Dag drie in LA! Toen ik vandaag wakker werd was mijn Koreaanse kamergenootje al weer op weg naar huis. Ik ben in mijn eentje naar Abbot Kinney geweest, een straat met allemaal leuke boetiekjes, ateliers en cafe's. Daar heb ik heel Amerikaans een grote beker koffie met een bagel gekocht en heb wat rond gekeken in de winkeltjes. Daarna ben ik verder gelopen naar Venice Beach, ongeveer een half uurtje lopen vanaf het hostel. Venice is de wijk waar ik verblijf en heeft een hele "kleurrijke" populatie. Er wonen veel alternatieve mensen, hippies, straatartiesten en kunstenaars, helaas ook een hoop dakloze mensen, dat is echt een hele schok wanneer je hier eerst komt, er is zo veel verschil tussen arm en rijk hier en LA is niet alleen maar glitter and glamour, het is ook the city of broken dreams. Vooral bij Venice Beach zijn een hoop " bijzondere" mensen te zien. Na een tijdje op het strand gezeten te hebben vertrek ik weer naar het hostel. Daar raak ik in gesprek met Brack een amerikaan uit Texas die al een tijdje in het hostel woont en werkt. Hij heeft een extra fiets dus we besluiten een eind te gaan fietsen langs het strand. Langs het strand loopt een fietspad waarop een hoop mensen aan het rolschaatsen, joggen op fietsen zijn. Ik ben overigens helemaal verlieft op de fiets waarop ik heb gefietst, het is zo'n hele relaxte cruzer fietst met zo'n hoog stuur, echt super! (zie foto's). We fietsen naar de pier van Santa monica en de " grachten" van Venice. Brack is al zo'n 6 maanden in LA dus hij weet alle goede spots dus dat is heel handig! Daarna fietsen we naar de supermarkt om avond eten te kopen. In het hostel aangekomen komen we Mustapha tegen, een life coach uit Casa blanca. Het is de eerste vrijdag van de maand dus dat betekent dat er van alles te doen is in Abbot Kinney. We besluiten er met z'n drieen naar toe te gaan. Alle winkeltjes en ateliers zijn die avond geopend en overal zijn optredens, het heeft een soort van Noorderzon sfeertje, heel erg leuk. Aan het eind van de avond gaan we weer terug naar het hostel. Daar aangekomen kom ik erachter dat ik drie nieuwe Zeedse kamergenotes heb. De volgende dag is het heel erg mooi weer dus ik besluit weer met Brack op de fiets naar het strand te gaan, het is echt een supermooie strandweerdag. De zee heeft hier ook echt golven waar je in kan duiken, er zijn dan ook een paar surfers aan het surfen in de zee. Aan het eind dan de middag koelt het een beetje af dus gaan we naar de supermarkt om eten te halen. Na het eten kijk ik met nog een aantal mensen uit het hostel naar de film "blind side". In het hostel zijn er best veel mensen die hier voor langere tijd zijn, sommige werken ook in het hostel voor goedkopere huur. De meesten blijven een aantal maanden in een bepaalde staat en vertrekken dan weer naar een andere staat, de meeste mensen in het hostel komen na een tijdje ook weer terug. Het hostel is overigens een soort van kruising tussen een kampeerboerderij en een studentenhuis, er is veel achterstallig onderhoud en het is er niet echt schoon, maar als je dat niet echt erg vind is het er heel gezellig. Wat me overigens opvalt is dat de Amerikanen heel vriendelijk en behulpzaam zijn. Wanneer ze zien dat je op zoek bent naar iets vragen ze uit zichzelf hoe ze je kunnen helpen. Tijdens een busrit maken mensen die naast elkaar zitten ook gewoon een praatje met elkaar en heeft niet iedereen een mp3-speler op, heel anders dan in Nederland, hier zijn de mensen echt veel beleefder, een hele openbaring!