Buenas Noches!!!

Ja, we leven nog. Alleen we hebben het gewoon heel erg druk! Haha!
Hoe gaat het met jullie? Lekker weer thuis? ;-) Met ons gaat het goed! Ik zal even een overzichtje geven over hoe het er hier aan toe gaat!

We zitten nog steeds in Quito, en hebben net onze eerste week spaanse les achter de rug. Deze week is echt heel snel gegaan en we hebben echt superveel geleerd. Soms leer je zoveel op een dag dat het moeilijk is om te verwerken. Gelukkig zijn de lessen heel leuk. Daar zitten we dan met Manuél (onze leraar) een liedje te zingen bijvoorbeeld. Haha. Moesten we steeds harder en opnieuw en opnieuw tot we alle woorden konden invullen die in de tekst weg waren gelaten. Manuél praat ook echt alleen maar spaans met je. Hij kan zelf ook niet veel engels. (Bijna niemand hier, alleen het nichtje van het gezin, zij is 9). Hierdoor moet je dus continu je aandacht overal bijhouden. Na 4 uur zijn we echt heel moe, en gaan we om half 1 meestal richting huis om te lunchen. Dit doen we met de bus of de taxi. Ligt er aan hoe vol de bussen zitten. De bus kost hier 0,25 dolares p.p. Dit is ongeveer 20 cent! Met de taxi naar huis zijn we ongeveer 2 dolares kwijt. 1, zoveel dus. Dit voor een rit van ruim 20 minuten.. niks dus!
Maar goed, thuis eten we ´smiddags altijd een hele maaltijd. Rosalita (slaaf, red.) es una buena cocina! Ze maakt dan soep, daarna meestal rijst met kip of spaghetti en daarna een postre. (toetje). Daarnaast altijd een kan versgeperste sap. van Papaya (daar zijn ze hier gek op), meloen, citroen of sinaasappel. Als we thuis komen kunnen we gelijk het spaans oefenen wat we die dag geleerd hebben. Helaas is dit meestal net niet waar het gesprek over gaat... Morgen beter.
Nou, ´savonds eten we rond een uur of half 8 en dan meestal hetzelfde. Haha!
Lekker makkelijk voor Rosalita.
Door alle sapjes enzo ben ik (Sanne) de afgelopen 2 dagen alleen erg aan diarree geweest enzo. Vreselijk. Krampen joh, maarja. Maar met de pilletjes gaat het nu stukken beter. Ik kan denk ik de aankomende weken helemaal niet hahaha. We hebben sowieso erg moeten wennen aan de omgeving hier. Quito is de op 1 na hoogste stad van de wereld. Het ligt op 3 km hoog. Door deze hoogte moet je gewoon echt aclimatiseren. Vaak duizelig als je snel iets doet enzo. Veel water drinken helpt!

In het begin voelden we best wel een beetje ongemakkelijk als we beneden waren. Je leert natuurlijk elke dag, maar dit in de praktijk brengen en goede zinnen maken is echt moeilijk! Vooral als gewoon niemand engels spreekt! Behalve Pancho dan, de man in het gezin, een klein beetje. Maar het gaat steeds beter. Het is soms alleen echt frustrerend als je goed begrijpt wat ze zeggen of vragen, maar niet weet hoe je iets terug moet zeggen!
Maarja, nog 3 weken te gaan, dus dit zal wel goedkomen.
In Quito is het weer bijna altijd hetzelfde. Hace sol! In de middag soms niet te harden in de zon (25 gr ofzo maar de zon staat hier natuurlijk veel dichterbij!) Allebei ook al goed verkleurd (lees:verbrand). ´s nachts is het muy frio en koelt het af tot een graadje of 7.

Woensdag zijn we met schoolgenoten wezen stappen op de Mariscal Sucre. Oftewel Gringolandia (touristenland). Een meisje en jongen uit Nederland, een meisje uit Denemarken en een jongen uit Australië. Was heel leuk, leuke discotheek en super druk! En dat voor een woensdag! De volgende dag weer netjes naar schoolgeweest hoor.

Vanochtend zijn we naar el centro histórico geweest. Het oude centrum van Quito. (Ons huis staat in het nieuwe)
Echt supermooi. Kleine straatjes, veel kerken en veel indígenas. Dit zijn de oorspronkelijke bewoners van Quito. Deze bestaan uit verschillende stammen en zijn te herkennen aan verschillende hoedjes. Welke bij wie horen weten we nog niet.
We waren lekker aan het genieten van de omgeving toen er opeens (zoals om de 5 minuten) 3 kleine jongetjes posters van jésus aan ons wilden verkopen. Soms breekt je hart echt hoor, als er weer een kind van 4 je schoenen wil poetsen voor 1 dolar, maar ok. Wij zo van: No grácias, no no no, maar ze gingen maar niet weg. Begonnen tegen Owin aan te duwen met de posters en opeens gingen ze weg. Wat ook weg was, was de videocamera...

Owin kwam er gelukkig heel snel achter en trok een sprintje achter de jongens aan. De held. Hij greep hem letterlijk in zijn nek en begon te schreeuwen waar zijn camera was. Binnen no time kwam de politie erbij en stonden er 10 mensen om ons heen. De jongens werden gefouilleerd, maar nee hoor, geen camera. Wij wisten het zeker, er was nog een jongetje bij, de kleinste en blijkbaar de snelste van het stel, maar hij was weg. De jongens moesten hem halen van de politie en ze werden met zn allen opgepakt. Pas in het politiebusje bleek dat de kleinste de camera had. GELUKKIG!!! We hebben hem dus terug. Muchos, muchos, muchos grácias a la policía. Dat moet ik echt zeggen, op elke hoek van de straat staat politie en iedereen is hier super aardig en behulpzaam!

Goed, wij blij, wat een avontuur, op naar el Panecillo. Dit is een plek heel hoog in de bergen vanwaar je uitkijkt over heel Quito. We gingen met de taxi, want de omgeving daar is naar horen zeggen muy peligroso. (erg gevaarlijk). Op de top van de berg staat ook el Virgen de Quito. De heilige maagd Maria. Echt supergroot en mooi. Kunnen jullie allemaal op de foto´s zien.

Toen kwamen we een bus tegen waarop stond: Mitad del Mundo. Hier zouden we eigenlijk met school heengaan als excursie, maar ik was toen dus zo beroerd. Wij in de bus, bleek het 1,5 uur te duren voordat we aankwamen!
Maar dit mocht de pret niet drukken want dan wordt je wel helemaal naar het midden van de aarde gebracht. (=mitad del mundo). De evenaar. Nou, het was me een ervaring hoor, we hebben er precies op gestaan. Wel een raar idee als je erover nadenkt! Leuk om gezien te hebben. (Zie foto´s!).

Voor de rest nog wat kleine facts uit Quito:

- Je drinkt hier een biertje en een cola´tje voor 1,60 dolares totaal. (Minder dan een euro.)

- We hebben een usb-stick gekocht van 16GB voor 11 dolares. (8 zoveel)

- Lieve kleine jongetjes blijken de grootste criminelen van Quito.

- Alles draait hier om eten, in de bus, op straat, thuis. Zwervers vragen gewoon of ze je laatste slokje koffie mogen.

- We hebben nog zoveel te zien hier!

Ik ben vast veel vergeten en heb vast veel onzinnige dingen vertelt, maar dan hebben jullie weer wat te lezen!
Iedereen trouwens super bedankt voor de leuke comments in het gastenboek en bij het verhaal. Echt heel leuk.

Oja! We hebben ook al onze 1e les Salsa gehad! Haha, als ik er aan denk begin ik alweer te lachen.
Nee hoor schat, je danste best leuk. Je was een prima partner.

Tot de volgende blog!

Muchos besos!!!!!!!!!!

Sanne en Owin.