Amerika: roadtrip door een groots land!

Een Las Vegas cash-out van maar liefst 10 dollarcent, met 45 graden zweten in Death Valley, kamperen in Yosemite National Park en uren in onze Chevy op de highway: onze twee weken USA! Oorspronkelijk stond Amerika niet op de lijst van landen die we tijdens onze (deze) wereldreis wilden bezoeken. Maar toen bleek, tijdens het uitstippelen van ons wereldticket, dat we via Amerika moesten vliegen om van Japan naar Costa Rica te komen.. En tja, als we dan tòch landen in Californië, dan willen we er ook een paar weken op onderzoek! Amerika is daarom het (extra) kadootje van onze reis.

En wat was het súper! We hadden onszelf twee weken gegeven, 16 dagen om precies te zijn, voor een roadtrip door Californië en omgeving. Dus, na een driedaags verblijf in Los Angeles, zijn we met onze ruime Chevy Impala de highway opgegaan, op naar Las Vegas en vervolgens via de Nationaal Parken van Grand Canyon, Lake Powell, Zion, Death Valley en natúurlijk Yosemite, doorgereden naar onze eindbestemming San Francisco. Hier hebben we met pijn en moeite (verderop meer hierover) afscheid genomen van de auto en zijn we nog drie dagen gebleven om de stad te verkennen.

Zoals jullie, onze trouwe volgers, al hebben kunnen lezen de afgelopen maanden, hebben we tijdens deze reis over de wereld de meest mooie landschappen gezien. Maar Amerika liet ons opnieuw versteld staan van hóe prachtig de natuur kan zijn. Niet alleen de hoeveelheden eten, de mensen en de ego's, maar vooral de natuur is hier groots. Heel groots!!

Los Angeles

Laten we bij het begin, Los Angeles, beginnen. Na een allervriendelijkst welkom door een vrolijke douane-beambte (en geloof me, dat is zeldzaam!), namen we de bus naar ons hotel, net buiten downtown Los Angeles. Wat ons meteen opviel is de directheid van de Amerikanen: recht voor hun raap en -ook in functie- totaal niet terughoudend om een opdringerig of brutaal persoon op zijn/haar plaats te zetten. Verfrissend, maar na de oh-zo nette en beheerste Japanners wel weer even wennen. :)

Los Angeles zelf, downtown, is niet zo bijzonder. Maar naar LA ga je natuurlijk voor Hollywood! En alles wat je hiervan weet of kent, is er te vinden: de Walk of Fame met alle sterren (ja, ik heb natúúrlijk die van de Backstreet Boys opgezocht!) het bekende Hollywood-sign, de Hollywood Hills (langs huizen van bekende sterren gereden), en vervolgens door Beverly Hills met -één van de duurste winkelstraten ter wereld- Rodeo Drive. Gezien ons budget hebben we het shoppen hier maar overgeslagen.. ;) Erg leuk om rond te lopen in de stad die je zo vaak in films en op tv hebt gezien!

Onze zonnige tweede dag bestond uit slenteren over de Santa Monica Pier en (het vreemde!) Venice Beach, en op dag drie was een groot stuk cheesecake, van dè Cheesecake Factory in Pasadena (bekend van de serie The Big Bang Theory), de letterlijk heerlijke afsluiting van Los Angeles. En: de start van onze roadtrip!

Las Vegas

Las Vegas: net als Hollywood een stad die tot de verbeelding spreekt. Na 5 uur rijden was dit de eerste bestemming, in de staat Nevada. We zaten in een groot casino-hotel "Sam's Town" genaamd. Een soort Centerparc's, met allerlei faciliteiten (bioscoop, vele restaurants, spa) maar dan met een grote, 24/7 geopende gokhal centraal, èn inclusief een waterval met -bewegende- bosdieren en een lasershow in de avond. En dat allemaal onder één dak. Met andere woorden: we hoefden de deur niet uit! Heel bijzonder hoe dit dag en nacht doordraait.

Ook wij hebben natuurlijk een (klein) gokje gewaagd in Sin City, maar zonder geluk: voor we met onze ogen hadden geknipperd was onze inleg ($20,-) al verdwenen. En tja, als backpackers met een klein budget -en in het veruit duurste land van onze reis- was meer inzetten voor ons geen optie.. Haha. Later nog een paar dollar op de automaten ingezet, en daar hebben we uiteindelijk een cash-out van maar liefst $0,10 aan over gehouden! Gotta love Las Vegas!!

Na een hele dag en avond tussen de drukte op de 'Strip' te hebben doorgebracht, de fontein-show van het Bellagio te hebben gezien, de verschillende bekende -nagemaakte- bouwwerken te hebben gefotografeerd en het constante gerinkel van muntjes en gokautomaten te hebben aangehoord, was het rijden door het uitgestrekte landschap de dag erna weer een heerlijke afwisseling. We waren op weg naar de Grand Canyon, toen we onderweg bordjes tegenkwamen voor de Hooverdam. En hoe fijn is dan de vrijheid van een huurauto? Dus de afslag genomen en naar de op één na grootste dam van Amerika gereden. Erg indrukwekkend om te zien hoe immens groot deze dam is, vooral in het even zo indrukwekkende landschap.

Route door de Nationaal Parken

Zoals in het begin van dit blog genoemd, hebben we tijdens onze roadtrip verschillende Nationale Parken aangedaan, verspreid over de staten Arizona, Utah, Nevada en Californië. Elk van de parken is anders, met elk een eigen unieke natuur. En werkelijk ontzettend mooi: erg lastig om dit in woorden -of zelfs foto's- over te brengen!

We zijn gestart met de Grand Canyon, één van de zeven natuurlijke wereldwonderen, in de staat Arizona. Nadat we het park binnen waren gereden, de auto hadden geparkeerd en vervolgens naar het looppad liepen, was daar, vanuit het niets leek het, het adembenemende uitzicht. Zó ontzettend mooi en groots, je kunt er uren blijven kijken en steeds weer iets nieuws zien. Na een paar uur rondwandelen en foto's maken (je blíjft schieten, zo mooi!), kleurde een naderende hagelbui de lucht boven de canyon ineens compleet donker. En ondanks dat het slechts tien minuten hagelde, was het flinke bui met grote hagelstenen! Als een malle zijn we terug naar de auto gerend, hebben ons omgekleed (fijn die backpacks in de achterbak :)) en hop, weer op weg. En daar stond ons een tweede verrassing te wachten: een eland! Een klein stukje van de weg af stond-ie te grazen, met een prachtig, groot gewei. Zo gaaf! Het dier was totaal niet bang of zelfs maar enigszins onder de indruk van onze aanwezigheid, en graasde rustig verder. Aan de overkant stond een tweede, kleinere eland te grazen. Heel bijzonder!

Lake Powell, in het kleinere nationale park van de Glen Canyon, was de volgende dag park nummer twee voor ons: al hebben we slechts een klein stukje van het meer gezien. Lake Powell is een groot kunstmatig meer, ontstaan door de Glen Canyon Dam. De rode 'canyons' om het meer heen maken het een bijzonder plaatje, helemaal wanneer er halverwege de middag ineens donkere, dreigende wolken boven verschijnen. Een prachtig gezicht!

Lekker opgefrist door een duik in het -ondanks het warme weer- koude water en deze keer op tijd weg voor de dreigende bui, reden we een uurtje later weer verder, op naar het plaatsje Kanab. Een stadje dat wordt omringd door de ruige bergen en canyons en ook wel "Little Hollywood" wordt genoemd door de vele western-films en series die er vroeger in de omgeving zijn opgenomen. Het hotel waar wij die nacht verbleven, Parry Lodge, heeft ook verschillende bekende sterren van en in die tijd als gast gehad. Super leuk toch? Zoals je je dus kunt voorstellen is Kanab een erg leuke plek vol sfeer, en een aanrader mocht je in de buurt zijn! :)

Ook de dag erna kwamen we op een bijzondere en vooral verlaten plek terecht: een kleine Bed&Breakfast gelegen in het plaatsje Pahrump, maar er tien mijl, off mainroad, van verwijderd. Afgelegen dus! Maar de ontzettend vriendelijke eigenaresse (met een heerlijk Amerikaans accent) en een prachtige zonsondergang over het weidse land, mèt verse pizza op schoot, maakte het één van de fijnste plekken waar we hebben overnacht.

Op weg van Kanab naar Pahrump zijn we door het derde nationale park gereden: Zion National Park, in de staat Utah. Weer compleet anders qua natuur, met bijzondere 'golf-achtig' gevormde stenen en rotsen. Op een korte stop na, hadden we helaas geen tijd om meer van dit park te zien, maar de rit er doorheen was al zeker de moeite waard. En een late lunch bij een typisch Amerikaanse 'diner' (Bucketlist #10!), "Peggy-Sue's Fifties Diner", maakte de dag helemaal compleet: yum!

Death Valley. De naam van het vierde nationale park dat we bezochten, deels in de staat Nevada en deels in Californië, spreekt voor zich. Ontzettend droog, veel (zwart) steen en zand, en inderdaad: weinig leven. En het is er heet. Héél heet.. Badwater Basin", een enorme zoutvlakte, 86 meter onder zeeniveau, was onze eerste stop in Death Valley en ook direct de plek waar de extreme hitte het meest voelbaar is. Leuk weetje: 57 graden, in juli 1913, is hier de hoogst gemeten temperatuur ooit! Wij hadden gelukkig met 'slechts' 45 graden te kampen: de warmste dag van de maand! ;)
Na de zoutvlakte hebben we over de Mesquite Flat Sand Dunes gewandeld, oftewel de zandduinen. Ook die zijn in het park te vinden, en wederom: droog en heet! Maar vergis je niet, het park is prachtig en het is bijzonder om al deze verschillende landschappen (en parken) te zien in zo'n relatief klein gebied.

Als laatste stond Yosemite National Park op de planning, in Californië. En, net als onze verwachting, was dit het meest prachtige park! Terwijl we het park binnenreden, zagen we de met sneeuw bedekte bergtoppen en het vele groen: Yosemite is veruit het meest groene park. (Van de parken die wij bezocht hebben.) We kwamen het park binnen via de Tioga-pass: deze is in de winter gesloten door sneeuwval en wordt pas in mei geopend. Een prachtige route, met meren nog bedekt met de laatste ijsschotsen en bij de ingang van het park nog sneeuw. Zó mooi en zó fris, heerlijk!

Wanneer je in Yosemite bent, ga je natuurlijk kamperen. Dus: zo gezegd, zo gedaan. We verbleven in Evergreen Lodge, nèt buiten de 'grens' (aan de andere kant) van het nationaal park. Een klein tentje, maar met alle benodigdheden, aan de rand van het terrein en direct aan het bos. Best spannend, aangezien we midden in een beer-gebied zaten! Eten of (zoet) drinken moest dan ook worden opgeborgen in zogenaamde 'bear-boxes': zware, vastgezette ijzeren boxen, afgesloten met een ketting. Voor ons te openen, voor een beer niet. Welterusten!

Die nacht zijn we niet wakker geworden door rondsnuffelende beren, maar wel door een bezeten kind: nog nooit (echt nóóit) hebben we een kind zo hard, zo lang en zo verwend horen krijsen.. Maar goed, de volgende ochtend vergeet je dit al snel weer, wanneer je een hike maakt door de prachtige natuur in Yosemite Valley: groene valleien, reeën, watervallen, massieve rotsen en 'Mirror Lake'. (In dit tijdelijke 'meer' worden de bergen van Yosemite Park weerspiegeld: mooi!) Tijdens onze wandeling kwamen we ineens letterlijk oog in oog te staan met een 'bobcat', een lynx (grote, wilde kat). Eerst was het even schrikken, aangezien de lynx, op het pad, recht op ons afliep. Maar voordat hij echt dichtbij kwam, verdween hij het bos in. Super gaaf!

Weer terug in onze auto zijn we naar het uitkijkpunt Glacier Point gereden; vanuit de vallei weer helemaal omhoog. Een ontzettend mooi uitzicht over Yosemite Valley, de bergen er omheen en de watervallen.
Dit was voor ons ook het afscheid van het park, aangezien de volgende dag de rit naar San Francisco gepland stond. In het plaatsje Mid Pines, buiten Yosemite, hebben we die nacht geslapen, na een bezoekje aan de sauna en het bubbelbad van de lodge, en een heerlijk (gezonde!) maaltijd.

Over eten gesproken: het is natuurlijk algemeen bekend dat alles in Amerika groot, groter en grootst is. En dat geldt zéker voor het eten! De porties zijn overal zó groot, het is onmogelijk dat je met honger de deur uit gaat. Ook is het aanbod qua restaurants en qua eten niet heel uitgebreid: een gezonde keuze maken is niet makkelijk. Vrijwel overal krijg je een flinke portie patat bij, of je kunt kiezen voor coleslaw: koolsalade maar dan met een flinke lading mayonaise-dressing. Maar goed, wij hebben prima gegeten: ik veel Mexicaans en Rutger heel veel burgers! :) Heerlijk!

San Francisco

Uit de natuur en terug in de stad: San Francisco! De huurauto leverden we in op het vliegveld, waar we voor een vervelende verrassing kwamen te staan (in het kort: een afwijkende afleverlocatie, fout op de overeenkomst, $200 aan extra kosten). Na twee uur praten als Brugman, zijn we uiteindelijk toch onder de extra kosten uitgekomen en konden we -eindelijk- opgelucht naar ons hotel.
Wat opviel in deze stad waren de vele zwervers, met hun volgepakte wagentjes, overal in de straten. Erg vreemde figuren, slapend, dansend of in zichzelf pratend op de stoep. Je had geen last van ze, maar we hadden dit (zo veel) niet verwacht in deze stad. Verder was het, door een frisse wind, koud in San Francisco! Na de warmte in de natuur, moesten nu de jassen weer aan.

Het gezellige Fisherman's Wharf was één van de eerste plekken die we van de stad zagen. Hier hebben we overheen gewandeld, Pier 39 met de winkeltjes, restaurantjes èn de zeeleeuwen bezocht, en de oude, originele streetcar (tram) gereden. Naast deze streetcars, is een ritje met de bekende Cable Car over de steile straten een mùst als je deze stad bezoekt. Dus met dit authentieke vervoermiddel zijn we naar Lombard Street gegaan: ik zittend en Rutger, zoals het hoort, staand en naar buiten hangend! :-) Onderweg en door heel de stad heen zie je veel mooie huizen, prachtig gebouwd met trappetjes en geverfd in mooie kleuren. Rond Alamo Square is dit vooral erg mooi: vanuit het groene park zie je de kleurige huizen op een rij en de skyline van San Francisco daarachter. Mooi!

Op dag twee stond een bezoekje aan -de ooit zwaarbewapende gevangenis- Alcatraz ("The Rock") gepland. Kaartjes hadden we een aantal weken vooraf al online geboekt, omdat het een drukbezochte attractie is. Het eiland ligt slechts 1,5 kilometer van de kust van San Francisco, en na een kwartiertje varen waren we er. Het gevangeniscomplex is vrijwel nog geheel in tact, van de huizen er omheen, van het personeel destijds, is daarentegen niet veel meer over. Met een informatieve en leuke audio-tour (verteld door een ex-gevangene van Alcatraz), zijn we door de cellenblokken, de bibliotheek en de kantine gegaan. De (eenmans-)cellen waren echt ontzettend klein! Ook werd er verteld over de ontsnappingspoging(en) en de opstand waarbij drie bewaarders en meerdere gevangen zijn omgekomen. Een indrukwekkende plek en een boeiende tour!

Dan de laatste dag in San Francisco (en onze laatste dag in Amerika): natuurlijk naar de Golden Gate Bridge! Het was een zonnige dag, met blauwe lucht, maar de bekende rode brug bleef de hele dag in de mist / wolken hangen. Koud, maar het maakte een mooi plaatje! En met de Golden Gate Bridge sluiten we de prachtige reis en de heerlijke roadtrip door Amerika af. Het op deze manier verkennen van dit grootse land was super en smaakt zeker naar meer!

Maar nu alweer door naar Midden-Amerika, Costa Rica. We zijn maandagavond 2 juni in San José aangekomen en hebben de afgelopen twee dagen gebruikt om ons in te lezen en onze reis hier uit te stippelen. Vanaf morgen trekken we het land in/door: de eerste week per openbaar vervoer en de tweede week opnieuw met een (4x4) huurauto! Nog een beetje het USA-gevoel dus..

Tot over een paar weken!

--------------

COMMENTS:

Marije Erik en Sem Nog even een heel snel en kort berichtje. We gaan zo de grens over namelijk. Net gelezen over jullie nominatie. Wat ontzettend leuk! Terecht gewonnen! Wat een mooie verhalen schrijf je over jullie ervaringen. Heb net foto's gemaakt van je laatste update zodat ik die zo nog kan lezen als we in het buitenland zitten. Lieverds! Blijf genieten, pas goed op elkaar en geniet nog meer. Dikke kus van ons.

Jun 6, 2014

Alina Wat een mooi verhaal weer, als ik het lees, voelt het of ik het zelf mee maak. Geniet ervan!

Jun 7, 2014