Profile
Blog
Photos
Videos
Dag 11 - woensdag 6 oktober
Een beetje uitslapen vandaag! Zo was gisteravond afgesproken en vanmorgen gedaan. Wij wakker en eruit rond half 9 (Andre was al wat eerder aan het scharrelen) nu met Bea buiten zittend in de zon, aan de koffie. Herr D. ligt nog in bed wakker te worden (of zo iets). Het is nu dat ik dit neerschrijf al lekker warm, nou ja, zeg maar heet. Aan deze koffietafel worden de goklusten, het winnen en verliezen en de oude "bunny's" nog eens doorgenomen.
's Middags besluiten we nog een dag in LV te blijven. Naargelang de vakantie vordert, vertraagt onze ritme en het chillen bevalt ons wel. De goklustigen onder ons willen vanavond nog een poging wagen.
Inmiddels, op 6 oktober 's middags om 17.30 staan we op t punt om opnieuw naar de Strip te gaan voor een hapje en een gokje. Een aantal casino's zijn nog niet bekeken en t geld is nog niet op dus reden genoeg voor een hernieuwde kennismaking met de gekte van de Strip. Omdat t weer zo lekker is en de rust zo wordt gewaardeerd hebben we ook besloten nog een dag langer hier te blijven. Maar info volgt in t volgende blog!
We bezoeken o.a. Parijs en Venetie. Om de hotels uit te kunnen komen moet je sowieso door casino's lopen met haar dooreenlopende speelzalen, ongetwijfeld in de hoop dat je ondertussen ook in de verleiding komt om een gokje te wagen. Er heerst een drukte van jewelste. Glitter en glinster!
Gerinkel van de speelkasten die hun muntstukken uitspuwen. Lege bikken van mensen die vergeten hun zoveelste en misschien wel hun laatste dollar in de 1-armige bandiet steken.
En ook ernstige gezichten aan tafels waar voor grof geld wordt gespeeld.
Het is bijna onvoorspelbaar dat deze stad ooit begon als nederzetting van mormonen;een handelspost, later een halte op de spoorlijn tussen Salt Lake City en Los Angeles.
In 1920 woonden er niet meer dan 2300 mensen. Nog later werd woestijngebied in de buurt van het stadje opgekocht door "gangsterbendes"uit New York, die er casino's bouwden om "zwart geld"wit te wassen.
Als afsluiting zijn we weer gestopt bij de "dansende fonteinen"van het hotel Bellagio.
Voor de okerkleurige gebouwen ligt een groot meer waar op geregelde tijdstippen honderden fonteinen beginnen te spuiten op de maat van prachtige muziek. Mist- en lichteffecten verhogen de spektakelwaarde. De fonteinen gaan zeer hoog en wiegen ook mee op het ritme van "proud to be an american". Dit is werkelijk een applaus waard.
We hebben wederom ons geluk beproefd in de casino's. Helaas hebben we de bank niet kunnen laten springen!
We gaan naar huis, we zijn doodop van al dat slenteren.
Ze zeggen niet voor niets: "What happens in Vegas, stays in Vegas"……………
Dag 12 - donderdag 7 oktober
De Grand Caynon staat hoog op ons verlanglijstje, dus we zijn vandaag bijtijds uit de veren.
Om 8:00 uur ontbijten we en kort daarna vertrekken wij richting Seligman (Arizona).
Nog even een laatste blik op Vegas waar we de laatste 3 dagen hebben vertoefd.
Wij gaan weg, maar de magie van deze stad gaat verder, Vegas is echt een onderdompeling van een city that never sleeps.
Als kennismaking laat Vegas bij ons allen een onvergetelijke indruk achter.
Onze eerste stop is de Hooverdam. We passeren een controlepunt waar RV's en vrachtwagen een aparte "lane"moeten nemen. Een stuurse agent (?) wil onze voorraden inspecteren en ook de RV van binnen bekijken. Waarvoor?
Wie weet hebben we ergens een bom verstopt?
Alles accoord, we mogen de dam over.
Dat was wel een bijzondere belevenis. Je komt aan in 't visotors center, bekijkt eerst een "EO-tranentrekker" over de bouw van de dam en de voorzieningen die de dam verzorgt voor de omgeving - tot aan LA toe!
Vervolgens wordt de vrij grote groep bezoekers (iets van 60 man) gesplitst en in 2 grote liften gedirigeerd. Er komt een gids mee in de lift, de deuren sluiten en vervolgens krijgen we de mededeling dat de lift 540 ft gaat dalen en dat het verblijf in deze lift ongeveer 70 sec. gaat duren.
Inderdaad het is een forse afdaling. Eenmaal beneden lopen we door wat tunnels dwars door de rotsen en komen we uit in een grote hal waar we zicht hebben op een deel van de turbines die verantwoordelijk zijn voor een stukje stroomvoorziening bijvoorbeeld van LV.
Imponerend dat is zeker. Ok, weer 540 ft naar boven en nog even struinen door het visitors center met foto's e.d. over de bouw van de dam.
Vervolgens weer de wandeling terug over de dam naar de campers. Boven ons zien we de nieuwe weg oprijzen tussen de beide hoge oevers van de Caloradoriver.
Misschien is de tocht per auto/RV over enige tijd niet meer mogelijk.
Via de dam rijden we de historische route 66 naar onze campground in Seligman.
Het kwik vandaag wijst wel 30 graden celsius gaan. Ze zeggen dat het 's nachts behoorlijk kan afkoelen. Het kan zelfs tegen de buurt van het vriespunt komen.
Ons benieuwen.
Dag 14 - zaterdag 9 oktober
Vandaag zijn we om 10:00 uur vertrokken. Het was behoorlijk koud vannacht….ze hebben gelijk gehad!
We gaan vandaag via route 66 richting Tusayan en dan kan het feest beginnen "The Grand Canyon".
We hebben de tocht morgen per internet bij Papillon vastgelegd, alleen de bevestiging duurt officieel 48 uur!
Geen nood, we hebben de oplossing bedacht want we rijden immers langs de luchthaven in Tusayan dus checken we gelijk of de vlucht ok is.
Zo gezegd, zo gedaan. Nee hoor, we moeten bellen want de meneer achter de balie kon niet kijken of er boekingen voor morgen vaststaan….
OK, Bea gebeld, alles ok, de vlucht is confirmed.
Gelijk weer even naar de baliemeneer gelopen en de bevestiging officieel geprint gekregen.
We moeten morgen om 10:30 uur inchecken.
Om 14:00 uur komen we bij de Grand Canyon Village het nationale park aan.
Fenomenaal? Majestueus? Imposant?
Superlatieven schieten tekort, want de GC laat zich met geen pen beschrijven.
Het is een levensgroot gat in de wereld waar je je geen voorstelling van kunt maken zonder het met eigen ogen gezien te hebben.
Wij zijn net Japanners en de GC wordt door ons vanuit alle hoeken en standen vastgelegd.
De grootsheid van deze kloof is echter onmogelijk in dimensies vast te leggen.
- comments
elly Dag allemaal. 'tJa, een reactie......, wat geweldig is jullie reis ,We leven met jullie mee. We verheugen ons op de foto's!! Nog veel plezier en groet van ons.