Vanacht aangekomen in Chennai, India. Vlucht ging redelijk voorspoedig (en weer 3 nieuwe films rijker uiteraard). Tot mijn verbazing werd na een uur wijn aangeboden voor bij de lunch. Ik in mijn nopjes met dit heuglijke nieuws en zeg natuurlijk ja. Krijg ik zelfs twee flesjes. Was een vrolijke vlucht. En niet mede dankzij mijn buren, want die had ik niet. Vliegtuig was maar halfvol. Dus lekker gestrekt voor een uiltje dat geknapt moest worden. Half uurtje bij elkaar gesprokkeld in die 10 uur vliegen vanaf London.

Vliegtuig arrriveerde om 3.30 vanacht. Ik had geen hotel geboekt omdat het nog maar om een klein deel van de nacht ging en ik had verwacht van de vier na grootste stad van India dat er wel wat activiteiten zouden zijn op dat vliegveld om het even vol te houden tot de ochtend daar. Niks dus. 3 bagagebanden en 1 tax-free winkeltje. Vervolgens een horde India-mensen bij de uitgang (op dat tijdstip). Ze maakten zich grote zorgen of ik wel een taxi zou kunnen scoren, dus werd me ook 10 keer door dezelfde mensen gevraagd of ik een taxi nodig had. Ik besloot uiteindelijk ook alvast maar een taxi te nemen naar Mamallapuram waar ik pas de volgende dag een reservering had in een Guest House, want rondhangen op dit vliegveled waar ook hele bevolkingen buiten op de grond liggen te slapen, trok niet zo heel erg.

Uiteindelijk toch nog via omweg met opdringerige taxi chauffeur vertrokken. Ik had aan net geklede reizigers gevraagd hoe ik aan een betrouwbare taxi kwam. Zij hebben vervolgens een politieman gevraagd en die beveelde deze meneer weer aan bij mij. Later vertelde de gelukkig toch aardige en betrouwbare taxichauffeur mij dat hij weer geld had moeten geven aan de politieman voor het aanbevelen bij mij. Corruptie, maar ik had in ieder geval op het moment van vertrek een vertrouwd gevoel door de macht van het uniform.

5.45 aankomst in Mamallapuram (ik zit hier twee dagen uit te rusten en te acclimatiseren voor vertrek naar kinderdorp). Guest house uiteraard nog dicht maar na aandringen van chauffeur bij de poort, kwam er toch een alleraardigste jonge knaap te voorschijn die met mijn echt wel zware koffer (vol met overbodige spullen, heb ik al ontdekt, waarom in godsnaam 3 vesten in dit zeer verhitte oord) op zijn hoofd, ja op zijn hoofd, twee trappen naar boven liep. Airco in de kamer, maar na 15 minuten niet meer omdat de stroom er tussen 6 en 8 af is. En wel vaker dan dat heb ik ondertussen al gemerkt. Zo zat ik net in een restaurantje aan mijn eerste Indiase curry in India en toen viel alle stroom ook uit. Ach, heeft ook wel weer wat.

Stikheet en dus zonder airco moeite met slapen. Tenslotte toch gedommeld tot half 1 vanmiddag (ondanks een duif die om het kwartier het nodig vond om hysterisch tegen het raam aan te vliegen).

Vanmiddag maar eens even wat "indian gear" aangeschaft want ik heb toch echt te warme kleding mee. Foto's zijn niet nodig!!

Algemene indruk: Veel armoede. Veel mensen op straat, ook 's nachts. Veel straathonden. Rijstijl waar ze bij het programma "weggebruikers" (of zoiets) van zouden smullen. Heilige koeien gespot (op het strand notabene, hoe houden ze het vol in die hitte). Stroom valt regelmatig uit. Ontzettend warm (dik in de dertig graden).
Maar ook ontzettend vriendelijke mensen tot nu toe. Overal maken ze een praatje met je. Heerlijk eten. Heerlijk "roof-top" terrasje om boek te lezen.

Beetje lang verhaal geworden. Zal ik geen gewoonte van maken, hoor.

Wel aantal foto's gemaakt, maar kabeltje voor verbinding ligt in guest house en daar is net de stroom ook weer uitgevallen:). Morgen misschien.
Je went snel aan het tempo der dingen in een ander land.

Nadeel van dit Kilroy reisblog: je moet verplicht een foto uploaden. Voor nood Taj Mahal maar die dus nog niet gezien. Over drie weken waarschijnlijk.

Kortom: zware start vanacht, maar wel erg naar de zin tot nu toe in dit India.