Profile
Blog
Photos
Videos
Regenwater drinken in authentiek Zuid-Afrika
Maanden geleden lazen wij in een reismagazine dat er nog authentieke stukjes Zuid-Afrika te vinden zijn. Zo zou je, door de gebaande paden te verlaten, in contact kunnen komen met de traditionele Xhosa-gemeenschap. De Xhosa hebben hun eigen taal (met klikgeluiden en zuigklanken) en tradities. De bekendste traditie, zo stond in het blad te lezen, is de initiatie van jongens; dè manier om door de gemeenschap te worden gezien als een echte man.
Ontstoken geslachtsdelen
Het ritueel houdt in dat achttienjarigen onder primitieve omstandigheden twee maanden worden afgezonderd van de buitenwereld. Tijdens die periode hebben ze alleen contact met mannelijke dorpsgenoten die hen van alle belangrijke zaken en levenslessen op de hoogte brengen. Om het man-zijn te bezegelen, ondergaan de knapen een besnijdenis. Dit vindt plaats zonder verdoving en soms ook zonder enige vorm van hygiëne waardoor menigeen een fraaie ontsteking heeft opgelopen (maar goed, als je die overleeft ben je ook wel een heel èchte man). Na de periode van afzondering smeren de jonge mannen zich in met witte klei en keren zij terug naar het dorp.
Afgesneden van de buitenwereld
Zeg 'mannen in klei en ontstoken piemels' en wij staan voorin de rij. Maar goed, waar moet je precies zijn en hoe kom je er? De Zuid-Afrikaanse backpackersbijbel Coast to Coast bood uitkomst en verwees ons naar het hostel Bulungula dat voor veertig procent in handen is van de Xhosa:
"Gelegen boven de Xhora-rivier ligt een eenvoudig plattelandsdorpje waar vrouwen hun gezichten beschilderen met klei om zich tegen de zon te beschermen, bakstenen maken, maïs malen, bier brouwen en sprokkelhout verzamelen terwijl de mannen vissen en de kinderen toezien op het vee. Hun 4x4 vervoert je over glooiende heuvels naar dit juweel van een dorp dat door bos is afgesneden van de buitenwereld."
Tien kilo uien
Dat klonk naar meer dus schreven wij ons in. De volgende dag werden we opgehaald door Rufus, een opaatje met een wit baardje en heldere ogen. Samen met Janice, een studente uit Singapore, stapten we in een witte 4x4 dat ons, samen met tien kilo uien en vijf zakken samp (grove stukkeen maïs) naar onze bestemming zou brengen.
Klapperende botten
Al snel verruilde Rufus de geasfalteerde weg voor een landweggetje, bestaande uit een aaneenschakeling van kuilen, gaten en bulten. De hoge raampjes waren te vies om goed door naar buiten te kunnen kijken zodat elke kuil een verrassing voor ons werd. Elk niveauverschil werd in de auto met veel kabaal ontvangen. De raampjes, de stoeltjes en het metaal klapperde heftig heen en weer. En onze botten deden enthousiast mee. Als een balletje in een flipperkast schoten we alle kanten op, ons krampachtig vasthoudend aan zittingen, dak of elkaar.
Oorverdovende stilte
Drie uur later, tien passagiers rijker en twee nieren armer arriveerden we dan eindelijk daar waar we zijn moesten. Ingesloten door een breed strand, de Indische Oceaan, de Xhora-rivier, bos én groene heuvels lag Bulangula. De stilte was na de memorabele busrit oorverdovend. In de laatste stralen van de zon werden we naar onze lemen hut gebracht waar de komende twee nachten ons vermoeide lijf zouden laten rusten.
Zelfredzaamheid
Zoals gezegd is het hostel voor veertig procent eigendom van de locale Xhosa-bevolking. De gasten eten het voedsel dat op de omliggende heuvels wordt verbouwd. De muren, daken, inrichting, het beddengoed, de beschilderingen…alles is vervaardigd door de omwonenden. Alles, met uitzondering van het drinkwater. Maar dat hoeft ook niet. Het komt immers uit de hemel vallen en het smaakt prima!
Pannenkoeken met zonsopgang
Ook kun je deelnemen aan diverse activiteiten die, wederom, door de plaatselijke bevolking worden georganiseerd. Wij kozen voor het nuttigen van een pannenkoekenontbijt tijdens zonsopkomst. De pannenkoekjes werden tussen de duinen voor onze neus bereid (en smaakten heerlijk!). Daarna kregen we in onze eigen hut een massage om de spierpijn iets te reduceren. Verkwikt vervolgden we daarna onze dag tijdens een village tour waarbij we een bezoek hebben gebracht aan het dorpshoofd en aan een gezin.
Zand er over
Naar het toilet gaan en onder de douche springen waren ook kleine avontuurtjes op zich. De toiletpot bestaat uit twee gedeelten: de voorkant waarin je dient te plassen (goed mikken dus) en de achterkant waarin je de rest doet. En ben je klaar dan gooi je er twee schepjes zand over en klaar is Kees.
De douche-installatie bestaat uit een lange, loden pijp waarin water opgeslagen zit. Voorafgaand aan elke wasbeurt gooi je onderin de buis parafine met een stukje wc-papier. Het papier steek je aan waardoor de buis wordt verwarmd en je zeven minuten warm water hebt.
Graspollen om je oren
De reis van dit kleine paradijs op aarde terug naar de bewoonde wereld duurde langer dan de heenweg. Door de heftige regenval waren de landweggetjes veranderd in modderstromen (zie filmpje op ons blog). Water, graspollen en aarde vlogen ons om de oren. We hebben er aan de andere kant ook meer van genoten omdat we beseften dat dit allemaal deel uit maakt van een van onze beste ervaringen in Zuid-Afrika.
- comments