansen in een bruiloftoptocht, de lol en foto's met een grappige tuktuk-driver, de hotelkamerfeestjes van Kuldeep met rum en gin, die keer dat we met z'n 7'en opgepropt in één tuktuk zaten (India-style), het meezingen en dansen op de Indiase hit "Sunny Sunny", en meer. Echt een ge-wel-di-ge reis!!
Na de groepsreis hadden we nog vier dagen in Kathmandu, waarin we naar "Nagarkot" zijn geweest voor een view van de Mount Everest, een aantal van de (vele) prachtige buddha-tempels in de stad hebben bezocht, een hiking hebben gedaan in het Shivapura NP, en naar het Durbar Square zijn gegaan.
Op het Durbar Square hadden we een heel bijzondere ervaring: het 'live' zien van de Kumari, oftewel de "Living Godess", in de Kumari Ghar-tempel. Samen met nog 4 andere toeristen hebben we haar begroet met een namasté en een buiging: vervolgens verdween ze na slechts 5 seconden weer naar binnen. Ontzettend bijzonder en indrukwekkend! De (huidige) Kumari is een meisje van slechts 9 of 10 jaar oud en ze is gekozen tot 'levende godin' toen ze 3 of 4 jaar oud was. Wanneer ze in de puberteit komt, wordt er weer een nieuwe Kumari gekozen: dit aan de hand van vele testen. Een heel bijzonder en ook vreemd iets: de Kumari komt vrijwel niet buiten en haar voeten mogen de grond niet raken. Raar idee dat zo'n jong meisje wordt vereerd en in een tempel wordt 'opgesloten'. Maar erg bijzonder dat we dit hebben mogen zien!
En dan: terug naar India, New Delhi, voor het vieren van het Holi-festival (Festival of Colours)! Gids Kuldeep had ons aan een vriend van hem gekoppeld, zodat we samen met hem en een aantal vrienden het Holi-festival konden vieren op de JNU University. Een ontzettend geslaagde dag: iedereen loopt met zakjes kleurpoeder, besmeert elkaars gezicht gevolgd door een "Happy Holi!", danst èn drinkt 'bhang' (een combinatie van Lassi -een zuiveldrank- met cannabis). Aan het eind van de ochtend (!) waren we volledig gekleurd en onherkenbaar. (Nu twee dagen later zijn we nog niet helemaal ontkleurd ;-)) Na het feesten hebben we een tuktuk terug naar ons hotel genomen -onderweg nòg meer kleurpoeder en waterbommen op ons gekregen- en daar een lange douche genomen. Wàt leuk om dit mee te hebben gemaakt! Happy Holi!!
En met het Holi-festival in Delhi is onze reis India-Nepal-India geëindigd. Zuid Delhi (Jangpura), waar we deze laatste dagen hebben gezeten, is trouwens al heel anders dan de wijk waar we de eerste keer zaten. Nieuwer, ruimer, -iets- rustiger en schoner; al ligt er nog steeds veel afval. Ook de mensen waren er hartelijker tegen ons, wat direct een fijner en positiever gevoel geeft.
Vanuit ons heerlijke hotel Bloomrooms, hebben we op de laatste dag in India de Lodi Gardens en "Humayun's Tomb" nog bezocht: met dank aan een ontzettend lieve (Amerikaanse?) man die ons het resterende bedrag gaf om onze entreekaartjes te kunnen kopen.
Tot slot dan nog een paar laatste vreemde dingen die we hebben gezien of ervaren (in India) en die we jullie niet willen onthouden:
- Een, vanaf zijn middel naar beneden naakte man, met een flink opgezwollen en met vliegen bedekt zaakje, liggend op een bankje, net buiten het treinstation;
- Kippen, sommige al (levend) geplukt, die voor je neus werden geslacht;
- Een dode koe in de berm waar drie zwerfhonden zich te goed aan deden;
- De meest smerige wc's, zònder toiletpapier;
- En tot slot de constant aanwezige urine-geur: jup, echt overal.
Toch is India ook betoverend: lieve kindjes die naar je zwaaien en je naam willen weten, jongetjes die magic-trucs willen laten zien, volhardende maar aardige riksja- en tuktukchauffeurs en de prachtige gebouwen in combinatie met de mystiek van het land. We zijn ontzettend blij dat we dit land hebben gezien en hebben meegemaakt!
En nu op naar de volgende bestemming(en): Zuid-oost Azië!! Tot daar! :-)
--------------
COMMENTS:
Alina de Bruijn Wat hebben jullie al veel beleefd! Klasse Hilde, boeiend geschreven.
Mar 19, 2014
- comments
Alina de Bruijn Wat hebben jullie al veel beleefd, klasse Hilde, boeiend geschreven