Profile
Blog
Photos
Videos
Goedendag vanuit het warme Thailand!
Na ons verblijf in Bangkok hebben we meerdere plaatsen aangedaan in Midden Thailand. Het reizen met treinen en bussen is goed te doen en gaat allemaal redelijk vlot. Vanuit Bangkok zijn we eerst naar Ayutthaya gereisd met de trein. 3de klas, maar dan betaal je ook minder dan 40 eurocent voor een rit van ruim 1,5 uur. Ayutthaya ligt ten Noorden van Bangkok. Na met een taxi die eigenlijk een gewone auto was ons guesthouse te hebben gevonden, zijn we op tour geweest met een Tuk-Tuk. Ayutthaya is de oude hoofdstad van Thailand en staat vol met allerlei tempels en ruines die s'avonds prachtig verlicht worden. Met de Tuk-Tuk konden we overal gemakkelijk langs. Het onderhoud van veel Tuk-Tuk's en dergelijke voertuigen laat vaak wel te wensen over... Iedere draad die los kan hangen hing ook los. Voertuigen hebben opvallend vaak een probleem met de elektronica. Meters en indicatielampjes zijn in de regel namelijk stuk. Maar goed, men is er kennelijk aan gewend wat het gaat allemaal prima op de wegen. Ayutthaya is wel een gebied dat door de overstromingen is getroffen en dat was ook goed te zien: in de lager gelegen gebieden (landbouwgrond) stond het water vaak tot het dak van de schuren. We kregen ook natte voeten toen we naar een door water omgeven tempel toe liepen. Maar in het stedelijk gebied was er niets te zien van het water.
Na Ayutthaya zijn we doorgereisd naar Lopburi, nog verder noordelijk van Bangkok. Hoe kleiner en hoe minder toeristisch de plekken worden, hoe aftanser het vervoer lijkt het af en toe wel. Taxi's en Tuk-Tuk's waren praktisch afwezig en een fietstaxi schiet niet erg op. Gelukkig is Lopburi niet zo groot en konden we met de benenwagen prima uit de voeten. Een aantal eeuwen geleden heeft een koning apen geintroduceerd in Lopburi en deze zijn vervolgens nooit meer weggegaan. In sommige gebieden zie je tientallen apen in de elektriciteitsmasten, op daken, auto's en gewoon op straat. Je zou zeggen dat ze wel schrikken als je op een aap afloopt, maar dat valt tegen. Rogier probeerde een aap weg te jagen die wel erg dicht achter ons aanliep, maar de betreffende aap ging daarop zelf min of meer in de aanval... we hebben dus zelf maar met de staart tussen de benen een omweggetje gemaakt.
Na Lopburi zijn we wederom verder gereisd naar het noorden, nu naar Phitsanulok. We zaten met de trein in de 2de klas, hetgeen een factor 20 duurder is dan de 3de klas. Maar dan heb je wel airconditioning en het eten is ook inbegrepen (niet lekker, maar goed). Phitsanulok was eigenlijk een beetje saai, dus zijn we per bus iets naar het oosten gegaan naar Sukhothai. Wederom een oude stad met veel ruines en oude tempels die we per fiets hebben verkend. We waren echter wel echt een beetje klaar met de tempels en ruines dus zijn we voor wat meer actie richting het oosten naar Mae Sot gegaan. Mae Sot is een grensstad met het naastgelegen Myanmar(Birma). Vanwege de politieke ontwikkelingen in Myanmar zijn er veel inwoners vanuit Myanmar naar Thailand gevlucht. Bovendien waren er ook een aantal granaten vanuit Myanmar op Thai's grondgebied terecht gekomen waarbij 10 gewonden zijn gevallen. Er was zelfs een granaat in Mae Sot zelf ontploft. Van te voren hebben we natuurlijk goed uitgezocht of we niet in een oorlogsgebied terecht zouden komen, maar dat viel allemaal erg mee. Wel zijn er allerlei politie/militaire checkpoints op de wegen. Reisbussen (waar wij dus in zitten) worden in de regel staande gehouden en iedereen moet dan zijn of haar legitimatie laten zien. Vermoedelijk is dit om te voorkomen dat vluchtelingen uit Myanmar verder Thailand in gaan, aangezien wij onze paspoorten in de tas konden houden. Waar alle Thai hun moeten laten zien, was een enkele blik op onze blonde koppen voldoende om vast te stellen dat wij geen politieke vluchtelingen uit Myanmar zijn.
In Mae Sot hebben we een 3 daagse jungle tocht geboekt. Deze tocht was echt fantastisch en een hoogtepunt van onze reis tot nu toe. Na een tocht van 4 uur in een open voertuig (je zit achterin met je zijkant naar voren gericht en als het regent blijf je ook niet geheel droog) over een zeer bochtige weg (1219 bochten om precies te zijn) kwamen we aan in Umphang. We hadden iets meer betaald waardoor we ons eigen voertuig hadden. Je kunt ook met een dergelijk voertuig dat als een soort bus fungeert, maar dat is niet aan te bevelen. In een wagen waar 8 mensen nog wel in zouden passen, zitten er dan rustig 20-25 (8 op het dak, 3 hangen half naar buiten enz.) en Thai hebben veel last van wagenziekte. Volgens onze guide was de kans dat iemand dan overgeeft nagenoeg 100% en als er eenmaal iemand begint, gaan andere vanzelf ook. Op de bochtige bergweg stoppen de voertuigen ook niet. Maar goed, na een lunch in Umphang zijn we 3 uur lang over een prachtige rivier gevaren waarbij we ook in een hotspring hebben gelegen. Het water wordt opgewarmd door een ondergrondse lavastroom en was 36 graden. Na de riviertocht kwamen we aan op de camping. Behalve onze engels sprekende guide was er ook een kok mee die voor al het eten zorgde (en er was ook nog een aparte chauffeur en 2 man om de boot te roeien). We hoefde dus werkelijk niets te doen. Zelfs de tent werd voor ons opgezet.
De volgende ochtend zijn we naar de Tee Lor Su waterval gelopen. Deze waterval is de grootste van Zuidoost-Azie en nummer 6 van de wereld. Onze guide nam al onze bagage over aangezien wij beide handen nodig hadden om veilig over alle rotsen te klauteren naar het water toe (de guide kon het zonder hadden, hij had al 15 jaar ervaring). Bij het water aagekomen zijn we over glibbberige stenen en modderige paden omhoog gelopen. Hier hadden we de guide echt nodig, want als je verkeerd loopt val je zo 6 tot 10 meter naar beneden. We hebben ook onder de waterval gelopen en onder de waterval gezwommen. Aangezien we de enige waren die met de tour mee waren (er was dus een hele hoop personeel op de been voor alleen ons) hadden we de waterval ook voor ons zelf, waardoor het extra bijzonder was. Na de waterval hebben we een wanderling van 3 uur gemaakt naar een Karendorp. De Karen zijn een minderheid in Thailand die voor het grootste deel nog op dezelfde wijze leven als 130 jaar geleden. Tijdens de wandeling vertelde onze guide over gevaarlijke spinnen en hoe te overleven in deze jungle. Het blijkt dat bamboe zeer handig is om in de jungle te survivallen: je kunt er water uit drinken, je kunt het eten, het brand goed, je kunt er een onderkomen van bouwen en er touw van maken. Na aangekomen te zijn in het karendorp bleek de moderne wereld hier toch ook doorgedrongen te zijn; in het plaatselijke schooltje zaten twee jongens op de laptop karaoke te doen en men beschikte over nog een aantal andere moderne gemakken. We sliepen die nacht in een bamboe hut onder een klamboe. Midden in de nacht bleek er een koe recht onder onze hut te staan en een stuk of 8 hanen begonnen vanaf een uur of 4 lawaai te maken. Maar goed, dat hoort allemaal bij de ervaring.
De volgende ochtend hebben we de tocht afgesloten met een olifantenrit. Olifanten blijken echte all terrain dieren te zijn aangezien ze door diep water, stijl omhoog en steil omlaag kunnen over allerlei smalle modderige paden. In het regenseizoen is het karendorp zelfs alleen per olifant te bereiken. Een olifantenrit klinkt leuker dan het is.. Je zit echt heel oncomfortabel in een houten mand en de olifant werd door de berijder nogal grof aangepakt. Af en toe sloeg hij bijvoorbeeld met de botte kant van zijn mes hard op het hoofd van de olifant. Na de olifantentocht volgde wederom 1219 bochten terug naar Mae Sot.
En nu zijn we aangeland in Chiang Mai, de grootste stad in het Noorden van Thailand. Het is hier heel toeristisch en er is ook een groot festival gaande. De volgende keer dus een verhaal over Chiang Mai en omstreken!
Wij hopen dat jullie een beetje meegenieten met onze reisverhalen en dat het in Nederland niet te koud is.
Groet,
Rogier en Roxanne
- comments
Amber Vet allemaal zeg! Klinkt erg leuk allemaal, en relaxed dat jullie zo veel personeel hadden hahaha. Ik blijf het leuk vinden om jullie verhalen te lezen :D Enne hier schijnt het vanaf donderdag te gaan sneeuwen..bah. xxx
heleen Goddijn wat een geweldige avonturen maken jullie mee. En wat goed en leuk beschreven! Hier ben ik druk met de 100ste verjaardag van oma. Tot mails en een goede reis maar weer. Heleen
Ab en Angele We genieten hier van jullie reisverhalen, spannend allemaal. Gefeliciteerd met de 100ste veejaardag van Oma. Groetjes en veel plezier vanuit het kille Nederland