Profile
Blog
Photos
Videos
Kerst in de zon
25 December, eerste kerstdag. Ik zit in mn hemdje aan een pina colada, wachtend op onze 2e portie nacho´s met Guacemole. Op een of andere manier hebben we moeite het kerstgevoel te krijgen.. Zo´n andere wereld hier.
We hebben geshopt in de plaatselijke winkeltjes waar met kerst alles ineens 2 tot 3 euro duurder blijkt. Ik zag een leuk sjawl, maar hier zijn geen prijskaartjes dus stelde ik de onvermijdelijke vraag: ´Cuanto Cuesta?´
Verkoopster: ´150´
Jeetje wat duur, laat maar...
Verkoopster: ´Wat is jouw prijs?
´Niks, zo mooi is ie eigenlijk niet
Ik: ´Nee, bedankt´
Verkoopster: ´Wat is jouw prijs?´
Ik: ´Weet ik niet´
Verkoopster: ´120´
Ik hoef dat ding niet
Ik: ´Nee´
Verkoopster: ´100´,´Wat is jouw prijs?´
Ik denk: Ik wil dat ding niet, stop alsjeblieft met tegen me aan praten en laat me verder kijken
Ik:´Nee, dankjewel´
Verkoopster: ´90´
- Een andere verkoper schiet haar te hulp-
Verkoper 2: ´We hebben hier nog meer kleuren, welke wil je?
Ik denk¨aaaaaaaaaahhhhhhhhhh
Ik: ´Nee, niks, bedankt!´ en ik snel weg.
Af en toe zijn die andere culturen me toch wat veel...
Voor kerstavond hadden we hoog ingezet. Van de plaastelijke bevolking hadden we uitspraken gehoord als ´afgezette straat met live muziek´´groot vuurwerk op het plein´´mensen feesten tot 5-6 uur in de ochtend´... Nou wij hadden er zin in! Helaas bleek in de werkelijkheid alles net even anders.
We hebben voor het diner aan restauranthoppen gedaan. Een nieuw panamericaans concept waarbij we verschillende delen van de maaltijd verorberen in verschillende restaurants. Zo begonnen we met pizza, chocoladetaart en wijn in een wijncafé. Vervolgden we met één gegrilde kip por très por favor. En eindigden we met drie brownies en koffie weer ergens anders.
Gevuld en vervuld waren we klaar voor de avond, maar na een uur rondlopen door de stille straten belanden we in het enige café dat nog open was waar we samen met slechts zeven andere gasten eerste kerstdag ingingen. Om 24.00 was er inderdaad veel vuurwerk, wat een oud en nieuw gevoel gaf ipv kerst. Enigzins teleurgesteld, maar met toch een leuke avond achter de rug (en een superpittige chilipeper mezcal brandend in de keel) verlieten we twee uur later de bar die ging sluiten.
Op school in Antigua
Vandaag was onze laatste spaanse les. We kunnen nu allemaal ook in verleden tijd praten dus zinnen als ´gisteren kom ik naar Antigua´ en ´We zijn voor vijf dagen in San Francicso afgelopen maand´ zijn nu niet meer aan de orde. Ook hebben we nog wat meer van de Guatemalteekse cultuur geleerd van onze (alldrie vrouwelijke) docenten. De helft van de lessen bestond uit conversatie en zo hebben we het gehad over de politieke situatie hier, vrouwen die vroeg en veel kinderen krijgen, legendes die hier bestaan en dat sommige dorpen met veel originele bevolking veel veiliger zijn doordat zij hun eigen strenge wetten hebben (openbare vernedering op het dorpsplein, zweepslagen die de ouders van de misdadiger moeten uitdelen) en dat de politie zich daar verder niet mee bemoeid. (Ja dit allemaal in het spaans..!)
Het was vermoeiend, elke ochtend om 8.00 begon onze vier uur durende privéles en we waren tegen de middag behoorlijk kapot. We zijn stiekem blij dat school erop zit en kwamen erachter dat reizen toch wel echt heel chill is en vroeg op staan zwaar.
Toen ik op onze vrije dag met kerst om 7.30 uit mezelf wakker werd besefte ik dat ik zowaar even een ritme ontwikkeld had!
Iets ontzettend gaafs
Ik wilde bijna afsluiten, maar er moet nog even iets genoemd worden. Gister hebben we een tocht gedaan op de Vulcaan Pacaya. Een nog wakkere (?) vulkaan waar we zo hoog kwamen tot we de lava gewoon konden aanraken! De foto´s spreken misschien nog het meest. Maar wat vet toen we boven kwamen en je ineens daar lava voor je neus de berg uit ziet stromen.
De zon ging onder terwijl we op de top stonden en met een prachtig uitzicht werd het rode licht en de warmte van de lava nog sterker. Nog even marshmellows maken boven de lavastroom.
Uiteindelijk in het donker met zaklampen naar beneden geklauterd, over alle losse stenen roetsjend, kwamen we zwart van het roet maar zeer tevreden weer aan in Antigua. Dit was zeker een van de toppertjes van deze reis!!
Onze volgende stop is San Pedro la Laguna. Een klein dorpje aan een groot meer. We hebben contactgegevens via via van een medicijnvrouw van de Maya´s en hopen daar een kijkje te mogen nemen. Daarna ontmoeten we een groep mensen, waaronder de Denen, voor een oud en nieuw feest met toch wat bekende gezichten.
En daarna... hopen we een tropisch strand te vinden om eindelijk eens aan dat bruine kleurtje te gaan werken!
Alvast een hele fijne jaarwisseling en mooie wensen voor het nieuwe jaar.
Liefs Lisa
Oh ja, het zijn even wat minder foto´s. We waren namelijk op de (overvolle) markt en terwijl ik braaf mijn tas voor mn lichaam had, mn hand op mn rits hebben ze de zijkant van mn tas opengesneden en mn fototoestel gejat. Ongelooflijk en frustrerend hoe ze het klaarspelen terwijl je aan het opletten bent, maar ja het gebeurt nu eenmaal...
- comments