het avontuur: bergbeklimmen, een sociale week en het schapencafe.

Hey familie en vrienden! Het is alweer een dikke 2 weken geleden sinds mijn vorige blogupdate, en ik heb veel meegemaakt in de tussentijd, dus maak je borst maar nat; ik heb aardig wat te vertellen.

Ten eerste; het park waar ik zondag 23 februari met vrienden naartoe ging. We gingen vroeg in de middag met de metro en daarna bus naar het park, om zo via een wandelpad op een berg terug te lopen naar onze dormitory. We wisten aardig goed welke pad we moesten aanhouden, en zijn vaak gestopt bij mini sport-speeltuinen waar men even kan uitrusten op een bankje of spieren kan laten werken op een verscheidenheid aan sportapparaten. Rumor has it dat veel van de Koreaanse 아줌마 (ajuma: oude vrouwen) deze apparaten gebruiken, en meeste bergbeklimmers die wij tegenkwamen waren rond de 50-60en. We deden 2 uurtjes over de klim (veel trappen beklommen), en kwamen via de achterpoort van onze school bij onze dormitory uit. Het uitzicht vanaf de berg was prachtig, ook al was het niet helemaal helder weer om alles goed te kunnen zien. Dit park is niks vergeten met de grote bergen rondom Seoul, maar een goede keus om alvast te oefenen. Volgende keer gaan we waarschijnlijk naar Seorak berg^^

donderdag 27 februari hadden we Orientation dag. Hierop zou aan de 'reguliere' studenten worden uitgelegd wat en hoe op school en in Korea, maar wij waren allang gearriveerd aangezien wij de 'aangepaste' lessen volgen, en hadden veel van de uitleg niet nodig. Alsnog, we woonden het meeste van de dag bij, en ontmoetten onze Koreaanse buddies: SKKU studenten die ons helpen met allerlei vragen en problemen. Je kan ook gewoon vrienden met ze worden en allerlei leuke dingen ondernemen, maar mijn buddy is meer geinteresseerd in het studeren van Nederlands (hij heeft al Duits, Frans en Engels onder de knie). Na de ontmoeting met mijn buddy gingen meeste buitenlandse studenten mee naar de after-party om wat te drinken en kletsen. Ik ben vooral met mijn klasgenootjes Koreaanse drankspelletjes wezen spelen, en vond het rond middernacht wel welletjes. Het effect van de alcohol voelde ik op de terugweg, toen mijn vrienden een wilde racoon zagen en ik te gefocused zat te smsen dat ik niets hoorde of zag!

De volgende week was een gigantisch sociale week (voor mijn doen). Dinsdag had ik weer afgesproken met mijn buddy en met hulp van mijn kamergenootje en Irene (klasgenootje) leerden wij hem de klanken van het Nederlandse alfabet. Hij pikte het snel op, maar vond de 'g' klank lastig en pijnlijk aan zijn keel voelen. We hadden na de 'les' besloten om de volgende keer wat Koreaans te praten, zodat we beiden profijt hebben van elkaars nationaliteit.

Woensdag zag ik Gyewon weer na een lange tijd. Gyewon is een Koreaanse student die ik in Nederland had ontmoet en waar ik af en toe mee afsprak om Koreaans mee te oefenen. Ik liet haar vaak leuke plekken zien in Leiden, en zij nam me mee om Koreaans eten in Den Haag te proberen. Die dag ging ik voor het eerst naar 홍대 (Hongdae) om haar te zien en met haar te eten. Hongdae is een plaats waar de Hongik Universiteit (=Hongdae) staat, en een universiteit betekend een verscheidenheid aan leuke, goedkope winkeltjes en straattentjes! Hongdae is superdichtbij Idae, de plaats waar ik ook al eerder goed kon shoppen en toerist uithangen. Gyewon en ik omhelsten elkaar als oude vrienden en gingen naar een klein en simpel stekkie om 떡볶이 (dokbokki), 튀김 (twigim) en 순대 (soondae) te eten. Dokbokki is een mix van zachte rijstcake met een pittige saus. Twigim zijn allerlei gefrituurde dingen, zoals knapperige pompoen,en friet op zn Koreaans, en soondae is bloedworst. Ik had niet verwacht dat ik bloedworst zou lusten, maar was blij verrast met de smaak. De worst is donkerrood van kleur, maar smaakt een tikkeltje zoet. Na het eten maakten we een rondje om wat winkeltjes te zien, en toen namen we afscheid om vroeg naar huis te gaan.

Donderdag hadden we een dag vrij gekregen om naar het Alien Registration Center te gaan. We moeten namelijk naast ons Visum ook een Koreaanse legitimatiebewijs hebben van ons verblijf van 5 maanden. Ik zeg; onnodig en 1 van de vele manieren van de overheid om weer wat geld af te pakken van de burger. Maar ja. De reden dat we een dag vrij van school kregen was omdat het 5 uur duurt om aan de beurt te komen. Om zo snel mogelijk klaar te zijn gingen we 8 uur 's ochtends naar het kantoor, en mochten om half 9 in de rij staan die begon bij de ingangsdeur en eindigde bij een kaartenautomaat op de 2e verdieping. Dat was nog maar het korte deel van de wachttijd, want na het nummertje trekken en met 100 wachtende mensen voor je kon je nog minstens 4 uur wachten om 3 documenten en 30 dollar in te leveren. We namen goed gebruik van de tijd en vestigden ons in een cafeetje, met boeken en huiswerk om ons te vermaken. Ik ben blij om te zeggen dat dat voorbij is!

afgelopen zaterdag zijn we naar een schapencafe in Hongdae geweest. We hadden op een blog erover gelezen, en mijn kamergenootje houdt niet van honden en katten, dus dit was een perfecte oplossing en een geweldig idee om leuke herinneringen te maken^^. het cafe was prachtig ingericht en de schaapjes zaten in een hok buiten het cafe (maar wel beschut en verwarmd). De schapen worden in de lente in de wei losgelaten, dus de wintertijd was de enige kans voor ons om optimaal van het cafe te genieten! Naast schapen was het cafe ook beroemd voor zijn wafels, en de meiden en ik bestelden ieder een wafel met banaan en aardbei en een smoothie. Onze wafels waren ter grootte van een groot bord, met vanilleijs in het midden om de suikerbom af te maken. Later kwamen we er ook achter dat de wafels niet voor eigen consumptie waren, maar minstens een partner nodig hadden om de kans op diabetes te verminderen. In ieder geval, we aten onze buiken rond en stortten ons een uur later (na het uitbuiken) op de winkels van Hongdae.

Vandaag was er op de schoolcampus een markt van clubs om mensen te werven voor verschillende soorten sporten, muziekliefhebbers en kunsten. Ik heb mijzelf aangemeld voor kunst, aangezien mij het leuk lijkt tekenen weer op te pakken. Eigenlijk wilde ik me liever bij het honkbal team aansluiten, maar omdat ze bang waren dat 'meisjes gewond kunnen raken tijdens het sporten' en er geen meisjesteams waren voor honkbal mocht ik niet meedoen. Pfff.

Ach ja. Mij lijkt de kunstclub toch STUKKEN beter! Ik heb meteen een groot schetsboek met dik papier gekocht en een goede potlood, en als ik meer wil doen ben ik van plan te aquarelleren of olieverf aan te schaffen. Elke dinsdagavond rond 6 uur komen de leden van de club samen om te eten en daarna clubactiviteiten te doen, dus ik kijk ernaaruit!!

er zullen heeeel veel foto' s nog upgeload moeten worden, dus kijk er alvast naar uit!! Dikke kus