EXPLOSIEF BUENOS AIRES
Starring: Robin and Rosa

'Bang, bang, bang!' Drie harde schoten halen ons uit onze slaap. De knallen galmen tussen de gebouwen. We kijken elkaar verschrikt aan. Pistoolschoten! Bewegingsloos liggen we in bed te luisteren, gespitst op elk geluid. De anders zo drukke straten die ons hostel omringen, lijken uitgestorven. Geen claxonnerende auto's, sissende bussen, ronkende motors, pratende voorbijgangers. Alleen onze ademhaling en het kloppen van onze geschrokken harten.

Gangster
We gluren door de kieren van de hoge luiken voor ons raam. Een groene auto rijdt langzaam door de verlaten straat, onder ons balkon door en verdwijnt uit zicht. Zou het een gangster zijn (hoe zien die er uit)? De bestuurder is voor ons niet te zien.

Geen politie
In de verte klinkt het aanzwellende geluid van een motor. Daarna horen we het hoge gepiep van slippende banden, gevolgd door een nieuwe serie schoten. Deze keer dichterbij, maar nog steeds enkele blokken van ons vandaan, schatten we in. We drukken onze gezichten tegen het raam (we durven het niet te openen) om een glimp op te vangen van wat er zich buiten afspeelt. Maar we zien en horen verder niets. Zelfs geen sirenes van politie, valt ons nu op. Dat is vreemd…

Op onderzoek
We kleden ons aan en besluiten de sfeer in het hostel te pijlen. Manolo, een Colombiaan van in de twintig die tijdelijk in het hostel werkt, haalt zijn schouders op. 'Ik heb geen idee wat er buiten gebeurt. Maybe a gunfight.' Zo ver waren wij inderdaad ook.

Eerste rang
Aangemoedigd door het uitblijven van schoten gedurende tien minuten, wagen we ons op het balkon van de ontbijtzaal, één verdieping onder onze kamer. Twee tourbussen rijden door een nabijgelegen zijstraat. Op de achterste staat 'Best tour in town'.'Die zitten eerste rang,' merkt Robin droogjes op.

Reporters op pad
En dan horen we weer de slippende banden en knallen. Deze keer duurt het langer. No way José dat wij nu naar buiten gaan om boodschappen te doen. In plaats daarvan besluiten we ontbijt te nemen en de situatie af te wachten. Vijftien minuten later zijn we van gedachte veranderd en staan we gewapend met film- en fotocamera klaar om als reportersduo ons op de straat te wagen en er op los te schieten (foto's, wel te verstaan).

Opnames
Tijdens een laatste check vanaf het balkon, zien we echter tot onze verbazing dat moeders met kinderwagens, stelletjes en andere voetgangers ons voor zijn en wandelen op hun gemak richting the 'danger zone'. En ze lijken nieuwsgierig. Tegelijkertijd vernemen we de daadwerkelijke en ontnuchterende toedracht van de bloeddrukverhogende geluiden: filmopnames. Zuid-Amerikaanse regisseurs filmen graag in Buenos Aires vanwege de Europese uitstraling van de stad (scheelt hun weer een retourtje Barcelona of Parijs).

Aan de wandel
Wat eerst leek op spanning en sensatie blijkt nu een obstakel te zijn: hele straten zijn afgezet waardoor we nu een stuk moeten omlopen om boodschappen te doen bij de supermarkt die praktisch om de hoek ligt. Als we nu toch aan de wandel zijn, maken we er maar meteen een wandeldag van. We trekken de stad in, op zoek naar een nieuw avontuur.