Profile
Blog
Photos
Videos
Nog meer paspoortstempels!
Jaja dat hadden jullie niet verwacht, ik zit voor twee dagen in Chili, dat was niet het plan! We zitten hier midden in de Atacama woestijn, de droogste woestijn ter wereld. Gisteren zijn we de woestijn in gegaan ´s nachts, voor een lesje sterrenkunde. Het was echt übervet, veeeel sterren, de melkweg en we konden mars en saturnus bekijken door een enorme telescoop (het leek echter meer op zo'n menselijk afschiet kanon). Zometeen gaan we sandboarden in de woestijn en de gids wist ons te vertellen dat we daarna echte zandmensjes zullen zijn en geen plekje onbezand zal blijven.
Dan nu even terug in de tijd, Buenos Aires. Zoals papsie al had gepost, geweldige stad, heel relaxt, weinig (zichtbare) toeristen. Heel Europees maar toch ook weer niet. Er is veel Europese architectuur uit de tijd dat Argentinië rijk was (zo'n honderd jaar geleden), vandaar dat veel mensen het op Parijs of Madrid vinden lijken. Echter kan ik me daar slechts deels bij aansluiten. Het grote verschil met bijvoorbeeld Parijs zijn de attracties. In Parijs heb je biljoenen toeristische attracties die je moet zien terwijl je dat in Buenos Aires niet hebt. BA moet het hebben van de wijkjes, er zijn superveel verschillende schattige wijkjes. Een van mijn favorieten is San Telmo, een hippieachtige wijkje waar op zondag een superleuke markt was. Uitgaan in BA is ook geen enkel probleem, taxis rijden je eindeloos rond voor zo'n 3 euro (en dan nog gedeeld door het aantal personen) en brengen je naar de places to be. Argentinië is zo ontzettend veel goedkoper dan Brazilië. De laatste avond met de Rio - BA groep (mijn reis is opgedeeld in vier delen: Rio - BA, BA - La Paz, La Paz - Lima en Lima - Quito) zijn we uit eten geweest in een all you can eat restaurant. Ze serveerden de meest sappige vleesjes, enorme buffetten en het beste chocolade vulkaan toetje dat ik ooit had geproefd, inclusief een liter gratis wijn pp voor zo'n 10 euro en dat was dan nog best aan de prijzige kant. Verder heb ik in BA een gratis wandeltour gedaan, die je in elke grote stad schijnt te hebben er is alleen niet genoeg reclame voor. Heel interessant, leuke gids die keihard probeerde z'n eigen mening buiten het verhaal te houden, maar daar totaal niet in slaagde. BA had echter ook een duistere kant, en dan bedoel ik niet de enge metro's waar je de pickpockets er overduidelijk uit kan halen. Ik bedoel het afscheid nemen van de Rio - BA groep. Ondertussen was ik heel goeie vrienden geworden met een groepje Denen en Sophie (een Nederlands meisje) en die vertrokken allemaal na BA. De twee Deense jongens (David en Frederick) en Sophie gingen naar huis en de twee Deense meisjes (Annemette en Simone) gingen met z'n tweeën verder reizen. Daar was ik wel ff een paar dagen sipjes om en ik begon ook een beetje te twijfelen aan mijn reisplan, of ik niet toch een deel op mezelf had moeten reizen, zonder groep. Maar goed ik ben nog maar negentien dus dat kan nog m'n hele leven. En bovendien heeft het reizen met een reisgezelschap als dit ook grote voordelen, je komt op plekken die je anders nooit zou hebben gezien.
Na BA vertrokken we richting Córdoba, waar we een nachtje in een hostel doorbrachten. Córdoba is de grootste stad van Argentinië (op BA na dan, hehe) en is een echte studentenstad. Het plaza de San Martin was het hoofdplein hier. By the way, ik heb nog geen Argentijnse stad gezien zonder een plaza/avenida San Martin (Generaal San Martin, een van de bevrijder strijders van Zuid Amerika) en een plaza/avenida 9 de julio ((een van de) onafhankelijkheids datum/(-a) van Argentinië). De kerken hier zijn echt prachtig, net sprookjeskastelen van buiten en met ongelovelijk veel goud, glitter en glamour binnen, wel een beetje ordinair. Na wat ronddwalen door het centrum kwam ik Simone en Annemette (weet je nog, leukerds van de vorige groep die nu alleen reizen) ineens tegen, we sproken af samen te eten die avond, wederom een geweldig super all you can eat restaurant (pannekoek met appel en cognac als toetje!!!) gedaan. Het zeek inmiddels van de regen en het hostel lekte, natte tas, blegh.
En toen de natuur. Dit is wat ik bedoel met ¨Hier was ik niet geweest als ik niet met de groep had gereisd¨. We gingen naar een estancia, dat is een soort Argentijnse cowboy ranch in de middle of nowhere tussen de prachtigste bergen. Tijdens de wandeltocht (inclusief springen over beekjes en rotsen beklimmen) kregen we een ontzettend sound of music gevoel, echt een heel vredig plekje. Je kon kiezen of je binnen wilde slapen (we verbleven er drie nachten) of buiten (in de hozende regen) je tent op wilde zetten. Arya en ik kozen voor het laatste uiteraard en het was het waard, zo mooi! Tijdens de drie dagen zijn we helemaal ingewijd in het leven van de gauchos. Wat inhield: leren polo te spelen (te paard ja!), lasso'en (natuurtalentje hiero), veel veel veel vlees eten en nog veel veel veel meer wijn drinken.
Na de estancia een helse nacht gehad op een camping, midden in de nacht besloot iedereen in de truck te gaan slapen omdat alle tenten wegdreven. En toen op naar Cafayate om nog meer wijn te proeven en te zien hoe het gemaakt werd. Zelfs een Bodega bezocht die alleen maar naar de VS en Nederland exporteerde! Na Cafayate reden we door richting Salta. We kampeerden op een grasveldje in the middle of nowhere en hebben hier in de buurt geziplined. Een van de vetste activiteiten tot nu toe. Je hebt zo'n klimmerstuigje aan, klimt hoog in de bergen (200 meter) en hangt dan met je tuigje aan een dun lijntje richting een andere berg en nog een en nog een en nog een en nog een. Aangezien het St. Patricks day was en we Ieren (waar ik het overigens erg goed mee kan vinden, het is een koppel van 30 en als ze dronken zijn kunnen ze niet van mij afblijven en noemen ze mijn steeds ´hun favoriete groepsgenootje´ omdat ik altijd optimistisch ben en er volgens hen niks is wat ik niet kan, hihi) in de groep hadden moest dit gevierd worden. We leegden we de koelbox die avond en vulden het op met de beste sangria ooit, gezellig feestje.
De volgende dag reden we door naar Salta waar we twee nachtjes verbleven. Salta is op BA na mijn favoriete stad. Hier hebben we een museum bezocht en een kabelbaantje naar het hoogste punt genomen om de stad te overzien. Het museum was heel interessant, het was een archeologisch/antropologisch museum over de Inca cultuur. De Inca's offerden kinderen aan de goden en in dit museum hebben ze drie van die kinderen in tact kunnen houden en kon je ze vanachter glas bekijken. Heel luguber, de huid is nog heel mooi, maar ook heel interessant. En toen de reis naar Chili, het landschap kan hier zo snel veranderen. Binnen een uur kan je jungleachtige bossen zien, overgaand in bergen en dan in een woestijn. Dit was een van de mooiste reizen in de truck tot nu toe, ik kan wel foto's laten zien maar dat zegt niks over hoe het eruit zag.
Morgen vertrekken we om 6 uur sochtends richting Bolivia, Uyuni. Alweer het vierde Zuid-Amerikaanse land dat ik ga verkennen! Bolvia is belachelijk goedkoop en dan ook belachelijk arm. We zitten nu op een hoogte van 2500 meter en hebben al hoogtes van 4300 meter gepasseerd. Ben benieuwd hoe mijn arme lichaam de combi hoogte en slecht eten zal verdragen in Bolivia, hihi!
Dan ga ik me nu klaar maken voor mijn sandboardsessie!
Ciao ciao amigos!
- comments
Mams Zo ken ik je meissie! Niks is gek genoeg en kunt inderdaad alles wat je wilt. Dat van die tent in de regen komt me ook bekend voor. Vraag je grote broer maar eens! Dikke kus en tot gauw.
Reinhilde Heey Nikki! Wat een afwisseling ervaar jij in korte tijd! Het lijkt wel alsof er niks is wat je niet meemaakt. Kun je het allemaal nog een beetje bijhouden? Je verslagen zijn in elk geval om van te smullen (en heeeel jaloers te worden). Ciao Bella :-)
Marlous 1 woord: STOERRRRR!
Dominique Wauw Nikki, wat een toffe dingen allemaal! Ik wil ook sandboarden, ha ha.. (Niet dat ik kan snowboarden, maar toch:P) Hoe was het? Xx