Profile
Blog
Photos
Videos
Mijn excuses voor het uitstellen van een nieuw bericht.
Als je een bericht wil krijgen zodra ik een nieuw verhaal plaats; kun je een mailtje sturen naar catharinadonken@hotmail,com zodat ik je mailadres heb. Zo kan ik het mailadres invoeren en krijg je bericht. Je kan ook je emailadres achterlaten in het gastenboek.
Sommige van jullie weten al dat ik in het ziekenhuis heb gelegen in Cambodja, heel drama verhaal maar het komt erop neer dat ik parasieten heb door het eten/water in Cambodja. Nu heb ik antibiotica en alles gaat weer goed. We hopen dat dit het ergste is wat we mee hoeven te maken en ik heb er vertrouwen in dat dat ook zo zal zijn.
Na het zuiden van Thailand, met de geweldige eilanden, zijn we terug naar Bnagkok gegaan omdat we vanaf daar naar Phnom Penh (hoofdstad van Cambodja) vlogen. We vonden Bangkok eerst niet leuk maar nu we in Siam Square zaten, een heel ander deel van Bangkok, vonden we het opeens fantastisch! We ontdekten een bioscoop, sushi en goedkope kledingwinkeltjes op straat. We hoefden niet meer te onderhandelen met de tuktukdrivers omdat we vlakbij de Skytrain zaten. Helemaal goed dus!
Phnom Penh was wel anders dan Thailand. Ik kan niet zo goed tegen de kleine kinderen die erg dramatisch aan je gaan hangen. Ze raken je dus erg aan terwijl ze bedelen en 1 klein jongetje liep zelfs met een baby te slingeren...Op een gegeven moment trokken ze zelfs mijn jurkje omhoog en ik wist niet hoe ik nu boos moest reageren op die kinderen..wel naar. Het blijkt dat ze niet eens honger hebben omdat hun ouders hen drugs geven tegen de honger, alles wat je geeft gaat ook niet naar hen. Al met al geen fijne ervaring. We hebben in Cambodja heel weinig gedaan doordat ik ziek was. Maar Ankor Waht was wel een hoogtepunt, je zal het zien op de foto's (als het me lukt ze te uploaden). Davy heeft op zijn blog al wel Ankor Waht foto's.
Toen naar Vietnam; meteen een goed gevoel en al heel veel mooie dingen gezien. Het valt me op dat we veel mensen tegenkomen die hier op vakantie zijn voor hooguit 3 weken. Het is een heel divers land en echt een aanrader als vakantieland! De Chu Chi Tunnels zijn de tunnels waar de Vietcong vocht tegen de Amerikanen. Het is ongelooflijk hoe ze daar (nog niet eens zo lang geleden) onder de grond leefden. De vietnamezen zijn kleiner dan Amerikanen dus de tunnels waren ook heel smal. Ik ben in een tunnel gegaan en ik vind mezelf geen watje, ik heb ook geen chlaustrofobie maar ik moet bekennen dat ik me niet relax voelde toen ik in het donker, me kruipend door een nauwe tunnel wroette terwijl er vleermuizen over mijn hoofd vlogen. Het was ook ontzettend benauwd en soms dacht je dat je aan het eind was maar dan liep het dood en moest je een stukje terug omdat daar de juiste weg naar het zonlicht was...Helemaal bezweet en onder het zand kwam ik boven en ik kon niet geloven dat mensen daar oorlog in voerden, compleet met tunnels naar een keuken, ziekenhuis en wapenstalling, allemaal onder de grond. In Ho Chi Minh zijn we naar het War museum geweest en dat was best zwaar. De Amerikanen waren onmenselijk bezig met een illegale oorlog & illegale wapens. Er waren heel veel foto's van mismaakte kinderen die later geboren werden, door de chemische aanvallen. Zelfs alle vrouwen en kinderen werden afgemaakt, er zijn meer bewoners vermoord dan soldaten. Allemaal erg heftig dus maar wel goed om het even te beseffen aangezien we dat allemaal geleerd hebben met geschiedenis.
Ho Chi Minh is 1 van mijn favoriete steden, het is vol met scooters en druk, maar toch een soort vredig relax gevoel had ik daar. We hadden een goedkoop hotelletje gevonden midden in het centrum. Het is trouwens een soort van "mission" zodra je een hotel gaat zoeken en het geeft een heerlijk gevoel als je denkt dat je het goedkoopste hebt gevonden. Ik maak er altijd een big deal van want ik wil op een goede locatie zitten en niet veel geld uitgeven. En als je dan bij de 1e de beste stopt, dan loop je dat mis. We hebben het heel vaak goed, zoals nu, voor 8 USDollar in het centrum met een tv, balkon, WARME douche, wc en koelkastje. Het is even zoeken maar dan heb je ook wat. Ik wil ook altijd de kamer zien en heb me op mijn vastberadenheid betrapt toen Dave zich niet zo lekker voelde, ik vond de kamer niet goed genoeg voor de prijs en zei " nee bedankt, deze wordt het niet, tot ziens".
We hebben in Ho Chi Minh ook een tour geboekt naar de Mekong Delta, DE rivier van Zuid-oost Azie; 2 dagen en 1 nacht. De overnachting was eigenlijk het hoogtepunt van de tour omdat we hadden gekozen voor een Homestay in plaats van Hotel, wat de meerderheid van de tourgroep koos. We bleven over met een klein groepje avonturiers en we gingen met een nachtbootje een stuk de rivier op. Ik heb toen " fireflys" gezien, vuurvliegjes die heel duidelijk tussen de bomen vlogen. Aangekomen bij een soort huttencomplex kregen we traditioneel vietnamees eten, ik was toen nogal huiverig voor al het niet-westers eten door mijn ervaring in Cambodja, maar dit was echt verrukkelijk! Je deed al het eten op een soort rijstpapier en het smaakte heerlijk. Tot later in de avond biertjes gedronken met de andere reizigers. Dave gaf nog een showtje weg aangezien er een flessenopener aan zijn riem zit. Dus elke bierfles die open moest werd aan hem gegeven waarna hij opstond van de tafel en ze triomfantelijk opende. Een erg gezellige avond zo met een paar bijeen geplukte reizigers van over de hele wereld.
Na Ho Chi Minh zijn we naar Mui Ne gegaan; een strandoord met 1 rij resorts en restaurants en erg heet. Eigenlijk onze eerste break van een stad na Bangkok, Phnom Penh, en Ho Chi Minh. We kwamen steeds hetzelfde stel tegen waar het erg goed mee klikte, misschien ontmoetten we hen ook in Australie aangezien ze daar wonen. In Mui Ne hebben we nog een 1-dag-tour gedaan; naar watervallen, een soort Great Canyon look a like, vissersdorpje en zandduinen. Dat laatste voelde alsof je midden in Egypte was beland. Je loopt over bergen zand terwijl de wind het zand over heen laat stuiven, erg vermoeiend en heet maar de moeite waard! Foto's zeggen meer dan woorden alleen hebben we wat problemen met het aansluiten van de camera. Dus we doen ons best om zo snel mogelijk foto's te plaatsen dan snap je mijn verhaal ook meteen!
Nu zijn we in Dalat, heel anders dan de kust namelijk in een soort valei tussen de bergen. Het is hier een stuk kouder en tot mijn eigen verbazing vind ik dat niet eens erg! Ik heb gisterenavond mezelf overtroffen door een liedje te zingen in een (bijna lege) karaokebar...
- comments