Profile
Blog
Photos
Videos
AND THE STORY CONTINUE'S……….
Chapter 4 Agnes Water / Town of 1770
Om te beginnen een klein stukje geschiedenis!! De reden dat Town of 1770 , Town of 1770 heet is omdat een van de eerste pioniers die aan land kwamen in Australië (vanaf een boot…..hoe anders, ze hadden toen nog geen vliegtuigen….DUHHH!!!!) voor anker gingen (Boot, anker…leg een link) voor het stukje land dat nu Town of 1770 heet. Dit deden zij in het jaar…..ja je raad het al 1770. Vandaar de hele originele naam…Town of 1770. Zei al een KLEIN stukje geschiedenis…verder hoef je mij er ook niets over te vragen, dit is al ik weet!!!
Oké, back to reality!!! Mijn stop na Rainbow beach was dus, hoe voor de hand liggend, Town of 1770. Ook wel Agnes Water genoemd (om je te verwarren) Eigenlijk zijn het twee kleine plaatsjes naast elkaar, maar het is beide zo klein dat ze het in 1 adem noemen en het tezamen een iets groter klein stadje is….. Hier, nog steeds vergezeld door mijn lieftallige Engelse mede collega/aardbeienplukker, een tour op en scooter gedaan. Dan hoor ik je al denken, hoe bijzonder is een scooter tocht?? Deze wel!! Ze noemen het de scooteroo!! Deze scooters zijn omgebouwd tot echte harley davidson lookalike's. Compleet met plaktattoo's, leren jas met vlammen en een helm met vlammen maakten we als een hele groep (+/- 20 man) hells angels het kleine plaatsje onveilig. (Als meneer James Cook nu zou zijn aangevaren met zijn mega schip, zou hij direct rechts omkeer hebben gemaakt…..zo duivels waren we….;) Nee, zonder gein, dit was best een leuke trip. Reed zo'n 70 km er uur en onderweg nog wat springende rare dieren gezien met lange oren, grote voeten en bokshandschoenen????
Verder hebben we de trip Cast Away gedaan. Hierbij vlogen we in een mini vliegtuig (4 pax) naar een onbewoond eiland. De beroemde flip the coin gedaan om te bepalen we voorin mocht naar de chauffeur en zoals ik altijd het geluk naast me zij heb, heb ik ok dit keer weer mazzel. Koptelefoon op me oren, om als een echte piloot met elkaar te kunnen communiceren, stoel naar voren, gordel om en vol gas over het grasveld om genoeg vaart te maken om de lucht in te komen. Dit was echt een te gekke ervaring!! Vliegen in zo'n klein vliegtuigje geeft een hele andere dimensie aan vliegen als een grote boing 747. Voordat we het vliegtuig instapte kregen we al te horen dat we mazzel hadden met onze piloot!! Dit bleek later zwaar waar te wezen. Na een kleine 20 minuten te hebben gevlogen hadden we een mooie landing op et strand van het onbewoond eiland. Hier werden we begroet door een aantal mede met opzet gestrande backpackers. Direct onze spullen gedropt in een al gereedstaande tent en op verkenning gegaan…onze missie!! Het vinden van Wilson!! Op onze tocht over het eiland kwamen we aan bij de vuurtoren. Niets onbewoond eiland dus!!! Deze toren werd door een ouder echtpaar vrijwillig bewaakt. De bediening ervan werd gedaan ergens in Brisbane, zo'n 20 uur terug met de auto??? Maar goed!! Deze lieve mensen zorgen ervoor dat er nies vernield word en doen wat onderhoud. Om de drie maanden komt er een nieuw koppel het andere aflossen. We werden zeer vriendelijk begroet door de vrouw des huizes, waar we dan ook even een babbeltje mee hebben gemaakt. (Dit laatste zinnetje klinkt wel heel erg als die knakker die blauw bloed heet, ben ff zijn naam kwijt…Geer nog iets, hij met die wallen??? Moet je wel de juiste intonatie gebruiken…hahaha….) 30 min later heb ik het opeens GERT JAN DREUGE!!! Hahaha…..
Verder niet veel gedaan op het eiland behalve wat gelopen, wat gezwommen en nog wat gelopen…S'avonds een kampvuur gemaakt en samen met de andere cast away's rondom het kampvuur wat gegeten en gekletst. Ben en ik hadden beide besloten om op het strand te slapen. Er was namelijk een Australische gast op het strand met ons die al vaker was geweest en die deed hetzelfde. Volgens hem hoefden we niet bang te zijn voor dingo'd o.i.d.
De volgende dag moesten we om 12.00 uur het eiland alweer verlaten. Dat hele flip the coin ding bleek nutteloos te zijn geweest, wat automatische was het nu ben zijn beurt om voorin te zitten. Dit gecombineerd met de "gekke" piloot, bleek geen goeie combinatie te wezen. Deze kerel beschouwde zijn vliegtuigje als een stuntvliegtuig en liet ons een paar mooie bewegingen zien. 1 daarvan was een zero gravity effect. 1. Trek aan je stuur zodat het vliegtuig stijl omhoog gaat. 2. Zonder er bij na te denken duw je stuur terug, zodat je ineens richting de grond gaat (in dit geval de oceaan). Hierdoor creëer je zero gravity (zoals in de ruimte). Hij gebruikte mijn camera om dit te laten zien. Hij plaatste deze op het dashboard en op het moment dat we de val naar beneden maakte, zweef mijn camera richting mij, achterin het vliegtuig…te vet!! Heb het filmpje hiervan ok op me blog staan. De slechte combinatie met Ben hiervan is, dat hij het ook een keer mocht proberen. Best grappig dat hij het vliegtuig mocht besturen, maar een beetje jammer dat hij dat zero gravity ongeveer 5 keer achter elkaar deed, met als gevolg dat ik zwaar misselijk werd achterin.
1 verhaal dat onze piloot vertelde is echt te grappig. Hij doet deze zer gravity truck al jaren. Een poos terug deed hij dit met drie meiden in zijn vliegtuig, die de hele stunt aan het filmen waren. Op het moment dat hij naar beneden valt met zijn vliegtuig, wordt het meisje achterin misselijk en geeft over. Met als gevolg dat de spuug, door de zero gravity blijft zweven in de lucht. Waardoor de meisjes in het vliegtuig beginnen te lachen. Maar op het moment dat alles weer normaal is na ietwat seconden, de spuug over zowel het misselijke meisje heen zit, als het meisje naast haar!! Het mooie van dit verhaal is dat het filmpje op Youtube staat, en erg grappig blijkt te zijn. Heb het zelf nog niet gevonden, maar zodra ik de link heb laat ik het jullie weten!!
Chapter 5 Airlie Beach
Na ongeveer 10 uur in de bus te hebben gezeten aangekomen in Airlie Beach. Dit is de opstapplaats om naar de Withesunday Islands te gaan. Hier bijna iedereen van onze trip op fraser island weer gemeet. Een aantal hadden van te voren al een trip geboekt, dus niet met hun op 1 boot, maar wel met het Deense stelletje en met Lisa. Dit is een Duits meisje die samen met Ben en mij aardbeien heeft geplukt in Maroochydore, zij was daar twee weken eerder als ons weggegaan. Samen met hun (en nog anderen natuurlijk) drie dagen en drie nachten op de Anaconda III gezeild. En dan bedoel ik ook echt gezeild, met 3 grote masten!! Te cool!!
Chapter 5.1 Vrijdagavond 20.00
Om 20.00 uur de boot opgegaan. Hier een kleine rondleiding gekregen van Jaco (bleek later mijn duikleraar te zijn die naar mijn mening me leven heeft gered…..Klinkt dramatisch niet??) onze spullen gedropt in onze kajuit en op het dek een glaasje bubbels gedronken. Hier wat veiligheidsinstructies gekregen van Huey, onze dekhand! Hierna koers gezet richting Hook Island, onze slaapplaats voor de nacht. Het werd al direct duidelijk welke mensen het moeilijk zouden krijgen de komende paar dagen en wie al een beetje zeebenen hadden!! Het achterdek was gevuld met erg bleke gezichtjes die werden bedekt door bruine papieren zakjes!!
Chapter 5.2 Vrijdagnacht 03.30
Bij het boeken van onze trip heel duidelijk gemaakt dat Ben en ik geen stel zijn en dus geen dubbel bed willen, maar twee 1 persoon. Worden we alsnog op het schip ik een mini kamer weggestopt samen met een ouder echtpaar met twee kleine tweepersoons stapelbedden. En met klein bedoel ik nog kleiner als een twijfelaar. Waarop ik tegen Ben zij als jij of die "ouwe" (sorry voor mijn taalgebruik) gaan lopen snurken ben ik weg en ik neem de dekens met me mee!! En ja hoor!!! OH MY GOD!!! Die meneer boven mij geen seconde gehoord, maar die verrekte Engelse dude lag me een partij te snurken in me oor. Na het een paar keer geschopt te hebben en wakker te hebben gemaakt, heb ik uiteindelijk om 03.30 uur besloten om de dekens en me kussen te pakken en op de bank te gaan liggen in de gezamenlijke ruimte!! (hahaha……klinkt dit mensen bekent in hun oren??) Als er 1 ding is waar ik niet tegen kan is als mensen een monotoon geluid maken wanneer ik probeer te slapen. Muziek, geen probleem, luidruchtige mensen buiten, No Worries…Gesnurk?? Als je me echt chagrijnig wilt maken moet je dat doen!! Heb dus de andere twee dagen heerlijk om "mijn" bank doorgebracht en heb geslapen als een roosje.
Chapter 5.3 Zaterdag/Zondag/Maandag
Wakker geworden met mist, kou en zware bewolking. Iets wat we niet besteld hadden. Als eerste in de planning vandaag staat White have beach. Overal in Australie zie je giga mooie afbeeldingen van hoe het er uitziet. Strak blauwe lucht, met daaronder helder blauw water met daarin kleine eilandjes van wit zand. Helaas was ons uitzicht een zwaar bewolkte lucht, met hetzelfde helder blauwe water en witte zand, maar dan anders….als je begrijpt wat ik bedoel. Het miezerde een beetje en was helaas niet het verwachte plaatje wat we hadden willen zien. Maar klagen mag ik niet. Heb tenslotte tot nu toe overal mooi weer gehad op tours en we hebben nog twee dagen te gaan, dus wie weet!! Terug op de boot hebben we ons klaargemaakt voor onze introductie duik. Dit zat bij de prijs inbegrepen en dus het proberen waard vond ik. Wil ik iedereen er nog even aan herinneren dat ik een klein soort van watervrees heb. Denk aan mijn verhaal ergens in december toen ik aan de westkust aan het snorkelen was en zwaar de pan uit freakde toen ik grote vissen zag, of mijn wasmachine ervaring onder water tijdens mijn surflessen….Anyway, ik ben hier nu toch, dus het is het proberen waard. Deze introductie bleek niets meer te wezen als het in ongeveer 1 meter diep water je hoofd onder water te steken en te ademen door dat adem ding, je oren poppen en je masker leegmaken van water. Al met al zo'n 15 minuten. Hierna terug naar de boot gesnorkeld en daar warm geworden met een kopje thee en een koekje.
Op de volgende stop kregen we de gelegenheid om scuba diving tot het volgende niveau te brengen. Tegen deze tijd begon de zon gelukkig al iets door te breken. Na lang twijfelen toch besloten om een poging te wagen. Mezelf in een dubbele laag wetsuit gehesen, gasfles op me rug en op naar het reef. De paar minuten tussen het aantrekken en het water in gaan werden steeds zenuwslopender. "Waarom doe ik dit..??" vroeg ik me keer op keer af "Omdat je graag alles een keer meegemaakt moet hebben, ook al ben je er bang voor" Zei een ander stemmetje tegen me!! Om een heel lang verhaal kort te maken. Ik ging het water in, zwom/trok mezelf langs het ankerkoord naar beneden (hand in hand met me duikinstructeur…..om een veiliger gevoel te creëren…en stiekem omdat het best een lekker ding was ;) en voelde me redelijk kalm…na ongeveer 5 minuten op iets van 4,5 meter diep liet ik zijn hand los omdat ik dacht dat ik er klaar voor was. Op dat moment gebeurde er een aantal dingen tegelijk. Ik kon me rechter oor niet poppen, wat je wel steeds moet doen anders krijg je te veel druk op je oren of iets… Me masker begon langzaam vol te lopen met water en ik kon het er niet uitkrijgen met de techniek die wie hiervoor geleerd hadden. Ik begon nu pas echt goed om me heen te kijken en had eindelijk door dat ik dus echt onder water was en dat als er nu iets zou gebeuren ik niet veel aan de situatie kon veranderen. Het water in me masker begon nu tegen me neusgaten aan te komen en dit maakte de hele situatie nog erger, met als resultaat dat ik zwaar in paniek begon te raken. Ik pakte mij instructeur bij zijn twee armen, kneep er giga hard in en vertelde hem met mijn ogen dat ik niet leuk meer vond, ik in paniek was en dat ik zo snel mogelijk naar boven wilde. Waarop hij me aankeek en vertelde (met zijn ogen) blijf kalm, komt goed, haal adem…Tegen die tijd had ik me ogen dicht gedaan en hoopte erop dat deze hele situatie zo snel mogelijk over was. Eenmaal boven heb ik besloten nog maar van het reef te gaan genieten met een snorkel, met me gezicht op een veilige afstand van de buitenlucht. Mijn conclusie: Als je er niet bang van bent moet je het zeker doen…denk één van de coolste dingen die er is, maar in mij geval: Heb het geprobeerd en heb het zeker niet willen missen, maar ik doe het NOOIT meer!! Op de dag van terugkomst op land hadden we 's avonds een drankje en een hapje in lokale bar met iedereen van de boot!! Ik heb deze avond $ 40,- uitgegeven aan $3,- drankjes (alcoholisch uiteraard) Dus jullie mogen zelf nagaan of ik een gezellige avond heb gehad.
Chapter 6. Cairns
In totaal ben ik 12 dagen in Cairns geweest. Heb hier één dag samen met wat anderen een scooter gehuurd en de hinterland verkend. Verder heb ik hier weer moeten nadenken over wat me volgende stap is. Me geld is zo goed al op en ik moet dus weer gaan denken aan het zoeken van een baan. Ik ben hier bij een reis bureau naar binnen gelopen di je kunnen helpen met het vinden van een baan. Had de kans om te werken als barista in een klein koffiehuis (waar volgens de eigenaar niet veel te doen was…dus voor mij reden genoeg om het niet te doen), en heb twee banen afgewezen als serveerster. De reden hiervoor was dat het niet goed aanvoelde. Een andere optie die ze voor me had was werken in een roadhouse ongeveer 3,5 uur rijden zuid van Alice Spring. Voor degene die niet weten hoe of waar…dit is zeg maar in the middle of F**ing nowhere. Heb er wel even over nagedacht, kon hier namelijk $ 35,- per uur verdienen. Maar heb ook dat uiteindelijk niet gedaan. Wat ik wel nog heb gedaan in Cairns is nog een trip gemaakt naar the Great Barrier Reef. Ik kon om de boot blijven werken als host…dit was dat op basis van kost en inwoning…ook hier weer nee tegen gezegd omdat het niet goed voelde. Een paar dagen voor me verjaardag heb ik dit min of meer gevierd met Ben (Eng), Jerome (NL), Louise(IRL), Stephen(IRL) en Ciran(IRL). Heb een giga gezellige avond gehad….Op de dag van me verjaardag zelf was ik op the Great Barrier Reef….Mooie plek om jarig te zijn zeg ik!! Op de weg naar het reef, een boottrip van zo'n 1,5 uur, heb ik eindelijk me walvissen gezien die ik zo graag wilde. Ze sprongen, sloegen met hun staart en staken hun hoofd in de lucht….AMAZING!!!! Oja…ook nog naar Cape Tribulation geweest op een daytour….Hier het daintree forest gezien, the mossman gorge, en krokodilletjes….
Mijn besluit uiteindelijk is om uit Cairns weg te gaan en te zien hoe het leven eruitziet in Darwin. ......
- comments
JeroenOO Pfff, te vroeg om dit nu al te lezen...
loes weer een hoofdstuk van je boek af.op naar de volgende hoofdstukken.nog lekker genieten he love you loes
loes o ja vergeet je niet overal je handstand te doen?????????
Harry, Serena en Chantal Leuke verhalen weer. Zelf zijn we ook weer terug van 4 weken rondreizen door China (en nog een paar daagjes Dubai), met z'n drietjes. Je jongste nichtje begint dus wat eerder aan haar backpack-carrière :-).
betty ben benieiuwd hoe het je in Darwin vergaat
Anneke van de Ven Heb weer wat te lezen gehad en nu maar weer wachten op je volgende verhaal. Gr. xxx