Profile
Blog
Photos
Videos
He daar hier weer een update!
Hola,
Na een rustperiode in Jao de Pessao, die enigszins werd verlengd door kwaaltjes varierend van pijn in het hoofdje van het immer schijnend zonnetje tot gevoelig buikje van het eten, hebben we toch maar besloten om hard te gaan beesten op het front van hardcore backpacker. Na een enerverende reis per bus van onze pousada naar het busstation waren we gedwongen om de bus naar Prahia da Pipa te nemen. We hadden uiteraard gepland om de benenwagen te gebruiken richting het noorden, maar dat werd ons zelfs door de meest idiote brazilianen (de op geld beluste taxichauffeurs) uit ons hoofd gepraat. Verschrikkelijk balend dat we niets van de prijs hadden kunnen aftroggelen, besloten we maar in te stappen.
Het blijft een raar land..voor een dubbele afstand betaalden we in totaal meer dan de helft minder. Kennelijk het de monopoliepositie van busmaatschappij Nordeste bijgedragen aan de immer stijgende prijzen. Daarbij is een kaartje naar Natal (eindstation bus) en Giovaninha (ons eindstation) ondanks een verschil van zo´n 80 kilometer even duur. Maar jah je moet hier niet te veel nadenken, dat doet door de zon volgens een lokale traditie pijn in het hoofd. Blijvend in de categorie ´gekke zaakjes´: Hier in dir gedeelte van Brazilie is nog niet echt nagedacht over het verstellen van de tijd met jaargetijde. De arbeidsproductiviteit komt niet ten goede wanneer om half zes het zonnetje al schijnt en het al om 6 uur in de avond pikkedonker is. Maar jah, niet te veel nadenken. Dus ndoen we dat maar ook niet. Het kost alleen maar energie.
En die energie hebben we hard nodig, aangezien Pipa (dank voor de foto´s Daan) een surf-, gecommercialiseerde hippie-, natuurparadijsje is. Vanuit Giovaninha zijn dankzij de Lonely planet maar niet ingestapt bij de overijverige taximannetjes. We zijn er achter gekomen dat wanneer mensen hier meer hun best gaan doen dan dat de zon toelaat, het niet geheel in de haak is. Dus in plaats van 50, later 40, 25, 20 real betaalden we een kleine 5 real voor beide naar wat later bleek hemel op aarde. Zeker wanneer je als wandelende geldzak ook daadwerkelijk geld op zak blijkt te hebben. Aangezien we niet mee gaan in de prijzenslag vangen de meeste bot bij ons, behalve wanneer de slippers maar 5 euri blijken te zijn en een geheel zwemtenue maar 8 euro. Ach ja soms moet je maar terrein prijs geven.
Na uitvoerig geinformeerd te zijn door een klein plaatselijk mannetje naast ons in het busje, werden we door hem buiten aangekomen in Pipa aan de hand genomen langs alle pousada´s die mogelijk aan onze wensen zou kunnen verdoen. Beter dan de lonely planet..veel beter. Eigenlijk zou je zo´n mannetje in je rugzakje moeten kunnen proppen. Hij was ook niet veel groter dan een paar boeken. Uiteindelijk beland bij Rivas..zo mooi dat we niet meer weg zouden willen gaan. Het helpt natuurlijk ook wel dat we vlak voor ons balkon een groepje aapjes in een boom hebben zien tieren, vandaag een aantal dolfijnen in de zee (niet verder dan 20 meter) hebben zien zwemmen en een zestal jonge katjes, die gedumpt in een halve doos, hebben gered van een wisse dood. Nog een paar daagjes en een finale euro 2008 vertrekken we naar onze volgende bestemming..nog niet bekend.
Heerlijk zo te kunnen leven!
Gran beso,
- comments