Profile
Blog
Photos
Videos
Wild Spirit - Natures valley
Mocht je nog eens naar Zuid-Afrika komen en op zoek zijn naar mooie verblijfplaats, ga dan naar Wild Spirit lodge bij het plaatsje The Crags. Het hostel, 'verstopt' in het bos van het natuurgebied Tsitsikamma, is een van de mooiste plekken in Afrika die wij tot nu toe hebben bezocht.
Natuurlijk materiaal
De lodge zelf valt het beste te omschrijven als een combinatie van een blok- en boomhut omgeven door kleinere hutten, allen met een prachtig uitzicht op een bosrijke vallei. Vrijwel alles is gemaakt van natuurlijk materiaal (denk aan (drijf)hout, stenen, takken en leem). Het heeft een grote, robuuste openhaard in de gezamenlijke woonkamer een grote vuurplaats buiten waarop typische Zuid-Afrikaanse gerechten worden bereid (waarover later meer).
Garden Route
Het gebied waarin Wild Spirit ligt, Tsitsikamma, markeert het einde (of het begin, het is maar net vanaf welke kant je komt) van de welbekende Garden Route die tot/van Mosselbay loopt. Wij hadden er inmiddels al het grootste gedeelte van afgelegd maar snapten nog steeds niet waar de naam Tuinroute vandaan kwam. Onderweg zagen wij namelijk geen opvallend grote parken of bijzonder mooi aangeharkte tuintjes.
Beschadiging
Aangekomen bij Wild Spirit Lodge werd het ons eindelijk duidelijk. De eigenaresse, Jenny, zelf jarenlang actief betrokken bij het behoud van de natuur van de Garden Route, vertelde ons dat het gebied vroeger net een grote, wilde tuin was. In de bergen, meren, bossen, op het strand en bij de watervallen leefden uiteenlopende dier- en plantensoorten. Door de opwarming van de aarde en de hoeveelheid bouwactiviteiten is de natuur beschadigd en deels verdwenen.
Zo mooi
Jenny adviseerden ons de Salt River Cove route te lopen dat naar haar idee de essentie van de Garden Route weergaf. De wandeling van vijf uur was echt prachtig. We liepen door de bergen, verschillende bossen (o.a. met eucalyptusbomen) en heidegebieden.Felgekleurde vogels, mega sprinkhanen (of krekels, wij weten het verschil niet) en hagedissen kruisten ons pad. Uiteindelijk arriveerden we bij Salt River, een rivier die uitmondt in de zee, omgeven door een wit, verlaten strand en hoge bergen. Zo mooi.
Steile bergwand
Om bij het eindpunt van de wandeling te komen, moesten we nog een hindernis nemen: een bergwand van ongeveer dertig meter hoog en tweehonderd meter lang waar woeste golven tegenaan klotsten. Jenny had ons van te voren gewaarschuwd dat stuk bij hoogtij niet te beklimmen maar het te omzeilen door een stuk terug te lopen en een andere route te kiezen. Wij wisten op dat moment alleen niet dat ze a) dit stuk bedoelde en b) dat het hoogtij was en besloten de gok te wagen.
Rambo en de snotterende berggeit
Als echte berggeiten liepen we over de in de zee gelegen rotsblokken en klommen we over de glibberige uitsteeksels van de bergwand, waarbij we de steeds hoger wordende golven probeerden te ontwijken. Rosa, die niet zo'n grote fan is van water, raakte door de kolkende watermassa in paniek en eiste onmiddellijk te vertrekken. Robin wilde echter eerst de instellingen van de camera doornemen alvorens een paar foto's te maken van zijn gespannen echtgenote. Maar toen zij begon te snotteren, ontpopte hij zich tot een echte Rambo en wist beiden op het droge te krijgen.
Magische avond
Een memorabel moment in Wild Spirit Lodge was de djembe(schrijf je dat zo?)-avond. Nadat we met alle gasten, zittend om de vuurplaats, heerlijke Potjie (stoofpot) hadden gegeten, begonnen een aantal locals met hun drumsessie. Iedereen was welkom om mee te doen, iets wat Robin zich geen tweede keer liet vertellen. Rosa zeulde ondertussen met haar fototoestel, een geleend driepootstatief en de flipcamera rond om iets van het moment vast te leggen en te behouden. Steeds meer mensen verzamelden zich buiten op het terras en om de vuurplaats. Zelfs de sterren werden zo nieuwsgierig dat ze een voor een te voorschijn kwamen om vanuit hun donkere hemel neer te kijken op een magische avond.
- comments