Wat ga je het meeste missen als je straks vier maanden van huis bent? Je paps en mams? Neehoor, daarvoor is er skype. Drop? Nee bah, blij als we daar eindelijk van verlost zijn. Het antwoord is simpel doch mooi; Popo en Nelleke, onze knuffels. Nouja, eigenlijk dekt het woord knuffel niet de lading. De liefdes van onze levens.

Popo is een pinguïn die eigenlijk niet op een pinguïn lijkt. Nu niet, maar ook in zijn beginjaren niet. Toen Renée werd geboren kreeg ze hem van haar achterneef en zijn vrouw en sindsdien is hij nooit van haar zijde geweken. En dan bedoel ik ook nooit. Voor Popo wordt zelfs nu nog (hij is 24) alles uit de kast gehaald als hij niet op de plek is waar Renée op dat moment is. Samen hebben ze al enorm veel meegemaakt. Lief als Renée is, gaf ze hem snoepjes (die vervolgens jaren in zijn stoffen buikje bleven zitten). Er waren ook donkere dagen. Hij verloor zijn vleugel als gevolg van een ruzie tussen Renée en Stijn (broer) en die vleugel is vervolgens nooit meer terecht gekomen. En toen Renée moest stoppen met duimen werd Popo afgepakt om dit kracht bij te zetten. Gelukkig wist Renée dat Popo verstopt lag tussen de stoffen in de naaimand en kon ze als ze verdrietig was onder het bureau gaan zitten zodat Popo haar kon troosten.

Dan Nelleke. Nelleke en Eef zijn bijna net zolang bij elkaar als Popo en Renée. Bij Eefs geboorte maakte Sjaan Meulepas een blauwe knuffel met een lange zwierige muts, die Marga aan Eef gaf. Inmiddels is de muts van het hoofd, de handen kun je geen handen meer noemen en ook van het gezicht is weinig meer over. Ooit gaf Eef een spreekbeurt over haar beste vriendin. Gewoon om te laten zien dat ze zich er niet voor schaamde. En nu nog stelt ze iedereen die naar haar huis komt, eerst voor aan Nelleke. Waarschijnlijk is Nelleke al in geen tien jaar gewassen, maar voor Eef ruikt ze het allerlekkerst op de hele wereld. Zonder hulp van haar oma's (Gien en Tonia) had Nelleke het nooit zo lang gered. Dankzij Tonia had ze op een gegeven moment een gouden ketting en Gien bleef er maar stof opzetten zodat haar hoofd niet van haar romp werd gescheiden.

En nu moeten Popo en Nelleke in Nederland blijven zodat Renée en Eef op vakantie kunnen. En dat is heel moeilijk. 'Het is de allereerste keer dat we zolang van elkaar gescheiden zijn', vertelt Renée. Meenemen is geen optie. Stel dat ze kwijtraken of worden gestolen. Dan zijn Renée en Eef ontroostbaar. Want wie moet ze dan troosten? Niemand kan dat zo goed als Popo en Nelleke.