Profile
Blog
Photos
Videos
18-10-2009dag 32Zondag
Hallo Kikkerlandje,
Ik wil direct een frustratie kwijt; we gaan op nachtsafari en wat zien we: een Konijn %#$^&.
Donderdag zou het gebeuren, de safari, de hele week stond al in het teken.
Sigrun praat over niks anders, bij mij wil het safari gevoel nog niet echt beginnen.
Alleen de voorbereidingen zijn al een blog waard.
Amerikaanse dollars halen voor het Zambiaanse visum, 50 dollar per persoon. Het geld gewisseld bij een wisselkantoor, wachttijd ruim 2 uur. Een biljetje van 100? nee doe ons maar meerdere kleine, dan kunnen we tenminste nog afdingen. We zijn er nu ook achter dat Dollars echt monopoly geld is!
Een vaccinatie voor gele koorts is verplicht. Door alle waarschuwingen over de ziekenhuizen en spuiten voor vertrek had ik me voorgenomen dat als er gespoten moet worden, geen Zambia voor mij.
We zijn afgezet in het kleinste ziekenhuisje ter wereld, bij de vraag of we hier de gele koorts vaccinatie konden krijgen was het antwoord alleen het certificaat.
Prima dat scheelt, precies wat ik hoopte. En nieuw geel boekje afkomstig van de Healthcare South Afrika met het juiste stempeltje voor maar 7 euro, voortaan ga ik hier al mijn vaccinaties halen. Hahahaha.
Donderdag; Wij waren precies op tijd, alleen de chauffeurs waren europees te vroeg, we ontmoeten elkaar bij de uitgang van onze opstap plek. 5 min later en we hadden ze gemist. Een lekker begin van de dag.
Bij de officiële opstap plaats stond de rest van de groep te wachten, 5 standaard prototype Amerikanen wat later duidelijk naar voren kwam, plus een gezin van 4 mede Nederlanders.
Voordat je het daadwerkelijk door hebt is er al een groep gevormd, gescheiden in de auto's en de grappen over de Amerikanen volgen gelijk.
De rit naar het nationale park duurt 7 uur, met twee stops de eerste voor de beentjes en het wc'tje de tweede voor de grens.
Voor de visum accepteren ze geen 100 dollar biljetten, die zouden teveel worden nagemaakt. Naar wat getouw trek werden ze toch geaccepteerd. Het volgende probleempje was dat niet iedereen voldeed aan de gele koorts eis. This Is Afrika. Met wat geld krijg je alles geregeld, na een paar dollar minder voldoet iedereen en vervolgen we onze reis.
Het de laatste stuk weg is een 130 km dust road. Het safari gevoel slaat aan als een bom. Stuiterend achter in een Land Rover, racend door de Zambiaanse dorpjes is het niet meer te onderdrukken; we zijn op Safari.
Bij aankomst in het kamp zitten de Nederlanders in tenten en de USAtjes natuurlijk in de chaletjes. Wij springen direct in het zwembad, zij naar de bar.
Zwembad? Ja, ja. het kampterrein is voorzien van een zwembad met uitzicht op de rivier waar de nijlpaarden en krokodillen zwemmen.
We zijn vroeg op bed gegaan want we zouden gewekt worden rond 5 uur, 5:30 ontbijt en 6 uur vertrek naar het park voor de ochtend gamedrive.
Alleen voordat je net gewend bent aan de oerwoud geluiden; schreeuwende nijlpaarden, 1000 krekels en elk ander niet herkenbare geluiden wordt je al gewekt.
Geen probleem want de zon komt op en de olifanten trekken net door de rivier terug het terrein in naar een avondje mango's eten in de dorpen.
Tijdens onze eerste gamedrive zien we al meer dan ons hartje begeert. De lijst of the ugly five is compleet hier is staan de; Krokodil, Hyena, Wartog, Maribu en de Gier.
Dit natuurlijk naast de; Gele Bavianen, Fluweelapen, Impala's, Puku's, Waterbuck's, Kudu's, Zebra's en de duizenden kleurrijke vogels.
Doordat er in Zambia geen neushoorns leven is de Big Five aangepast. De Zambiaanse Big Five bestaat uit de; Buffel, Olifant, Giraffe, Leeuw deze stonden allemaal al aangevinkt na onze eerste gamedrive, het enige witte vakje was de Jachtluipaard.
Aangezien de jachtluipaard overdag in de bomen zit en een nachtdier is gaan we die opzoeken tijdens de nachtritten, hoewel de kans heel klein is dat we hem zien.
Het dagprogramma is vast ingedeeld 6-10 's ochtends gamedrive, 11:30 lunch, 15:30 thee, 16-20 nachtrit, 20:30 avondeten. De pauzes worden gevuld rond het zwembad, de hangmat, de fitnessruimte of de bar.
Onze eerste nachtelijke safaritocht is echt geweldig stuiterend door het leefgebied van de leeuwen en de jachtluipaard en dan ook nog eens op zoek naar ze. Helemaal te gek een safari zonder nachtrit is volgens mij niet compleet. Van de ene uithoek naar de andere uithoek gereden, de grond en bomen afzoekend met een schijnwerper, naar het spotten van enkele civets en een genets
Dan zien we mede safari auto's stilstaan, we rijden er ook heen en ja, daar loopt hij dan; the leopard. Jammer genoeg is het te donker en te ver weg om foto's te maken maar met een verrekijker zie je hem goed genoeg. Wat een pracht beest zo stijlvol, krachtig maar ook snel, elke spier heeft een functie. De avond kan niet meer stuk.
Helaas kan toch wat stuk, want tijdens het keren kregen we een lekke band; wat een prachttiming in het jachtgebied van de leopard staan 5 malse USAtjes en 6 bottige Europeanen. Na het verwisselen van de banden zagen we tussen de grazende nijlpaarden nog een paartje porcupines en komen we veilig aan in het kamp.
Na de twee safari's van de eerste dag denk je dat je alles wel gezien hebt.
Het enige wat eigenlijk overbleef was een mannetjes leeuw en een luipaard op foto afstand.
De routes die we de tweede dag deden waren meer gericht op de flora en fauna en de vogels van het park. Dit is absoluut geen teleurstelling want zelfs dit is echt de moeite waard en natuurlijk blijf je ook de meest voorkomende dieren zien. Het klinkt misschien heel gek maar de impala's, zebra's, olifanten, apen en nijlpaarden wennen snel.
Het hartje begon wel onwijs te bonken toen we hem zagen, de koning onder de dieren. De mannetjes leeuw. Samen met twee vrouwtjes uitbuikend van een buffel maaltijd, wat een gezicht; de uitstraling de manen, klauwen en dat op 5 meter afstand in een open LandRover.
Elk ander wild kan je na dit gezicht gestolen worden, niks is meer vergelijkbaar. Totdat we bij terugkomst uit het zwembad opgeschrikt worden door 4 olifanten die ons kamp komen bezoeken. Dit is blijkbaar heel normaal want de dag ervoor heb ik zitten fitnissen met uitzicht op een hoop steen, totdat het begon te bewegen en een slapende olifant bleek te zijn.
Naar het besluipen van een giraf die ook langs kwam was het tijd voor de laatste rit in de nacht.
Helaas deze keer geen jachtluipaard maar wel de giant eagle owl, fishing owl en een kameleon het beestje is niet veel groter dan 5 cm. Toch vind onze spotter hem ondanks dat we 40 km rijden en hij ook nog eens een schrijnwerper vast heeft. De Topper!
De safari was boven alle verwachtingen. Afrika bezoeken zonder een safari is geen echt Afrika.
Gegroet,
Steve Irwin (Riekus Bakker)
- comments