Profile
Blog
Photos
Videos
We moeten natuurlijk ook nog een verhaaltje typen bij het nieuwe foto album, dus bij deze. We zitten nu in Trujillo, 10 uurtjes ten Noorden van Lima aan de kust. Vanavond om 9.30u vertrekt de bus naar Mancora, ons langverwachte (maar nu zijn we er eigenlijk vroeger dan verwacht) chill paradijsje. Tenminste dat hopen we! :) We weten nog niet of dat onze eindbestemming wordt of dat we ook nog een klein stukje Ecuador doen. Maar dat zien we daar wel. Ik (Nina) wil in ieder geval leren surfen! :D Goed ik loop weer eens op de zaken vooruit :-P We waren bij Nazca gebleven, dus laat ik daar maar beginnen.
Vanuit Arequipa dus de bus naar Nazca gepakt, busmaatschappij Julsa deze keer. Kregen zowaar een keer wat te eten, dus dat was een goed begin! Lekker dekentje en kussentje erbij. Ik was een beetje dom geweest, kon niet slapen en dacht op een gegeven moment: oh laat ik een slaappil pakken. Maarja 3 uur later waren we er al, dus dat resulteerde in een heeeeele gammele wandeling naar het Hostel, waar we ook nog onderweg werden lastig gevallen door een jongen met hond die zei dat het wel erg gevaarlijk was om 5 uur s nachts daar te lopen dus dat hij ons wel even zal vergezellen. Nou gezellig dus :P Gelukkig droop hij na een paar keer b****en af en arriveerden we bij Hostel Brabant! (Nederlandse eigenaar). Was onze kamer nog niet vrij, dus besloten voor een iets duurdere, maar wel privekamer te gaan en lekker in bed gekruipen om nog 5 uurtjes o.a. de roes van de slaappil uit te slapen. Goed, voor zover de reis. Die middag in Nazca wat gaan informeren over een vlucht over de Nazcalijnen en meteen een goede deal kunnen maken icm bezoek aan de begraafplaats voor de volgende dag.
De Nazcalijnen en de begraafplaats (Matthijs):
Deze ochtend begon al goed, we zouden om 7u opgepikt worden dus om half 7 de wekker en uit ons nest. Om 7:20 ineens een telefoontje naar onze hostel: ja we waren het transport vergeten, we sturen nu iemand en die zal er om 8u zijn. Zucht... Magoed dit is en blijft Peru (ook al waren we eerder in Peru gewend dat er een redelijke punctualiteit heerst). Om 8u staat er een gammele auto voor de deur, samen met de man van het reisbureau. Eerst daarheen en de andere helft betaald en toen door naar het vliegveldje. We zouden daar eerst 40 min een video over de Nazca lijnen kijken. We waren al gewaarschuwd dat het soms wel 1-2 uur duurt voor je daadwerkelijk gaat. Maar binnen 15 min werden we geroepen en konden we naar het vliegtuigje. Het was een klein vliegtuigje voor 6 personen (2 piloten, 4 passagiers). De laatste jaren waren er wel hier en daar wat ongelukken gebeurd vandaar dat alle maatschappijen de laatste jaren op de schop zijn gegaan. Er zijn er nu nog maar 4 over en ze zijn verplicht om op elke vlucht 2 piloten te zetten. We hadden 2 hele leuke piloten, gelijk ook mee op de foto gegaan. Het opstijgen is echt grappig in zo'n klein vliegtuigje, binnen no time ben je in de lucht!! Goed, wat daarna volgde was een vlucht over de woestijn en zag je dus alle figuren, te beginnen met de walvis. Het is in eerste instantie wel even zoeken om ze daadwerkelijk te zien maar als je ze eenmaal ziet... Echt ontzettend stoer om te zien: allemaal lijnen, driehoeken, trapezius vormen, figuren. Geweldig hoe dit ooit, lang geleden is gemaakt. En dan te bedenken dat de lijnen maar ongeveer 30 cm diep zijn en dus al die jaren bewaard zijn gebleven! Alhoewel sommige figuren wel zijn onthoofd/ontstaart/ontbeend door auto sporen, helaas... Na ongeveer 30 min weer geland, en weer een ongelofelijke ervaring rijker!
Terug naar het reisbureau (om 9:45), wij blij want we dachten dat we mooi de tour van 10:30 konden nemen om de rest van de middag vrij te hebben. Maar blijkbaar geen mensen genoeg dus konden we pas met de tour om 15:30... In het hostel verder niet veel uitgevoerd al die tijd. Om half 4 werden we opgehaald door Raoul. Geweldige kerel van 29, samen met nog een Australische hippie vrouw van in de 50 (inclusief wenkbrauwpiercing...). Ongeveer een half uurtje rijden naar de oude Nazca begraafplaats. Hier waren meerdere graven uitgegraven, en hierin zat dan een originele mummie!! Die konden ze op deze manier begraven omdat het 1 van de droogste omgevingen in de wereld is. Echt heel cool om te zien, helemaal ingepakt (ook al stak er hier en daar een knie, hand of voet uit, inclusief huid!), ze zaten ook allemaal met het gezicht gericht naar het oosten (daar waar de zon op komt, voor de reïncarnatie). Naast common people ook shamanen en baby's... Al met al een geweldige dag en echt weer een hoop ervaringen en geschiedenis rijker!!
Vanaf nu typen we weer samen :P
30 september: lekker uitgeslapen, heerlijk ontbijtje gekregen in de hostel en op ons gemakje naar de terminal gelopen voor een bus naar Ica (die gaan elk half uur). We dachten deze keer gewoon een hostel op locatie te vinden en dus niet van tevoren te boeken, daar moeten we echt mee stoppen want dat gaat elke keer fout. In Ica hebben we een taxi gepakt naar Huacachina, de relaxte oase tussen de gigantische (nee echt serieus gi-gan-tisch!) zandduinen. Toen we er aan kwamen zagen we al hoe ontzettend druk met Peruvianen het was. Hostel na hostel in en uit gelopen met bepakking, zonder succes of hele dure kamers en na een dik uur (Huacachina is super klein dus hoe we een uur volgekregen hebben hiermee, snap ik niet) besloten in Carola del Sur te blijven. Daar hadden ze een redelijke prijs en mooie kamers. Het bleek dus weer 1 of ander feestgebeuren te zijn in Lima, waardoor zij allemaal op vakantie waren in Ica/Huacachina. Maargoed na 2 nachten zou die ellende weer over zijn.
Diezelfde avond werden we door Tony, iemand van het hostel, en Edwin (een dj) uitgenodigd voor een prive wijntour, weer een enorme eer natuurlijk. Edwin was een vriend van de familie met de oudste wijnerij (Bodega Lazo, 1809: ooit deels opgericht door Simon Bolivar, 1 van de vrijheidsstrijders van Zuid Amerika). En zowel Tony als Edwin zijn gek van Nederlanders (zijn er zelf ook geweest) en daarom mochten wij en 2 andere Nederlandse dozen dus mee. Een hele leuke interessante wijn/pisco tour gehad die gevolgd werd door een feest op locatie waar wij de enige gringo's waren. Nina en ik zijn niet zo moeilijk en mengen juist graag met lokale bevolking, dus wij richting de dansvloer en gingen net als iedereen salsa dansen (inmiddels beide al met een significante pisco hoeveelheid achter de kiezen, wel lekker overigens!). De andere meiden hadden wat meer moeite om te mengen, spraken ook geen woord Spaans en gedroegen zich helaas ook ERG Nederlands *schaam schaam*... Magoed, al snel werden wij bij een groep locals getrokken en waren we in een groep een soort van salsa/bachata/reggaeton-polonaise aan het dansen, erg leuk!!! Uiteindelijk op verzoek van de dozen weer terug naar het hostel gegaan... wat zowel Tony, Edwin en wij eigenlijk wel jammer vonden. In de hostel was het feest veel minder leuk dus maar gewoon gaan slapen.
1 oktober: Die ochtend aan de hostelmanager gevraagd hoe duur de kamer voor die nacht was en wat we die dag konden doen: kregen we een mooie package deal inclusief sandboarden/buggyen, dus ondanks de niet zo'n hele fijne hostel toch besloten te blijven. Ook meteen een tripje naar de Islas Ballestas geboekt voor de volgende ochtend. Die dag vooral lekker rustig aan gedaan, nog aangeslagen van de Pisco, en aan het eind van de middag een sandboard gehuurd en de zandduinen ingelopen. Met blote voeten kon je het board echter niet goed vastmaken, dus dit eindigde in zittend, liggend, en met zijn 2en met enorm veel lol keer op keer de berg af. Weer lekker vroeg naar bed (voor de zoveelste keer), omdat we de volgende dag om 6:00 er weer uit moesten voor de Islas.
2 oktober:
Bah ik (Matthijs) ben die vroege wekker zo zat haha! Magoed, eruit en om 6:20 stonden we klaar. In de taxibus en op naar Paracas (dichtbij Pisco, ongeveer 1-1,5 uur rijden). Op dat moment was het, zelfs in de vroegte, al heerlijk weer met blauwe lucht en een zonnetje. Dus daar ook op gekleed (korte broek en alleen een vest voor de vroege frisheid). Komen we meer en meer richting Paracas: grijs, bewolkt, koud... Zucht... Daar aangekomen vrij snel in de boot (open boot!!) en met een gangetje richting de eilanden. Ontzettend koud... nog eens extra door al die vlagen spetters water die over je heen komen, bah! Eerst langs het schiereiland van Paracas gekomen waar je de 'Candelabra' ziet: een grote geoglief (net als de Nazca lijnen/figuren) van een 3 potige kandelaar/drietand/cactus. Ook deze is al die eeuwen bewaard gebleven door het feit dat het er droog is (2cm regen per jaar) en dat de wind altijd op de andere kant van de berg blaast. Na 10 minuutjes dobberen met uitleg weer doorgevaren. Bij de eilanden aangekomen: ontzettend veel vogels, Humboldt penguins en vooral veel guano (poep!). De bergen zagen er wit van. Overal een beetje als een toeristje tussen de tientallen motorboten en eilanden gevaren, hier een daar een luie zeeleeuw. Het viel nogal tegen... ook al worden de Islas Ballestas de 'Peruviaanse Galapagos eilanden' genoemd. Ach, het was weer een (vooral erg koude!!) ervaring haha. Die middag met een sandbuggy de duinen in, dat was wel echt heel bruut. Met slippende banden vertrokken, over zandduinen gejumpt en geweldig uitzicht van werkelijk waar de meest enorme duinen die ik ooit gezien heb. Gaten in gedoken, ook erg vermakelijk. Hier en daar gestopt om vanaf een stijle zandduin op je buik met een sandboard de diepte in te duiken, wederom erg vermakelijk! Na ongeveer 2 uurtjes weer terug naar de hostel gegaan. Die avond nog met 2 gezellige Nederlandse verpleegkundigen uit regio Nijmegen (leren kennen in de sandbuggy) gaan eten. Gepraat over werk, studie etc.
3 oktober:
Lekker laat opgestaan, uitgecheckt en op de bonnefooi naar Ica om 1 van de vele bussen naar Lima te pakken. Na 10 minuten zaten we in de bus en na een vrij comfortabele rit van 5 uurtjes gearriveerd in Lima. Vrij indrukwekkende, erg drukke stad! Hier de taxi gepakt naar de busterminal van Cruz del Sur in de hoop diezelfde avond nog een bus te kunnen pakken naar Mancora. Dit ging helaas niet door (die rijden alleen s middags), dus naar de Ormeno terminal gelopen (met bepakking pff), maar die hadden ook geen bussen... Dus weer terug gelopen (zie je het voor je? In Lima, extreem druk (5banen helemaal vol met auto's, beide kanten op, toeter toeter) en met backpacks en al) naar Cruz del Sur en voor die avond een busticket naar Trujillo gekocht. Dan waren we alvast halverwege. We snappen nu wel echt waarom iedereen zo te spreken is over de (extreem dure) bussen van Cruz del Sur. Wat een luxe! Net een vliegtuig: een kussentje, een dekentje (roken heerlijk), tv met films (Spaans nagesynchroniseerd en Engels ondertiteld...), in 1 woord geweldig. Heerlijk comfortabele busreis gehad (erg welkom na het verhaal over het busongeluk in Peru met 22 doden).
4 oktober:
's ochtends om 8 uur in Trujillo aangekomen. Meteen een (vrij dure...) taxi gepakt naar Huanchaco (net zoiets als Huacachina bij Ica). En naar onze relaxte hostel (tegenover de weg is de zee). Ontvangen door een vriendelijke doch zakelijke vrouw die gedurende de dag steeds meer smolt voor ons. We vertelden over onze bustrip, dat we eigenlijk naar Mancora wilde en dan ook de volgende dag wilde vertrekken. Ze heeft meteen alle busmaatschappijen gebeld of ze voor de volgende dag een plaats naar Mancora hadden. Bood zelfs aan om voor ons bustickets in Trujillo te kopen (ze moest er toch heen en dat scheelde ons een taxi-reis van 30 soles). Uiteindelijk hier in Huanchaco een buskaartje naar Mancora gekocht. Verder niet zoveel gedaan.
5 oktober:
Heerlijk ontbijtje hier met verse aardbeiensap en eitjes! Wi-Fi deed het steeds niet op mijn telefoon dus van de hostelbazin haar laptop gekregen die we zolang als we wilden mochten gebruiken. En vanwaar we dus nu de nieuwe blog aan het schrijven zijn. We gaan zo nog even het stadje in, nog even langs het strand lopen enzo en dan pakken we vanavond de bus naar Mancora. Die komt dan morgen ergens rond een uurtje of 7 aan. We zijn benieuwd hoe het weer in Mancora is want tot nu toe is het overal langs de kust erg bewolkt....
Liefs van ons!
- comments
Joost Hey Matt&Nina! Weer erg leuke blog om te lezen! Ook super dat het met de locals goed klikt (althans meestal) zodat je wat meer cultuur kan snuiven :). Gaan jullie golf surfen, surfen of kite surfen in Mancora? :D. Veel plezier iig!! Greetz Joost
Matthijs Dude! We gaan een poging doen om te leren golf surfen! Hoop dat het lukt!! Gr, Matt & Nina
Titia Wat een ervaring doen jullie toch op!!!!! Niet alleen natuur, maar ook cultuur en de vele sociale contacten. Ik had niet anders verwacht, dat jullie dit goed zou afgaan. Maar toch, het is een hele ervaring. Fantastisch, ook het verhaal. Leuk om te lezen!
Alja Dag lieve NiMa, mooi te lezen wat jullie weer allemaal beleefd hebben. Mooie foto's ook van fascinerende lijnen en weer heel ander gebied zo aan de kust. Fijne tijd daar. Veel liefs xx.